Przejdź do zawartości

Boris Pawłow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Boris Pawłow
Борис Павлов
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Борис Павлов Павлов

Data urodzenia

13 maja 1894

Data śmierci

1952

Minister sprawiedliwości
Okres

od 2 września 1944
do 9 września 1944

Poprzednik

Aleksandyr Stalijski

Następca

Minczo Nejczew

Boris Pawłow Pawłow (bułg. Борис Павлов Павлов, ur. 13 maja 1894 w Widyniu, zm. 1952 w Belene[1][2]) – bułgarski prawnik i polityk, minister sprawiedliwości Carstwa Bułgarii (1944) deputowany do Zgromadzenia Narodowego XXII kadencji (1927-1931)[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Widyniu. W 1912 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Sofijskim[1]. Uczestnik wojen bałkańskich i I wojny światowej[1]. Po wojnie pracował jako adwokat[2]. Był członkiem Partii Demokratycznej[1]. W 1944 przez tydzień pełnił urząd ministra sprawiedliwości i edukacji w gabinecie Konstantina Murawiewa. Aresztowany w 1945 i skazany na rok więzienia. Po wyjściu z więzienia utrzymywał kontakty z opozycją antykomunistyczną za co został ponownie uwięziony i osadzony w obozie Belene[1]. Zmarł w obozie w 1952.

Był wdowcem, miał dziecko[2]. W sierpniu 1996 został pośmiertnie zrehabilitowany przez Sąd Najwyższy[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Taszo Taszew: Министрите на България 1879–1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 333.
  2. a b c Борис Павлов Павлов. pametbg.com. [dostęp 2022-12-11]. (bułg.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Taszo Taszew: Министрите на България 1879–1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 333.