Ok1: Różnice pomiędzy wersjami

Ok1
	; Ok1-359 w rejonie Wolsztyna (1991)
Producent	Henschel
Lata budowy	1906 - 1923
Układ osi	2'C
	Wymiary
Masa pustego parowozu	71,7 t
Masa służbowa	78,2 t
Długość	11 200 mm
Długość z tendrem	18 590 mm
Wysokość	4550 mm
Rozstaw osi skrajnych	15 665 mm
Średnica kół napędnych	1750 mm
Średnica kół tocznych	1 000 mm
	Napęd
Trakcja	parowa
Typ tendra	22D2
Ciśnienie w kotle	12 at
Powierzchnia ogrzewalna kotła	143,25 m²
Powierzchnia przegrzewacza	52 m²
Powierzchnia rusztu	2,64 m²
Średnica cylindra	575 mm
Skok tłoka	630 mm
	Parametry eksploatacyjne
Moc znamionowa	900 KM (662 kW)
Maksymalna siła pociągowa	12 500 kG
Prędkość konstrukcyjna	100 km/h
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Aktualna wersja na dzień 00:26, 19 mar 2024

Ok1 – polskie oznaczenie na PKP parowozu osobowego pruskiej serii P8. Po I wojnie światowej w Polsce służyło ich 257 sztuk, po II wojnie światowej - 429.

Historia

Typ P8 budowany był masowo w wielu fabrykach niemieckich w latach 1906-1923, także na eksport i w innych krajach (w Rumunii do 1939). Łącznie, przez 33 lata, powstało blisko 4000 maszyn. Parowóz stosowany był praktycznie na wszystkich kolejach kontynentu europejskiego. W Niemczech po I wojnie światowej lokomotywy te zostały oznaczone jako seria 38^10-40. W Polsce lokomotywy te używane były powszechnie - 192 sztuki przydzielono PKP w ramach reparacji po I wojnie światowej, w tym dwie lokomotywy dla kolei Wolnego Miasta Gdańska (numery: Ok1-1 do Ok1-190 i Ok1-1Dz i 2Dz dla lokomotyw gdańskich)^[1]. Dalszych 65 lokomotyw zostało zbudowanych w Niemczech na polskie zamówienie w latach 1922-1923 (numery Ok1-201 do 265)^[1]. Podczas II wojny światowej wszystkie lokomotywy zostały przejęte przez Niemcy lub ZSRR. Po II wojnie światowej na skutek rewindykacji i reparacji wojennych była to najliczniejsza seria parowozów osobowych w Polsce, osiągając 429 egzemplarzy (numery Ok1-1 do 429)^[2]. W czynnej eksploatacji na PKP przetrwała do końca lat 70. XX wieku. Zachowano kilka parowozów tej serii do celów muzealnych (m.in. Ok1-198 w Żaganiu, Ok1-266 w Skierniewicach).

Parowozy serii Ok1 należały do najbardziej udanych konstrukcji, jakie służyły w Polsce. Przyczyniły się do tego bardzo dobre właściwości trakcyjne, spokojny bieg, łatwość obsługi i niska awaryjność. Posiadały doskonałą opinię wśród załóg.

Niektóre właściwości trakcyjne

Maksymalna siła pociągowa podczas rozruchu Ok1 wynosi 12 500 kG. Parowóz ten mógł ciągnąć na torze poziomym składy osobowe (wag. 4-osiowe) o masie 295 ton z szybkością 100 km/h, lub 645 t - 80 km/h.

Przypisy

↑ ^a ^b PawełP. Terczyński PawełP., Atlas parowozów, Poznań: Poznań Klub Modelarzy Kolejowych, 2003, s. 56, ISBN 83-901902-8-1, OCLC 917950022 .
↑ Paweł Terczyński: Atlas parowozów, Poznań 2003, ISBN 83-901902-8-1, ss. 52, 56

Bibliografia

J.Fijałkowski i W. Kowalewski, 1959, Charakterystyki Normalnotorowych Pojazdów Trakcyjnych, Wydawnictwa Komunikacyjne

Linki zewnętrzne

Opis konstrukcji i zdjęcia. cn.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-11-11)].

[atlas-1] PawełP. Terczyński PawełP., Atlas parowozów, Poznań: Poznań Klub Modelarzy Kolejowych, 2003, s. 56, ISBN 83-901902-8-1, OCLC 917950022 .

[2] Paweł Terczyński: Atlas parowozów, Poznań 2003, ISBN 83-901902-8-1, ss. 52, 56

[1]

[2]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-{{Lokomotywa parowa infobox
+{{Lokomotywa infobox
- |nazwa                      = Ok1
+ |nazwa                              = Ok1
- |grafika                    = Ok1-359 comes off the Sulechow branch, Wolsztyn May 1991 (4144539536).jpg
+ |grafika                            = Ok1-359 comes off the Sulechow branch, Wolsztyn May 1991 (4144539536).jpg
- |opis                       =
+ |opis grafiki                       = Ok1-359 w rejonie [[Wolsztyn]]a (1991)
- |producent                  = Henschel
+ |inne oznaczenia                    =
- |lata_budowy                = 1906 - 1923
+ |producent                          = [[Henschel]]
- |układ_osi                  = 2'C
+ |lata budowy                        = 1906 - 1923
- |masa_służbowa              = 78,2 t
+ |układ osi                          = 2'C
- |masa_pustego               = 71,7 t
+ |masa pustego parowozu              = 71,7 t
- |długość_parowozu           = 11 200 mm
+ |masa służbowa                      = 78,2 t
- |długość_z_tendrem          = 18 590 mm
+ |masa przyczepna                    =
- |szerokość                  =
+ |długość                            = 11 200 mm
- |wysokość                   = 4550 mm
+ |długość z tendrem                  = 18 590 mm
+ |szerokość                          =
- |rozstaw_osi_skrajnych      = 15 665 mm
- |moc_znamionowa             = 900 KM (662 kW)
+ |wysokość                           = 4550 mm
- |siła_pociągowa             = 12 500 kG
+ |rozstaw osi skrajnych              = 15 665 mm
+ |średnica kół napędnych             = 1750 mm
- |prędkość_konstrukcyjna     = 100 km/h
- |typ_tendra                 = 22D2
+ |średnica kół tocznych              = 1 000 mm
- |ciśnienie_kotła            = 12 at
+ |trakcja                            = parowa
+ |typ tendra                         = 22D2
- |powierzchnia_kotła         = 143,25 m²
+ |ciśnienie kotła                    = 12 at
- |powierzchnia_przegrzewacza = 52 m²
- |powierzchnia_rusztu        = 2,64 m²
+ |powierzchnia kotła                 = 143,25 m²
- |średnica_cylindra          = 575 mm
+ |powierzchnia przegrzewacza         = 52 m²
- |skok_tłoka                 = 630 mm
+ |powierzchnia rusztu                = 2,64 m²
- |średnica_napędnych         = 1750 mm
+ |średnica cylindra                  = 575 mm
- |średnica_tocznych          = 1 000 mm
+ |skok tłoka                         = 630 mm
- |uwagi                      =
+ |pojemność skrzyni węglowej         =
- |galeria_commons            = Category:PKP class Ok1
+ |pojemność skrzyni wodnej           =
+ |moc znamionowa                     = 900 KM (662 kW)
+ |siła pociągowa                     = 12 500 kG
+ |prędkość konstrukcyjna             = 100 km/h
+ |maksymalna prędkość eksploatacyjna =
+ |nacisk osi                         =
+ |rozstaw szyn                       =
+ |minimalny promień łuku             =
+ |commons                            = Category:PKP class Ok1
 }}
-'''Ok1''' - polskie oznaczenie na PKP [[parowóz osobowy|parowozu osobowego]] [[pruskie koleje państwowe|pruskiej]] serii '''P8'''. Po I wojnie światowej w Polsce służyło ich 257 sztuk, po II wojnie światowej - 429 sztuk.
+'''Ok1''' – polskie oznaczenie na PKP [[parowóz osobowy|parowozu osobowego]] [[pruskie koleje państwowe|pruskiej]] serii '''P8'''. Po I wojnie światowej w Polsce służyło ich 257 sztuk, po II wojnie światowej - 429.
+== Historia ==
-Typ P8 budowany był masowo w wielu fabrykach niemieckich w latach 1906-1923, także na [[eksport]] i w innych krajach (w [[Rumunia|Rumunii]] do 1939). Łącznie, przez 33 lata, powstało blisko 4000 maszyn. Parowóz stosowany był praktycznie na wszystkich kolejach kontynentu europejskiego. W Niemczech po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] lokomotywy te zostały oznaczone jako seria 38<sup>10-40</sup>. W Polsce lokomotywy te używane były powszechnie - 192 sztuki przydzielono [[Polskie Koleje Państwowe|PKP]] w ramach reparacji po I wojnie światowej, w tym dwie lokomotywy dla kolei Wolnego Miasta Gdańska (numery: Ok1-1 do Ok1-190 i Ok1-1Dz i 2Dz dla lokomotyw gdańskich)<ref name=atlas>Paweł Terczyński: ''Atlas parowozów'', Poznań 2003, ISBN 83-901902-8-1, s. 56</ref>. Dalszych 65 lokomotyw zostało zbudowanych w Niemczech na polskie zamówienie w latach 1922-1923 (numery Ok1-201 do 265)<ref name=atlas/>. Podczas II wojny światowej wszystkie lokomotywy zostały przejęte przez Niemcy lub ZSRR. Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] na skutek rewindykacji i reparacji wojennych była to najliczniejsza seria parowozów osobowych w Polsce, osiągając 429 egzemplarzy (numery Ok1-1 do 429)<ref >Paweł Terczyński: ''Atlas parowozów'', Poznań 2003, ISBN 83-901902-8-1, ss. 52, 56</ref>. W czynnej eksploatacji na [[Polskie Koleje Państwowe|PKP]] przetrwała do końca [[lata 70. XX wieku|lat 70. XX wieku]]. Zachowano kilka parowozów tej serii do celów muzealnych (m. in. Ok1-198 w Żaganiu, Ok1-258 w Muz. Komunikacji w Warszawie, Ok1-266 w Skierniewicach).
+Typ P8 budowany był masowo w wielu fabrykach niemieckich w latach 1906-1923, także na [[eksport]] i w innych krajach (w [[Rumunia|Rumunii]] do 1939). Łącznie, przez 33 lata, powstało blisko 4000 maszyn. Parowóz stosowany był praktycznie na wszystkich kolejach kontynentu europejskiego. W Niemczech po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] lokomotywy te zostały oznaczone jako seria 38<sup>10-40</sup>. W Polsce lokomotywy te używane były powszechnie - 192 sztuki przydzielono [[Polskie Koleje Państwowe|PKP]] w ramach reparacji po I wojnie światowej, w tym dwie lokomotywy dla kolei Wolnego Miasta Gdańska (numery: Ok1-1 do Ok1-190 i Ok1-1Dz i 2Dz dla lokomotyw gdańskich)<ref name=atlas>{{Cytuj|autor = Paweł Terczyński |tytuł = Atlas parowozów |data = 2003 |isbn = 83-901902-8-1 |miejsce = Poznań |wydawca = Poznań Klub Modelarzy Kolejowych |s = 56 |oclc = 917950022 }}</ref>. Dalszych 65 lokomotyw zostało zbudowanych w Niemczech na polskie zamówienie w latach 1922-1923 (numery Ok1-201 do 265)<ref name=atlas/>. Podczas II wojny światowej wszystkie lokomotywy zostały przejęte przez Niemcy lub ZSRR. Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] na skutek rewindykacji i reparacji wojennych była to najliczniejsza seria parowozów osobowych w Polsce, osiągając 429 egzemplarzy (numery Ok1-1 do 429)<ref>Paweł Terczyński: ''Atlas parowozów'', Poznań 2003, {{ISBN|83-901902-8-1}}, ss. 52, 56</ref>. W czynnej eksploatacji na [[Polskie Koleje Państwowe|PKP]] przetrwała do końca lat 70. XX wieku. Zachowano kilka parowozów tej serii do celów muzealnych (m.in. [[Ok1-198]] w Żaganiu, Ok1-266 w Skierniewicach).
 Parowozy serii '''Ok1''' należały do najbardziej udanych konstrukcji, jakie służyły w Polsce. Przyczyniły się do tego bardzo dobre właściwości trakcyjne, spokojny bieg, łatwość obsługi i niska awaryjność. Posiadały doskonałą opinię wśród załóg.
 ==Niektóre właściwości trakcyjne==
 Maksymalna siła pociągowa podczas rozruchu Ok1 wynosi 12 500 kG. Parowóz ten mógł ciągnąć na torze poziomym składy osobowe (wag. 4-osiowe) o masie 295 ton z szybkością 100 km/h, lub 645 [[tona|t]] - 80 km/h.
+== Przypisy ==
 {{Przypisy}}
@@ Linia 43: / Linia 53: @@
 == Linki zewnętrzne ==
-* [http://www.cn.com.pl/~di2/modele/pol-baz-Ok1.htm Opis konstrukcji i zdjęcia]
+* {{Cytuj stronę | url = http://www.cn.com.pl/~di2/modele/pol-baz-Ok1.htm | tytuł = Opis konstrukcji i zdjęcia | opublikowany = cn.com.pl | archiwum = https://web.archive.org/web/20041111221252/http://www.cn.com.pl/~di2/modele/pol-baz-Ok1.htm | zarchiwizowano = 2004-11-11}}
 {{Parowozy PKP}}
-{{DEFAULTSORT:Ok001}}
+{{SORTUJ:Ok001}}
 [[Kategoria:Parowozy kolei pruskich]]
 [[Kategoria:Parowozy PKP]]
 [[Kategoria:Parowozy o układzie osi 2C]]
+[[Kategoria:Tabor kolejowy produkowany przez Henschela]]