Naar inhoud springen

Regering-Di Rupo (federaal)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Regering-Di Rupo
Zetelverdeling in de Kamer van volksvertegenwoordigers voor de bestuursmeerderheid van Di Rupo
Zetelverdeling in de Kamer van volksvertegenwoordigers voor de bestuursmeerderheid van Di Rupo
Coalitie PS/sp.a
MR/Open Vld
CD&V/cdH
Zetels Kamer 94 van 150 (13 juni 2010)
Premier Elio Di Rupo
Aantreden 6 december 2011
Ontslagnemend 26 mei 2014
Einddatum 11 oktober 2014
Voorganger Leterme II
Opvolger Michel I
Portaal  Portaalicoon   België

De regering-Di Rupo (6 december 2011 - 11 oktober 2014) was een Belgische regering.[1] Het was een coalitie tussen de PS/sp.a (26 en 13 zetels), MR/Open Vld (18 en 13 zetels) en de CD&V/cdH (17 en 9 zetels). De regering volgde de regering-Leterme II op en werd zelf opgevolgd door de regering-Michel I.

De regering-Di Rupo wilde het bereikte Vlinderakkoord strikt uitvoeren. Tot in het najaar van 2012 was vooral het deel over Brussel uitgevoerd, waaronder de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde, de hervorming van het gerechtelijk arrondissement Brussel en de oprichting van een hoofdstedelijke gemeenschap van Brussel.

Het was de eerste keer in de Belgische geschiedenis dat er een premier was van allochtone origine. Di Rupo is daarnaast de eerste Belgische premier die openlijk homoseksueel is. België is daarmee het tweede land wereldwijd - na IJsland - met een openlijk homoseksuele premier. Bovendien is hij de eerste Franstalige premier sinds 1979 en de eerste Waal in die positie sinds 1974.[2]

Zie Regeringsformatie België 2010-2011 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Na de val van de regering-Leterme II werden er vervroegde verkiezingen uitgeschreven op 13 juni 2010. Aan Vlaamse kant werd de N-VA de grootste partij en aan Franstalige kant was dat de PS. De onderhandelingen duurden buitengewoon lang. Koning Albert II stuurde als staatshoofd achtereenvolgens Bart De Wever (N-VA), André Flahaut (PS), Danny Pieters (N-VA), Johan Vande Lanotte (sp.a), Didier Reynders (MR) en Wouter Beke (CD&V) het veld in om te bemiddelen. Op 16 mei 2011 stelde hij Elio Di Rupo aan als formateur. De N-VA kon zich niet vinden in de voorstellen van de formateur en Di Rupo onderhandelde daarom verder zonder de Vlaams-nationalisten.

Op 11 oktober 2011 stelde Di Rupo de communautaire nota publiek voor in het parlement. Twee dagen later werd beslist dat de groene partijen geen deel zouden nemen aan verdere onderhandelingen.[3]

Op 26 november 2011 bereikten de zes overblijvende partijen een akkoord over de begroting. De verschillende partijcongressen keurden het volledige regeerakkoord goed op 3 en 4 december.

Op 5 december werd de samenstelling van de regering bekend: 13 ministers en 6 staatssecretarissen.[4] Qua aantal ministers is de Regering-Di Rupo een van de kleinste, maar met de staatssecretarissen in acht genomen is dat niet het geval. Bart De Wever bekritiseerde deze "obesitasregering".[5] Nochtans is de regering kleiner dan de regering die zij opvolgt, die 22 bewindslieden telde. Hoewel het communautaire akkoord is gesloten met een meerderheid in beide taalgroepen beschikt de uiteindelijke coalitie aan Vlaamse zijde niet over een meerderheid in de Kamer, als gevolg van het niet opnemen in de coalitie van Groen, dat communautair wel mee onderhandelde.[6]

Op 10 december 2011 kreeg deze regering het vertrouwen in het parlement.

Samenstelling

[bewerken | brontekst bewerken]

De regering bestond uit 13 ministers (12 + 1 eerste minister) en 6 staatssecretarissen. Het kernkabinet telde 6 vicepremiers. De PS had 3 ministers en 1 staatssecretaris (inclusief de premier), MR 3 ministers, CD&V 2 ministers en 2 staatssecretarissen, Open Vld 2 ministers en 1 staatssecretaris, sp.a ook 2 ministers en 1 staatssecretaris en cdH 1 minister en 1 staatssecretaris.

Ambtsbekleder Functie en bevoegdheid Termijn Partij
Kernkabinet
Elio Di Rupo
(1951)
Premier 6 december 2011 - 11 oktober 2014 PS
Steven Vanackere
(1964)
Vicepremier
Financiën en Duurzame Ontwikkeling, belast met Ambtenarenzaken
6 december 2011 - 5 maart 2013 CD&V
Didier Reynders
(1958)
Vicepremier
Buitenlandse Zaken, Buitenlandse Handel en Europese Zaken
6 december 2011 - 11 oktober 2014 MR
Johan Vande Lanotte
(1955)
Vicepremier
Economische Zaken, Consumentenbescherming en de Noordzee
6 december 2011 - 11 oktober 2014 sp.a
belast met Bestrijding van de Sociale en de Fiscale Fraude 22 september 2014 - 11 oktober 2014
Vincent Van Quickenborne
(1973)
Vicepremier
Pensioenen
6 december 2011 - 22 oktober 2012 Open Vld
Joëlle Milquet
(1961)
Vicepremier
Binnenlandse Zaken en Gelijke Kansen
6 december 2011 - 22 juli 2014 cdH
Laurette Onkelinx
(1958)
Vicepremier
Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen
6 december 2011 - 11 oktober 2014 PS
Sociale Zaken, belast met Wetenschapbeleid, Gezinnen en Personen met een Handicap en Beroepsrisico's 15 september 2014 - 11 oktober 2014
Alexander De Croo
(1975)
Vicepremier
Pensioenen
22 oktober 2012 - 11 oktober 2014 Open Vld
Pieter De Crem
(1962)
Vicepremier 5 maart 2013 - 11 oktober 2014 CD&V
Landsverdediging 6 december 2011 - 11 oktober 2014
Melchior Wathelet
(1977)
Vicepremier
Binnenlandse Zaken en Gelijke Kansen
22 juli 2014 - 11 oktober 2014 cdH
Ministers
Olivier Chastel
(1964)
Begroting en Administratieve Vereenvoudiging 6 december 2011 - 11 oktober 2014 MR
Annemie Turtelboom
(1967)
Justitie 6 december 2011 - 25 juli 2014 Open Vld
Sabine Laruelle
(1965)
Middenstand, KMO's, Zelfstandigen en Landbouw 6 december 2011 - 11 oktober 2014 MR
Paul Magnette
(1971)
Overheidsbedrijven, Wetenschapsbeleid en Ontwikkelingssamenwerking, belast met Grote Steden 6 december 2011 - 17 januari 2013 PS
Monica De Coninck
(1956)
Werk 6 december 2011 - 11 oktober 2014 sp.a
Jean-Pascal Labille
(1962)
Overheidsbedrijven en Ontwikkelingssamenwerking, belast met Grote Steden 17 januari 2013 - 11 oktober 2014 PS
Koen Geens
(1958)
Financiën, belast met Ambtenarenzaken 5 maart 2013 - 11 oktober 2014 CD&V
Maggie De Block
(1962)
Justitie, Asiel en Migratie, Maatschappelijke Integratie en Armoedebestrijding 25 juli 2014 - 11 oktober 2014 Open Vld
Staatssecretarissen
Hendrik Bogaert
(1978)
Ambtenarenzaken en Modernisering van de Openbare Diensten 6 december 2011 - 11 oktober 2014 CD&V
Maggie De Block
(1962)
Asiel en Migratie, Maatschappelijke Integratie en Armoedebestrijding 6 december 2011 - 25 juli 2014 Open Vld
John Crombez
(1973)
Bestrijding van de Sociale en de Fiscale Fraude 6 december 2011 - 22 september 2014 sp.a
Melchior Wathelet
(1977)
Leefmilieu, Energie, Mobiliteit en Staatshervorming 6 december 2011 - 22 juli 2014 cdH
Philippe Courard
(1966)
Sociale Zaken, Gezin en Personen met een Handicap, belast met Beroepsrisico's 6 december 2011 - 15 september 2014 PS
Wetenschapsbeleid 17 januari 2013 - 15 september 2014
Servais Verherstraeten
(1960)
Staatshervorming en Regie der Gebouwen 6 december 2011 - 11 oktober 2014 CD&V
Duurzame Ontwikkeling 5 maart 2013 - 11 oktober 2014
Catherine Fonck
(1968)
Leefmilieu, Energie, Mobiliteit en Staatshervorming 22 juli 2014 - 11 oktober 2014 cdH

Herschikkingen

[bewerken | brontekst bewerken]

Centrale functies

[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de onderhandelingen moesten er naast de ministerportefeuilles ook andere kernfuncties worden uitgedeeld. Het voorzitterschap van Kamer en Senaat werden waargenomen door respectievelijk André Flahaut van PS en Sabine de Bethune van CD&V. Voor het Europees niveau werd beslist om Karel de Gucht af te vaardigen als Europees Commissaris voor België.

Functie en bevoegdheden Naam Partij Termijn
Vlag van Europa Europees commissaris
Handel (Commissie-Barroso II)
Karel de Gucht Open Vld 10 februari 2010 - 1 november 2014
Vlag van België Voorzitter
Kamer van volksvertegenwoordigers
André Flahaut PS 20 juli 2010 - 30 juni 2014
Vlag van België Voorzitter
Senaat
Sabine de Bethune CD&V 11 oktober 2011 - 14 oktober 2014

De regering gaf haar ontslag aan Koning Filip op 26 mei 2014, de dag na de federale parlementsverkiezingen van 2014 waar N-VA als grootste partij van België uitkwam en PS verloor tenopzichte van de MR. Het kabinet ging in lopende zaken tot het aantreden van de regering-Michel I op 11 oktober.