Grand Prix-wegrace van Duitsland 1958
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1958 | ||
---|---|---|
Land | Bondsrepubliek Duitsland | |
Datum | 20 juli 1958 | |
Organisator | FIM/DMV | |
500 cc | ||
Snelste ronde | John Surtees | |
Eerste | John Surtees | |
Tweede | John Hartle | |
Derde | Gary Hocking | |
350 cc | ||
Snelste ronde | John Surtees | |
Eerste | John Surtees | |
Tweede | John Hartle | |
Derde | Dave Chadwick | |
250 cc | ||
Snelste ronde | Tarquinio Provini | |
Eerste | Tarquinio Provini | |
Tweede | Horst Fügner | |
Derde | Dieter Falk | |
125 cc | ||
Snelste ronde | Carlo Ubbiali | |
Eerste | Carlo Ubbiali | |
Tweede | Tarquinio Provini | |
Derde | Ernst Degner | |
Zijspan | ||
Snelste ronde | Walter Schneider/ Hans Strauß | |
Eerste | Walter Schneider/ Hans Strauß | |
Tweede | Florian Camathias/ Hilmar Cecco | |
Derde | Rudi Richter/ Gerhard Klim |
De Grand Prix-wegrace van Duitsland 1958 was de vierde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1958. De races werden verreden op 20 juli 1958 op de Nordschleife van de Nürburgring nabij Nürburg. Omdat het voor de zijspanklasse de laatste race was, werd de wereldtitel hier beslist, maar ook in de 350cc-klasse en in de 500cc-klasse werden de titels beslist.
Algemeen
[bewerken | brontekst bewerken]Voor het eerst werd op de Nordschleife een Grand Prix in het kader van het wereldkampioenschap georganiseerd. Ondanks de regen waren er 80.000 toeschouwers, die getuige waren van het debuut van Jack Findlay. Ze zagen John Surtees twee klassen winnen en ook twee wereldtitels binnenhalen.
500cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]John Surtees won de 500cc-race met driekwart minuut voorsprong op teamgenoot John Hartle. Surtees stond nu op het maximale aantal van 32 punten. Hartle kon weliswaar nog op 40 punten komen, maar moest dan nog drie resultaten wegstrepen waardoor hij op 30 punten zou eindigen. Jack Findlay debuteerde in deze Grand Prix met een twaalfde plaats in de 500cc-race, maar hij deed dat met een 350cc-Norton M40 omdat hij geen 500cc-Norton kon betalen.
Uitslag 500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien tussenstand 500cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Pos | Coureur | Merk | Ptn |
---|---|---|---|
1 | John Surtees (wereldkampioen) | MV Agusta | 32 |
2 | John Hartle | MV Agusta | 16 |
3 | Derek Minter | Norton | 7 |
Bob Anderson | Norton | ||
5 | Keith Campbell (†) | Norton | 6 |
Dickie Dale | BMW | ||
Ernst Hiller | BMW | ||
8 | Bob Brown | Norton | 5 |
Gary Hocking | Norton | ||
10 | Geoff Duke | BMW | 3 |
350cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]De 350cc-race startte zonder regerend wereldkampioen Keith Campbell, die een week eerder in Frankrijk verongelukt was. John Surtees won de race met een halve minuut voorsprong op teamgenoot John Hartle en had nu het maximale aantal van 32 punten. Hartle kon nog op 42 punten komen, maar na het weghalen van zijn streepresultaten zou hij dan op 30 punten eindigen.
Uitslag 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken] |
Top tien tussenstand 350cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Pos | Coureur | Merk | Ptn |
---|---|---|---|
1 | John Surtees (wereldkampioen) | MV Agusta | 32 |
2 | John Hartle | MV Agusta | 18 |
3 | Dave Chadwick | Norton | 11 |
4 | Keith Campbell (†) | Norton | 8 |
5 | Derek Minter | Norton | 6 |
6 | Mike Hailwood | Norton | 5 |
7 | Geoff Tanner | Norton | 4 |
8 | Terry Shepherd | Norton | 3 |
9 | George Catlin | Norton | 2 |
Geoff Duke | Norton | ||
Bob Anderson | Norton |
250cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Tarquinio Provini deed met zijn overwinning goede zaken, vooral omdat zijn grootste concurrent, teamgenoot Carlo Ubbiali, de finish niet haalde. Horst Fügner scoorde zijn eerste punten met de MZ RE 250. Dieter Falk werd met de Adler MB 250 RS derde.
Uitslag 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken] |
Top tien tussenstand 250cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Pos | Coureur | Merk | Ptn |
---|---|---|---|
1 | Tarquinio Provini | MV Agusta | 24 |
2 | Carlo Ubbiali | MV Agusta | 12 |
3 | Dieter Falk | Adler | 10 |
4 | Mike Hailwood | NSU | 7 |
5 | Horst Fügner | MZ | 6 |
6 | Horst Kassner | NSU | 4 |
7 | Bob Brown | NSU | 3 |
8 | Arthur Wheeler | Mondial | 2 |
Xaver Heiß | NSU | ||
10 | Sammy Miller | ČZ | 1 |
Walter Reichert | NSU |
125cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Door de 125cc-race te winnen ontdeed Carlo Ubbiali zich van zijn belangrijkste concurrenten. Tweede man in het kampioenschap Romolo Ferri raakte bij een val zo zwaar gewond dat hij jaren niet meer kon racen en derde man Alberto Gandossi viel uit. Daar profiteerde Tarquinio Provini ook van: door zijn tweede plaats in de race klom hij ook naar de tweede plaats in het wereldkampioenschap, maar met een grote achterstand.
Uitslag 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien tussenstand 125cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Pos | Coureur | Merk | Ptn |
---|---|---|---|
1 | Carlo Ubbiali | MV Agusta | 26 |
2 | Tarquinio Provini | MV Agusta | 14 |
3 | Romolo Ferri | Ducati | 12 |
4 | Alberto Gandossi | Ducati | 11 |
5 | Dave Chadwick | Ducati | 9 |
6 | Luigi Taveri | Ducati | 7 |
Ernst Degner | MZ | ||
8 | Horst Fügner | MZ | 4 |
9 | Sammy Miller | Ducati | 3 |
10 | Walter Brehme | MZ | 2 |
Zijspanklasse
[bewerken | brontekst bewerken]De zijspanrace begon met slechts twee punten verschil tussen de combinaties Walter Schneider/Hans Strauß en Florian Camathias/Hilmar Cecco, maar de spanning was minder groot dan ze leek. Als Camathias won en Schneider uitviel zouden ze door het wegstrepen van 1 resultaat precies gelijk staan. Schneider/Strauß lieten het niet zover komen. Ze wonnen met 2½ minuut voorsprong op Camathias/Cecco en stelden hun wereldtitel zeker. Alle punten werden verdeeld onder BMW-combinaties.
Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]
Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken] |
Top tien eindstand zijspanklasse
[bewerken | brontekst bewerken]Pos. | Coureur | Bakkenist | Motorfiets | Ptn. |
---|---|---|---|---|
1 | Walter Schneider | Hans Strauß | BMW | 24 (30) |
2 | Florian Camathias | Hilmar Cecco | BMW | 20 (26) |
3 | Helmut Fath | Fritz Rudolf | BMW | 8 |
4 | Jackie Beeton | Eddie Bulgin | Norton | 6 |
5 | Cyril Smith | Eric Bliss | Norton | 6 |
6 | Rudi Richter | Gerhard Klim | BMW | 4 |
7 | Loni Neußner | Dieter Heß | BMW | 4 |
8 | Alwin Ritter | Edwin Blauth | BMW | 3 |
August Rohsiepe | Arthur Gardyanczik | BMW | ||
10 | Ernie Walker | Dun Roberts | Norton | 2 |
Bill Boddice | Bill Canning | Norton |
- Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7
Voetnoten
- ↑ a b Keith Campbell was op 13 juli dodelijk verongelukt tijdens een internationale race op het Franse Circuit de Cadours.
- ↑ a b c d Niet gefinisht, niet deelgenomen of niet geregistreerd.
- ↑ Romolo Ferri raakte bij zijn val zodanig gewond, dat hij jaren niet meer kon racen. Pas in 1964 startte hij nog een keer in de GP des Nations.
Vorige race: Grand Prix-wegrace van België 1958 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 10e seizoen (1958) |
Volgende race: Grand Prix-wegrace van Zweden 1958 |
| ||
Vorige race: Grand Prix-wegrace van Duitsland 1957 |
Grand Prix-wegrace van Duitsland | Volgende race: Grand Prix-wegrace van Duitsland 1959 |