Elara (Mound)
Zentralkierper | Jupiter |
---|---|
Eegenschafte vum Orbit | |
Grouss Hallefachs | 11.741.000 km |
Periapsis | 9.188.500 km |
Apoapsis | 14.293.500 km |
Exzentrizitéit | 0,2174 |
Ëmlafzäit | 259,64 Deeg |
Ëmlafvitess | 3,25 km/s |
Inklinatioun | 26,627° |
Physikalesch Donnéeën | |
Mëttleren Duerchmiesser | 86 km |
Dicht | 2,6 g/cm3 |
Albedo | 0,04 |
Visuell Magnitude (mag) | 16,32 |
Entdeckung | |
Entdecker | C. D. Perrine |
Entdeckungsdatum | 2. Januar 1905 |
Den Elara (och Jupiter VII) ass den zweetgréisste vun de baussenzegen oder irreguläre Mounde vum Planéit Jupiter.
Entdeckung
Den Elara gouf den 2. Januar 1905 vum Astronom Charles Dillon Perrine um Lick-Observatoire zu San Jose a Kalifornien) entdeckt.
De Mound gouf no der Elara, enger Frëndin vum Zeus aus der griichescher Mythologie genannt. Den offiziellen Numm krut de Mound Elara am Joer 1975, virdru gouf en als Jupiter VII bezeechent.
Bunndonnéeën
Den Elara kreest ronderëm de Jupiter op enger mëttlerer Distanz vun 11.741.000 km an 259,64 Deeg. D'Bunn huet eng Exzentrizitéit vun 0,22 an ass mat 26,6° géigeniwwer dem lokale Laplace-Plang, deen ongeféier mat dem Bunnplang vum Jupiter zesummefält, gebéit.
Duerch seng Bunneegenschafte gëtt hien der Himalia-Grupp, genannt nom Jupitermound Himalia, zougerechent.
Physikalesch Donnéeën
Den Elara huet e mëttleren Duerchmiesser vun 86 km. Seng Dicht ass mat 2,6 g/cm³ relativ héich, wat drop hiweist, datt hien haaptsächlech aus Silikatgestengs opgebaut ass. Hien huet eng donkel Uewerfläch mat enger Albedo vun 0,04 op, d. h., nëmme 4 % vum agestraalte Sonneliicht gi reflektéiert. Seng visuell Magnitude ass 16,3m.
Kuckt och
Um Spaweck
- Harvard College Observatory Bulletin, No. 178 (27. Februar 1905), p. 1 (Entdeckung)
- C. D. Perrine: "The Sixth Satellite of Jupiter", in: Publications of the Astronomical Society of the Pacific, Vol. 17 (1905), No. 101, p. 62
- C. D. Perrine: "Orbits of the Sixth and Seventh Satellites of Jupiter", in: Astronomische Nachrichten, Band 169 (1905), Sp. 43-44.