Jump to content

Anna

E Victionario
Solum Anna Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
anna.

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈannaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: An·na — morphologica: Ann-a

Notatio

[+/-]
Hebraice חַנָּה (hannah gratia).

Nomen proprium

[+/-]

Ann|a, -ae fem.

  1. Praenomen, praesertim feminae.

Declinatio

[+/-]
f. sing. plur.
nom. Anna
I
gen. Annae
II
dat. Annae
III
acc. Annam
IV
abl. Annā
VI
voc. Anna
V

Dictiones collatae

[+/-]

Nomina clara

Translationes

[+/-]

Discretiva

Anna dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

[+/-]

Formae affines

[+/-]

Annā

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
Annā casus ablativus singularis nominis Anna
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈannaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: An·nā — morphologica: Ann-a