O queixo na cultura popular galega
A seguir recóllese a pegada dos diferentes tipos de queixos na cultura popular galega, na etnografía e na literatura de transmisión oral.
Refraneiro popular
[editar | editar a fonte]
- Artigo principal: Refraneiro galego do queixo.
- A queixo e touciño, grolo de viño.
- Do queixo do Cebreiro comer ata o sombreiro.
- Do queixo non me queixo, que me queixo do que deixo.
- En san Xoán, pouco queixo e moito pan.
- En san Xoán, tanto queixo como pan.
- En san Xoán, tanto queixo como pan; polo san Pedro, tanto queixo coma un dedo, e polo Santiago, agárraselle ó rabo.
- Por san Xoán, tanto queixo como pan.
- O pan, con ollos; o queixo, cego; e o viño, anexo.
- O pan, con ollos; o queixo, sin ollos; o viño, que salte ós ollos.
- Queixo, sin ollos; e pan, con ollos.
- O queixo e o barbeito, en abril ou maio sea feito.
- O queixo millor é fresco, porque non está tan seco.
Cantigas
[editar | editar a fonte]- Para pan de trigo, Caldas;/ para queixo San Simón;/ para empanadas, en Noia;/ para lampreas, Padrón.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- BENAVENTE JAREÑO, Pedro; FERRO RUIBAL, Xesús: Refraneiro galego da vaca, Centro de Investigacións Lingüísticas e Literarias Ramón Piñeiro, Santiago de Compostela (1994).