Saltar ao contido

Manuel Mosquera Bastida

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaManuel Mosquera Bastida
Nome orixinalManuel Alfredo Mosquera Bastida
Biografía
Nacemento10 de agosto de 1968 (56 anos)
A Coruña, España Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónfutbolista Editar o valor en Wikidata
Deportefútbol Editar o valor en Wikidata
Posición de xogoDianteiro
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Equipo Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
–   Deportivo da Coruña
Familia
FillosManu Mosquera, David Mosquera Rey Editar o valor en Wikidata

Manuel Alfredo Mosquera Bastida, nado en Oleiros o 10 de agosto de 1968, é un adestrador e exfutbolista galego, que dende abril de 2023 dirixe o Córdoba, da Primeira División RFEF.

Xogaba de dianteiro e despois de formarse e debutar no Deportivo da Coruña desenvolveu a maior parte da súa carreira no CF Extremadura, onde xogou 13 tempadas e marcou 109 goles, o que o coloca como o máximo goleador da historia do club. Liderou o ataque do equipo que na década de 1990 logrou ascender dende a Segunda División B ata a Primeira División. Na máxima categoría xogou tamén coa camiseta do Compostela, no que militou durante dúas tempadas.

É pai dos tamén futbolistas Manu e David Mosquera.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Nacido en Oleiros e criado no barrio coruñés de Monte Alto,[1] estudou no instituto de Zalaeta e deu os seus primeiros pasos no fútbol nas filas do Orillamar.[2] Aos 13 anos ingresou na canteira do Deportivo da Coruña, pasando polas diferentes categorías inferiores do club,[3] ata que en 1987 debutou co Fabril na Terceira División.[4] Na tempada 1988/89 marcou 11 goles e na seguinte foi convocado por primeira vez polo primeiro equipo, para a disputa do Trofeo Juan Acuña, aínda que finalmente non chegou a participar no torneo amigable.[3]

O 26 de novembro de 1989, e ante as baixas de Hevia e Batrović, o adestrador do Deportivo, Arsenio Iglesias, fíxoo debutar como titular nun partido da Segunda División ante o Racing de Santander en Riazor.[3] Unha semana despois marcou o seu primeiro e único gol co equipo, permanecendo no once inicial durante case tódolos restantes partidos da tempada. Na tempada 1990/91 logrou o ascenso á Primeira División, pero o seu papel no equipo foi case inexistente, disputando pouco máis de 20 minutos ao longo da campaña.[3] Tralo ascenso deixou o club, despois dun total de 22 encontros e 1 gol.

Para a tempada 1991/92 fichou polo CF Extremadura, de Segunda División B. Na súa primeira tempada asinou un total de 18 goles, 16 deles na liga, sendo o segundo máximo goleador da categoría, superado só polas 18 dianas de Rafael Pozo, do Badajoz. O equipo de Ortuondo disputou sen éxito a promoción de ascenso, conseguindo finalmente subir a Segunda dúas tempadas despois, ao rematar na primeira posición do seu grupo.

Tras conseguir a permanencia na campaña 1994/95, o equipo de Almendralexo, de novo con Ortuondo no banco conseguiu un histórico ascenso á Primeira División na 1995/96. Manuel contribuíu con 19 goles na liga regular (segundo máximo goleador do campionato, só por detrás de Manel Martínez) e marcou o gol da vitoria no partido de ida da final da promoción contra o Albacete.

Na tempada 1996/97 regresou a Galicia, sendo contratado polo Compostela, que disputaba a súa terceira tempada na Primeira División. Debutou na máxima categoría na primeira xornada, xogando de titular nunha derrota por goleada diante do Tenerife (6-0). Xogou un total de 42 partidos na súa primeira campaña en Santiago, na que o equipo de Fernando Vázquez acabou décimo na liga, e marcou catro goles. A súa participación reduciuse na seguinte tempada, a última do club galego en Primeira, na que marcou un gol en 18 partidos.

Na tempada 1997/98 volveu ao Extremadura, club no que permaneceu até a campaña 2004/05. Na súa primeira campaña desta segunda volta no club estremeño logrou un novo ascenso a Primeira División, descendendo ao final do curso. Na tempada 2001/02 o club descendeu a Segunda División B. Durante as súas dúas etapas e trece tempadas no Estremadura, disputou un total de 479 partidos e marcou 109 goles,[5] converténdose no máximo goleador da historia do equipo.[6]

En 2005 fichou polo Cerceda, club da Terceira División, no que marcou 11 goles na súa primeira tempada. Comezou a seguinte tempada como xogador do equipo, pero nas últimas xornadas do campionato foi designado adestrador, tralo despedimento de Ramiro Sorbet.[7]

Adestrador

[editar | editar a fonte]

Tralo seu breve paso polo banco do primeiro equipo do Cerceda, adestrou os xuvenís do club e o equipo filial e actuou como director deportivo da escola de fútbol.[8] En 2011 fichou polo Laracha, ao que dirixiu en Rexional Preferente durante tres anos, logrando no segundo deles o ascenso á Terceira División.[9]

En xuño de 2014 regresou á estrutura do Deportivo da Coruña, ao ser anunciado como substituto de José Luis Devesa á fronte do Fabril, en Terceira División.[10] Permaneceu no club coruñés dúas tempadas con bos resultados, clasificando ao equipo para a fase de ascenso nas dúas ocasións, aínda que sen conseguir subir de categoría. En 2016, deixou o posto de adestrador do Fabril pero seguiu ligado á entidade branquiazul, como adxunto á dirección deportiva do club, traballo que compaxinou coa dirección da escola de adestradores da Federación Galega.[11]

O 27 de febreiro de 2019 abandonou a secretaría técnica do club galego e asinou como novo adestrador do Extremadura UD, club sucesor do desaparecido CF Extremadura no que destacara como futbolista. O técnico coruñés regresou a Almendralexo co obxectivo de lograr a permanencia na Segunda División. Logrou dito obxectivo 2 xornadas antes do remate da tempada, despois de empatar a 0 ante o CD Lugo no Francisco de la Hera.[12] Na tempada seguinte o club descendeu á Segunda División B, mais con todo o presidente anunciou que o adestrador coruñés continuaría á fronte do equipo na seguinte campaña.[13] Durou só cinco xornadas da tempada 2020/21, sendo destituído o 22 de novembro tras acumular o equipo dúas vitorias, dous empates e unha derrota.[14] O seu substituto, José Antonio Ruiz, non logrou ningunha vitoria e foi destituído tras só catro partidos, sendo contratado de novo Mosquera.[15] Na súa segunda etapa como adestrador do equipo, tivo que lidar cos problemas económicos do club, que finalmente levaron á desaparición da entidade a comezos de 2022.[16]

Trala disolución do Extremadura fichou polo Talavera, da mesma categoría, onde ocupou o lugar do destituído Víctor Cea.[17] Chegou ao equipo talabricense co difícil obxectivo de evitar descenso, pero non puido conseguilo.[18][19] Preto do final da tempada 2022/23 foi contratado polo Córdoba, club que nas xornadas anteriores caera dende a primeira ata a sétima praza da Primeira RFEF.[20]

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ Varela, Pablo (20 de decembro de 2014). "Manuel Mosquera: «Me gusta que mis futbolistas vayan a por lo máximo»" (en castelán). Consultado o 12 de abril de 2023. 
  2. ↑ "Manuel regresa al Extremadura: 'o galego' está de vuelta". La Opinión A Coruña (en castelán). 28 de febreiro de 2019. Consultado o 12 de abril de 2023. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Rodríguez Cudeiro, Juan Luis (19 de abril de 2019). "Manuel y una historia de hace treinta años" (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 12 de abril de 2023. Consultado o 12 de abril de 2023. 
  4. ↑ "Siempre en el Deportivo". La Voz de Galicia (en castelán). 23 de novembro de 1989. p. 43. 
  5. ↑ "Partidos de Manuel Mosquera". www.bdfutbol.com (en castelán). Consultado o 4 de agosto de 2020. 
  6. ↑ "El histórico Manuel Mosquera regresa al Francisco de la Hera como técnico" (en castelán). 27 de febreiro de 2019. Consultado o 4 de agosto de 2020. 
  7. ↑ "Manuel Mosquera sustituye al destituido Sorbet en el Cerceda". La Voz de Galicia (en castelán). 2 de abril de 2007. Consultado o 4 de agosto de 2020. 
  8. ↑ "Manuel Mosquera, nuevo entrenador del Laracha". La Voz de Galicia (en castelán). 1 de xuño de 2011. Consultado o 13 de abril de 2023. 
  9. ↑ Rey, Manuel (21 de xullo de 2014). "Los grandes empiezan a rodar". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 13 de abril de 2023. 
  10. ↑ Manuel Mosquera releva a José Luis Devesa al frente del Fabril; Deportivo da Coruña, 18 de xuño de 2014 (en castelán)
  11. ↑ Centeno, Alexandre (18 de xuño de 2016). "Manuel Mosquera reforzará la dirección deportiva del Dépor". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 4 de agosto de 2020. 
  12. ↑ "El Extremadura logra la permanencia y condena al Lugo al sufrimiento" (en castelán). 26 de maio de 2019. Consultado o 4 de agosto de 2020. 
  13. ↑ "Oficial: Manuel Mosquera seguirá en el Extremadura" (en castelán). 3 de agosto de 2020. Consultado o 4 de agosto de 2020. 
  14. ↑ "El Extremadura destituye a Manuel Mosquera" (en castelán). 22 de novembro de 2020. Consultado o 23 de novembro de 2020. 
  15. ↑ Vilas, Martín (5 de xaneiro de 2021). "Manu Mosquera vuelve al Extremadura un mes después de su destitución" (en castelán). Consultado o 7 de xaneiro de 2021. 
  16. ↑ "Desaparece el Extremadura UD". COPE (en castelán). 26 de febreiro de 2022. Consultado o 8 de abril de 2022. 
  17. ↑ "Manuel Mosquera sustituye a Víctor Cea como entrenador del Talavera" (en castelán). 8 de abril de 2022. Consultado o 8 de abril de 2022. 
  18. ↑ "Manuel Mosquera, nuevo entrenador del Talavera" (en castelán). 8 de abril de 2022. Consultado o 11 de abril de 2023. 
  19. ↑ Abizanda, Jorge (2 de xuño de 2022). "Desaparición y descenso: el doble 'annus horribilis' de Manuel Mosquera en el banquillo". ABC (en castelán). Consultado o 11 de abril de 2023. 
  20. ↑ Martínez, Ángel (11 de abril de 2023). "El entrenador de Oleiros llega al Nuevo Arcángel para reemplazar a Germán Crespo tras la mala racha de resultados" (en castelán). Consultado o 11 de abril de 2023. 
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Manuel_Mosquera_Bastida&oldid=6896777»