Saltar ao contido

Gran Premio de España de 1992

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Competición deportivaGran Premio de España de 1992
Nome oficialGran Premio Tío Pepe de España Editar o valor em Wikidata
TipoGran Premio de España Editar o valor em Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor em Wikidata
Parte deCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1992 Editar o valor em Wikidata
Distancia do evento65 Editar o valor em Wikidata
Localización  e  Datas
LocalizaciónCircuíto de Cataluña (Vallès Oriental) 41°34′12″N 2°15′40″L / 41.57, 2.2611111111111Coordenadas: 41°34′12″N 2°15′40″L / 41.57, 2.2611111111111 Editar o valor em Wikidata
Lonxitude4,675 km Editar o valor em Wikidata
PaísEspaña Editar o valor em Wikidata
Data3 de maio de 1992 Editar o valor em Wikidata
Competición
Primeiro postoNigel Mansell Editar o valor em Wikidata
Pole positionNigel Mansell Editar o valor em Wikidata
Volta máis rápidaNigel Mansell Editar o valor em Wikidata

O Gran Premio de España de 1992 foi unha carreira de motor de Fórmula Un celebrada o 3 de maio de 1992 no Circuíto de Cataluña, Barcelona. A carreira de 65 voltas foi a cuarta rolda da tempada 1992 de Fórmula Un e foi gañada por Nigel Mansell pilotando un Williams - Renault e anotando a terceira Grand Chelem da súa carreira.

Informe[editar | editar a fonte]

A carreira tamén foi anunciada como o "Gran Premio dos Xogos Olímpicos". A carreira trasladouse desde a súa data anterior de setembro, e celebrouse só uns meses antes dos Xogos Olímpicos de 1992 en Barcelona.

O piloto británico Perry McCarthy competiu por primeira vez e o seu coche Andrea Moda participou na sesión de precualificación antes da carreira, pero o motor estalou e o coche só rodou 18 metros para deterse logo de apenas saír do garaxe. Damon Hill, fillo do ex campión mundial Graham Hill, fixo o seu debut con Brabham substituíndo a Giovanna Amati, que foi despedida do equipo, pero non clasificou para a carreira. Do mesmo xeito que nas tres carreiras anteriores, Mansell clasificouse na pole position, por diante de Michael Schumacher, Ayrton Senna, Riccardo Patrese, Ivan Capelli e Martin Brundle.

Ao comezo da carreira, en condicións de chuvia, Patrese pasou a Schumacher e Senna. O piloto de Ferrari Jean Alesi fixo un bo comezo desde o 8° posto na grella colocouse no 3° na primeira curva da primeira volta, o que obrigou a outros pilotos a tomar medidas defensivas e retroceder. Senna baixou da 3ª á 7ª praza. Pero recuperou 2 posicións ata a 5ª durante a primeira volta. A orde era: Mansell, Patrese, Alesi, Schumacher, Senna e Capelli.

Schumacher atacou e pasou a Alesi na 7ª volta. Berger intentou facer o mesmo pero provocou un trompo a Alesi, colocando ao francés detrás de Senna e Capelli. A chuvia intensificouse, e Patrese trompeou na volta 20 mentres intentaba dobrar a un atrasado. Isto puxo a Mansell por diante de Schumacher, Senna, Berger, Capelli e Alesi.

Alesi entrou a poñer pneumáticos novos a metade da carreira, e comezou a atacar a través da pista mentres a chuvia intensificábase. Pasou a Berger polo cuarto posto e comezou a achegarse rapidamente a Senna e Schumacher. A dúas voltas para o final, Senna trompeou tratando de dobrar a Martini, que marchaba noveno. Ao mesmo tempo, Capelli tamén trompeou.

Mansell continuou o seu récord perfecto en 1992 coa súa cuarta vitoria da tempada diante de Schumacher, Alesi, Berger, Alboreto e Pierluigi Martini, pero por primeira vez na tempada o seu equipo Williams non logrou un 1-2. Martin Brundle fixo a súa 4° retirada consecutivo da tempada no seu Benetton.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Tempo Diferenza
1 5 Nigel Mansell Williams-Renault 1:20.190
2 19 Alemaña Michael Schumacher Benetton-Ford 1:21.195 +1.005
3 1 Ayrton Senna McLaren-Honda 1:21.209 +1.019
4 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 1:21.534 +1.344
5 28 Italia Ivan Capelli Ferrari 1:22.413 +2.223
6 20 Martin Brundle Benetton-Ford 1:22.529 +2.339
7 2 Austria Gerhard Berger McLaren-Honda 1:22.711 +2.521
8 27 Francia Jean Alesi Ferrari 1:22.746 +2.556
9 16 Austria Karl Wendlinger March-Ilmor 1:23.121 +2.931
10 26 Francia Érik Comas Ligier-Renault 1:23.593 +3.403
11 4 Italia Andrea de Cesaris Tyrrell-Ilmor 1:23.723 +3.533
12 21 Finlandia JJ Lehto Dallara-Ferrari 1:24.054 +3.864
13 22 Italia Pierluigi Martini Dallara-Ferrari 1:24.236 +4.046
14 25 Bélxica Thierry Boutsen Ligier-Renault 1:24.583 +4.393
15 3 Francia Olivier Grouillard Tyrrell-Ilmor 1:24.608 +4.418
16 9 Italia Michele Alboreto Footwork-Mugen-Honda 1:24.634 +4.444
17 33 Maurício Gugelmin Jordan-Yamaha 1:24.671 +4.481
18 15 Italia Gabriele Tarquini Fondmetal-Ford 1:24.800 +4.610
19 10 Aguri Suzuki Footwork-Mugen-Honda 1:24.940 +4.750
20 14 Suíza Andrea Chiesa Fondmetal-Ford 1:24.963 +4.773
21 11 Finlandia Mika Häkkinen Lotus-Ford 1:25.202 +5.012
22 23 Christian Fittipaldi Minardi-Lamborghini 1:25.315 +5.125
23 17 Francia Paul Belmondo March-Ilmor 1:25.467 +5.277
24 29 Francia Bertrand Gachot Larrousse-Lamborghini 1:25.700 +5.510
25 24 Italia Gianni Morbidelli Minardi-Lamborghini 1:25.786 +5.596
26 12 Johnny Herbert Lotus-Ford 1:25.786 +5.596
NSC 30 Ukyo Katayama Larrousse-Lamborghini 1:25.932 +5.742
NSC 7 Bélxica Eric van de Poele Brabham-Judd 1:26.880 +6.690
NSC 32 Italia Stefano Modena Jordan-Yamaha 1:27.480 +7.290
NSc 8 Damon Hill Brabham-Judd 1:27.763 +7.573

Carreira[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 5 Nigel Mansell Williams-Renault 65 1:56:10.674 1 10
2 19 Alemaña Michael Schumacher Benetton-Ford 65 + 23.914 2 6
3 27 Francia Jean Alesi Ferrari 65 + 26.462 8 4
4 2 Austria Gerhard Berger McLaren-Honda 65 + 1:20.647 7 3
5 9 Italia Michele Alboreto Footwork-Mugen-Honda 64 + 1 volta 16 2
6 22 Italia Pierluigi Martini Dallara-Ferrari 63 + 2 voltas 13 1
7 10 Aguri Suzuki Footwork-Mugen-Honda 63 + 2 voltas 19
8 16 Austria Karl Wendlinger March-Ilmor 63 + 2 voltas 9
9 1 Ayrton Senna McLaren-Honda 62 Trompo 3
10 28 Italia Ivan Capelli Ferrari 62 Trompo 5
11 23 Christian Fittipaldi Minardi-Lamborghini 61 + 4 voltas 22
12 17 Francia Paul Belmondo March-Ilmor 61 + 4 voltas 23
Ret 21 Finlandia JJ Lehto Dallara-Ferrari 56 Trompo 12
Ret 15 Italia Gabriele Tarquini Fondmetal-Ford 56 Trompo 18
Ret 11 Finlandia Mika Häkkinen Lotus-Ford 56 Trompo 21
Ret 26 Francia Érik Comas Ligier-Renault 55 Trompo 10
Ret 29 Francia Bertrand Gachot Larrousse-Lamborghini 35 Motor 24
Ret 3 Francia Olivier Grouillard Tyrrell-Ilmor 30 Trompo 15
Ret 24 Italia Gianni Morbidelli Minardi-Lamborghini 26 Manexo 25
Ret 33 Maurício Gugelmin Jordan-Yamaha 24 Trompo 17
Ret 14 Suíza Andrea Chiesa Fondmetal-Ford 22 Trompo 20
Ret 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 19 Trompo 4
Ret 12 Johnny Herbert Lotus-Ford 13 Trompo 26
Ret 25 Bélxica Thierry Boutsen Ligier-Renault 11 Motor 14
Ret 20 Martin Brundle Benetton-Ford 4 Trompo 6
Ret 4 Italia Andrea de Cesaris Tyrrell-Ilmor 2 Motor 11
NSC 30 Ukyo Katayama Larrousse-Lamborghini
NSC 7 Bélxica Eric van de Poele Brabham-Judd
NSC 32 Italia Stefano Modena Jordan-Yamaha
NSC 8 Damon Hill Brabham-Judd
NSCP 34 Roberto Moreno Andrea Moda-Judd
NSCP 35 Perry McCarthy Andrea Moda-Judd
Fonte:[1]

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "1992 Spanish Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 3 de novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015. 


Carreira anterior:
Gran Premio do Brasil de 1992
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1992
Carreira seguinte:
Gran Premio de San Marino de 1992
Carreira anterior:
Gran Premio de España de 1991
Gran Premio de España Carreira seguinte:
Gran Premio de España de 1993

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]