Πάπας Αναστάσιος Δ΄
| Πάπας Αναστάσιος Δ΄ | |
|---|---|
 | |
| Από | 8 Ιουλίου 1153 |
| Έως | 3 Δεκεμβρίου 1154 |
| Προκάτοχος | Πάπας Ευγένιος Γ΄ |
| Διάδοχος | Πάπας Αδριανός Δ΄ |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 1073 Ρώμη, Παπικά Κράτη, Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία |
| Θάνατος | 3 Δεκεμβρίου 1154 (81 ετών) Ρώμη, Παπικά Κράτη, Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία |
Ο Πάπας Αναστάσιος Δ΄ (Papa Anastasio IV, 1073[1] – 3 Δεκεμβρίου 1154), γεννημένος ως Κορράντο Ντεμέτρι ντελα Σουμπούρα (Corrado Demetri della Suburra), ήταν Πάπας από τις 8 Ιουλίου του 1153 έως το θάνατό του το 1154[2].
Πρώιμος βίος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν Ρωμαίος, γιος του Βενέδικτου ντε Σουμπούρα, πιθανώς της οικογένειας των Ντεμέτρι,[3] και έγινε κοσμικός υπάλληλος.[4] Χρίστηκε καρδινάλιος-ιερέας της Σ. Πουντεντσιάνα από τον Πάπα Πασχάλη Β΄ όχι αργότερα από το 1114.[5] Το 1127 ή 1128 ο Πάπας Ονώριος Β΄[6] τον προήγαγε στην εικονική (suburbicarian) Επισκοπική Έδρα της Σαμπίνα.[7] Είχε λάβει μέρος στην διπλή παπική εκλογή του 1130 και ήταν ένας από τους πιο αποφασισμένους αντιπάλους του Αντιπάπα Ανάκλητου Β΄ και, όταν ο Πάπας Ιννοκέντιος Β΄ διέφυγε στη Γαλλία, τον είχε αφήσει πίσω του ως βικάριο στην Ιταλία. Την εποχή της εκλογής του στον θρόνο τον Ιούλιο 1153 ήταν Αρχηγός του Κολλεγίου των Καρδιναλίων και πιθανώς το γηραιότερο μέλος του σώματος αυτού.
Ποντιφικάτο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά το βραχύ ποντιφικάτο του έπαιξε τον ρόλο ειρηνοποιού· συμβιβάσθηκε με τον Φρειδερίκο Α΄ στο ακανθώδες ζήτημα της Έδρας του Μαγδεβούργου και έκλεισε την μακρόχρονη διαμάχη, η οποία είχε διαρκέσει επί τέσσερα ποντιφικάτα, σχετικά με τον διορισμό του Ουίλλιαμ Φίτζχερμπερτ (κοινώς γνωστό ως Άγιο Γουλιέλμο της Υόρκης) στην έδρα της Υόρκης αποστέλλοντάς του το πάλλιο παρά την συνεχή αντίδραση του ισχυρού Κιστερκιανού τάγματος. Ο Πάπας Αναστάσιος Δ΄ πέθανε στις 3 Δεκεμβρίου 1154 και τον διαδέχθηκε ο Καρδινάλιος Νίκολας του Αλμπάνο ως Πάπας Αδριανός Δ΄.
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Αυτή η ημερομηνία είναι σύμφωνα με την Encyclopædia Britannica. Στη σελ. 220 λέει ότι ήταν 80 ετών όταν εκλέχθηκε πάπας.
- ↑ Suburra, Can. Reg. Lat., Corrado di (ca. 1073-1154) Αρχειοθετήθηκε 2016-12-20 στο Wayback Machine. The Cardinals of the Holy Roman Church
- ↑ Tillmann, H. (1972). «Ricerche sull'origine dei membri del collegio cardinalizio nel XII secolo». RSC 26: 313–353 [p. 328].
- ↑ According to older historiography (incl. Klewitz, p. 128 and 220) he was abbot of the Augustinian monastery of St.-Ruf at Avignon, but this view has been recently abandoned (see I.S.Robinson, p. 73)
- ↑ H.W.Klewitz, p. 128 no. 31; Brixius, p. 36 no. 26. His first subscription of the papal bulls took place on 25 February 1114 (Jaffé, p. 478)
- ↑ Anastasius IV is sometimes referred to as a nephew of Honorius II, but this is not proven and is very unlikely; Anastasius IV came from Roman aristocracy, while Honorius II was a Bolognese. Brixius, p. 78 rejects the statement about relationship between Anastasius and Honorius as without foundation and adds that it appears for the first time in 16th century. Hans Walter Klewitz and Helene Tillmann, who have made an extensive study about the origins of the cardinals of the beginning of 12th century, either deny or do not mention this relationship.
- ↑ First subscription as cardinal-bishop on 7 May 1128 (Jaffé, p. 549)
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Klewitz, Hans Walter (1957). Reformpapsttum und Kardinalskolleg. Darmstadt. σελίδες 128 no. 31 and p. 220.
- Brixius, Johannes M. (1912). Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130–1181. Berlin.
- Robinson, Ian Stuart (1990). The Papacy, 1073–1198: Continuity and Innovation. New York: Cambridge University Press. ISBN 0521264987.
- Jaffé, Philipp (1851). Regesta pontificum Romanorum ab condita Ecclesia ad annum post Christum natum MCXCVIII. Berlin.
