Эдвін Матысан Мак-Мілан

Эдвін Матысан Мак-Мілан
Эдвін Матысан Мак-Мілан
Дата нараджэння	18 верасня 1907[…]
Месца нараджэння	Рэдонда-Біч, акруга Лос-Анджэлес, Каліфорнія, ЗША;
Дата смерці	7 верасня 1991[…] (83 гады)
Месца смерці	Эль-Серыта, акруга Контра-Коста[d], Каліфорнія, ЗША;
Месца пахавання	Sunset View Cemetery[d];
Грамадзянства	ЗША;
Род дзейнасці	фізік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	фізіка
Месца працы	Каліфарнійскі ўніверсітэт у Берклі;
Альма-матар	Вышэйшая школа Пасадэны[d]; Каліфарнійскі тэхналагічны інстытут; Прынстанскі ўніверсітэт;
Навуковы кіраўнік	Эдвард Кондан[d]
Член у	Нацыянальная акадэмія навук ЗША; Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук; Амерыканскае філасофскае таварыства; Амерыканскае фізічнае таварыства;
Узнагароды	прэмія «Атамы для міру»[d] член Амерыканскага фізічнага таварыства[d]
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эдвін Матысан Мак-Мі́лан (англ.: Edwin Mattison McMillan; 18 верасня 1907, Рэдонда-Біч, ЗША — 7 верасня 1991, Эль-Серыта, Каліфорнія, ЗША) — амерыканскі фізік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі ў 1951 годзе разам з Гленам Сібаргам за стварэнне першых трансуранавых элементаў.

Біяграфія

Скончыў Каліфарнійскі тэхналагічны інстытут (1928). У 1933—1973 гадах у Каліфарнійскім універсітэце ў Берклі (з 1946 года прафесар), адначасова ў Радыяцыйнай лабараторыі імя Э.Лоўрэнса (у 1958—1971 гадах дырэктар).

Аўтар навуковых прац па ядзернай фізіцы і тэхніцы паскарэння элементарных часціц. Адкрыў першы штучны трансуранавы элемент — нептуній (1940; разам з Ф.Эйблсанам) і плутоній (1940; разам з Гленам Сібаргам). Прапанаваў прынцып аўтафазіроўкі (1945) і пабудаваў электронны сінхратрон на 330 МэВ (1947).

У 1963 годзе атрымаў спецыяльную ўзнагароду за даследаванні ў галіне мірнага прымянення атамнай энергіі.

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.9: Кулібін - Малаіта / Рэдкал.: Г.П.Пашкоў і інш. - Мн.: БелЭн, 1999. - 560 с.: іл.