Марк Сэлбі
Звесткі ў артыкуле або некаторых яго раздзелах састарэлі |
Марк Сэлбі
англ.: Mark Selby | |
Дата нараджэння: | 19 чэрвеня 1983[1][2] (41 год) |
---|---|
Месца нараджэння: | |
Грамадзянства: | Англія |
Вядучая рука: | правая |
Прафесійная кар’ера: | 1999—... |
Найвышэйшы рэйтынг: | 1 (03.09.2011—05.11.2012 10.12.2012—12.06.2013 06.05.2014—08.07.2014 11.08.2014—07.12.2014 09.02.2015—...) |
Цяперашні рэйтынг: | 1 (9 красавіка 2018) |
Прызавыя грошы: | > £4,900,000 |
Найвышэйшая серыя: | 147 (2 разы: Цзянсу Класік 2009, Чэмпіянат Вялікабрытаніі 2013) |
Колькасць соценных серый: | 518 |
Перамогі на турнірах | |
Рэйтынгавыя турніры: | 14 |
Нізкарэйтынгавыя турніры: | 7 |
Іншыя прафесійныя турніры: | 4 |
З 6-цю чырвонымі шарамі: | 1 |
Прафесійна-аматарскія і запрашальныя турніры: | 1 |
Чэмпіён свету: | 2014, 2016, 2017, 2021 |
Марк Э́нтані Сэ́лбі (англ.: Mark Anthony Selby; нар. 19 чэрвеня 1983, Лестэр, Англія) — англійскі прафесійны гулец у снукер. Чатырохразовы чэмпіён свету. Здолеў выйграць усе тры турніры снукернай кароны — чэмпіянат Вялікабрытаніі (2012, 2016), Мастэрс (2008, 2010, 2013) і чэмпіянат свету (2014, 2016, 2017, 2021) і інш. З сезона 2007/2008 нязменна ўваходзіць у топ-16 сусветнага рэйтынгу.
Стаў прафесіяналам у 1999 годзе ва ўзросце 16 гадоў. У выніку выхаду ў свой першы рэйтынгавы фінал, на адкрытым чэмпіянаце Шатландыі 2003, у сезоне 2003/2004 упершыню ўвайшоў у топ-32 сусветнага рэйтынгу, але праз год вылецеў адтуль, вярнуўшыся толькі ў сезоне 2006/2007. У 2002, 2003 і 2004 гадах выходзіў у апошні кваліфікацыйны раўнд на сусветных першынствах, а ў 2005 годзе дэбютаваў на найбуйнейшым снукерным турніры, прайграўшы ў 1/16 фіналу. У 2007 годзе выйшаў у фінал чэмпіяната свету, дзе саступіў Джону Хігінсу (13:18), пасля чаго падняўся ў топ-16 у рэйтынгу. У пачатку 2008 года Марк Сэлбі атрымаў перамогу на найбуйнейшым запрашальным турніры, Мастэрс, а ў тым жа сезоне выйграў свой першы рэйтынгавы тытул — адкрыты чэмпіянат Уэльса. У сезоне 2009/2010 стаў двухразовым пераможцам Мастэрс, а таксама аформіў свой першы максімальны брэйк. У 2011 годзе выйграў свой другі рэйтынгавы турнір, Шанхай Мастэрс, і ў сезоне 2011/2012 упершыню стаў лідарам сусветнага снукернага рэйтынгу. У сезоне 2012/2013 атрымаў два тытулы трайной кароны запар, чэмпіянат Вялікабрытаніі і Мастэрс, стаўшы трохразовым пераможцам апошняга. У сезоне 2013/2014 ён упершыню сумеў перамагчы на чэмпіянаце свету, вярнуўшы сабе лідзіруючую пазіцыю ў сусветным рэйтынгу, якую страціў у пачатку сезона, пасля чаго выйграў яшчэ два рэйтынгавы турніры ў сезоне 2014/2015, German Masters і адкрыты чэмпіянат Кітая. У 2016 годзе вярнуў сабе тытул чэмпіёна свету, а ў сезоне 2016/2017 выйграў яшчэ пяць рэйтынгавых спаборніцтваў, у тым ліку чэмпіянат Вялікабрытаніі і чэмпіянат свету, паўтарыўшы рэкорд па колькасці выйграных рэйтынгавых турніраў за сезон і стаўшы дзясятым снукерыстам у гісторыі, які выйграў больш за тры тытулы чэмпіянату свету, і чацвёртым снукерыстам, які абараніў свой тытул у Крусібле. У сезоне 2017/2018 здабыў яшчэ два рэйтынгавыя тытулы на International Championship і адкрытым чэмпіянаце Кітая.
У агульнай колькасці займае найвышэйшы радок у сусветным рэйтынгу больш за 55 месяцаў. Апроч чатырнаццаці рэйтынгавых турніраў, за сваю кар'еру выйграў 7 нізкарэйтынгавых (рэкорд па колькасці перамог на турнірах серыі PTC) і 4 прафесійныя запрашальныя турніры. Выступаючы таксама на чэмпіянатах па пуле, у 2006 годзе стаў чэмпіёнам свету па «васьмёрцы», а ў 2015 дайшоў да фіналу чэмпіянату свету па кітайскім пуле. Апроч таго, у 2010 годзе Сэлбі стаў чэмпіёнам свету па снукеры з шасцю чырвонымі шарамі, а таксама два разы выступаў на кубках свету па снукеры ў складзе зборнай Англіі — у 2011 годзе з Алістэрам Картэрам і ў 2015 годзе з Сцюартам Бінэмам. За сваю кар'еру зрабіў больш за 450 соценных серый, стаўшы лідарам сезонаў 2010/2011, 2011/2012 і 2015/2016 па колькасці сэнчуры, і ўваходзіць у топ-5 гульцоў з найбольшай колькасцю соценных серый у гісторыі снукера, а таксама зарабіў больш за 4 мільёны фунтаў стэрлінгаў прызавых грошай, уваходзячы ў топ-10 лідараў усіх часоў па колькасці прызавых. Двойчы ў кар'еры выконваў максімальны брэйк — 147 ачкоў.
Раннія гады
[правіць | правіць зыходнік]Марк Сэлбі нарадзіўся ў горадзе Лестэры (графства Лестэршыр) з насельніцтвам менш за 300 тысяч чалавек у цэнтральнай Англіі. Калі Марку было восем гадоў, яго маці пакінула сям'ю, і з таго часу ён не бачыўся з ёй[5]. Ён пачаў гуляць у англійскі пул ва ўзросце сямі гадоў, а ў дзевяць заняўся снукерам. Спачатку ён і яго брат хадзілі ў клуб разам з бацькам, але пазней наведвальнікі пачалі злавацца, што хлопец абыгрывае іх, і яму забаранілі прыходзіць у гэты клуб да 18 гадоў[5]. Тады на яго звярнуў увагу Малкальм Торн, родны брат вядомага снукерыста Вілі Торна, і ўзяў Марка пад сваё крыло. У яго быў свой клуб, і Сэлбі атрымаў магчымасць трэніравацца кожны дзень пасля школы[6]. Марк меў патэнцыял у падлеткавым узросце і перамог на чэмпіянаце Англіі сярод ігракоў ва ўзросце да 15 гадоў[7]. У 1998 годзе ён стаў гуляць у туры Вялікабрытаніі, які быў другім па класе прафесійным снукерным турам у той час[8]. Калі Сэлбі было 16 гадоў, яго бацька памёр ад раку, усяго праз месяц пасля таго, як даведаўся пра дыягназ і за два месяцы да таго, як Марк стаў прафесіянальным снукерыстам[9][10]. Пасля смерці бацькі Марк і яго брат былі вымушаны з'ехаць з дома, бо не маглі дазволіць сабе пражыванне там[11].
Снукерная кар'ера
[правіць | правіць зыходнік]1999 — 2002
[правіць | правіць зыходнік]У сезоне 1999/2000 снукерыст прыняў удзел у шэрагу рэйтынгавых турніраў, але не праходзіў далей за стадыю 1/32 фіналу, да якой ён даходзіў на адкрытым чэмпіянаце Брытаніі, Гран-пры, чэмпіянаце Вялікабрытаніі, дзе саступіў будучаму пераможцу Марку Уільямсу з лікам 0:9, і Гран-пры Мальты[12], а ў выніку Марк заняў 122 радок у сусветным рэйтынгу на наступны сезон[13]. У 2000 годзе ў кваліфікацыі да адкрытага чэмпіянату Кітая Сэлбі ўпершыню здолеў дайсці да 1/24 фіналу, дзе прайграў шасціразоваму чэмпіёну свету Стыву Дэвісу з лікам 0:5, але, ў цэлым, яго вынікі ў сезоне былі яшчэ больш сціплымі[14].
Выступ Марка Сэлбі на адкрытым чэмпіянаце Кітая 2002[15] | ||
Марк Сэлбі Англія |
5-2 | Дзін Цзюньхуэй Кітай |
73-40, 52-81 (52 Сэлбі), 65-54, 67-32, 114-13 (92), 40-80, 62-54 (50 Сэлбі) | ||
Джо Свэйл Паўночная Ірландыя |
4-5 | Марк Сэлбі Англія |
47-75, 75-35, 2-96 (61), 30-71 (70), 55-70 (51 Свэйл), 77-49, 71-16, 74-0, 5-91 (52) | ||
Стывен Хендры Шатландыя |
1-5 | Марк Сэлбі Англія |
17-63, 17-96 (61), 34-72, 69-59, 5-83 (65), 0-84 (84) | ||
Чвэрцьфінал | ||
Роні О’Саліван Англія |
3-5 | Марк Сэлбі Англія |
22-104 (69), 126-7 (126), 66-82, 9-51 (51), 0-63, 84-10, 61-48 (50), 7-55 (55) | ||
Паўфінал | ||
Марк Сэлбі Англія |
3-6 | Энтані Хэмілтан Англія |
40-71 (70), 63-0, 40-92 (61), 60-1, 36-81 (58), 31-67 (60), 78-0 (78), 8-71, 1-114 (114) |
Пасля няўдалага пачатку сезона 2001/2002, падчас якога Марк не даходзіў да асноўных стадый рэйтынгавых турніраў, ён прадэманстраваў высокі ўзровень гульні ў першай палове 2002 года. На адкрытым чэмпіянаце Уэльса ён упершыню дайшоў да стадыі 1/16 фіналу на рэйтынгавым турніры, перайграўшы снукерыста з топ-32 Майкла Джаджа ў 1/24, але саступіў дзясятаму нумару рэйтынгу Джо Свэйлу ў першым раўндзе асноўнай стадыі з лікам 1:5. Прайшоўшы кваліфікацыю да адкрытага чэмпіянату Кітая, дзе ён зноў перамог Джаджа, Сэлбі перайграў у ўайлдкард раўндзе яшчэ невядомага 14-гадовага Дзіна Цзюньхуэя, для якога гэты матч стаў першым на прафесійных турнірах[16], а ў цяжкім матчы 1/16 фіналу ўзяў рэванш за паражэнне ва Уэльсе ў Свэйла, упершыню прайшоўшы ў 1/8 фіналу рэйтынгавага турніру. У наступных паядынках 18-гадовы Марк здзейсніў сапраўдную сенсацыю, разграміўшы сяміразовага чэмпіёна свету[17] Стывена Хендры з лікам 5:1, а таксама перамогшы дзеючага сусветнага чэмпіёна[18] Роні О’Салівана ў чвэрцьфінале, але ў сваім першым рэйтынгавым паўфінале снукерыст з Лестэра саступіў Энтані Хэмілтану з лікам 3:6. Пры гэтым адбылася вядомая кур'ёзная сітуацыя: з-за парушэння сутачнага рытму арганізма Сэлбі адправіўся на матч з Хендры на 12 гадзін раней — у 2 гадзіны ночы замест 2 гадзін дня[19].
У 1/24 фіналу адкрытага чэмпіянату Шатландыі, якая была першым раўндам асноўнай стадыі гэтага спаборніцтва, Марк саступіў Дэвіду Грэю з лікам 3:5, а ў кваліфікацыі да чэмпіянату свету, у якой ён пачынаў гуляць з 1/64 фіналу і павінен быў выйграць пяць паядынкаў, Сэлбі перамог Тома Форда (10:9), Б'ёрна Ханевіра (10:8), Джэйсана Фергюсана (10:6) і Альфі Бёрдэна (10:6) у 1/32 фіналу, але за крок да дэбюту ў Крусібле зноў прайграў Дэвіду Грэю з лікам 7:10, падняўшыся ў топ-64 паводле вынікаў свайго трэцяга сезона сярод прафесіяналаў[20][21].
2002 — 2006
[правіць | правіць зыходнік]Пасля няўдалага пачатку сезона 2002/2003, у якім Сэлбі саступіў у кваліфікацыі да двух першых рэйтынгавых турніраў, ён упершыню дайшоў да 1/16 фіналу турніру Трайной кароны, перайграўшы Энтані Хэмілтана ў напружаным матчы першага раўнда чэмпіянату Вялікабрытаніі з лікам 9:8, але ў другім матчы пацярпеў паражэнне ад Стывена Лі, а таксама прайшоў кваліфікацыі да адкрытага чэмпіянату Уэльса і Айрыш Мастэрс, дзе ў першых матчах саступіў Полу Хантэру (1:5) і Стывену Хендры (2:5) адпаведна.
Выступ Марка Сэлбі на адкрытым чэмпіянаце Шатландыі 2003[22] | ||
Дамінік Дэйл Уэльс |
2-5 | Марк Сэлбі Англія |
21-66, 14-82 (68), 61-20, 34-88 (88), 78-47 (59), 10-72, 36-91 (79) | ||
Пол Хантэр Англія |
3-5 | Марк Сэлбі Англія |
99-30 (75), 78-42, 69-74 (54 Хантэр), 0-89 (89), 7-100, 110-6 (61), 8-78 (67), 22-72 | ||
Мэцью Стывенс Уэльс |
2-5 | Марк Сэлбі Англія |
101-16, 0-68 (62), 108-7 (93), 55-64, 57-76, 44-67, 0-93 (93) | ||
Чвэрцьфінал | ||
Марк Сэлбі Англія |
5-3 | Алістэр Картэр Англія |
16-69, 69-51 (51 Картэр), 100-4 (100), 0-79 (55), 26-69 (60), 60-47, 76-0 (52), 66-48 (58) | ||
Паўфінал | ||
Кен Доэрці Ірландыя |
5-6 | Марк Сэлбі Англія |
58-44 (58), 97-32, 63-37, 0-98 (63), 131-0 (131), 1-134 (134), 17-64, 52-68, 85-20 (61), 1-89 (89), 0-70 (69) | ||
Фінал | ||
Дэвід Грэй Англія |
9-7 | Марк Сэлбі Англія |
Першая сесія: 73-32 (65), 77-0 (60), 47-34, 47-76, 78-47 (52), 70-24, 0-63, 41-66 (60) Другая сесія: 9-102, 24-67, 77-30, 71-62, 21-70, 57-75, 71-56, 65-18 |
На адкрытым чэмпіянаце Шатландыі Марк прайшоў два раўнды кваліфікацыі, пасля чаго перамог Дамініка Дэйла, снукерыстаў з топ-16[21] Пола Хантэра і Мэцью Стывенса, Алістэра Картэра ў чвэрцьфінальным паядынку і пятага нумара рэйтынгу[21] Кена Доэрці, упершыню ў сваёй кар'еры выйшаўшы ў фінал рэйтынгавага турніру, аднак у напружаным фінальным паядынку супраць Дэвіда Грэя, які таксама ніколі не атрымліваў рэйтынгавых тытулаў, Сэлбі саступіў з лікам 7:9. У кваліфікацыі да чэмпіянату свету 19-гадовы снукерыст у другі раз запар дайшоў да апошняга раўнда, перайграўшы Джастына Эстлі (10:3) і Тэры Мёрфі (10:8), але зноў саступіў у 1/24 фіналу тайцу Джэймсу Уатане з лікам 5:10[23], паводле вынікаў сезона ўпершыню ўвайшоўшы ў топ-32 сусветнага рэйтынгу[24].
Дзякуючы ўздыму ў рэйтынгу, у сезоне 2003/2004 Марк пачынаў выступы на ўсіх рэйтынгавых спаборніцтвах з стадыі 1/24 фіналу, але вельмі няўдала правёў гэты снукерны год. Не выйграўшы ніводнага паядынку ў першай палове сезона, Сэлбі атрымаў першую перамогу на адкрытым чэмпіянаце Уэльса, дзе перайграў Джэймса Уатану, але не здолеў навязаць барацьбу Стывену Хендры ў 1/16 фіналу, саступіўшы яму з лікам 1:5. На турніры Players Championship ён прайграў у 1/24 фіналу 17-гадоваму Дзіну Цзюньхуэю з лікам 4:5, а на чэмпіянаце свету трэці год запар саступіў у апошнім кваліфікацыйным раўндзе, прайграўшы Лі Уолкеру з лікам 2:10. Такім чынам, Марк выйграў толькі ў двух паядынках на дзевяці турнірах, у якіх ён прымаў удзел у сезоне[25], і апусціўся на 36-ю пазіцыю ў рэйтынгу[26].
На першым турніры сезона 2004/2005, Гран-пры, Марк Сэлбі здолеў упершыню за паўтара гады дайсці да чвэрцьфіналу рэйтынгавага спаборніцтва, абыграўшы 12-га нумара рэйтынгу[26] Крыса Смола (5:4), Леа Фернандэза (5:2) і снукерыста з топ-8[26] Пітэра Эбдана (5:3), але за два крокі да фінальнага матча ён не вытрымаў ціску дзеючага чэмпіёна свету[27] Роні О’Салівана і не сумеў узяць ніводнай партыі, саступіўшы з лікам 0:5. На працягу сезона Марк больш не дасягаў позніх стадый на турнірах, два разы дайшоўшы да 1/16 фіналаў на чэмпіянаце Вялікабрытаніі і Айрыш Мастэрс, а ў красавіку разграміў абодвух Майка Дана і Джо Пэры з лікам 10:2 у кваліфікацыйных раўндах да чэмпіянату свету і ўпершыню ў сваёй кар'еры патрапіў у Крусібл. Патрапіўшы на пятага нумара рэйтынгу[26] Джона Хігінса ў першым крузе, Марк на роўных змагаўся з шатландцам у пачатку паядынку, скончыўшы першую сесію з лікам 5:4 на сваю карысць, але прайграў 6 партый запар у другой палове матча і саступіў фаварыту з лікам 5:10[28]. Паводле вынікаў сезона Сэлбі апусціўся яшчэ на тры радкі ў афіцыйным рэйтынгу, заняўшы 39-е месца ў спісе снукерыстаў на наступны сезон[29].
У сезоне 2005/2006 Марк Сэлбі стаў працаваць з менеджэрам Мукешам Пармарам, які стаў блізкім сябрам снукерыста[30]. У першай палове сезона ў Марка не атрымалася набраць форму, у выніку чаго ён вылецеў на стадыі 1/32 фіналу на першых трох рэйтынгавых спаборніцтвах — Гран-пры, чэмпіянаце Вялікабрытаніі і кубку Мальты. Пасля гэтага ён здолеў дайсці да 1/8 фіналу на адкрытым чэмпіянаце Уэльса, перайграўшы Ніла Робертсана (5:3) і Стывена Магуайра (5:3), які займаў трэцяе месца ў сусветным рэйтынгу[29], але саступіў Стывену Лі з лікам 2:5. У 1/16 фіналу адкрытага чэмпіянату Кітая Сэлбі прайграў будучаму фіналісту сусветнага першынства[31] Пітэру Эбдану ў вырашальным фрэйме, а ўпэўнена перайграўшы Алекса Борга і Роберта Мілкінса (абодвух з лікам 10:4), які выканаў максімальную серыю ў матчы супраць Марка, у кваліфікацыі да найбуйнейшага снукернага спаборніцтва, у другі раз прайшоў у асноўную стадыю турніру ў Крусібле. Патрапіўшы на Джона Хігінса ў першым раўндзе ў другі год запар, Марк узяў рэванш за леташняе паражэнне, выйграўшы чатыры апошнія фрэймы пры ліку 6:4[відэа 1], і выйшаў у 1/8 фіналу чэмпіянату свету, дзе саступіў двухразоваму чэмпіёну[32] Марку Уільямсу, які дамінаваў на працягу ўсяго матча і перамог 22-гадовага снукерыста з Лестэра з лікам 13:8[33][відэа 2]. Такім чынам, Марк Сэлбі ўпершыню дайшоў да 1/8 фіналу на турніры Трайной кароны і ўпершыню дайшоў да стадыі 1/8 фіналу на двух рэйтынгавых турнірах у адным сезоне, а таксама падняўся на 28-ы радок у рэйтынгу паводле вынікаў сезона, вярнуўшы сабе месца ў топ-32[34].
2006/2007: Фінал чэмпіянату свету
[правіць | правіць зыходнік]Сезон 2006/2007 можа лічыцца прарыўным для 23-гадовага англічаніна, бо на сямі рэйтынгавых турнірах ён даходзіў да стадыі 1/8 фіналу пяць разоў. На першым турніры сезона, Трафеі Паўночнай Ірландыі, які ў 2006 годзе стаў рэйтынгавым, Сэлбі перамог Тоні Драгу (5:4) і Алістэра Картэр (5:2) у першых двух матчах, пасля чаго ў вырашальным фрэйме прайграў чэмпіёну свету[31] Грэму Доту (4:5), а на Гран-пры ён выйшаў з групы з трыма перамогамі і двума паражэннямі, а ў 1/8 фіналу саступіў шатландцу Алану Мак-Манусу з лікам 1:5. Сэлбі паказаў гульню высокага класу на кваліфікацыйным турніры да Мастэрс, дзе перамог Бэна Вуластана (5:3), Яна Мак-Калаха (5:3), Джо Свэйла (5:0) і паўфіналіста апошняга сусветнага першынства[35] Марка Фу ў 1/2 фіналу (5:2), але ў фінальным паядынку быў пераможаны Сцюартам Бінэмам з лікам 6:2, нягледзячы на дзве соценныя серыі ў матчы, і не скарыстаўся магчымасцю ўпершыню патрапіць на турнір Мастэрс — найбуйнейшае нярэйтынгавае спаборніцтва ў свеце. На чэмпіянаце Вялікабрытаніі Марк разграміў Джона Пэрата ў стартавым матчы (9:1), аднак прайграў восьмаму сеянаму Пітэру Эбдану ў 1/16 фіналу з лікам 6:9, а на кубку Мальты не здолеў выйграць кваліфікацыйны матч у Маркуса Кэмбэла, саступіўшы ў вырашальнай партыі. На адкрытым чэмпіянаце Уэльса Сэлбі перайграў валійцаў Яна Прыса (5:0) і Мэцью Стывенса (5:1), але саступіў пераможцу турніру Мастэрс[36] Роні О’Салівану з лікам 1:5, а на адкрытым чэмпіянаце Кітая ён быў мацней Марка Дэвіса ў кваліфікацыі (5:4) і Энтані Хэмілтана ў першым крузе асноўнай стадыі (5:4), аднак не сумеў навязаць барацьбу другому нумару рэйтынгу[34] Кену Доэрці, зноў прайграўшы з лікам 1:5[37].
Чэмпіянат свету 2007
[правіць | правіць зыходнік]«Калі я выйшаў сёння раніцай пры ліку 4:12, я сказаў сабе, што збіраюся паказаць сваю найлепшую гульню». «Я сапраўды не думаў, што змагу выйграць, але пры ліку 10:12 я паверыў, што ў мяне ёсць шанцы». «Пры ліку 13:14 я думаў, што ў мяне ёсць магчымасць выйсці наперад, але я проста не сумеў утрымаць высокі ўзровень гульні. Спадзяюся, што ў наступным годзе я буду гуляць яшчэ лепш, але, у цэлым, я вельмі ганаруся сабой». —Марк Сэлбі пасля фінальнага матча[38]
|
Выступ Марка Сэлбі на чэмпіянаце свету 2007[39] | ||
Стывен Лі (10) Англія |
7-10 | Марк Сэлбі Англія |
Першая сесія: 76-28, 126-0 (126), 80-5 (64), 76-36 (67), 71-0 (71), 0-73 (51), 1-89 (84), 49-74, 13-47 Другая сесія: 10-67, 5-91 (56), 20-63, 37-61, 79-26 (55), 0-73 (73), 55-47, 0-58 | ||
Пітэр Эбдан (7) Англія |
8-13 | Марк Сэлбі Англія |
Першая сесія: 54-57, 57-50, 6-85, 1-100 (76), 72-0 (66), 71-0 (62), 89-1 (60), 0-69 Другая сесія: 38-68, 0-128 (100), 0-127 (122), 0-123 (119), 70-20 (69), 54-59, 79-16 (54), 45-57 Трэцяя сесія: 86-33 (86), 0-130 (130), 6-116 (116), 97-0 (97), 49-83 (72) | ||
Чвэрцьфінал | ||
Марк Сэлбі Англія |
13-12 | Алістэр Картэр (15) Англія |
Першая сесія: 70-0, 40-64, 65-29, 56-69 (69), 80-9, 0-73 (62), 121-0 (121), 75-43 Другая сесія: 0-144 (144), 57-60 (52 Картэр), 55-64, 77-0 (57), 69-59 (59 Картэр, 69), 75-7 (67), 86-36, 113-1 (89) Трэцяя сесія: 54-70, 17-65, 66-33, 16-82, 23-81 (65), 54-61, 85-16, 1-78, 89-16 | ||
Паўфінал | ||
Шон Мёрфі (6) Англія |
16-17 | Марк Сэлбі Англія |
Першая сесія: 77-0, 75-31 (70), 19-94 (55), 90-1 (84), 101-0 (101), 62-18 (55), 22-85, 46-66 Другая сесія: 1-75, 1-67 (60), 70-5 (55), 12-79, 0-128 (128), 87-43, 28-90, 65-20 Трэцяя сесія: 56-111, 0-112 (111), 96-0 (51), 41-66, 76-5 (76), 81-52 (62), 0-129 (129), 53-18 Чацвёртая сесія: 101-0 (101), 0-136 (104), 72-6, 26-97 (71), 132-1 (132), 82-59, 0-99 (68), 22-70, 0-91 (64) | ||
Фінал | ||
Джон Хігінс (5) Шатландыя |
18-13 | Марк Сэлбі Англія |
Першая сесія: 73-25, 58-32, 19-95, 25-76 (67), 10-132 (116), 97-0 (97), 98-11, 86-5 Другая сесія: 75-0 (75), 85-9 (70), 101-24 (100), 70-61, 59-75 (58 Хігінс), 98-0, 78-55 (53 Хігінс) 116-0 (106) Трэцяя сесія: 36-73, 0-110 (109), 35-65 (65), 4-74 (62), 0-66, 48-72 Чацвёртая сесія: 81-40, 63-70, 75-2, 22-82, 54-77, 71-33, 57-43 (57), 129-1 (129), 78-1 (78) |
У кваліфікацыйным матчы да сусветнага першынства супраць Рыкі Уолдэна Сэлбі прайграваў апаненту з лікам 4:5 пасля першай сесіі і 5:6 у пачатку другой, пасля чаго ўзяў верх у пяці фрэймах запар і з лікам 10:6 у трэці раз патрапіў у Крусібл. У матчы першага раўнда супраць дзясятага нумара рэйтынгу[34] Стывена Лі Марк прайграваў з лікам 0:5, пасля чаго пераламаў ход паядынку і пакінуў за сабой чатыры апошнія партыі ў першай сесіі, а ў пачатку другой часткі сустрэчы выйграў яшчэ чатыры ачкі, павёўшы з лікам 8:5, пасля чаго давёў матч да перамогі з лікам 10:7[40]. У матчы 1/8 фіналу супраць леташняга фіналіста чэмпіянату[31] Пітэра Эбдана Сэлбі здзейсніў тры сэнчуры-брэйка запар пры ліку 5:4, паўтарыўшы рэкорд чэмпіянатаў свету Роні О’Салівана і Джона Хігінса, а пры ліку 10:7 выканаў яшчэ дзве сотні, пасля чаго скончыў матч з лікам 13:8 на сваю карысць і ўпершыню ў сваёй кар'еры выйшаў у чвэрцьфінал на турніры Трайной кароны[41]. У чвэрцьфінальным паядынку супраць Алістэра Картэра, які таксама ўпершыню дайшоў да 1/4 фіналу на найбуйнейшым снукерным спаборніцтве, Сэлбі пакінуў за сабой 5 фрэймаў запар пры ліку 5:6, адарваўшыся ад апанента на 4 ачкі, пасля чаго Картэр здолеў адыграцца і зраўняць лік да 11:11, але Марк прадэманстраваў неверагоднае самавалоданне і перамог праціўніка з лікам 13:12 у матчы, які працягваўся больш за 9 гадзін[42]. У напружаным паўфінальным матчы да 17-ці перамог супраць чэмпіёна свету 2005 года[43] Шона Мёрфі пасля трох гульнявых сесій усталяваўся роўны лік 12:12, а ў пачатку чацвёртай сесіі, у якой праціўнікі працягвалі гуляць у якасны снукер, ён стаў 14:14. Пры ліку 15:14 Мёрфі выдрапаў фантастычны па напале трыццаты фрэйм і зрабіў лік 16:14 на сваю карысць, але Сэлбі не зламаўся і выйграў тры партыі запар з пераможнай серыяй у 64 ачкі ў вырашальным фрэйме, выйшаўшы ў фінал чэмпіянату свету, які стаў другім рэйтынгавым фіналам у яго кар'еры[44]. У фінальным матчы супраць чацвёртага нумара рэйтынгу Джона Хігінса, з якім ён ужо двойчы да гэтага перасякаўся на сусветных першынствах, Марк Сэлбі саступаў з лікам 4:12 пасля дзвюх нядзельных сесій, але ў панядзелак днём здолеў выйграць 6 фрэймаў запар да заканчэння часу сесіі (з-за вельмі доўгіх фрэймаў). Такім чынам, апошняя сесія пачалася з ліку 10:12, а пазней адрыў скараціўся ўсяго да аднаго фрэйма, 13:14, але ў рэшце рэшт Сэлбі не справіўся з напругай і фенаменальнай гульнёй Хігінса і прайграў з лікам 13:18[відэа 3][38]. За другое месца Марк Сэлбі атрымаў £110,000, а ў сваёй пераможнай прамове Хігінс адзначыў, што Сэлбі быў самым прагрэсіруючым гульцом мінулага чэмпіянату[45]. Апроч таго, пасля чэмпіянату Марк упершыню ўвайшоў у топ-16 афіцыйнага рэйтынгу, у якім ён заняў 11-ы радок[46]. За перамогі над Лі, Эбданам, Картэрам і Мёрфі Сэлбі атрымаў узнагароду за выдатную гульню, якая прысуджалася пасля чэмпіянату асацыяцыяй снукерных журналістаў[47].
2007/2008: Першыя тытул Мастэрс і рэйтынгавы тытул
[правіць | правіць зыходнік]Увайшоўшы ў топ-16 снукерыстаў, Марк Сэлбі быў вызвалены ад кваліфікацыйных паядынкаў на ўсіх прафесійных турнірах у сезоне. Яшчэ ў чэрвені ён узяў своеасаблівы рэванш у Джона Хігінса, перамогшы яго з лікам 5:3 у фінале запрашальнага турніру ў Варшаве з удзелам чатырох польскіх аматараў і чатырох прафесіяналаў[відэа 4][48]. На першым розыгрышы новага рэйтынгавага турніру Шанхай Мастэрс, які быў першым прафесійным спаборніцтвам у сезоне, Марк выйшаў у чацвёрты паўфінал у сваёй кар'еры, перайграўшы Яна Цынцаня (5:1), чэмпіёна свету Джона Хігінса (5:3) і Сцюарта Бінэма ў 1/4 фіналу (5:0), але ў паўфінальным матчы саступіў будучаму пераможцу[49] Дамініку Дэйлу з лікам 3:6[відэа 5]. У групавым раўндзе турніру Гран-пры, у якім з кожнай з васьмі груп па два снукерысты выходзілі ў 1/8 фіналу, Сэлбі прайграў Дэйву Харальду (2:4) і Мэцью Стывенсу (2:4) у першы дзень, пасля чаго атрымаў перамогі над Лю Сунам (4:1) і Джо Дэлані (4:1) і меў магчымасць выйсці ў плэй-оф, але саступіў у апошнім матчы шостаму нумару рэйтынгу Пітэру Эбдану з лікам 2:4 і заняў толькі чацвёртую пазіцыю ў сваёй групе, пакінуўшы першынства[50], а ў першым раўндзе Трафея Паўночнай Ірландыі ён прайграў Бары Хокінсу ў вырашальным фрэйме — 4:5.
На першым турніры Трайной кароны, чэмпіянаце Вялікабрытаніі, Марк Сэлбі абыграў Энтані Хэмілтана (9:5) і Дэйва Харальда (9:2)[відэа 6] у першых двух матчах, пасля чаго ў чвэрцьфінальным паядынку быў мацней за пераможцу Гран-пры Марка Фу (9:7)[відэа 7]. У паўфінале Сэлбі перасёкся з пятым нумарам рэйтынгу[51] і двухразовым чэмпіёнам свету Роні О’Саліванам і вёў у ліку 6:3 і 7:5, аднак прайграў тры партыі запар, дазволіўшы апаненту выйсці наперад з лікам 8:7. Пасля гэтага Марк пакінуў за сабой шаснаццаты фрэйм з серыяй у 60 балаў, але ў вырашальнай партыі О'Саліван выканаў максімальны брэйк і выйшаў у фінал[відэа 8], пасля чаго стаў пераможцам турніру, аднак гэта быў першы розыгрыш другога па значнасці снукернага турніру, у якім Сэлбі прайшоў далей за 1/16 фіналу.
«Мой выступ на чэмпіянаце свету ў мінулым годзе быў добры, але атрымаць перамогу на Мастэрс — гэта фантастыка». «Мне толькі 24, але я адчуваю сябе на 40 пасля гэтых напружаных матчаў. Было б выдатна не спыняцца на гэтым і выйграць чэмпіянат свету ў гэтым сезоне». —Марк Сэлбі пасля турніру Мастэрс[52]
|
У пачатку 2008 года 24-гадовы англічанін у якасці аднаго з 16 лепшых снукерыстаў дэбютаваў на найбуйнейшым запрашальным спаборніцтве Мастэрс на Уэмблі. У першым матчы супраць сяміразовага чэмпіяна свету Стывена Хендры Марк саступаў у ліку 2:4 і 3:5, але дамінаваў у канцоўцы матча, пакінуўшы за сабой тры апошнія партыі і матч з лікам 6:5[відэа 9]. У чвэрцьфінальным паядынку турніру супраць іншага шатландца Стывена Магуайра, які дайшоў да фіналу чэмпіянату Вялікабрытаніі[53], Сэлбі зноў саступаў у ходзе гульні з лікам 1:3, 2:4 і 3:5, пасля чаго прадэманстраваў выдатны ўзровень гульні і з серыямі ў 55, 103 і 54 ачкі выйграў тры партыі і другі паядынак на шляху да трэцяга запар паўфіналу на турнірах Трайной кароны[відэа 10]. У напружаным матчы 1/2 фіналу супраць чацвёртага нумару рэйтынгу[51] Кена Доэрці з Ірландыі Марк Сэлбі лідыраваў з лікам 4:2, але дазволіў апаненту зраўняць лік, пасля чаго зноў выйшаў наперад з лікам 5:4, аднак Доэрці здзейсніў брэйк у 79 ачкоў у паўфінале і перавёў паядынак у вырашальны фрэйм, дзе Сэлбі цалкам дамінаваў і выйшаў у фінал Мастэрс, свой трэці прафесійны фінал у кар'еры[відэа 11]. Пры ліку 3:3 у фінальным матчы супраць Стывена Лі Марк выйграў два апошнія фрэймы першай гульнявой сесіі, а ў другой палове паядынку выйграў пяць партый запар і з лікам 10:3 выйграў свой першы прафесійны тытул, выканаўшы ў фінальным паядынку 3 соценныя серыі ў 124, 132, 125 балаў і тотал-клірэнс у 141 ачко ў апошняй партыі[відэа 12], а таксама стаў пятым дэбютантам Мастэрс, які атрымаў перамогу на турніры[52].
«Хто б мог падумаць? Васемнаццаць месяцаў таму я яшчэ гуляў у кваліфікацыі ў Прэстаціне». «У цэлым, я думаю, што Роні, які так добра забіваў, быў лепшым гульцом. У мяне не атрымліваліся серыі, але абарончая гульня дапамагла мне выйграць. Я не гуляў так добра, як у фінале Мастэрс, таму трэба было выкарыстоўваць план Б, і, на шчасце, я выканаў задачу». —Марк Сэлбі пасля адкрытага чэмпіянату Уэльса[54]
|
На запрашальным кубку Мальты Сэлбі не выйшаў з групы, прайграўшы Шону Мёрфі і Стывену Хендры, а на наступным рэйтынгавым турніры, адкрытым чэмпіянаце Уэльса, упэўнена перайграў Дэйва Харальда (5:2), Кена Доэрці (5:2)[відэа 13] і лідара афіцыйнага рэйтынгу[51] Джона Хігінса (5:2)[відэа 14] і выйшаў у 1/2 фіналу турніру. У паўфінальным паядынку супраць Стывена Хендры, які выканаў серыі ў 130 і 124 ачкі, лік быў 4:4, пасля чаго Марк пакінуў за сабой дзве апошнія партыі[відэа 15] і выйшаў у свой трэці рэйтынгавы фінал на Роні О’Салівана. Пасля першай сесіі фінальнага матча лік быў 4:4, а ў пачатку другой О'Саліван узяў ініцыятыву і з чатырма паўсоценнымі серыямі павёў у ліку 8:5, але Марк Сэлбі выцягнуў чатыры апошнія партыі і, здзейсніўшы камбэк, з лікам 9:8 перамог у матчы, выйграўшы свой першы рэйтынгавы тытул[54][відэа 16]. На апошнім рэйтынгавым турніры перад чэмпіянатам свету, адкрытым чэмпіянаце Кітая, Сэлбі перамог Рыкі Уолдэна (5:2), Марку Фу (5:3) і Джона Хігінса з лікам 5:2 (у чацвёрты раз за сезон)[відэа 17], дайшоўшы да паўфінальнай стадыі рэйтынгавага турніру ў чацвёрты раз у сезоне 2007/2008, дзе вёў у матчы супраць Шона Мёрфі з лікам 3:2, але саступіў у чатырох фрэймах запар і з лікам 3:6 саступіў апаненту. На першым розыгрышы нярэйтынгавага турніру Championship League, які лічыўся адборачным да прэм'ер-лігі, Сэлбі прымаў удзел у трэцяй групе ў сакавіку, дзе прайграў у паўфінале Алістэру Картэру (2:3)[55], а перад чэмпіянатам свету стаў пераможцам шостай групы турніру, перамогшы Картэра ў паўфінале (3:2) і Ніла Робертсана ў фінальным паядынку (3:1) і выйшаўшы ў групу пераможцаў, матчы якой гуляліся пасля сусветнага першынства[56].
Марк Сэлбі разглядаўся як адзін з галоўных фаварытаў на перамогу ў Крусібле, аднак не сумеў дасягнуць поспеху. У першым матчы супраць 21-га нумара рэйтынгу[51] Марка Кінга Сэлбі лідзіраваў з лікам 5:4 пасля першай сесіі, але прайграў чатыры стартавыя партыі пасля перапынку і саступіў з лікам 8:10, вылецеўшы з спаборніцтва ў першым жа раўндзе і стаўшы адным з галоўных расчараванняў чэмпіянату[57][відэа 18]. Пасля гэтага Марк узяў своеасаблівы рэванш у Кінга, адолеўшы яго ў вырашальнай групе Championship League з лікам 4:0, пасля чаго выйшаў з групы з другога месца і ў паўфінале быў мацней за Шона Мёрфі (3:2), а ў фінале саступіў паўфіналісту чэмпіянату свету Джо Пэры з лікам 1:3, не сумеўшы завяршыць сезон чарговай перамогай[58]. Тым не менш, стабільная паспяховасць англічаніна на працягу сезона прынесла яму чацвёрты радок у сусветным рэйтынгу на наступны сезон пасля чэмпіёна свету Роні О’Салівана, Стывена Магуайра і Шона Мёрфі[59] і ўваходжанне ў кагорту галоўных фаварытаў на любым снукерным турніры[60].
|
|
|
2008/2009: Другі фінал Мастэрс запар
[правіць | правіць зыходнік]У пачатку наступнага сезона Марк Сэлбі прыняў удзел на запрашальным турніры Цзянсу Класік у Кітаі, выйшаўшы з групы з другога месца і саступіўшы толькі Дзіну Цзюньхуэю, і дайшоў да фіналу, перамогшы ў паўфінальным паядынку Джо Пэры (4:1), але ў вырашальным матчы спаборніцтва зноў саступіў Дзіну ў вырашальнай партыі — 5:6[64]. На першым рэйтынгавым турніры ў сезоне, Трафеі Паўночнай Ірландыі, Марк упэўнена перамог Эндру Хігінсана ў першым матчы (5:1)[відэа 19], але ўжо ў 1/8 фіналу нечакана прайграў Яну Мак-Калаху (4:5), які ўпершыню з 2006 года дайшоў да чвэрцьфіналу рэйтынгавага турніру[65][66][67]. Восенню 2008 года Сэлбі ўпершыню ўдзельнічаў у снукернай прэм'ер-лізе і ў двух першых вераснёўскіх матчах перамог Дзіна Цзюньхуэя (4:2), прайграўшы дзве першыя партыі і недазволіўшы апаненту набраць ніводнага бала ў наступных чатырох, выйграўшы іх з серыямі ў 86, 80, 73 і 104 ачкі[відэа 20], і Стывена Хендры (5:1)[68][відэа 21].
На другім рэйтынгавым турніры, Шанхай Мастэрс, Марк разграміў 19-гадовага Джада Трампа (5:1) і Марка Кінга (5:0)[відэа 22], пасля чаго быў мацней за Марку Фу ў чвэрцьфінальным матчы (5:3) і ў другі раз запар дайшоў да паўфіналу на гэтым спаборніцтве, а ў 1/2 фіналу вёў у паядынку супраць Рыкі Уолдэна, які ўпершыню ў кар'еры прайшоў далей за 1/4 фіналу на рэйтынгавым узроўні[69], з лікам 4:1, але дазволіў праціўніку, які ў выніку атрымаў тытул на Шанхай Мастэрс[70], правесці камбэк і выйграць пяць фрэймаў запар, саступіўшы з лікам 4:6[відэа 23]. У наступным матчы прэм'ер-лігі Сэлбі не прайграў ніводнай партыі 51-гадоваму Стыву Дэвісу, перамогшы з лікам 6:0[68][відэа 24], а на турніры Гран-пры абыграў Эндру Хігінсана ў першым матчы (5:0)[відэа 25], але саступіў будучаму фіналісту Раяну Дэю ў другім раўндзе з лікам 4:5[відэа 26]. Пасля гэтага Марк Сэлбі правёў тры астатнія матчы прэм'ер-лігі, згуляўшы ўнічыю з Роні О’Саліванам (3:3)[відэа 27] і Джо Пэры (3:3)[відэа 28] і перайграўшы пераможцу Гран-пры Джона Хігінса (4:2)[відэа 29] і, такім чынам, не саступіўшы ніводнага паядынку на турніры, выйшаў у плэй-оф з першай пазіцыі. У паўфінале прэм'ер-лігі ён разграміў Стывена Хендры з лікам 5:0, выканаўшы тры соценныя серыі[відэа 30], аднак у вырашальным паядынку не здолеў скласці канкурэнцыю лідару сусветнага рэйтынгу[59] Роні О’Салівану, прайграўшы з лікам 2:7[68][відэа 31]. На першым турніры Трайной кароны ў сезоне і апошнім рэйтынгавым турніры ў 2008 годзе, чэмпіянаце Вялікабрытаніі, Сэлбі ў першым крузе гуляў супраць Марка Уільямса, які займаў 22-і радок у рэйтынгу[59]. У пачатку матча англічанін лідзіраваў 3:1, але прайграў чатыры партыі запар у канцы першай сесіі, скончыўшы яе з лікам 3:5, а пасля перапынку саступаў 3:7, аднак правёў выдатную чаргу брэйкаў і зраўняў лік з серыямі ў 82, 139, 103 і 100 ачкоў, пасля чаго не сумеў утрымаць ініцыятыву і прайграў дзве апошнія партыі (7:9), вылецеўшы ў самым пачатку турніру[відэа 32].
«Мне здавалася, што, калі б лік стаў 9:9, я не мог бы прайграць, але да гэтага не дайшло». «Я выступаў тут пад велізарным ціскам, бо гэта мой першы турнір у рангу дзеючага чэмпіёна. Я быў вельмі блізкі да перамогі і мог упісаць яшчэ адну старонку ў гісторыю». —Марк Сэлбі пасля фінальнага матча Мастэрс[71].
|
У пачатку 2009 года да турніру Мастэрс Марк Сэлбі прыняў удзел у першай групе турніру Championship League, дзе выйшаў з групавога раўнда з другога месца, пасля чаго перайграў Джо Пэры (3:0) і Алістэра Картэра (3:1) у паўфінальным і фінальным матчах і забяспечыў сабе ўдзел у групе пераможцаў у канцы сакавіка[72]. Апроч таго, падчас турніру ён выканаў свой соты сэнчуры-брэйк у прафесійных турнірах, стаўшы 28-м снукерыстам, які дасягнуў гэтага выніку[73].
Выступ Марка Сэлбі на Мастэрс 2009[74] | ||
Марк Сэлбі (1) Англія |
6-5 | Рыкі Уолдэн Англія |
41-69, 102-24 (62), 36-64, 101-37 (71), 78-30, 100-19 (100), 4-90 (90), 79-0 (79), 44-88 (59), 5-56, 77-0 | ||
Чвэрцьфінал | ||
Марк Сэлбі (1) Англія |
6-5 | Марк Ален (16) Паўночная Ірландыя |
81-47 (81), 84-22 (57), 0-75 (74), 25-94 (88), 50-77, 0-117 (57), 92-0 (92), 123-0 (120), 4-129 (104), 104-0 (104), 66-0 | ||
Паўфінал | ||
Марк Сэлбі (1) Англія |
6-2 | Джон Хігінс (5) Шатландыя |
48-33, 0-118 (100), 41-68, 85-29 (52), 102-35 (102), 79-1 (60), 84-0 (84), 82-0 (82) | ||
Фінал | ||
Марк Сэлбі (1) Англія |
8-10 | Роні О’Саліван (2) Англія |
Першая сесія: 28-69 (68), 0-88, 97-4 (82), 1-114 (101), 59-54, 80-0 (76), 70-43 (50), 58-64 (53 Сэлбі) Другая сесія: 62-63, 109-29 (101), 93-0 (89), 114-19 (114), 9-69 (53), 65-70 (55 Сэлбі), 0-110 (110), 76-0 (69), 50-51, 16-71 (55) |
На Мастэрс леташні пераможца сустракаўся ў першым паядынку з Рыкі Уолдэнам і прайграў два фрэймы пры ліку 5:3, але здолеў перахапіць ініцыятыву і не выпусціць матч, перамогшы 6:5[75][відэа 33]. У чвэрцьфінальным матчы супраць 22-гадовага дэбютанта турніру Марка Алена Сэлбі саступіў ў чатырох фрэймах запар пры ліку 2:0, пасля чаго здолеў зраўняцца з апанентам з брэйкамі ў 92 і 120 балаў. Пры ліку 4:4 Ален выканаў соценную серыю ў 104 ачкі і такім жа падыходам у наступнай партыі адказаў 25-гадовы снукерыст з Лестэра, пасля чаго ўпэўнена гуляў у адзінаццатым фрэйме і пакінуў за сабой другі матч з лікам 6:5, выйшаўшы ў паўфінальную стадыю[76][відэа 34]. У матчы 1/2 фіналу найбуйнейшага запрашальнага спаборніцтва супраць Джона Хігінса Марк прайграваў з лікам 1:2, але не пакінуў праціўніку шанцаў у наступных партыях, выйграўшы пяць партый запар з брэйкамі ў 52, 102, 60, 84 і 82 ачкі і выйшаўшы ў другі фінал Мастэрс запар з лікам 6:2[77][відэа 35]. У фінальным паядынку супраць чэмпіёна свету[78] Роні О’Салівана Марк Сэлбі, які яшчэ не прайграў ніводнага з сямі праведзеных матчаў на турнірах Мастэрс, выйшаў наперад з лікам 7:5 пасля першай сесіі, якая скончылася з нічыйным вынікам 4:4[79], пасля чаго О'Саліван пакінуў за сабой тры партыі запар, зрабіўшы лік 8:7 на сваю карысць. Марк выйграў шаснаццаты фрэйм, зраўняўшы лік, аднак яго апанент узяў верх у дзвюх наступных партыях і з лікам 10:8 перайграў Сэлбі ў фінале[80][відэа 36].
На адкрытым чэмпіянаце Уэльса, дзе Сэлбі абараняў тытул пераможцы, ён упэўнена абыграў Пола Дэйвіса (5:0) і Дэвіда Гілберта (5:1) у двух першых паядынках, а ў 1/4 фіналу адбыўся беспрэцэдэнтны выпадак, калі на арэне перад пачаткам матча да Марка падышоў яго былы менеджар Джордж Бармбі, партнёрства з якім ён разарваў у 2007 годзе, і аддаў яму канверт з паведамленнем аб банкруцтве. У выніку Сэлбі саступіў 31-му нумару рэйтынгу[59] Энтані Хэмілтану, дазволіўшы таму ўпершыню з 2006 года дайсці да рэйтынгавага паўфіналу[81][82][83][84], а пасля паядынку сказаў, што ўсю гульню мог думаць толькі пра змесціва канверта[85][86][87]. У фінальнай групе турніру Championship League Марк аформіў сваю найвышэйшую серыю ў кар'еры ў 145 ачкоў[88] і выйшаў у плэй-оф з першага месца, пасля чаго перайграў Джо Пэры (3:2), якому саступіў у фінале год таму[58], а ў напружаным фінальным матчы супраць Джада Трампа спрайграў у вырашальным фрэйме (2:3), саступіўшы ў фінале групы пераможцаў гэтага турніру ў другі раз запар[89] і дазволіўшы Трампу выйграць свой другі прафесійны тытул пасля кваліфікацыі да Мастэрс[90]. На адкрытым чэмпіянаце Кітая Марк Сэлбі ўпэўнена перайграў Стывена Лі ў першым раўндзе (5:1), але ў 1/8 фіналу не здолеў навязаць барацьбу Грэму Доту, які выканаў у матчы пяць брэйкаў за 50 ачкоў і ўпершыню ў сезоне дайшоў да 1/4 фіналу.
На сваім пятым чэмпіянаце свету Марк Сэлбі гуляў у першым крузе супраць Рыкі Уолдэна, з якім некалькі разоў на працягу сезона перасякаўся ў няпростых паядынках, аднак на гэты раз не меў шмат непрыемнасцяў і з лікам 10:6 і трыма сэнчуры-брэйкамі выйшаў у 1/8 фіналу, дзе яго апанентам зноў стаў шатландзец Грэм Дот[91][92][відэа 37]. Марк дамінаваў на працягу ўсяго матча, ведучы пасля першай сесіі з лікам 6:2, а пасля другой — 10:6, і скончыў матч з лікам 13:10 на сваю карысць[відэа 38], у другі раз выйшаўшы ў трэці раўнд сусветнага першынства[93]. У чвэрцьфінале апанентам Сэлбі ў чацвёрты раз на арэне Крусібла стаў Джон Хігінс. Марк пачаў матч з трох соценных брэйкаў, на што яго праціўнік таксама адказаў добрай сярыйнасцю і выйграў чатыры партыі запар, выканаўшы тотал-клірэнс у 141 бал у сёмым фрэйме, аднак Сэлбі пакінуў за сабой апошнюю партыю першай сесіі з брэйкам у 96 ачкоў[94]. Пасля перапынку ўжо шатландзец выйграў тры першыя партыі, а Марк паўтарыў яго дасягненне, адказаўшы чатырма зваротнымі перамогамі і выканаўшы чацвёрты сэнчуры ў матчы, але саступіў у напружаным шаснаццатым фрэйме, і лік стаў 8:8 перад апошняй сесіяй. Англічанін выйшаў наперад з лікам 10:8 і пятым соценным брэйкам, але Хігінс зраўняў лік, пасля чаго Марк Сэлбі выйшаў наперад з лікам 12:11, а Джон дамінаваў у двух апошніх фрэймах і выцягнуў перамогу ў гэтым паядынку з лікам 13:12[95][96][відэа 39], а пазней выйграў свой трэці чэмпіёнскі тытул[97]. Такім чынам, Сэлбі скончыў сезон без перамог на прафесійных турнірах і апусціўся ў афіцыйным рэйтынгу на сёмае месца, саступіўшы пазіцыі ў табелі аб рангах Джону Хігінсу, Алістэру Картэру і Раяну Дэю[98][99].
У сезоне 2008/2009 Марк Сэлбі таксама ўдзельнічаў на турнірах сусветнай снукернай серыі ў Еўропе з удзелам прафесійных снукерыстаў і мясцовых аматараў. У чэрвені 2008 года на турніры ў Джэрсі ён перамог двух аматараў, а ў фінальным матчы прайграў Джону Хігінсу з лікам 3:6[100][відэа 40]. Пасля гэтага ён гуляў яшчэ на двух спаборніцтвах гэтай серыі, але не выйграваў у прафесіяналаў[101][102], а ў гранд-фінале, які праходзіў пасля чэмпіянату свету, саступіў у першым жа матчы Шону Мёрфі з лікам 4:5[103].
2009/2010: Рэванш на Мастэрс
[правіць | правіць зыходнік]«Напэўна, 90% заўзятараў падтрымлівалі Роні, а за мяне былі толькі некалькі чалавек з Лестэра. Я апынуўся ў логаве льва. Роні адзін з лепшых гульцоў у гісторыі снукера, перамагчы яго на любым спаборніцтве — вялікае дасягненне, але перамога на яго тэрыторыі і на такім вялікім турніры — гэта нешта неверагоднае». «Пры ліку 6:9 я думаў, што страціў усе шанцы і Роні пераможа. Я быў падобны на нябожчыка, але ведаў, што гульня не скончана, пакуль не забіты апошні шар. Калі лік стаў 9:9, я адчуў сябе больш упэўнена, чым ён. Я бы хацеў не даводзіць справу да вырашальнага фрэйма, але каго гэта хвалюе? Мне патрабаваўся ўсяго адзін шанец — я атрымаў нават больш і зрабіў гульню. Я ўшчыпнуў сябе, таму што ў гэта было цяжка паверыць. Гэта быў мой лепшы матч». —Марк Сэлбі пасля фінальнага матча Мастэрс[104].
|
У пачатку наступнага сезона на турніры Цзянсу Класік, на леташнім розыгрышы якога Марк дайшоў да фіналу, ён лічыўся адным з фаварытаў спаборніцтва[105]. У першы дзень турніру ён перамог Алістэра Картэра (2:0) і Цзіня Луна (2:1)[106], аднак на другі дзень саступіў Марку Фу (1:2) і Шону Мёрфі (0:2), а ў апошнім матчы супраць Джо Пэры, калі ўжо страціў шанцы на выхад з групы, выканаў свой першы ў кар'еры максімальны брэйк у 147 балаў, які стаў 69-м афіцыйна зарэгістраваным максімумам у гісторыі снукера[відэа 41], але ў выніку прайграў паядынак з лікам 1:2[88][107]. Яшчэ перад сезонам стала вядома, што Сэлбі, нягледзячы на леташні фінал, не атрымаў месца ў прэм'ер-лізе[108], а на першых двух рэйтынгавых турнірах, Шанхай Мастэрс і Гран-пры, Сэлбі саступіў у першых жа матчах Сцюарту Бінэму і Кену Доэрці[відэа 42] адпаведна (абодвум 3:5)[109][110]. Такім чынам, ён не атрымліваў перамог ў прафесійных матчах з сярэдзіны чэрвеня да пачатку снежня, калі пачаўся чэмпіянат Вялікабрытаніі. На першым турніры Трайной кароны Марк Сэлбі, які апусціўся ўжо на 15-е месца ў папярэднім рэйтынгу, саступаў у стартавым паядынку Джэймі Коўпу з лікам 4:8, аднак здолеў выйграць пяць партый запар з шасцю серыямі за 40 ачкоў і з лікам 9:8 прайшоў у другі раўнд[111]. Пасля перамогі над Стывенам Хендры ў 1/8 фіналу з лікам 9:5 і трыма соценнымі брэйкамі, уключаючы тотал-клірэнс у 141 бал[112], снукерыст з Лестэра патрапіў на Роні О’Салівана і быў разгромлены трохразовым чэмпіёнам свету з лікам 9:3[113].
Выступ Марка Сэлбі на Мастэрс 2010[114] | ||
Марк Сэлбі (7) Англія |
6-1 | Дзін Цзюньхуэй (13) Кітай |
59:16, 66:42 (60), 69:1, 97:4 (54), 94:26 (64), 58:60 (53 Сэлбі), 75:48 | ||
Чвэрцьфінал | ||
Марк Сэлбі (7) Англія |
6-5 | Марк Ален (11) Паўночная Ірландыя |
51:42, 68:18 (67), 139:0 (93), 8:120 (114), 1:82 (82), 52:72 (52 Сэлбі), 63:20 (50), 16:85 (52), 6:82, 66:25, 63:17 | ||
Паўфінал | ||
Стывен Магуайр (3) Шатландыя |
3-6 | Марк Сэлбі (7) Англія |
4:78, 75:8, 25:69, 140:0 (140), 8:120 (84), 99:0 (99), 0:91 (91), 7:77 (51), 0:93 (55) | ||
Фінал | ||
Роні О’Саліван (1) Англія |
9-10 | Марк Сэлбі (7) Англія |
Першая сесія: 35:81, 90:34 (56), 86:7 (86), 122:0 (122), 101:4 (101), 0:83 (83), 0:112 (112), 74:33 (54) Другая сесія: 0:117 (54, 58), 114:8 (92), 0:136 (136), 74:41, 0:78 (78), 137:0 (89), 91:3 (91), 25:92 (62), 8:109 (109), 67:78, 0:65 |
У пачатку 2010 года Марк у трэці раз гуляў на турніры Мастэрс, выйграўшы да гэтага сем з васьмі паядынкаў найбуйнейшага запрашальнага спаборніцтва. У стартавым матчы ён разграміў кітайца Дзіна Цзюньхуэя з лікам 6:1, які за месяц да гэтага стаў пераможцам чэмпіянату Вялікабрытаніі[115], пасля чаго ў другі раз запар патрапіў на 23-гадовага Марка Алена з Паўночнай Ірландыі ў чвэрцьфінале, матч супраць якога зноў стаў вельмі напружаным. Сэлбі выйграў тры стартавыя партыі, але дазволіў апаненту зраўняць лік, пасля чаго саступаў з лікам 4:5, аднак здолеў здзейсніць чарговы «камбэк» і з лікам 6:5 выйсці ў трэці паўфінал Мастэрс на Стывена Магуайра[116]. Праціўнікі ішлі роўна ў першай палове матча, але пры ліку 3:3 Марк пакінуў за сабой тры фрэймы запар і выйшаў у трэці фінал Мастэрс запар[117], што да гэтага ўдавалася толькі Рэю Рыярдану, Тэры Грыфітсу і Стывену Хендры[118]. У фінальным паядынку ён у другі раз запар на Мастэрс і ў чацвёрты раз у фіналах турніраў павінен быў згуляць супраць Роні О’Салівана. Яго апанент трымаў ініцыятыву ў пачатку матча і ішоў наперадзе з лікам 4:1, зрабіўшы дзве соценныя серыі, але Сэлбі скараціў адставанне да ліку 3:5 да перапынку. У другой сесіі матча леташні пераможца турніру ўтрымліваў лідарства і зрабіў лік 9:6 на сваю карысць, у другі раз выйшаўшы наперад на тры партыі і пакінуўшы толькі адзін фрэйм да перамогі. Пасля гэтага Марк Сэлбі паўтарыў сваё дасягненне фінала адкрытага чэмпіянату Уэльса 2008 і ўзяў чатыры партыі запар, выйграўшы другі тытул Мастэрс і ўзяўшы рэванш у О'Салівана за паразу ў леташнім вырашальным матчы[відэа 43][119].
На наступным рэйтынгавым турніры, адкрытым чэмпіянаце Уэльса, Марк быў мацней 20-гадовага Джада Трампа ў першым раўндзе з лікам 5:2, пасля чаго перайграў Марка Кінга ў 1/8 фіналу з вынікам 5:3, але ў чвэрцьфінальным паядынку саступіў будучаму пераможцу спаборніцтва Джону Хігінсу (2:5)[120]. На адкрытым чэмпіянаце Кітая Сэлбі перайграў Рода Лоўлера ў першым матчы з лікам 5:2, але ў наступным раўндзе прайграў будучаму фіналісту, кітайскаму гульцу Дзіну Цзюньхуэю, з лікам 3:5, нягледзячы на два соценыя брэйкі, і пакінуў спаборніцтва ў Пекіне[121].
Выступ Марка Сэлбі на чэмпіянаце свету 2010[122] | ||
Марк Сэлбі (7) Англія |
10-4 | Кен Доэрці Ірландыя |
Першая сесія: 1:64 (40), 107:0 (103), 51:75, 107:14 (106), 90:0 (90), 64:56 (54 Доэрці, 60), 17:78, 87:0, 78:0 (70) Другая сесія: 86:0, 87:24 (82), 39:71 (61), 80:44 (80), 81:0 (81) | ||
Марк Сэлбі (7) Англія |
13-5 | Стывен Хендры (10) Шатландыя |
Першая сесія: 89:39 (52), 0:96 (96), 79:23 (71), 0:121 (121), 30:77, 61:73 (61 Сэлбі), 77:75 (51 Хендры), 87:0 (87) Другая сесія: 96:19 (96), 99:0, 92:21, 62:60 (62), 4:92, 117:8 (117), 99:0 (99), 108:1 (72) Трэцяя сесія: 66:28, 72:18 | ||
Чвэрцьфінал | ||
Марк Сэлбі (7) Англія |
13-11 | Роні О’Саліван (2) Англія |
Першая сесія: 24:70, 92:17 (84), 82:0, 7:69, 90:16 (90), 1:67 (67), 65:63, 6:81 (81) Другая сесія: 6:92 (92), 17:89 (89), 82:18 (75), 0:140 (86), 1:117 (117), 20:89, 108:16 (104), 62:16 (62) Трэцяя сесія: 67:0, 17:77, 88:35, 36:79 (75), 127:0 (108), 77:14, 68:43, 68:42 | ||
Паўфінал | ||
Грэм Дот Шатландыя |
17-14 | Марк Сэлбі (7) Англія |
Першая сесія: 105:27 (79), 53:68 (53 Дот), 71:19 (70), 77:6, 26:65, 68:10 (50), 105:4 (93), 0:142 (142) Другая сесія: 73:54 (54 Сэлбі), 66:68 (66 Дот, 63 Сэлбі), 0:84 (51), 84:19 (84), 146:0 (146), 6:58, 66:52 (66), 92:4 (86) Трэцяя сесія: 44:82, 65:66 (60 Дот, 66), 68:8 (57), 19:72, 0:72 (67), 73:39, 75:2 (56), 64:45 (51) Чацвёртая сесія: 37:67, 30:80 (79), 0:83 (83), 67:0, 6:99, 87:45, 75:26 |
Чэмпіянат свету 2010 года Марк Сэлбі пачаў з матча супраць 40-гадовага ірландца Кена Доэрці, які ўжо вылецеў з топ-32 снукерыстаў свету. Англічанін дамінаваў у паядынку, скончыўшы першую сесію з лікам 6:3 і дзвюма соценнымі серыямі і давёўшы паядынак да перамогі з лікам 10:4 у другой сесіі[123]. У другім раўндзе апанентам Сэлбі стаў 41-гадовы Стывен Хендры. Шатландскі снукерыст ішоў наперадзе ў пачатку матча, але страціў перавагу ў канцы першай сесіі, якая скончылася з лікам 4:4, а пасля перапынку Марк цалкам дамінаваў у паядынку, выйграўшы 9 фрэймаў з дзесяці, і з лікам 13:5 у трэці раз выйшаў у чвэрцьфінальную стадыю чэмпіянату свету на Роні О’Салівана[124][125]. Фіналісты Мастэрс прадэманстравалі роўную гульню ў першай сесіі, скончыўшы яе з лікам 4:4, а ў другой сесіі трохразовы чэмпіён свету адарваўся ад праціўніка на чатыры партыі, 9:5, аднак Сэлбі скараціў адставанне да ліку 7:9, дзякуючы двум брэйкам. Заключная сесія пачалася з роўнай барацьбы, у выніку якой праціўнікі пайшлі на перапынак пры ліку 11:9 на карысць О'Салівана, але пасля гэтага Марк выканаў соценны брэйк і пакінуў за сабой тры апошнія фрэймы паядынку, зноў перайграўшы апанента на вырашальным этапе гульні, і з лікам 13:11 выйшаў у паўфінал турніру на чэмпіёна свету 2006 года Грэма Дота[126]. Такім чынам, Сэлбі ўпершыню дайшоў да паўфінальнай стадыі рэйтынгавага турніру больш чым за паўтара года (пасля Шанхай Мастэрс 2008 года). Снукерысты дапускалі шмат памылак і няўдала правялі першую сесію паўфінальнага матча, якая скончылася з лікам 5:3 на карысць Дота, пасля чаго шатландскі гулец больш упэўнена гуляў у другой частцы паядынку і павялічыў адрыў да ліку 10:6 пасля другога паўфінальнага дня (паўфіналы чэмпіянату свету гуляюцца на працягу трох дзён)[127]. Трэцяя сесія праходзіла ў напружанай барацьбе, і Сэлбі чапляўся за кожны фрэйм, скараціўшы адставанне да ліку 10:11, аднак дазволіў апаненту выйграць тры партыі запар, у выніку чаго ў канцы трэцяй сесіі лік стаў 14:10 на карысць Грэма. У чацвёртай і апошняй сесіі паядынку Марку зноў удалося скараціць адставанне да аднаго фрэйма, 13:14, аднак Дот перамог у тактычнай гульне і ў псіхалагічнай барацьбе і з лікам 17:14 святкаваў перамогу ў паядынку, скончыўшы паход Марка Сэлбі за першым чэмпіёнскім тытулам[128].
Паводле вынікаў гэтага неадназначнага сезона для Сэлбі, падчас якога ён зноў стаў пераможцам Мастэрс, аднак дайшоў толькі да аднаго рэйтынгавага паўфіналу, 26-гадовы снукерыст апусціўся ў афіцыйным рэйтынгу на дзявятую пазіцыю, прапусціўшы наперад Ніла Робертсана, Дзіна Цзюньхуэя і Марка Уільямса (пры гэтым, Сэлбі абышоў Раяна Дэя, які пачынаў сезон на шостай пазіцыі)[129].
2010/2011: Стабільныя поспехі і ўздым у рэйтынгу
[правіць | правіць зыходнік]Выступ Марка Сэлбі на другім этапе PTC 2010/2011[130] | ||
Марк Сэлбі Англія |
4-0 | Род Лоўлер Англія |
62:17 (62), 125:0 (125), 92:41 (92), 94:26 | ||
Марк Сэлбі Англія |
4-1 | Шон Мёрфі Англія |
91:1 (84), 0:71 (67), 73:67 (67 Мёрфі, 73), 94:12 (85), 122:0 (110) | ||
Марк Сэлбі Англія |
4-0 | Лю Чуан Кітай |
135:0 (127), 86:13 (59), 86:40 (55), 111:4 (111) | ||
Марк Дэвіс Англія |
1-4 | Марк Сэлбі Англія |
22:99 (58), 101:4 (69), 55:66, 5:95, 0:121 (81) | ||
Чвэрцьфінал | ||
Марк Сэлбі Англія |
4-2 | Джымі Робертсан Англія |
53:75 (53 Сэлбі), 28:81 (74), 82:0 (75), 62:10, 73:10 (53), 65:14 (65) | ||
Паўфінал | ||
Марк Сэлбі Англія |
4-2 | Марка Фу Ганконг |
1:74 (61), 1:93 (86), 67:66, 146:0 (142), 71:70, 118:7 (102) | ||
Фінал | ||
Марк Сэлбі Англія |
4-3 | Бары Пінчэс Англія |
109:13, 15:72 (72), 0:84 (79), 5:95 (95), 77:8, 133:0 (133), 116:0 (116) |
Снукерны сезон 2010/2011 адзначыўся з'яўленнем у календары мэйн-туру нізкарэйтынгавай серыі Players Tour Championship, якая складалася з 12 новых турніраў па 128 удзельнікаў у асноўных стадыях. Палова гэтых турніраў праходзіла ў Акадэміі сусветнага снукера ў Шэфілдзе без глядацкай аўдыторыі, а астанія шэсць — на арэнах краін кантынентальнай Еўропы (Еўра Players Tour Championship). На першым турніры серыі Марк Сэлбі перайграў Дэвіда Грэйса (4:2) і Майкла Уослі (4:1), а ў 1/16 фіналу патрапіў на свайго вечнага праціўніка Роні О’Салівана. Марк выйграў дзве першыя партыі, аднак яго апанент быў больш паспяховым і сярыйным і пакінуў за сабой паядынак з лікам 4:3[131][132]. На другім турніры серыі Сэлбі прадэманстраваў выдатную гульню, перайграўшы Рода Лоўлера (4:0), сёмага нумара рэйтынгу Шона Мёрфі (4:1), кітайца Лю Чуана (4:0)[133], Марка Дэвіса (4:1), Джымі Робертсана ў чвэрцьфінале (4:2) і Марку Фу ў паўфінальным паядынку (4:2). У фінальным матчы ён гуляў супраць 39-гадовага Бары Пінчэса, які не ўваходзіў нават у топ-50 рэйтынгу. Пінчэс упэўнена пачаў паядынак, павёўшы з лікам 3:1, дзякуючы тром паўсоценным серыям, аднак Сэлбі перахапіў ініцыятыву і выйграў матч з лікам 4:3, зрабіўшы два сэнчуры-брэйкі ў апошніх партыях. Пры гэтым, усяго Марк Сэлбі выканаў восем соценных серый у сямі матчах турніру[134]. Ужо праз тыдзень Сэлбі гуляў на чэмпіянаце свету па снукеры з шасцю чырвонымі шарамі ў Тайландзе з удзелам як прафесійных снукерыстаў, так і аматараў з розных краін свету. Снукерыст з Лестэра выйшаў з групы з другога месца, саступіўшы толькі Сцюарту Бінэму з лікам 2:5, пасля чаго на стадыі плэй-оф перайграў Сцюарта Пэтмана (6:3), Джэймі Джонса (6:3), Джо Пэры (7:3), Бары Хокінса (7:6) і пераможцу турніру 2008 года Рыкі Уолдэна ў фінальным матчы з лікам 8:6, дадаўшы ў свой актыў яшчэ адзін снукерны тытул[135][136].
На трэцім этапе PTC Марк упэўнена перайграў Напона Саенхама (4:0), Грэма Дота (4:0) і Раяна Дэя (4:1), пасля чаго ў вырашальных фрэймах перамог Джада Трампа (4:3) і Бары Хокінса ў чвэрцьфінале (4:3). У паўфінальным паядынку супраць 19-гадовага Джэка Лісоўскі Сэлбі ішоў наперадзе з лікам 3:1, дзякуючы тром паўсоценным брэйкам, аднак дазволіў маладому апаненту здзейсніць валявы камбэк і здабыць перамогу з лікам 4:3[137][138]. На наступных турнірах серыі, чацвёртым турніры ў Шэфілдзе і Пол Хантэр Класік у нямецкім Фюрце, Марк быў разгромлены Роні О’Саліванам з лікам 4:0 у 1/16 фіналу[139] і саступіў Алістэру Картэру з лікам 3:4 у 1/32 фіналу[140] адпаведна. На першым рэйтынгавым турніры сезона, Шанхай Мастэрс, Сэлбі перайграў кітайскага аматара Мэя Сівэня ў стартавым матчы (5:2)[141], Мартына Гоўлда (5:4)[142] і Марка Кінга (5:1)[143], упэўнена выйшаўшы ў паўфінал шанхайскага турніру ў трэці раз у кар'еры. Аднак за крок да фіналу англічаніна зноў чакала расчараванне: скончыўшы першую сесію матча супраць Алістэра Картэра з лікам 2:2, ён праваліў другую частку паядынку і саступіў фіналісту чэмпіянату свету 2008 года з лікам 2:6[відэа 44], зноў не здолеўшы патрапіць у фінал гэтага спаборніцтва[144]. Пасля гэтага Марк Сэлбі прайграў першы матч прэм'ер-лігі Марку Уільямсу з лікам 2:4[145] і нечакана саступіў Бары Хокінсу ў стартавым матчы (1/32 фіналу) рэйтынгавага турніру World Open (былы турнір Гран-пры, які праходзіў па незвычайнай для рэйтынгавых спаборніцтваў сістэме) з лікам 2:3[відэа 45][146].
У другім матчы прэм'ер-лігі Сэлбі перамог пераможцу World Open Ніла Робертсана з Аўстраліі (4:2)[147], пасля чаго ўдзельнічаў на другім этапе ЕPTC у Бруге. Ён упэўнена перайграў Джэймі О’Ніла, Лю Суна і Марка Кінга (усіх з лікам 4:1) у першых раўндах[148], але не здолеў навязаць барацьбу Рыкі Уолдэну ў 1/8 фіналу і саступіў з лікам 1:4[149]. На наступным тыдні Сэлбі саступіў у трэцім матчы прэм'ер-лігі Дзіну Цзюньхуэю з лікам 2:4[150] і вылецеў у 1/16 фіналу пятага этапу PTC ў Шэфілдзе, прайграўшы Эндру Хігінсану (0:4)[151]. Пасля гэтага ён разграміў Марку Фу з Ганконга ў прэм'ер-лізе з лікам 5:1, здабыўшы другую перамогу на турніры[152], а на апошнім турніры PTC у Акадэміі сусветнага снукера дайшоў да 1/4 фіналу, перайграўшы Эндзі Лі (4:0), Джэка Джонса (4:0), Сяа Гадуна (4:3) і Джэймі Джонса (4:0). У чвэрцьфінальным паядынку нізкарэйтынгавага спаборніцтва Марк Сэлбі ў вырашальным фрэйме быў пераможаны будучым чэмпіёнам Дамінікам Дэйлам (3:4)[153]. На трэцім турніры Еўра Players Tour Championship у Русельсгайме Сэлбі ўпэўнена прайшоў Крыса Генры з Бельгіі, Ісару Качайвона з Тайланда і Джымі Робертсана (усіх з лікам 4:0), пасля чаго перайграў Стывена Магуайра (4:3), аднак ў чвэрцьфінале саступіў кітайскаму гульцу Ляну Вэньбо з лікам 2:4[154]. На наступных, чацвёртым і пятым, турнірах еўрапейскай серыі нізкарэйтынгавых турніраў Марк саступіў у 1/8 фіналу Энтані Хэмілтану (2:4)[155] і ў 1/16 фіналу Джо Пэры (2:4)[156] адпаведна, а таксама згуляў унічыю пяты матч прэм'ер-лігі супраць Шона Мёрфі (3:3)[157] і быў разгромлены Роні О’Саліванам у апошнім матчы гэтага турніру (1:5)[158]. Такім чынам, Сэлбі, які выйграў толькі два паядынкі прэм'ер-лігі, заняў перадапошняе шостае месца ў групавым этапе спаборніцтва, абышоўшы толькі Дзіна Цзюньхуэя, і не прайшоў у стадыю плэй-оф[159]. На апошнім нізкарэйтынгавым турніры сезона ў Празе снукерыст з Лестэра перайграў бельгійца Б'ёрна Ханевіра (4:1), Дамініка Дэйла (4:2) і Рыкі Уолдэна (4:3), а ў чвэрцьфінале саступіў будучаму пераможцу Майклу Холту з лікам 2:4[160]. У выніку Марк задавальняюча згуляў на турнірах серыі і заняў другую пазіцыю ў рэйтынгу PTC, забяспечыўшы сабе месца ў гранд-фінале[161].
Выступ Марка Сэлбі на German Masters 2011[162] | ||
Марк Сэлбі (6) Англія |
5-1 | Найджэл Бонд Англія |
68:32, 105:1 (70), 19:57, 78:11 (56), 58:11, 87:8 (59) | ||
Марк Сэлбі (6) Англія |
5-3 | Стывен Хендры (14) Шатландыя |
88:28 (76), 110:6 (105), 0:79 (71), 84:1 (83), 5:82 (72), 29:86 (60), 81:57 (54 Сэлбі), 75:17 (61) | ||
Чвэрцьфінал | ||
Марк Сэлбі (6) Англія |
5-1 | Дзін Цзюньхуэй (4) Кітай |
0:118 (118), 56:26, 70:62 (62 Дзін), 109:0 (69), 70:65 (50 Дзін), 104:19 (60) | ||
Паўфінал | ||
Грэм Дот (10) Шатландыя |
4-6 | Марк Сэлбі (6) Англія |
83:12 (83), 20:66, 66:64 (64 Сэлбі, 66), 79:33 (75), 9:68, 50:63, 73:43 (71), 22:80 (57), 22:58, 1:62 (61) | ||
Фінал | ||
Марк Сэлбі (6) Англія |
7-9 | Марк Уільямс (3) Уэльс |
Першая сесія: 92:0 (82), 0:84 (56), 0:108 (108), 99:1, 0:81, 71:0 (63), 42:83 (53), 0:105 (105) Другая сесія: 46:71, 54:41, 0:121 (96), 70:27, 83:7 (60), 70:45, 49:76, 0:83 (82) |
У пачатку снежня Сэлбі гуляў на чэмпіянаце Вялікабрытаніі — першым турніры Трайной кароны. У першым раўндзе ён ва ўпартым матчы сустрэўся з Рыкі Уолдэнам, які займаў 20-ы нумар у афіцыйным рэйтынгу. Снукерысты пайшлі на перапынак пасля першай сесіі з роўным лікам 4:4, і толькі пры ліку 5:5 у другой частцы паядынку Марк здолеў адарвацца ад апанента, выйграўшы тры партыі запар і давёўшы матч да перамогі з лікам 9:6[163]. У другім раўндзе Сэлбі гуляў супраць шатландца Стывена Магуайра, які быў пасеяны пад пятым нумарам. Магуайр дамінаваў у першай сесіі матча, выканаўшы два соценныя брэйкі і скончыў палову з лікам 5:3 на сваю карысць, а ў пачатку другой гульнявой сесіі павялічыў адрыў да трох партый, аднак Сэлбі выйграў тры фрэймы запар пры ліку 4:7 і зраўняў лік. Тым не менш шатландскі снукерыст, які раней займаў другое месца ў рэйтынгу, пакінуў за сабой канцоўку матча і з серыямі ў 56 і 135 балаў перайграў Сэлбі на стадыі 1/8 фіналу[164]. Пасля чэмпіянату Марк занімаў шостае месца ў сусветным рэйтынгу, дзякуючы ў першую чаргу паспяховым выступам на турнірах PTC[165]. У пачатку 2011 года ён стаў пераможцам першай групы турніру Championship League, перайграўшы пераможцу чэмпіянату Вялікабрытаніі Джона Хігінса ў паўфінале (3:2) і Алістэра Картэра ў фінале (3:2)[відэа 46] і забяспечыўшы сабе месца ў групе пераможцаў спаборніцтва[166]. На другім турніры Трайной кароны, Мастэрс, Сэлбі нечакана саступіў у першым жа матчы Марку Кінгу з лікам 4:6, перапыніўшы такім чынам сваю серыю з трох фіналаў запар на гэтым турніры[167]. На новым запрашальным турніры Shoot-Out, матчы якога складаліся з аднаго фрэйма з абмежаваным гульнявым часам, Марк саступіў Роні О’Салівану, які выйграў матч серыяй у 123 балы, у 1/8 фіналу[168].
На новым рэйтынгавым турніры German Masters у Берліне Марк Сэлбі прадэманстраваў упэўненую гульню, перайграўшы Найджэла Бонда (5:1)[169], Стывена Хендры (5:3)[170], чэмпіёна Мастэрс Дзіна Цзюньхуэя (5:1)[171] і шатландца Грэма Дота ў паўфінальным паядынку (6:4)[172]. Такім чынам, Сэлбі выйшаў у доўгачаканы другі рэйтынгавы фінал упершыню за тры гады (пасля перамогі на адкрытым чэмпіянаце Уэльса 2008). У фінальным паядынку супраць двухразовага чэмпіёна свету Марка Уільямса снукерысты прадэманстравалі якасную сярыйнасць у першый сесіі, якая скончылася з лікам 5:3 на карысць валійскага гульца. Другая палова матча праходзіла ў тактычнай барацьбе і пры адставанні з лікам 4:7 Сэлбі зрабіў рывок і выйграў тры партыі запар, зраўняўшы лік, аднак яго апанент пакінуў за сабой напружаны пятнаццаты фрэйм і наступную партыю, у выніку чаго святкаваў перамогу з лікам 9:7[відэа 47]. У выніку поспеху на турніры ў Германіі Марк упершыню з 2008 года падняўся ў рэйтынгу на чацвёртую пазіцыю[173]. На адкрытым чэмпіянаце Уэльса Сэлбі перамог Сцюарта Бінэма (4:3)[174], Марка Кінга (4:2)[175] і Грэма Дота ў чвэрцьфінале (5:3)[176]. У паўфінальным паядынку супраць Стывена Магуайра ён ішоў наперадзе з лікам 4:3, але дазволіў апаненту выйсці наперад і здабыць перамогу з лікам 6:5[177]. Наступным спаборніцтвам сезона стаў гранд-фінал серыі PTC у Дубліне, які меў рэйтынгавы статус у адрозненне ад астатніх турніраў серыі і ў якім прымалі ўдзел 24 снукерысты. Марк Сэлбі разграміў Эндру Хігінсана ў стартавым матчы з лікам 4:0[178], пасля чаго ў чвэрцьфінальнай стадыі ўзяў рэванш у Марка Уільямса за паразу ў фінале German Masters, перайграўшы яго з лікам 4:3[179]. Такім чынам, Марк выйшаў у трэці рэйтынгавы паўфінал запар і ў чацвёрты ў бягучым сезоне. У паўфінальным паядынку Сэлбі быў пераможаны Мартынам Гоўлдам, які выйшаў у свой першы рэйтынгавы фінал, у вырашальнай партыі (3:4)[180]. У групе пераможцаў турніру Championship League Марк не прайшоў праз групавы этап, выйграўшы толькі два паядынкі і саступіўшы ў чатырох сустрэчах[181].
Выступ Марка Сэлбі на адкрытым чэмпіянаце Кітая 2011[182] | ||
Марк Сэлбі (4) Англія |
5-3 | Цянь Пэнфэй Кітай |
24:75, 65:46, 61:4, 0:101 (101), 72:41, 48:70 (55), 103:50 (56), 94:1 (56) | ||
Роберт Мілкінс Англія |
1-5 | Марк Сэлбі (4) Англія |
16:102 (102), 26:66, 114:5 (114), 62:76, 44:67 (53), 35:90 (58) | ||
Чвэрцьфінал | ||
Алістэр Картэр (8) Англія |
1-5 | Марк Сэлбі (4) Англія |
27:61, 0:78 (78), 0:129 (129), 79:1 (67), 4:130 (130), 0:139 (139) | ||
Паўфінал | ||
Дзін Цзюньхуэй (5) Кітай |
3-6 | Марк Сэлбі (4) Англія |
63:29 (59), 20:77, 0:131 (131), 0:76 (70), 81:6 (62), 132:0 (126), 0:98 (97), 45:79 (56), 9:69 | ||
Фінал | ||
Марк Сэлбі (4) Англія |
8-10 | Джад Трамп Англія |
Першая сесія: 0:104 (104), 101:21 (88), 46:76, 0:104 (104), 90:34 (90), 53:69 (53 Сэлбі, 55), 39:67 (51), 66:65 Другая сесія: 49:89 (68), 132:0 (132), 66:0 (66), 0:113 (113), 134:0 (134), 40:73, 124:7 (124), 84:31, 49:60 (57), 41:57 (57) |
Перадапошнім рэйтынгавым турнірам сезона, які пачаўся за тры тыдні да чэмпіянату свету, традыцыйна стаў адкрыты чэмпіянат Кітая ў Пекіне, да паўфіналу якога Марк Сэлбі дайшоў у 2008 годзе. У першым раўндзе ён перайграў мясцовага снукерыста Цяня Пэнфэя з лікам 5:3[183], пасля чаго атрымаў упэўненую перамогу над Робертам Мілкінсам з лікам 5:1[184]. Пасля гэтага англічанін выдатна правёў чвэрцьфінальны матч супраць Алістэра Картэра, перайграўшы апанента з лікам 5:1 з трыма соценнымі брэйкамі ў 129, 130 і 139 балаў, і ў чарговы раз выйшаў у рэйтынгавы паўфінал на любімчыка мясцовай публікі Дзіна Цзюньхуэя[185]. Праціўнікі гулялі на роўных у першай частцы паядынку, але пры ліку 3:3 Сэлбі выйграў тры партыі запар і з лікам 6:3 выйшаў у другі рэйтынгавы фінал у сезоне на 21-гадовага Джада Трампа, які не ўваходзіў у топ-16 рэйтынгу і ўпершыню дайшоў да фіналу рэйтынгавага спаборніцтва[186]. Трамп узяў лідарства ў пачатку паядынку і пайшоў на перапынак з лікам 5:3 на сваю карысць, а ў другой гульнявой сесіі снукерысты прадэманстравалі цудоўную сярыйнасць, выканаўшы чатыры соценныя серыі на дваіх (за ўвесь матч праціўнікі зрабілі па 3 сэнчуры), у выніку чаго Марк здолеў зраўняць лік у матчы, 8:8, аднак яго апанент больш упэўнена правёў канцоўку паядынку і сенсацыйна стаў пераможцам спаборніцтва[187].
У сувязі з вынікамі сезона і нягледзячы на няўдалыя выступы на самых буйных зімовых турнірах, Сэлбі лічыўся адным з асноўных фаварытаў на перамогу ў чэмпіянаце свету[188]. У першым раўндзе ён разграміў дэбютанта Джымі Робертсана з лікам 10:1, выйграўшы дзесяць партый запар пры ліку 0:1[189][190]. У другім раўндзе яго апанентам стаў сяміразовы чэмпіён свету Стывен Хендры, які ўпершыню за доўгі час знаходзіўся пад пагрозай вылету з топ-16 снукерыстаў. Марк скончыў першую сесію з лікам 7:1 на сваю карысць, выканаўшы тры соценныя серыі і прадэманстраваўшы выдатную выніковасць у 95%[191]. У другой сесіі Сэлбі давёў сваю перавагу да ліку 12:4 і аформіў яшчэ тры сэнчуры-брэйкі, усталяваўшы такім чынам рэкорд чэмпіянатаў свету — 6 соценных серый у матчы. Пры гэтым, у шаснаццатай партыі Сэлбі не хапала шмат ачкоў для перамогі, але ён паставіў чатыры снукеры, вымусіўшы апанента памыляцца, і выдрапаў фрэйм. Апроч таго, снукерыст з Лестэра пабіў рэкорд па колькасці соценных брэйкаў за сезон, аформіўшы 53-ці сэнчуры (да гэтага рэкорд належаў Стывену Хендры, які выканаў 52 соценныя серыі ў сезоне 1995/1996)[192][заўв 1]. У трэцяй сесіі ён выйграў яшчэ адзін фрэйм і з фінальным лікам 13:4 у трэці раз запар выйшаў у чвэрцьфінал чэмпіянату свету на Дзіна Цзюньхуэя[193]. Кітайскі снукерыст дамінаваў у першай частцы паядынку, выйграўшы стартавую сесію з лікам 5:3 і павялічыўшы свой адрыў да ліку 10:6 у другой гульнявой сесіі[194], пасля чаго чатыры паўсоценныя брэйкі прынеслі Марку Сэлбі чатыры фрэймы ў пачатку заключнай сесіі і дапамаглі яму зраўняць лік у матчы, 10:10, аднак яго апанент выдрапаў наступную партыю на апошнім чорным, а таксама пакінуў за сабой яшчэ два фрэймы і з лікам 13:10 упершыню выйшаў у паўфінал сусветнага першынства, у той час, як Сэлбі ў чарговы раз пакінуў Крусібл без перамогі[195]. Паводле вынікаў сезона Марк Сэлбі заняў трэцяе (рэкорднае для сябе) месца ў афіцыйным рэйтынгу, пакінуўшы наперадзе толькі лідара Марка Уільямса і чэмпіёна свету Джона Хігінса[196].
2011/2012: Другі рэйтынгавы тытул і лідарства ў рэйтынгу
[правіць | правіць зыходнік]На першым турніры PTC 2011/2012[заўв 2] у Шэфілдзе, які праходзіў ужо ў першай палове чэрвеня, Марк Сэлбі выйграў першыя матчы ў кітайца Чжана Аньды (4:1) і 37-гадовага Джэрарда Грына з Паўночнай Ірландыі (4:0), аднак у трэцім раўндзе пацярпеў паразу ад Стывена Магуайра з лікам 2:4[197]. У першай палове ліпеня Сэлбі прымаў удзел на запрашальным турніры Усі Класік у Кітаі, прызавы фонд якога складаў £56,000, а сярод удзельнікаў былі такія гульцы, як Шон Мёрфі, Дзін Цзюньхуэй і Стывен Магуайр. Марк пачаў турнір з чвэрцьфінальнай стадыі, дзе ўсухую перайграў Грэма Дота (5:0)[198], пасля чаго гуляў супраць мясцовага снукерыста Дзіна Цзюньхуэя ў 1/2 фіналу. Сэлбі ішоў наперадзе з лікам 5:2, але дазволіў апаненту зраўняць лік, выйграўшы тры фрэймы запар, пасля чаго пакінуў за сабой вырашальную партыю і выйшаў у фінал спаборніцтва на свайго суайчынніка Алістэра Картэра. У паядынку супраць Дзіна Марк выканаў 200-ы сэнчуры-брэйк у сваёй прафесійнай кар'еры, стаўшы 14-м снукерыстам у гісторыі, які дасягнуў гэтай адзнакі[199]. Першую сесію фінальнага матча праціўнікі скончылі з лікам 4:4[200], а ў другой частцы Сэлбі выйграў чатыры партыі запар пры ліку 4:5 з трыма паўсоценнымі брэйкамі, пасля чаго аформіў серыю ў 100 балаў пры ліку 8:7 і выйграў пяты прафесійны тытул[201]. Ужо на наступным тыдні абодва фіналісты, Сэлбі і Картэр, прадстаўлялі зборную Англіі на кубку свету ў Тайландзе. Гульцы выйгралі ўсе матчы ў групавым этапе, перамогшы каманды Бразіліі[202], Бельгіі[203], Індыі[204] і Паўночнай Ірландыі[205], пры чым Марк выйграў усе адзіночныя фрэймы ў гэтых паядынках. Аднак у чвэрцьфінальным матчы супраць зборнай Ганконга Сэлбі прайграў два адзіночныя фрэймы Марку Фу, што прывяло да паразы і вылету Англіі са спаборніцтва[206].
«Усё складваецца як нельга лепш. Я ў захапленні ад шлюбнага жыцця[заўв 3] і, як вынік, мой снукер пайшоў у гару. Я самы шчаслівы чалавек. На самай справе нічога не змянілася, проста з'явілася прыемнае пачуццё стабільнасці». —З афіцыйнага сайта Марка Сэлбі пасля перамогі на Пол Хантэр Класік[207].
|
На наступным тыдні Марк Сэлбі гуляў у Аўстраліі на новым рэйтынгавым турніры, які быў першым у сезоне. У стартавым матчы супраць Джо Пэры ён саступаў з лікам 0:3, але здолеў узяць пяць партый запар і выйсці ў другі раўнд турніру[208], дзе перайграў Марка Дэвіса таксама з лікам 5:3[209]. У чвэрцьфінальным паядынку супраць ірландца Кена Доэрці Сэлбі зноў няўдала гуляў у пачатку матча і дазволіў апаненту выйсці наперад з лікам 4:1, пасля чаго зрабіў спробу здзейсніць камбэк і выйграў два фрэймы, а таксама зрабіў лік 58:1 у восьмай партыі, аднак Доэрці правёў клірэнс у 59 балаў і перайграў Марка з лікам 5:3, упершыню з 2006 года выйшаўшы ў рэйтынгавы паўфінал[210]. На другім этапе серыі PTC Сэлбі ўпэўнена перайграў Крыса Норбэры і Шона Мёрфі з лікам 4:0, але нечакана пацярпеў такую ж сакрушальную паразу ад навічка мэйн-туру Адама Дафі ў 1/16 фіналу[211]. На трэцім этапе Players Tour Championship Сэлбі перамог 16-гадовага Луку Брэсэля з Бельгіі (4:0), Раяна Дэя (4:1) і Гэры Уілсана (4:2) у першых матчах, але быў пераможаны 24-м нумарам рэйтынгу Маркусам Кэмбэлам у 1/8 фіналу з лікам 4:2 і пакінуў турнір[212].
«Цяпер я магу ўздыхнуць з палёгкай, бо я заваяваў свой другі рэйтынгавы тытул, саступіўшы да гэтага ў некалькіх фіналах. Кожны раз, калі я праходзіў у фінал, мне супрацьстаяў моцны гулец. Сёння я не паказаў сваёй лепшай гульні, але мне трохі пашанцавала». «Прыемнае пачуццё быць першым у рэйтынгу, таму што я заўсёды хацеў падняцца на вяршыню спорту. Але нельга расслабляцца, бо іншыя гульцы жадаюць апярэдзіць мяне». |
Чацвёртым этапам нізкарэйтынгавай серыі турніраў стаў Пол Хантэр Класік у Германіі, які традыцыйна праходзіў у канцы жніўня. Сэлбі выдатна пачаў спаборніцтва, не аддаўшы ніводнай партыі ў першых чатырох матчах супраць Сэма Харві, Роры Мак-Лаўда, Крэйга Стэдмэна і Эндру Хігінсана і ўпэўнена дайшоўшы да чвэрцьфіналу. У матчы 1/4 фіналу ён перайграў Стывена Лі, зноў выйграўшы чатыры фрэймы запар пры ліку 0:1, а ў паўфінале Сэлбі ў чарговы раз сустракаўся з Роні О’Саліванам і саступаў з лікам 1:3, аднак выканаў брэйк у 126 балаў і ўзяў верх у дзвюх наступных партыях, скончыўшы паядынак з лікам 4:3 на сваю карысць. У вырашальным паядынку спаборніцтва Марк не пакінуў шанцаў свайму апаненту Марку Дэвісу, разграміўшы яго з лікам 4:0 і выйграўшы свой шосты прафесійны і другі турнір нізкарэйтынгавага ўзроўню[215][216]. Ужо праз тыдзень Сэлбі гуляў на другім рэйтынгавым турніры сезона Шанхай Мастэрс і перамог у першым матчы аднаго з самых узроставых прафесіяналаў Найджэла Бонда з лікам 5:3[217]. У другім паядынку спаборніцтва ён разграміў Джэймі Коўпа з лікам 5:0, зрабіўшы тры паўсоценныя серыі, адна з якіх перавысіла 100 ачкоў, выйшаўшы ў чвэрцьфінал на іншага прадстаўніка топ-8 Шона Мёрфі[218]. Чэмпіён свету 2005 года быў больш паспяховым у першай палове матча і ішоў наперадзе з лікам 3:1 і 4:2, аднак Сэлбі выйграў дзве наступныя партыі і выканаў соценны брэйк у вырашальным фрэйме, у чацвёрты раз у кар'еры выйшаўшы ў паўфінальную стадыю шанхайскага спаборніцтва[219]. На гэты раз ён прайшоў стадыю 1/2 фіналу, разграміўшы Марка Кінга з лікам 6:0 і выйшаў у свой шосты рэйтынгавы фінал у кар'еры і трэці ў 2011 годзе, дзе гуляў супраць лідара сусветнага рэйтынгу Марка Уільямса[220]. Сэлбі дамінаваў у першай палове матча і зрабіў лік 5:4 пасля першай сесіі[221], а ў другой ішоў наперадзе з лікам 7:5, аднак яго апанент здолеў выйграць чатыры партыі запар і павясці ў ліку 9:7, пасля чаго англічанін узяў тры фрэймы ў напружанай канцоўцы і пакінуў за сабой фінальны матч, атрымаўшы свой другі рэйтынгавы тытул (пасля адкрытага чэмпіянату Уэльса 2008 года). Гэтая перамога таксама прынесла яму першае месца ў сусветным рэйтынгу ўпершыню ў прафесійнай кар'еры, з якога ён выцесніў Марка Уільямса. Такім чынам, Сэлбі стаў дзявятым лідарам рэйтынгу ў гісторыі снукера і першым, каму гэта ўдалося без перамогі на чэмпіянаце свету[213].
На наступным тыдні пасля перамогі Марк Сэлбі гуляў на запрашальным турніры ў Бразіліі з удзелам такіх прафесійных снукерыстаў, як Шон Мёрфі, Пітэр Эбдан і Джэймі Коўп, і мясцовых гульцоў. У першым матчы ён абыграў Сцюарта Бінэма ў вырашальным фрэйме (4:3)[222], а ў другім раўндзе саступіў Пітэру Эбдану з лікам 3:4, не паказаўшы сваёй лепшай гульні[223]. Няўдала Сэлбі выступіў і на двух наступных, пятым і сёмым (на шостым этапе ў Варшаве Сэлбі не ўдзельнічаў), турнірах PTC у Шэфілдзе і Глостэры, прайграўшы Роберту Мілкінсу ў 1/64 фіналу (2:4)[224] і Эндзі Хіксу ў 1/32 фіналу (0:4)[225] адпаведна. На восьмым этапе PTC у ірландскім горадзе Кіларні Марк упэўнена перайграў Альфрэда Бёрдэна (4:1), Грэма Дота (4:0), Джымі Робертсана (4:3) і Бары Хокінса (4:1), выйшаўшы ў 1/4 фіналу на Сцюарта Бінэма. Праціўнік ішоў наперадзе з лікам 2:0 і 3:2, аднак Сэлбі атрымаў перамогу ў паядынку з лікам 4:3, зрабіўшы дзве соценныя серыі, але ў паўфінале не здолеў навязаць барацьбу фіналісту чэмпіянату свету Джаду Трампу, саступіўшы з лікам 1:4[226]. На адкрытым чэмпіянаце Антверпена ў Бельгіі, які стаў дзявятым турнірам нізкарэйтынгавай серыі, і на дзясятым этапе PTC у Шэфілдзе Марк Сэлбі прайграў на стадыі 1/16 фіналу Эндзі Хіксу (1:4)[227] і Майклу Холту (3:4)[228] адпаведна. На чэмпіянаце Вялікабрытаніі Марк разграміў Раяна Дэя ў першым раўндзе з лікам 6:0, не дазволіўшы апаненту набраць нават 60 балаў за ўвесь матч[229], аднак у другім паядынку ён саступіў Марку Фу з Ганконга з лікам 3:6, у другі раз запар вылецеўшы на стадыі 1/8 фіналу гэтага спаборніцтва[230].
На адзінаццатым этапе PTC і апошнім турніры 2011 года Марк пачаў выступ з трох разгромаў Дэніэла Уэлса, Мэцью Дэя і другога нумара рэйтынгу Марка Уільямса (усе з лікам 4:0), але ў 1/8 фіналу нечакана быў усухую пераможаны Грэмам Дотам з лікам 4:0[231]. На Мастэрс, самым прэстыжным з запрашальных турніраў, Сэлбі гуляў супраць Стывена Лі ў стартавым матчы і вёў з лікам 4:0 і 5:1, зрабіўшы соценную серыю ў 110 балаў, але яго апанент перахапіў ініцыятыву і выйграў тры наступныя партыі, пасля чаго паўсоценны брэйк дапамог Марку выйграць дзясяты фрэйм і матч з лікам 6:4[232]. Але ўжо ў чвэрцьфінале двухразовы пераможца спаборніцтва саступіў Шону Мёрфі з лікам 2:6 і пакінуў турнір[233]. На аднафрэймавым запрашальным спаборніцтве Shoot-Out з прызавым фондам у £130,000 Марк Сэлбі выйграў у Джо Пэры ў першым раўндзе, выканаўшы соценную серыю, аднак у другім паядынку саступіў валійцу Дамініку Дэйлу[234]. На наступным рэйтынгавым турніры, German Masters, снукерыст з Лестэра разграміў кітайца Лю Суна ў першым паядынку з лікам 5:0[235], пасля чаго перайграў Грэма Дота з лікам 5:3[236], але ў чвэрцьфінале зноў прайграў Шону Мёрфі з лікам 3:5[237]. На турніры Championship League Марк некалькі разоў быў блізкі да выхаду ў групу пераможцаў. У пачатку года ў паўфінале першай групы ён прайграў Джаду Трампу з лікам 1:3[238], пасля чаго дайшоў да фіналу другой групы, але быў пераможаны Шонам Мёрфі з лікам 3:0[239]. У розыгрышах трэцяй і чацвёртай груп турніру Марк зноў даходзіў да фіналаў, але прайграваў Нілу Робертсану (2:3)[240] і Марку Дэвісу (1:3)[241] адпаведна. У пятай групе ён прайграў чатыры з шасці паядынкаў групавога этапу і вылецеў з турніру, так і не дамогшыся выхаду ў фінальны раўнд запрашальнага спаборніцтва[242].
«Я не здаюся, пакуль не забіты апошні шар, але варта адзначыць выдатную гульню Дзіна. Добры тыдзень, я зноў здабыў гульнявую форму, і калі буду шмат працаваць, то змагу выйграць яшчэ адзін тытул у гэтым сезоне». —Марк Сэлбі пасля паразы ў фінале адкрытага чэмпіянату Уэльса[243].
|
Наступным рэйтынгавым турнірам быў адкрыты чэмпіянат Уэльса, у чатырох папярэдніх розыгрышах якога Сэлбі даходзіў мінімум да чвэрцьфінальнай стадыі. У першым раўндзе супраць 24-гадовага Сэма Бэйрда, які не ўваходзіў у топ-64, Марк гуляў непераканаўча і прайграваў з лікам 2:3, аднак здолеў выдрапаць перамогу з лікам 4:3, праявіўшы свае валявыя якасці[244]. У матчы другога раўнда супраць 12-га сеянага Мартына Гоўлда лідар сусветнага рэйтынгу атрымаў упэўненую перамогу (4:1)[245], а ў чвэрцьфінальным матчы перайграў шатландца Стывена Магуайра, выйграўшы два фрэймы пры ліку 3:3 і ўзяўшы рэванш за паразу ў леташнім паўфінале валійскага турніру[246]. У 1/2 фіналу чэмпіянату Сэлбі гуляў супраць Роні О’Салівана, які знаходзіўся на мяжы вылету з топ-16 упершыню за многія гады, аднак дэманстраваў упэўненую гульню на турніры. Праціўнікі абмяняліся фрэймамі ў першай сесіі, зрабіўшы лік 2:2, пасля чаго Марк выдрапаў пятую партыю на каляровых шарах і не пакінуў О'Салівану шанцаў у наступных партыях, скончыўшы паядынак перамогай з лікам 6:2[247]. У фінальным матчы супраць Дзіна Цзюньхуэя Сэлбі сутыкнуўся з дамінаваннем апанента, які на працягу амаль усёй гульні вёў у ліку і перайграў англічаніна з лікам 9:6, аднак Марк аформіў тры соценныя серыі, уключаючы найвышэйшы брэйк спаборніцтва ў 145 балаў[243]. Наступным турнірам стаў World Open, які з гэтага года праводзіўся ў кітайскім горадзе Хайкоу. У першым матчы супраць уладальніка ўайлдкард Лу Ніна Марк Сэлбі саступаў у ліку 2:3, аднак выйграў тры наступныя партыі і здабыў перамогу ў паядынку[248], пасля чаго такім жа чынам падзеі развіваліся і ў яго гульні супраць Майкла Холта, якога ён таксама перайграў з лікам 5:3 і выйшаў у чвэрцьфінал[249]. У 1/4 фіналу Сэлбі ў чарговы раз у гэтым годзе сутыкнуўся з Шонам Мёрфі і ў гэтым матчы разграміў апанента з лікам 5:0, дайшоўшы да трэцяга рэйтынгавага паўфіналу ў сезоне і другога запар[250]. У паўфінальным матчы супраць Марка Алена з Паўночнай Ірландыі Сэлбі выдатна правёў першую палову паядынку, выканаў два соценныя брэйкі, ішоў наперадзе з лікам 3:1 і 5:2 і яму заставалася выйграць усяго адзін фрэйм да выхаду ў фінал, аднак яго апанент здзейсніў гераічны камбэк, пакінуўшы за сабой чатыры наступныя партыі з чатырма пераможнымі серыямі за 70 балаў, і выйграў матч з лікам 6:5[251].
«Дзесяць дзён таму, здавалася, што я наогул не прыеду на турнір, так што я проста рады гуляць і рабіць усё, што ў маіх сілах. Вельмі непрыемная сітуацыя, але лепш бы гэта здарылася са мной у пачатку сезону». «Звычайна я еду на турнір з думкамі пра перамогу, але на гэты раз было па-іншаму, я ведаў, што будзе вельмі цяжка. Я праходжу курс лячэння ў спартыўнага фізіятэрапеўта, таму павінен зрабіць паўзу ў трэніроўках і крыху адпачыць. Спадзяюся аднавіцца да пачатку наступнага сезона». —Марк Сэлбі пасля паразы ў першым раўндзе чэмпіянату свету[252].
|
Дзякуючы перамозе на адным з турніраў PTC і паўфіналу іншага, Марк Сэлбі заняў пятае месца ў выніковым рэйтынгу серыі і атрымаў права прымаць удзел у гранд-фінале з 1/8 фіналу[253]. У першым матчы ён узяў рэванш у Дзіна Цзюньхуэя за паразу ў фінале адкрытага чэмпіянату Уэльса, перайграўшы апанента з лікам 4:1[254], але ўжо ў чвэрцьфінале не здолеў навязаць барацьбу Стывену Лі і не ўзяў ніводнай партыі, саступіўшы з лікам 0:4[255]. На наступным турніры, адкрытым чэмпіянаце Кітая, Сэлбі гуляў у першым раўндзе супраць мясцовага снукерыста Лі Хана і не прайграў ніводнага фрэйма, скончыўшы паядынак з лікам 5:0. Пры гэтым, у матчы ён аформіў серыю ў 139 ачкоў, якая стала 55-й у сезоне і дзякуючы якой Марк павялічыў свой жа сусветны рэкорд па колькасці сэнчуры-брэйкаў за адзін сезон, усталяваны ім у мінулым сезоне[256]. У наступным матчы ён зноў павінен быў гуляць супраць Дзіна Цзюньхуэя, але быў вымушаны адмовіцца ад гульні ў сувязі з траўмай шыі. Яго адмова таксама была мерай засцярогі перад будучым чэмпіянатам свету[257]. Тым не менш, у матчы першага раўнда сусветнага першынства супраць Бары Хокінса, які не ўваходзіў у топ-20 снукерыстаў свету, Сэлбі быў не ў стане паказаць лепшую гульню і быў разгромлены з лікам 3:10[252]. Нягледзячы на сумны канец сезона, Сэлбі забяспечыў сабе першую пазіцыю ў рэйтынгу на пачатак наступнага сезону пасля вылету Джада Трампа ў другім раўндзе сусветнага першынства[258].
|
|
|
2012/2013: Два тытулы Трайной кароны
[правіць | правіць зыходнік]Першым рэйтынгавым турнірам наступнага сезона стаў Усі Класік, які да гэтага меў статус запрашальнага. У першым раўндзе Марк Сэлбі ўзяў своеасаблівы рэванш у Бары Хокінса, упэўнена перайграўшы яго з лікам 5:2[261], пасля чаго разграміў Джэймі Коўпа з лікам 5:0 у другім матчы[262]. У чвэрцьфінальным паядынку супраць Сцюарта Бінэма Сэлбі, які атрымаў перамогу на папярэднім турніры серыі PTC у Кітаі[263], сутыкнуўся з дамінаваннем апанента і саступаў з лікам 2:4, пасля чаго здолеў зраўняць лік, але саступіў месца ў паўфінале спаборніцтва у вырашальнай партыі — 4:5[264]. На наступным тыдні Марк гуляў на чэмпіянаце свету з шасцю чырвонымі шарамі ў Бангкоку. Ён паспяхова выйшаў з групы, выйграўшы ўсе пяць паядынкаў і аддаўшы праціўнікам толькі 7 партый[265], пасля чаго перамог Кена Доэрці (6:5) і Грэма Дота (6:3) у плэй-оф, але ў чвэрцьфінале быў пераможаны другім нумарам рэйтынгу Джадам Трампам з лікам 7:5 і скончыў выступ на турніры[266]. Праз некалькі дзён Сэлбі гуляў на адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі і нечакана пацярпеў паразу ў першым жа матчы супраць 36-гадовага Джэймі Бёрнэта, які не ўваходзіў у топ-32 рэйтынгу, з лікам 3:5[267]. На двух першых брытанскіх турнірах PTC Марк прайграў ветэранам 45-гадоваму Дэйву Харальду ў 1/16 фіналу[268] і 46-гадоваму Найджэлу Бонду ў 1/32 фіналу (абодвум з лікам 2:4) адпаведна[269].
Першым этапам еўрапейскага туру PTC стаў Пол Хантэр Класік, на якім Марк Сэлбі ўдзельнічаў у якасці дзеючага чэмпіёна. Ён упэўнена перайграў Шона О'Салівана і Джэрарда Грына (абодвух з лікам 4:0) у першых матчах, пасля чаго саступаў з лікам 2:3, але выдрапаў перамогу ў вырашальным фрэйме ў матчы супраць леташняга фіналіста Марка Дэвіса. У 1/8 фіналу ён быў мацней за Робі Уільямса (4:3), у чвэрцьфінале разграміў Кена Доэрці (4:0), пасля чаго выйграў у Панкая Адвані з Індыі ў 1/2 фіналу (4:2) і з лікам 4:1 перамог 42-гадовага Джо Свэйла, які вылецеў з мэйн-туру ў мінулым сезоне і выступаў у якасці аматара, у фінальнай гульні, у другі раз стаўшы пераможцам спаборніцтва ў Фюрце і выйграўшы свой трэці нізкарэйтынгавы турнір у кар'еры[270].
У пачатку верасня Сэлбі гуляў першы матч прэм'ер-лігі супраць Ніла Робертсана і саступіў з буйным лікам 1:5[271]. Пасля гэтай няўдачы ён выступаў на трэцім этапе PTC у Глостэры і перамог Ліама Хайфілда і Джэймса Уатану (абодвух з лікам 4:2), аднак саступіў у 1/16 фіналу Дамініку Дэйлу з лікам 2:4[272]. Крыху больш, чым праз тыдзень, снукерыст з Лестэра абараняў тытул турніру Шанхай Мастэрс і сенсацыйна быў разгромлены Джэймі Коўпам у першым раўндзе з лікам 5:1, саступіўшы ў стартавым матчы другога рэйтынгавага спаборніцтва запар[273]. На наступным еўрапейскім турніры PTC у Гдыні Марк Сэлбі перамог Фергала О'Браена (4:0) у матчы 1/16 фіналу[заўв 4], але ў 1/8 фіналу саступіў Дзіну Цзюньхуэю з лікам 1:4 і пакінуў Польшчу[274]. Праз тыдзень Марк зноў сышоўся з Дзінам — у матчы прэм'ер-лігі — і перамога зноў дасталася кітайскаму снукерысту з лікам 4:2[275].
Праз тыдзень Сэлбі гуляў на наступным турніры PTC у Антверпене, дзе паспяхова прайшоў першыя раўнды, перайграўшы Джурыяна Хэўсдэнса (4:0), Марка Дэвіса (4:1) і Раяна Дэя (4:0). У 1/8 фіналу Марк гуляў супраць 41-гадовага Пола Дэвісана, які не ўваходзіў у топ-64, і быў у кроку ад паразы, саступаючы з лікам 2:3, але здолеў выйграць дзве апошнія партыі і скончыць матч з лікам 4:3 на сваю карысць. У наступных матчах лідар сусветнага рэйтынгу разграміў Марку Фу і Алістэра Картэра (абодвух з лікам 4:0), выйшаўшы ў фінал спаборніцтва на Марка Алена, але снукерыст з Паўночнай Ірландыі не пакінуў шанцаў апаненту, выканаўшы тры соценныя серыі і выйграўшы паядынак з лікам 4:1[276]. Праз некалькі дзён Сэлбі гуляў трэці паядынак прэм'ер-лігі супраць Сцюарта Бінэма, які знаходзіўся ў выдатнай форме ў той дзень, і пацярпеў разгром з лікам 0:6, страціўшы шанцы на выхад з групы турніру[277]. На новым рэйтынгавым турніры ў Кітаі, International Championship, які стаў адным з самых буйных снукерных спаборніцтваў паводле прызавых грошай, Марк перайграў Алістэра Картэра ў першым матчы (6:3)[278], аднак саступіў Рыкі Уолдэну ў 1/8 фіналу (3:6)[279], беспаспяхова пакінуўшы чацвёрты рэйтынгавы турнір сезона і страціўшы лідарства ў рэйтынгу ўпершыню з верасня 2011 года, якое заняў пераможца International Championship Джад Трамп[280]. У апошнім матчы прэм'ер-лігі Сэлбі пацярпеў чацвёртую паразу, саступіўшы Шону Мёрфі з лікам 1:5 і скончыўшы спаблорніцтва без перамог[281]. На наступным этапе PTC у Глостэры Марк Сэлбі перамог Энтані Мак-Гіла (4:1), Альфрэда Бёрдэна (4:0) і Чэня Чжэ з Кітая (4:0) у першых раўндах, а ў матчы 1/8 фіналу супраць Тоні Дрэгі саступаў з лікам 0:2 і 2:3, аднак перахапіў ініцыятыву і выйграў дзве апошнія партыі, скончыўшы матч з лікам 4:3 на сваю карысць і выйшаўшы ў чвэрцьфінал на Энтані Хэмілтана. 41-гадовы снукерыст, які не ўваходзіў у топ-32 рэйтынгу, выйшаў наперад з лікам 2:0 у пачатку паядынку, а Марк пакінуў за сабой тры наступныя партыі, зрабіўшы лік 3:2, але не здолеў утрымаць націск і прайграў два наступныя фрэймы, вылецеўшы з турніру[282]. Праз некалькі дзён ён саступіў у 1/16 фіналу наступнга турніру еўрапейскага туру, адкрытага чэмпіянату Балгарыі, 21-гадоваму Джэку Лісоўскі з лікам 3:4, вёўшы ў ходзе паядынку 3:1 і прайграўшы тры партыі запар[283].
«Ганаруся гэтай перамогай, асаблівы момант. Крыху расчараваны гульнёй, але перамога ёсць перамога. На працягу ўсяго турніру я добра гуляў толькі ў некалькіх фрэймах і вось зараз выйграў тытул, крыху дзіўна, не знаходзіце?». «Спадзяюся, з шыяй будзе ўсё ў парадку, я сумняваўся пасля таго, што здарылася, але заўсёды верыў, што змагу зноў добра гуляць на турнірах. На нейкі момант знікла ўпэўненасць, і мне ўсё яшчэ патрэбен час, каб вярнуць яе назад. Я люблю снукер, і было крыўдна сядзець дома і глядзець, як іншыя гульцы выйграюць турніры». —Марк Сэлбі пасля перамогі на чэмпіянаце Вялікабрытаніі[284].
|
На першым турніры Трайной кароны ў сезоне, чэмпіянаце Вялікабрытаніі, які праходзіў у пачатку снежня, Сэлбі перайграў 21-гадовага валійца Майкла Уайта ў першым матчы з лікам 6:3[285]. У 1/8 фіналу ён сустракаўся з іншым прадстаўніком Уэльса Раянам Дэем і дазволіў апаненту выйсці наперад з лікам 3:0, але ўзяў верх у пяці партыях запар, пасля чаго давёў паядынак да перамогі з лікам 6:4, упершыню за тры гады прайшоўшы ў чвэрцьфінал гэтага спаборніцтва[286]. У трэцім паядынку чэмпіянату супраць фіналіста International Championship Ніла Робертсана з Аўстраліі Марк сустрэўся з яшчэ большай небяспекай вылету, саступіўшы ў чатырох стартавых фрэймах, але здзейсніў выдатны камбэк, выйграўшы шэсць ачкоў запар з двума соценнымі брэйкамі, і выйшаў у 1/2 фіналу другога самага прэстыжнага рэйтынгавага турніру ўпершыню з 2008 года[287]. У паядынку 1/2 фіналу супраць Марка Дэвіса снукерыст з Лестэра атрымаў упэўненую перамогу з лікам 9:4 і выйшаў у фінал чэмпіянату Вялікабрытаніі на Шона Мёрфі, стаўшы снукерыстам, які даходзіў да фіналаў усіх турніраў Трайной кароны[288]. У фінальным матчы Мёрфі больш паспяхова гуляў у першай сесіі, але лік да перапынку быў 4:4[289], а пры ліку 6:6 Марк Сэлбі пакінуў за сабой чатыры партыі запар і з лікам 10:6 выйграў свой дзявяты прафесійны і трэці рэйтынгавы турнір, а таксама стаў дванаццатым снукерыстам у гісторыі, якія выйгравалі чэмпіянат Вялікабрытаніі і Мастэрс[284]. У выніку буйнай перамогі Сэлбі вярнуў сабе лідарства ў сусветным рэйтынгу, абышоўшы Трампа[290].
«Я выйграў чэмпіянат Вялікабрытаніі і ўсе казалі, што я выгрыз гэтую перамогу, прыехаўшы сюды, мне таксама прыйшлося пазмагацца ў стартавых матчах, але я рады, што добра згуляў у вялікім фінале. Прыемна згуляць добра для разнастайнасці, прычым зрабіць гэта на вялікай арэне Мастэрс. Відавочна, я маю шанцы выйграць «Трайную карону», і, вядома, я буду рабіць усё для гэтага». «Проста неверагодна. Некалькі месяцаў назад у мяне была траўма шыі, і я не ведаў, калі зноў выйду да стала. А зараз я выйграў чэмпіянат Вялікабрытаніі і Мастэрс. Дзякуй маёй выдатнай камандзе, якая дапамагла мне справіцца з усімі цяжкасцямі». —Марк Сэлбі пасля перамогі на Мастэрс[291].
|
На шостым турніры еўрапейскага тура ў Фюрстэнфельдбруку ў пачатку студзеня 2013 года, які быў апошнім турнірам серыі PTC у тым сезоне, Сэлбі перамог Кайрэна Уілсана ў матчы 1/16 фіналу (4:1)[заўв 5], пасля чаго не менш упэўнена перайграў Марка Кінга і 19-гадовага тайца Танавата Тырапонгпайбуна ў чвэрцьфінале (абодвух з лікам 4:0). У паўфінальным матчы ён быў мацней за кітайца Цяня Пэнфэя (4:2), а ў напружаным фінальным паядынку супраць Грэма Дота Марк саступаў з лікам 2:3, аднак выйграў дзве партыі запар і стаў пераможцам спаборніцтва з лікам 4:3, выйграўшы другі ў сезоне і чацвёрты ў кар'еры нізкарэйтынгавы тытул. Такім чынам, ён заняў першы радок у еўрапейскім рэйтынгу серыі PTC і забяспечыў сабе месца ў выніковым турніры[292]. На турніры Мастэрс у сярэдзіне студзеня Сэлбі сутыкнуўся з непрыемнасцямі ўжо ў першым матчы, дазволіўшы Сцюарту Бінэму выйсці наперад з лікам 5:1, але сумеў пераламіць ход паядынку і выйграў пяць фрэймаў запар, выйшаўшы ў чвэрцьфінал з лікам 6:5[293]. У наступным матчы супраць Марка Уільямса двухразовы пераможца гэтага турніру дамінаваў і выйграў з лікам 6:1, выйшаўшы ў 1/2 фіналу на Грэма Дота[294]. У другім матчы супраць шатландца за месяц пасля складанага фінальнага паядынку на апошнім нізкарэйтынгавым турніры Сэлбі сутыкнуўся з ціскам апанента і дазволіў Доту выйсці наперад з лікам 4:1, але ўзяў верх у трох партыях запар і здолеў зраўняць лік, пасля чаго праціўнік Марка зноў выйшаў наперад, але лідар рэйтынгу цалкам дамінаваў у двух наступных фрэймах і з лікам 6:5 здабыў перамогу ў матчы, які доўжыўся больш за чатыры з паловай гадзіны, і ў чацвёрты раз у кар'еры і ў першы раз за тры гады выйшаў у фінал лонданскага запрашальнага спаборніцтва[295]. У фінальным паядынку супраць леташняга пераможцы Ніла Робертсана Сэлбі адразу захапіў ініцыятыву і вёў з лікам 3:0 і 5:2, скончыўшы першую сесію з лікам 5:3 на сваю карысць[296]. У другой сесіі ён зноў выйграў тры стартавыя партыі, зрабіўшы лік 8:3, пасля чаго аўстралійскі снукерыст зрабіў спробу камбэка, пакінуўшы за сабой тры наступныя фрэймы, але Марк не дазволіў апаненту перахапіць ініцыятыву і пакінуў за сабой 15-ы і 16-ы фрэймы, скончыўшы матч з лікам 10:6 на сваю карысць. Такім чынам, Марк выйграў свой адзінаццаты прафесійны турнір і трэці тытул Мастэрс, а таксама стаў першым, каму ўдалося выйграць чэмпіянат Вялікабрытаніі і Мастэрс у адным сезоне з сезона 2002/2003, калі Марк Уільямс выйграў усе турніры Трайной кароны, і меў магчымасць паўтарыць гэтае дасягненне. Апроч таго, Марк Сэлбі выйграў трэці турнір запар, у якіх удзельнічаў, і давёў сваю бяспройгрышную серыю, якая пачалася 26 лістапада, да 17 выйграных матчаў[291].
Ужо на наступны дзень Сэлбі гуляў на турніры Championship League, выйшаўшы ў паўфінал трэцяй групы з чатырма перамогамі, дзе саступіў Джаду Трампу (1:3)[297], але ў чацвёртай групе атрымаў толькі дзве перамогі і пакінуў турнір, страціўшы шанцы на трапленне ў групу пераможцаў[298]. На гэтым жа тыдні ён прымаў удзел на аднафрэймавым турніры Shoot-Out, перайграўшы ў першым матчы Кена Доэрці з серыяй у 125 балаў, якая стала адзіным сэнчуры-брэйкам на спаборніцтве, але ўжо ў другім раўндзе саступіў 47-гадоваму Найджэлу Бонду[299]. Ужо праз некалькі дзён Марк гуляў на наступным рэйтынгавым турніры German Masters у Берліне, дзе ў кваліфікацыйным матчы перамог тайца Цепчаю Ун-Нуха з лікам 5:2[заўв 6][300]. У першым раўндзе асноўнай стадыі ён упэўнена перамог Джо Пэры (5:2)[301], а ў 1/8 фіналу перайграў Дзіна Цзюньухэя з лікам 5:3[302]. У чвэрцьфінальнай стадыі Сэлбі сустрэўся з Бары Хокінсам, які перайграў яго ў першым раўндзе апошняга чэмпіянату свету, і быў разгромлены з лікам 1:5, што спыніла яго пераможную серыю на буйных турнірах[303]. У кваліфікацыі да адкрытага чэмпіянату Уэльса Марк Сэлбі з выдатнай выніковасцю (99%) і брэйкам у 144 ачкі перайграў 55-гадовага Стыва Дэвіса (4:0)[заўв 7][304], але ўжо ў першым матчы асноўнай стадыі быў пераможаны Джо Пэры з лікам 4:0, набраўшы толькі 54 ачкі за матч[305], пасля чаго зноў саступіў першае месца ў рэйтынгу Джаду Трампу[306]. На турніры World Open у Кітаі Марк упэўнена перайграў мясцовага ўладальніка ўайлдкард у першым матчы Лю Хаацяня (5:0)[307] і зноў сустрэўся з Бары Хокінсам у 1/8 фіналу, у гэты раз атрымаўшы пераканаўчую перамогу з лікам 5:1[308]. У чвэрцьфінальным паядынку супраць Ніла Робертсана Сэлбі выйшаў наперад з лікам 3:2, але прайграў тры партыі запар і пакінуў турнір, саступіўшы аўстралійцу з лікам 3:5[309]. У гранд-фінале серыі PTC, які праходзіў у сярэдзіне сакавіка ў Ірландыі, Марк у першым жа раўндзе быў пераможаны Джэкам Лісоўскі з лікам 4:3, у другі раз у сезоне саступіўшы гэтаму маладому англічаніну[310].
На адкрытым чэмпіянаце Кітая ў канцы сакавіка 2013 года, які быў апошнім турнірам перад чэмпіянатам свету, Марк Сэлбі выдатна правёў матч першага раўнда супраць Марка Кінга, перайграўшы яго з лікам 5:1 з пяцю серыямі за 80 ачкоў (з іх тры былі соценнымі). У трэцім фрэйме паядынку Сэлбі ішоў на максімальны брэйк і меў магчымасць выканаць другую серыю ў 147 балаў у кар'еры, але, забіўшы 15 чырвоных і 15 чорных шароў, а таксама пяць каляровых, памыліўся на апошнім чорным шары пры наборы ў 140 балаў, стаўшы чацвёртым снукерыстам у гісторыі, які спыніўся на апошнім шары пры спробе зрабіць максімум[311]. Пасля гэтага ён упэўнена перайграў Рыкі Уолдэна (5:2)[312] і Марка Уільямса ў чвэрцьфінальным паядынку (5:1)[313], а ў паўфінале перамог Шона Мёрфі з лікам 6:2, патрапіўшы ў фінал турніру ў другі раз за тры гады[314]. У фінальным паядынку Сэлбі ў чарговы раз перасёкся з Нілам Робертсанам і не здолеў навязаць барацьбу апаненту, саступіўшы шэсць фрэймаў запар і скончыўшы першую сесію з адставаннем у ліку 1:6. У пачатку вячэрняй сесіі Марк узяў ініцыятыву і выйграў тры першыя партыі, скараціўшы адставанне да двух ачкоў, але Робертсан адказаў перамогамі ў трох наступных фрэймах і зрабіў лік 9:4. Сэлбі паспрабаваў здзейсніць камбэк, але выйграў толькі дзве партыі, саступіўшы паядынак з лікам 6:10[315]. У выніку траплення ў фінал рэйтынгавага турніру Марк зноў вярнуўся на першы радок у сусветным рэйтынгу[316] і, такім чынам, адпраўляўся на чэмпіянат свету ў Крусібл у рангу лідара і другога сеянага пасля леташняга пераможцы Роні О’Салівана, а таксама адным з фаварытаў. У першым раўндзе ён гуляў супраць 45-га нумара рэйтынгу Мэцью Сэлта і атрымаў значную перавагу з самага пачатку паядынку, павёўшы 5:0 і скончыўшы першую палову з лікам 6:3 на сваю карысць, а ў другой сесіі саступіў у першым фрэйме, аднак выйграў чатыры партыі запар пры ліку 6:4 і выйшаў у наступны раўнд на Бары Хокінса, які перамог яго на леташнім спаборніцтве[317]. Сэлбі ішоў наперадзе з лікам 4:2 і скончыў першую сесію з лікам 5:3 на сваю карысць[318], а ў другой частцы паядынку апаненты гулялі роўна і скончылі яе пры ліку 9:7 на карысць Марка[319]. У пачатку заключнай сесіі матча Хокінс выйграў дзве партыі і зраўняў лік, пасля чаго Марк зноў выйшаў наперад, аднак не справіўся з ціскам праціўніка ў канцоўцы паядынку і прайграў чатыры фрэймы запар і матч з лікам 10:13, у другі раз запар саступіўшы раней за чвэрцьфінальную стадыю[320]. Тым не менш, паводле вынікаў сезона Сэлбі пакінуў за сабой першы радок у рэйтынгу, а за ім ушчыльную размясціліся Ніл Робертсан і Джад Трамп[321]. На штогадовай снукернай цырымоніі ўзнагароджання, якая праходзіць пасля кожнага сезона з 2011 года, Марк Сэлбі аднаасобна быў названы снукерыстам года паводле версіі World Snooker, а таксама паводле меркаванняў журналістаў і фанатаў[322].
|
|
|
2013/2014: Чэмпіён свету
[правіць | правіць зыходнік]Сезон 2013/2014 Марк Сэлбі пачаў з кваліфікацыі да першага рэйтынгавага турніру сезона Усі Класік, дзе нечакана саступіў Эндру Пэджэту з лікам 3:5 і не патрапіў на спаборніцтва[326]. Першым турнірам, у якім удзельнічаў Сэлбі, ужо страціўшы першы нумар у рэйтынгу пасля таго, як Ніл Робертсан дайшоў да фіналу нізкарэйтынгавага турніру ў Балгарыі, стаў першы этап азіяцкага тура PTC у кітайскім Ісіне. У першых матчах ён упэўнена перайграў кітайскіх аматараў Е Шаацзюня і Лі Юаня, а ў 1/16 фіналу Найджэла Бонда (усіх з лікам 4:0). У наступным раўндзе Марк у вырашальнай партыі перамог Мэцью Сэлта (4:3), а ў чвэрцьфінале і паўфінале разграміў Лю Чуана і Скота Дональдсана (абодвух з лікам 4:0), але ў фінальным паядынку не здолеў зламаць ціск Джо Пэры, які перайграў яго з лікам 4:1 і выйграў першы тытул спаборніцтва з рэйтынгавымі ачкамі за сваю 22-гадовую кар'еру[327]. На рэйтынгавым адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі ў сярэдзіне ліпеня Марк гуляў у першым матчы супраць Яна Бэрнса, які знаходзіўся за межамі топ-64 рэйтынгу, і саступіў першыя тры фрэймы, але зраўняў лік, пасля чаго выдрапаў перамогу з лікам 5:4 і выйшаў у 1/8 фіналу турніру[328]. У другім раўндзе ён перайграў Чжана Аньду (5:1)[329], а ў чвэрцьфінале супраць 40-гадовага Марка Дэвіса выйграў тры стартавыя партыі, пасля чаго дазволіў апаненту зраўняць лік, аднак пакінуў за сабой канцоўку матча і з лікам 5:3 стаў паўфіналістам спаборніцтва[330]. У матчы 1/2 фіналу супраць новага лідара рэйтынгу і пераможцы Усі Класік Ніла Робертсана Сэлбі ішоў наперадзе ў пачатку паядынку з лікам 2:1 і 3:2, але прайграў чатыры фрэймы запар і з лікам 3:6 саступіў апаненту месца ў фінале[331]. На наступным турніры PTC у Ротэрдаме Сэлбі перайграў Скота Дональдсана (4:1), Дэніэла Уорда (4:0), Джона Эстлі (4:2) і Джымі Робертсана (4:0) для выхаду ў чвэрцьфінальную стадыю. У пятым матчы ён перамог Мартына Гоўлда ў вырашальнай партыі (4:3), пасля чаго ў паўфінале саступаў Дэвіду Гілберту з лікам 0:2, але выдрапаў перамогу з лікам 4:3 і выйшаў у другі нізкарэйтынгавы фінал у сезоне. У вырашальным паядынку спаборніцтва супраць валійца Марка Уільямса Сэлбі ішоў наперадзе з лікам 2:1, але апанент больш паспяхова правёў другую частку матча і здабыў перамог ў сёмым фрэйме (4:3)[332].
У наступным месяцы Марк гуляў на наступным турніры PTC у Данкастэры і саступіў у першым жа матчы аўстралійцу Віні Калабрэзэ з лікам 2:4[333]. Праз два тыдні Сэлбі дамогся большага поспеху на Пол Хантэр Класік у Германіі, пераможцам якога да гэтага станавіўся два гады запар. Ён перамог кітайца Цяня Пэнфэя (4:2) і Рода Лоўлера (4:1) у першых двух паядынках. У гульне 1/16 фіналу супраць Мартына О'Донэла, які займаў 88-ы радок у рэйтынгу, Сэлбі саступаў з лікам 1:3, але здолеў выйграць тры партыі запар і прайсці ў наступны раўнд. У апошні дзень турніру ён быў мацней за Адыт'ю Мехту з Індыі (4:1), а таксама перамог Роберта Мілкінса ў чвэрцьфінале (4:2), саступаючы ў паядынку з лікам 1:2. У паўфінальным матчы ён саступіў Роні О’Салівану, які здабыў пяты тытул чэмпіёна свету ў маі, з лікам 2:4, і страціў чэмпіёнскае званне гэтага турніру[334]. На чэмпіянаце свету па снукеры з шасцю чырвонымі шарамі ў пачатку верасня Марк Сэлбі выйшаў з групы з другога месца, саступіўшы толькі Эндру Хігінсану ў вырашальнай партыі (4:5). У плэй-оф ён перайграў Стывена Магуайра, Роберта Мілкінса і Марка Уільямса (усіх з лікам 6:4), але ў паўфінальным паядынку сутыкнуўся з дамінаваннем дзеючага чэмпіёна турніру Марка Дэвіса і саступіў з лікам 4:7[335]. На наступным тыдні ён выступаў на трэцім рэйтынгавым спаборніцтве сезона Шанхай Мастэрс, перайграўшы аматара Ліня Шуая ў першым матчы з лікам 5:2[336]. У наступным раўндзе ён прайграваў Роберту Мілкінсу з лікам 2:4, аднак здолеў выйграць тры апошнія фрэймы, атрымаўшы перамогу ў паядынку на апошнім чорным шары[337]. У чвэрцьфінальным матчы супраць Бары Хокінса Марк ішоў наперадзе з лікам 3:1 і 4:2, аднак Хокінс перахапіў ініцыятыву ў гульне і здзейсніў камбэк, выйграўшы тры наступныя фрэймы і скончыўшы матч з лікам 5:4 на сваю карысць[338].
У сярэдзіне кастрычніка Марк Сэлбі выступаў на новаўтвораным рэйтынгавым турніры ў Індыі, кваліфікацыю да якога прайшоў яшчэ ў жніўні[заўв 8]. У першым матчы ён перамог індыйскага аматара Дарміндэра Лілі (4:0)[339], але ў наступным раўндзе пацярпеў паразу ад Марка Уільямса з лікам 1:4[340]. Усяго праз тыдзень Сэлбі атрымаў яшчэ адну сакрушальную паразу, саступіўшы ў першым жа раўндзе азіяцкага этапу PTC у Чжэнчжоу аматару Па Жукэ з лікам 3:4[341]. На наступным рэйтынгавым турніры, International Championship, Сэлбі разграміў Джэймі Бёрнэта ў стартавым матчы (6:0)[342], а таксама перамог 43-гадовага Пітэра Лайнса (6:4), саступаючы ў паядынку з лікам 2:3 і 3:4[343], пасля чаго атрымаў упэўненую перамогу над Сцюартам Бінэмам у 1/8 фіналу (6:1)[344]. У напружаным чвэрцьфінальным паядынку супраць Марка Фу з Ганконга англічанін ішоў наперадзе з лікам 4:3 і 5:4, але саступіў у вырашальным фрэйме (5:6), аддаўшы апаненту месца ў паўфінале[345]. На наступным турніры еўрапейскага тура, які праводзіўся ў Глостэры, Марк перамог Зака Сурэці (4:0) і Робі Уільямса (4:3) у першых паядынках, але ўжо ў 1/16 фіналу саступіў Грэму Доту з лікам 2:4[346].
На наступным тыдні Сэлбі гуляў на сёмым еўрапейскім турніры серыі PTC у Антверпене. У першых раўндах ён перайграў Робіна Хала (4:0) і Зака Сурэці (4:2), пасля чаго перамог Джада Трампа ў вырашальным фрэйме (4:3) і выйшаў у 1/8 фіналу. У апошні дзень спаборніцтва Марк адолеў Тоні Дрэгу (4:1), пераможцу трох апошніх рэйтынгавых турніраў Дзіна Цзюньхуэя (4:1) і Джэка Лісоўскі ў паўфінальным паядынку (4:2), у другі раз запар выйшаўшы ў фінал адкрытага чэмпіянату Антверпена. У сваім трэцім нізкарэйтынгавым фінале ў сезоне супраць Роні О’Салівана 30-гадовы снукерыст з Лестэра саступаў з лікам 1:3, але правёў камбэк і выйграў тры фрэймы запар, здабыўшы перамогу ў матчы з лікам 4:3 і выйграўшы свой 12-ы прафесійны і пяты (рэкордны) нізкарэйтынгавы турнір у кар'еры[347][348]. На наступным тыдні пасля сваёй першай перамогі ў сезоне Сэлбі гуляў на запрашальным турніры Champion of Champions з удзелам снукерыстаў, якія выйгравалі прафесійныя турніры за апошні год. У першым раўндзе ён перайграў Шона Мёрфі (4:2), а ў чвэрцьфінальным паядынку саступаў Стывену Магуайру з лікам 2:3, аднак узяў чатыры партыі запар, а з імі і матч — 6:3[349]. У паўфінальным паядынку супраць 38-гадовага Сцюарта Бінэма, які займаў 10-ы радок у рэйтынгу, Сэлбі адразу сутыкнуўся з дамінаваннем праціўніка, але пры ліку 1:4 здолеў выйграць тры фрэймы запар, зраўняўшы лік, пасля чаго Бінэм больш упэўнена правёў канцоўку матча і выйграў яго з лікам 6:4, атрымаўшы пуцёўку ў фінал[350].
«Гэта пачалося нечакана, таму што мы абодва змагаліся за перамогу ў гэтых фрэймах. Я меў ідэальную магчымасць весці брэйк да зялёнага шара, але пасля яго шары былі складанымі. Я не забіў апошні чорны шар у Кітаі ў мінулым сезоне, і гэтая думка сядзела ў маёй галаве, таму я не думаў пра £59,000. Мне ўдалося ўтрымаць сябе ў руках. Я толькі спадзяюся, што Ніл не зробіць заўтра яшчэ адзін максімум, і не адбярэ ў мяне палову грошай». —Марк Сэлбі пасля зробленага максімума ў паўфінале чэмпіянату Вялікабрытаніі[351].
|
На першым турніры Трайной кароны, чэмпіянаце Вялікабрытаніі, з удзелам 128 снукерыстаў Марк у якасці дзеючага чэмпіёна спаборніцтва гуляў супраць аматара Шэйна Кэсла ў першым раўндзе і саступаў з лікам 1:3, але выйграў тры партыі запар, выйшаўшы наперад у паядынку, а пры ліку 4:4 выйграў два апошнія фрэймы і выйшаў у наступны раўнд[352]. У 1/32 фіналу супраць кітайца Цяня Пэнфэя Сэлбі зноў саступіў пачатак матча і саступаў з лікам 1:3, але на гэты раз выйграў пяць наступных партый і з лікам 6:3 прайшоў у наступны раўнд[353]. У 1/16 фіналу Марк упэўнена перайграў Сцюарта Кэрынгтана з лікам 6:0[354], а ў 1/8 фіналу быў мацней за шатландца Грэма Дота, перамогшы яго з лікам 6:2 і ў чацвёрты раз у кар'еры прайшоў у чвэрцьфінальную стадыю другога па значнасці снукернага турніру[355]. У чвэрцьфінальнай стадыі Сэлбі ў чарговы раз гуляў супраць Бары Хокінса, якому прайграў тры з чатырох рэйтынгавых матчаў у 2013 годзе. Яго праціўнік больш упэўнена пачаў паядынак і ішоў наперадзе з лікам 3:1, 4:2 і 5:3, але Марк здолеў перахапіць ініцыятыву ў канцоўцы гульні і пакінуць за сабой тры апошнія партыі, прайшоўшы ў другі запар паўфінал чэмпіянату Вялікабрытаніі[356]. У матчы 1/2 фіналу супраць Рыкі Уолдэна Сэлбі адразу захапіў лідарства і пры ліку 3:2 выйграў пяць партый запар, пакінуўшы адзін фрэйм да перамогі ў матчы. У сёмым фрэйме матча Сэлбі выканаў свой другі максімальны брэйк у прафесійнай кар'еры, які стаў сотым у гісторыі снукера, і стаў 19-м снукерыстам, які зрабіў больш за адзін максімум на прафесійных турнірах, а таксама атрымаў £59,000 за гэта дасягненне[357]. Пры ліку 2:8 Уолдэн спрабаваў здзейсніць камбэк, але выйграў толькі тры партыі, пасля чаго Марк Сэлбі скончыў паядынак серыяй у 129 балаў і зноў выйшаў у фінал турніру[351]. У фінальным паядынку супраць лідара рэйтынгу Ніла Робертсана Марк узяў ініцыятыву з пачатку матча і павёў з лікам 5:1, але аўстраліец здолеў выйграць дзве апошнія партыі першай сесіі, скараціўшы адставанне да двух ачкоў[358]. Пасля перапынку Робертсан ужо дамінаваў у матчы і выйграў пяць партый запар пры ліку 3:6 і давёў фінальны паядынак да перамогі з лікам 10:7, стаўшы восьмым снукерыстам, які выйграў усе турніры Трайной кароны[359].
«Няма нікога, хто выйгравае фрэймы за адзін падыход так, як Роні, і гэта выглядае так проста. Я павінен быў выйграваць чацвёрты фрэйм, і ўсё магло пайсці інакш, калі б лік стаў 3:1. Нават пры ліку 1:7 я не адчуваў, што не маю шанцаў, і верыў, што змагу перамагчы. Я спрабаваў аказаць ціск і навязаць сваю ўласную гульню». «Я расчараваны, што прайграў у фіналах чэмпіянату Вялікабрытаніі і Мастэрс, але калі я буду працягваць цяжка працаваць, то спадзяюся, у бліжэйшы час буду выйграваць. Я ўжо перамагаў на гэтых турнірах раней, таму прайграваць не так балюча». —Марк Сэлбі пасля паразы ў фінале Мастэрс[360].
|
Праз месяц пасля няўдачы ў фінале Марк Сэлбі абараняў тытул Мастэрс. У першым матчы супраць 41-гадовага Марка Дэвіса, які займаў 14-ы радок у рэйтынгу, Сэлбі ўпэўнена ішоў наперадзе з лікам 4:0 і 5:2, пасля чаго саступіў тры фрэймы запар, дазволіўшы апаненту зраўняць лік і перавесці паядынак у вырашальную партыю, аднак узяў верх у адзінаццатым фрэйме і выйшаў у наступны раўнд на 37-гадовага Джона Хігінса[361]. У чвэрцьфінальным матчы Марк захапіў лідартва з лікам 3:1, пасля першай сесіі, але саступіў у чатырох наступных фрэймах, у выніку чаго шатладскі гулец выйшаў наперад з лікам 5:3 і застаўся на адлегласці ад перамогі ў адно ачко, пасля чаго Сэлбі здолеў перахапіць ініцыятыву і пакінуць за сабой тры апошнія партыі, выдрапаўшы перамог ў матчы з лікам 6:5 і выйшаўшы ў паўфінал спаборніцтва ў пяты раз[362]. У паядынку 1/2 фіналу супраць Шона Мёрфі, які выканаў свой другі максімальны брэйк у кар'еры ў пачатку месяца, Марк Сэлбі дамінаваў з самага пачатку і ўпэўнена атрымаў перамогу з лікам 6:1, не дазволіўшы праціўніку ўвайсці ў гульню, у другі раз запар і ў пяты раз у кар'еры выйшаўшы ў фінал Мастэрс і ў трэці раз патрапіўшы ў фінальным матчы на Роні О’Салівана. Такім чынам, Сэлбі стаў усяго чацвёртым снукерыстам у гісторыі (пасля Алекса Хігінса, Стывена Хендры і Роні О’Салівана), якія выходзілі ў фінал найбуйнейшага запрашальнага спаборніцтва больш за чатыры разы[363]. У вырашальным паядынку Марк сутыкнуўся з поўным дамінаваннем чэмпіёна свету, які выйшаў наперад з лікам 5:0 у пачатку гульні і скончыў першую сесію з лікам 7:1 на сваю карысць[364]. Пасля перапынку Марк не здолеў цалкам змяніць ход матча і саступіў з лікам 4:10, прайграўшы ў другім фінале турніру Трайной кароны запар[360].
На наступным тыдні Марк Сэлбі ўступіў у чацвёртую групу турніру Championship League, але не дамогся поспеху, заняўшы пятае месца з дзвюма перамогамі над Томам Фордам (3:0) і Нілам Робертсанам (3:1) і чатырма паразамі ў матчах супраць Стывена Магуайра (1:3), Мэцью Стывенса (2:3), Шона Мёрфі (2:3) і Раяна Дэя (0:3)[365]. На аднафрэймавым турніры Shoot-Out Сэлбі саступіў у першым жа раўндзе, саступіўшы кітайцу Цаа Юйпэну[366]. Пасля гэтага Марк гуляў на наступным рэйтынгавым турніры ў Германіі, які праходзіў у канцы студзеня і пачатку лютага[заўв 9]. У першым матчы ён упэўнена адолеў Джымі Робертсана (5:1)[367], але ўжо ў 1/16 фіналу быў пераможаны прадстаўніком Нарвегіі Куртам Мэфлінам з лікам 5:3 і пакінуў спаборніцтва[368]. Пасля гэтага Сэлбі гуляў на апошнім турніры еўрапейскага PTC у Гдыні, дзе перайграў Чэня Чжэ з Кітая (4:0), а ў другім раўндзе саступіў 42-гадоваму Энтані Хэмілтану з лікам 3:4[369]. У выніку выступаў на турнірах PTC Сэлбі заняў трэцяе месца ў рэйтынгу еўрапейскага тура і шостае — у рэйтынгу азіяцкага тура, чым забяспечыў сабе месца ў гранд-фінале серыі[370]. Праз некалькі дзён снукерыст гуляў у пятай групе Championship League і здабыў тры перамогі над Дамінікам Дэйлам (3:0), Маркам Фу (3:2) і Нілам Робертсанам (3:2), саступіўшы Раяну Дэю (0:3), Джону Хігінсу (0:3) і Шону Мёрфі (1:3), але заняў толькі шостае выніковае месца ў групе і быў вымушаны пакінуць турнір[371]. У другой палове лютага Сэлбі выступаў на наступным рэйтынгавым турніры — адкрытым чэмпіянаце Уэльса. У першых матчах ён перамог ветэранаў 44-гадовага Джо Свэйла (4:0)[372] і 47-гадовага Дэйва Харальда (4:1)[373], пасля чаго не менш упэўнена перайграў 42-гадовага Дамініка Дэйла з Уэльса (4:0)[374] і Алістэра Картэра ў 1/8 фіналу (4:1)[375]. У чвэрцьфінальным паядынку ён не здолеў навязаць барацьбу 39-гадоваму Джо Пэры і саступіў з лікам 1:5[376].
Наступным рэйтынгавым турнірам стаў World Open у Кітаі, у кваліфікацыі да якога, якая праходзіла яшчэ ў снежні, Марк Сэлбі перайграў Лю Хаацяня з лікам 5:2[377]. У першым раўндзе асноўнай стадыі Сэлбі перамог Энтані Хэмілтана (5:3)[378], пасля чаго ўпэўнена перайграў азіятаў Напона Саенхама (5:2)[379] і Ляна Вэньбо (5:1)[380] для выхаду ў 1/4 фіналу. У наступным паядынку супраць 43-гадовага Алана Мак-Мануса з Шатландыі Марк атрымаў упэўненую перамогу з лікам 5:1, выйшаўшы ў трэці рэйтынгавы паўфінал у сезоне на Марку Фу[381]. У матчы супраць снукерыста з Ганконга Сэлбі дамінаваў з пачатку гульні, выйшаўшы наперад з лікам 4:0, а пры ліку 5:1 дазволіў апаненту выйграць тры партыі запар і скараціць адставанне да аднаго ачка, аднак пакінуў за сабой цяжкі дзясяты фрэйм на каляровых шарах і стаў фіналістам спаборніцтва[382]. У фінальным паядынку супраць Шона Мёрфі Марк менш паспяхова гуляў на старце і саступаў з лікам 0:4 пасля першай паўсесіі і 2:6 пасля першай паловы паядынку. Пры ліку 2:7 у вячэрняй сесіі Сэлбі правёў тры пераможныя партыі і скараціў адставанне да двух рэймаў, аднак пры ліку 8:6 Мёрфі пакінуў за сабой два фрэймы і скончыў матч з лікам 10:6 на сваю карысць, выйграўшы пяты рэйтынгавы тытул[383]. Такім чынам, Марк рызыкаваў упершыню з сезона 2010/2011 скончыць снукерны год без рэйтынгавых перамог. Праз тыдзень ён гуляў на выніковым турніры серыі PTC пад назвай Players Championship Grand Final у Прэстане і нечакана прайграў у першым раўндзе Дэвіду Гілберту, не ўзяўшы ніводнай партыі (0:4)[384]. На адкрытым чэмпіянаце Кітая ў пачатку красавіка[заўв 10] Сэлбі перайграў Сцюарта Кэрынгтана ў стартавым матчы (5:3)[385], пасля чаго ўпэўнена адолеў ветэранаў 48-гадовага Найджэла Бонда (5:1)[386] і 51-гадовага Джымі Уайта (5:1)[387]. У чвэрцьфінале ён нечакана саступіў іншаму ўзроставаму снукерысту 41-гадоваму Майку Дану (3:5), дазволіўшы яму ўпершыню ў кар'еры выйсці ў паўфінальную стадыю рэйтынгавага спаборніцтва[388]. Пасля турніру Сэлбі ўпершыню з сезона 2011/2012 апусціўся на трэцюю пазіцыю ў рэйтынгу, саступіўшы другое месца Дзіну Цзюньхуэю[389], які на адкрытым чэмпіянаце Кітая выйграў свой пяты рэйтынгавы тытул у сезоне, паўтарыўшы рэкорд Стывена Хендры[390].
Чэмпіянат свету 2014
[правіць | правіць зыходнік]«Я яшчэ не ўсвядоміў гэта. У бліжэйшыя дні, безумоўна, я змагу ў гэта паверыць. Перамагчы Роні ў фінале — гэта мара, якая стала рэальнасцю, асабліва калі выйграяце свой першы тытул чэмпіёна свету». «Прайграючы 8:3, я ведаў, што Роні лепшы ў свеце, і я проста не гуляў добра ў гэтых сесіях. У мяне былі свае шанцы, але я працягваў не забіваць, і Роні карыстаўся гэтым на працягу вялікай колькасці часу. Пару раз ён не забіў, а я трымаўся і скарачаў разрыў». «Я быў фізічна і псіхалагічна стомленым учора, але на ўсім турніры я адчуваў сябе ўпэўнена і ведаў, што, калі атрымаю шанцы, адчую настрой выйграць. Роні вярнуўся ў гульню (зрабіўшы лік 15:14), і пасля гэтага я, верагодна, згуляў у свой лепшы снукер у матчы ў апошніх трох фрэймах». «Мой бацька памёр ад раку, калі мне было 16 гадоў, а за два месяцы да гэтага я стаў прафесіяналам, і апошнімі словамі, якія ён сказаў мне былі: "Я хачу, каб ты стаў чэмпіёнам свету". Я сказаў яму: "Я стану ў адзін выдатны дзень. Гэта ўсяго толькі пытанне часу"». —Марк Сэлбі пасля перамогі на чэмпіянаце свету[391].
|
У першым раўндзе чэмпіянату свету, які традыцыйна праходзіў у другой палове красавіка і пачатку мая і ў асноўнай стадыі якога Марк Сэлбі гуляў у дзясяты раз, ён патрапіў на 22-гадовага валійца Майкла Уайта, які дайшоў да чвэрцьфіналу Крусібла ў мінулым годзе[392] і займаў месца ў канцы топ-32 рэйтынгу[389]. Сэлбі ўпэўнена пачаў пачаў паядынак, павёўшы ў ліку 5:1, аднак яго апанент актывізаваўся і перамог у трох наступных партыях, скараціўшы адставанне да мінімуму ў канцы першай сесіі[393]. Англічанін выйграў тры стартавыя фрэймы ў другой палове матча, аднак Уайт перахапіў ініцыятыву і ўзяў чатыры партыі запар, зраўняўшы лік да 8:8, пасля чаго гульня дайшла да вырашальнай партыі, у якой Марк гуляў больш упэўнена і ўсё ж такі здолеў прайсці ў другі раўнд турніру ў Крусібле[394]. У другім матчы супраць двухразовага фіналіста чэмпіянату свету Алістэра Картэра Сэлбі зноў актыўна пачаў паядынак і выйшаў наперад з лікам 5:1, аднак дазволіў апаненту выйграць два апошнія фрэймы сесіі і скараціць адставанне[395]. У другой сесіі ён вярнуў сабе адрыў у чатыры партыі, зрабіўшы лік 9:5, але яго апанент зрабіў лік 7:9 перад апошняй часткай паядынку[396]. Сэлбі пакінуў за сабой тры стартавыя фрэймы трэцяй сесіі, зрабіўшы лік 12:7, і давёў матч да перамогі з лікам 13:9, у пяты раз выйшаўшы ў чвэрцьфінальную стадыю галоўнага снукернага турніру[397]. У чвэрцьфінале Марк гуляў супраць 43-гадовага Алана Мак-Мануса, які нечакана выйшаў у чвэрцьфінал чэмпіянату свету ўпершыню з 2005 года[398]. Першая сесія матча праходзіла ў глейкай гульні і скончылася з лікам 4:3 на карысць Сэлбі[399], аднак у наступнай частцы паядынку ён цалкам дамінаваў каля стала і дазволіў апаненту выйграць толькі адну партыю, зрабіўшы лік 12:4[400], а на наступны дзень давёў матч да перамогі з лікам 13:5 і ў трэці раз выйшаў у паўфінал чэмпіянату свету на лідара сусветнага рэйтынгу Ніла Робертсана[401]. У напружаным матчы супраць аўстралійца Сэлбі выйграў чатыры партыі запар пры ліку 1:2 і скончыў першую сесію з лікам 5:3 на сваю карысць[402], пасля чаго трымаў ініцыятыву ў другой чвэрці паядынка, зрабіўшы лік 9:7 на сваю карысць перад апошнім паўфінальным днём[403]. Пры ліку 7:10 у трэцяй сесіі Робертсан выйграў тры партыі запар, зраўняўшы лік, пасля чаго давёў матч да ліку 12:12 перад апошняй часткай[404]. Снукерысты гулялі роўна на працягу наступных партый, а пры ліку 14:14 Сэлбі выйграў два фрэймы, павёўшы з лікам 16:14, і здолеў давесці паядынак да перамогі з лікам 17:15, упершыню з 2007 года выйшаўшы ў фінал чэмпіянату свету на пераможцу двух апошніх розыгрышаў Роні О’Салівана. Такім чынам, Сэлбі стаў першым, каму ўдалося дайсці да фіналаў усіх трох турніраў Трайной кароны ў сезоне пасля таго, як Марк Уільямс перамог на ўсіх трох спаборніцтвах у сезоне 2002/2003[405]. О'Саліван, які разграміў Марка ў фінале Мастэрс, дамінаваў у пачатку паядынку, выйграўшы тры першыя партыі і скончыўшы стартавую сесію з лікам 5:3 на сваю карысць[406]. У другой частцы матча ён павялічыў свой адрыў да ліку 8:3, а пазней вёў 10:5, аднак Сэлбі пакінуў за сабой дзве апошнія партыі першага фінальнага дня, скараціўшы адставанне да ліку 7:10 і пакінуўшы магчымасць працягнуць барацьбу ў наступнай сесіі[407]. У пачатку трэцяй чвэрці матча Марк Сэлбі пачаў дамінаваць і выйграў чатыры першыя партыі, упершыню ў паядынку выйшаўшы наперад з лікам 11:10, аднак дазволіў апаненту зраўняць лік да канца сесіі — 12:12[408]. У апошняй частцы матча Сэлбі ўжо ўпэўнена лідзіраваў, выйграўшы тры стартавыя партыі і давёўшы паядынак да пераможнага ліку 18:14, стаўшы чэмпіёнам свету па снукеры і выйграўшы рэкордныя для снукера прызавыя ў £300,000. Такім чынам, Марк Сэлбі выйграў свой чацвёрты рэйтынгавы турнір і першы пасля чэмпіянату Вялікабрытаніі 2012, а таксама стаў дзявятым снукерыстам у гісторыі, які выйграў усе турніры Трайной кароны[391]. Дзякуючы перамозе, Сэлбі пася доўгага перапынку вярнуў сабе лідарства ў рэйтынгу[409]. На выніковай снукернай цырымоніі ўзнагароджання, якая праходзіла праз некалькі дзён пасля чэмпіянату свету яго перамога на сусветным першынстве была названая «выступам года», а максімальная серыя ў паўфінале чэмпіянату Вялікабрытаніі была прызнаная «чароўным момантам года»[410].
|
|
|
2014/2015: Дзве рэйтынгавыя перамогі
[правіць | правіць зыходнік]Менш, чым праз месяц пасля перамогі на сусветным чэмпіянаце, Марк Сэлбі ўступіў у наступны сезон удзелам у кваліфікацыі да першага рэйтынгавага турніру Усі Класік, дзе ўпэўнена перайграў Джона Эстлі з лікам 5:0[414]. У канцы чэрвеня ў асноўнай стадыі рэйтынгавага спаборніцтва ў Кітаі Марк перамог Робі Уільямса ў стартавым раўндзе (5:1)[415][відэа 48], але саступіў Ляну Вэньбо ў 1/16 фіналу (3:5)[відэа 49], няўдала пачаўшы першы сезон у якасці чэмпіёна свету[416]. Ужо ў жніўні Сэлбі выступаў на першым турніры еўрапейскага тура PTC у Рызе. У першых матчах ён перамог Яна Бэрнса (4:1)[відэа 50], Майка Дана (4:3) і Джымі Робертсана (4:2)[417], пасля чаго саступаў індыйцу Адыт'е Мехце з лікам 1:2, але здабыў перамогу, выйграўшы тры партыі запар. Падзеі наступнага паядынку супраць Пітэра Эбдана развіваліся ў тым жа ключы, дзякуючы чаму Марк выйшаў у паўфінальную стадыю, дзе ўпэўнена перайграў Бары Хокінса з лікам 4:0[відэа 51]. У фінале супраць Марка Алена з Паўночнай Ірландыі Сэлбі дазволіў апаненту выйграць першыя фрэймы, але пры ліку 0:3 здзейсніў выдатны камбэк, выйграўшы наступныя партыі з чатырма паўсоценнымі серыямі, адна з якіх перавысіла 100 балаў, і здабыў свой шосты тытул серыі PTC[відэа 52][418]. Праз паўтара тыдні снукерыст з Лестэра, якому ўжо споўніўся 31 год, гуляў на наступным нізкарэйтынгавым турніры — Пол Хантэр Класік. Ён паспяхова згуляў супраць Аляксандра Урсенбахера з Швейцарыі і Дамініка Дэйла, перайграўшы абодвух з лікам 4:0, пасля чаго саступаў Шону Мёрфі ў 1/16 фіналу з лікам 1:3, але ўпэўнена правёў канцоўку паядынку і прайшоў у наступны раўнд з лікам 4:3[відэа 53][419]. У 1/8 фіналу Сэлбі перайграў Ляна Вэньбо (4:1), калі той здаў пяты фрэйм з-за незгоды з рашэннем рэферы, а ў наступным матчы супраць Рыкі Уолдэна вёў з лікам 3:2, але дазволіў праціўніку ўзяць верх у дзвюх наступных партыях і выйграць паядынак, вылецеўшы са спаборніцтва[відэа 54][420]. У пачатку верасня ў Тайландзе праходзіў чэмпіянат свету па снукеры з шасцю чырвонымі шарамі, фаварытам якога лічыўся Сэлбі, аднак за некалькі дзён да пачатку турніру ён быў вымушаны зняцца ў сувязі з хваробай[421]. Праз тыдзень ён гуляў на трэцім рэйтынгавым турніры сезона ў Шанхаі, дзе перамог 45-гадовага Кена Доэрці ў першым матчы з лікам 5:2[відэа 55][422]. У 1/8 фіналу супраць Майкла Холта ён паспяхова пачаў матч, аднак пры ліку 3:0 дазволіў апаненту выйграць тры партыі запар і зраўняць лік, пасля чаго перахапіў ініцыятыву і ўзяў два апошнія фрэймы, з лікам 5:3 выйшаўшы ў чвэрцьфінал[423], дзе не пакінуў шанцаў ірландцу Фергалу О'Браену (5:0)[відэа 56][424]. У паўфінальным паядынку ён зноў сустрэўся з Маркам Аленам і дамінаваў у пачатку гульні, выйшаўшы наперад з лікам 4:1, а пазней зрабіў лік 5:2, аднак на гэты раз снукерыст з Паўночнай Ірландыі ўзяў рэванш за паразу ў фінале адкрытага чэмпіянату Рыгі, выйграўшы чатыры партыі запар і выйшаўшы ў фінал з лікам 6:5[відэа 57][425].
У канцы верасня ў Барнслі праходзіла кваліфікацыя да найбуйнейшага кітайскага спаборніцтва International Championship, дзе Марк Сэлбі гуляў супраць 19-гадовага навічка мэйн-тура Олівера Лайнса. Ён упэўнена пачаў паядынак, выйшаўшы наперад з лікам 4:0, аднак пасля перапынку Лайнс здолеў выйграць шэсць партый запар (прычым сёмы і дзявяты фрэймы на апошнім чорным шары) і з лікам 6:4 перайграў чэмпіёна свету[426]. На трэцім этапе еўрапейскага тура ў Сафіі Сэлбі перайграў ветэранаў Бары Пінчэса (4:3) і Джо Свэйла (4:2), а таксама шатландца Фрэйзера Патрыка (4:3) у першых матчах. У 1/8 фіналу ён саступаў Робі Уільямсу з лікам 0:2, аднак павярнуў ход матча на сваю карысць і ўзяў чатыры фрэймы запар, выйшаўшы ў 1/4 фіналу з лікам 4:2. У чвэрцьфінальным матчы супраць Шона Мёрфі, які набраў выдатную форму, Марк сутыкнуўся з дамінаваннем апанента і саступіў з лікам 2:4[427]. У пачатку лістапада Марк Сэлбі выступаў на прэстыжным запрашальным турніры Champion of Champions, перайграўшы ў першым раўндзе Стыва Дэвіса з лікам 4:1, аднак у другім матчы не здолеў навязаць барацьбу Джаду Трампу і саступіў з лікам 1:6[428]. На чэмпіянаце Вялікабрытаніі ў канцы лістапада ён разграміў аматара Олівера Браўна ў стартавым матчы (6:0)[429], але ўжо ў другім раўндзе быў пераможаны 62-м нумарам сусветнага рэйтынгу Дэвідам Морысам з Ірландыі з лікам 6:4, упершыню з 2005 года не дайшоўшы да 1/16 фіналу першага турніру Трайной кароны[430]. Пасля гэтага Сэлбі страціў лідарства ў сусветным снукерным рэйтынгу і нават упершыню з 2011 года вылецеў з топ-3, прапусціўшы наперад Дзіна Цзюньхуэя, Ніла Робертсана і Роні О’Салівана[431]. У першым раўндзе Мастэрс Сэлбі зноў гуляў супраць Шона Мёрфі. Яго апанент дамінаваў у першай палове паядынку, выйшаўшы наперад з лікам 5:1, пасля чаго Марк здолеў выйграць чатыры партыі запар, прадэманстраваўшы высокі ўзровень гульні, і перавесці матч у вырашальны фрэйм, аднак Мёрфі быў мацней у апошняй партыі і перамог Марка Сэлбі, які толькі ў другі раз у кар'еры саступіў у першым раўндзе найбуйнейшага запрашальнага спаборніцтва па снукеры[432].
«Магчыма, гэта зняло з мяне напружанне, але я дакараў сябе, бо ведаў, што калі прайграю, то змагу вінаваціць толькі самога сябе. Цяжка паверыць, што я стаю тут, заваяваўшы тытул. Гэты сезон для мяне вельмі цяжкі, таму выйграць на гэтым турніры, перамогшы Шона, — гэта фантастыка!» «Я да гэтага часу засмучаны, што стаўшы чэмпіёнам свету, не змог правесці гэты сезон якасна, хаця, у асноўным, я прайграваў толькі топ-гульцам. Таму, гэта прыемна — мець на рахунку першы рэйтынгавы тытул у сезоне. Ды і ўсе выступы на гэтым тыдні таксама прынеслі мне задавальненне». —Марк Сэлбі пасля перамогі на German Masters[433].
|
Наступным рэйтынгавым турнірам быў German Masters, які праходзіў у пачатку лютага[заўв 11]. У першым матчы супраць 23-гадовага шатландца Энтані Мак-Гіла Сэлбі ўпэўнена выйшаў наперад з лікам 4:1, пасля чаго сутыкнуўся з цяжкасцямі, калі яго апанент выйграў тры наступныя партыі з паўсоценнымі серыямі, аднак усё ж такі ўзяў верх у вырашальным фрэйме і ўпершыню з верасня выйшаў у 1/8 фіналу рэйтынгавага турніру[434]. У другім матчы Марк перайграў 44-гадовага Пітэра Эбдана (5:1), пасля чаго выйшаў у чвэрцьфінал на фіналіста Champion of Champions і чэмпіянату Вялікабрытаніі Джада Трампа[435]. Сэлбі больш паспяхова пачаў паядынак, выйшаўшы наперад з лікам 3:1 з трыма серыямі за 80 ачкоў, а пасля перапынку яго праціўнік выканаў максімальны брэйк, пасля чаго зраўняў лік, аднак лідар сусветнага рэйтынгу не дазволіў апаненту выйсці наперад і выйграў паядынак у вырашальным фрэйме[436]. У паўфінальным матчы супраць Стывена Магуайра Марк Сэлбі трымаў ініцыятыву, выйграўшы першую сесію з лікам 3:1 і давёўшы матч да перамогі з лікам 6:2, дзякуючы чаму ўпершыню пасля чэмпіянату свету выйшаў у рэйтынгавы фінал на пераможцу Мастэрс Шона Мёрфі[437]. Апаненты роўна пачалі фінальны паядынак, а пры ліку 2:2 Мёрфі выйграў тры фрэймы запар, выйшаўшы наперад 5:2, але Марк пакінуў за сабой апошні фрэйм сесіі[438], а пасля перапынку выйграў чатыры партыі запар, выйшаўшы наперад з лікам 7:5. Шон перамог у двух наступных фрэймах, зраўняўшы лік, аднак Сэлбі пакінуў за сабой канцоўку паядынку і з лікам 9:7 выйграў 15-ы прафесійны і пяты рэйтынгавы тытул у сваёй кар'еры[433], а таксама вярнуў сабе лідарства ў сусветным рэйтынгу[439].
На адкрытым чэмпіянаце Уэльса Сэлбі перайграў Алекса Дэйвіса (4:0), Маркуса Кэмбэла (4:2)[440] і Пітэра Эбдана (4:3)[441], а ў наступным матчы супраць 19-гадовага Лукі Брэсэля з Бельгіі ішоў наперадзе з лікам 2:0 і 3:2, але саступіў у двух апошніх фрэймах і вылецеў на стадыі 1/8 фіналу[442]. Праз тыдзень на апошнім турніры еўрапейскага тура ў Гдыні Марк перамог Роры Мак-Лаўда (4:1) і Сандэрсана Лэма (4:0), але ў 1/16 фіналу быў пераможаны Ліамам Хайфілдам у вырашальным фрэйме (4:3)[443]. У выніку ён заняў чацвёртую пазіцыю ў рэйтынгу еўрапейскай серыі PTC і атрымаў месца ў рэйтынгавым гранд-фінале ў пяты раз[444]. На паказальным аднафрэймавым спаборніцтве Shoot-Out Сэлбі саступіў у першым жа раўндзе, прайграўшы Энтані Мак-Гілу[445], пасля чаго гуляў на першым розыгрышы новага запрашальнага сусветнага гран-пры, дзе перайграў Майкла Холта (4:1)[446], але быў пераможаны ў другім раунзе Мартынам Гоўлдам з лікам 4:2[447]. На фінальным спаборніцтве серыі PTC, Players Championship Grand Final, у канцы сакавіка Марк Сэлбі прайшоў Дамініка Дэйла (4:0)[448], але ўжо ў другім паядынку саступіў Марку Уільямсу з лікам 3:4[449].
«Я не думаю, што калі-небудзь выйграваў тытул без гульняў з гульцамі з топ-16. Але гэта проста паказвае, які высокі стандарт у нашы дні, таму што такія хлопцы як Гэры і Бэн Вуластан гуляюць досыць добра, каб дасягаць фіналаў». «Я вельмі шчаслівы атрымаць гэты тытул упершыню, асабліва, двойчы прайграўшы ў фінале раней. Сёння ўвечары была добрая атмасфера і добрыя заўзятары. Заўтра я дабяруся дадому, і ў мяне будзе пару дзён адпачынку, а затым зноў займуся трэніроўкамі, каб рыхтавацца да Крусібла». —Марк Сэлбі пасля перамогі на адкрытым чэмпіянаце Кітая[450].
|
На апошнім турніры перад чэмпіянатам свету, адкрытым чэмпіянаце Кітая[заўв 12], Марк перамог Марка Джойса ў першым матчы з лікам 5:3[451], пасля чаго разграміў Эліята Слесара (5:0)[452]. У 1/8 фіналу ён быў мацней за Дэвіда Гілберта (5:2)[453], а ў напружаным чвэрцьфінальным паядынку супраць Роберта Мілкінса саступаў у ліку па ходзе гульні, аднак здолеў выдрапаць перамогу ў вырашальным фрэйме (5:4)[454]. У паўфінале супраць прадстаўніка Нарвегіі Курта Мэфліна Сэлбі ішоў наперадзе ў пачатку матча, а пасля таго, як апанент зрабіў лік 3:3, выйграў тры партыі запар і з лікам 6:3 у трэці раз у кар'еры выйшаў у фінал гэтага спаборніцтва[455]. У фінальным паядынку супраць 56-га нумара рэйтынгу Гэры Уілсана, які ўпершыню ў сваёй кар'еры дайшоў да фіналу рэйтынгавага турніру, Марк адразу захапіў лідарства і цалкам дамінаваў каля стала, скончыўшы першую сесію з лікам 8:1 на сваю карысць і выдатнай серыяй у 145 балаў, а пасля перапынку ўпэўнена давёў матч да перамогі з лікам 10:2 і выйграў другое спаборніцтва рэйтынгавага ўзроўню ў 2015 годзе і шостае ў кар'еры. Такім чынам Марк Сэлбі адправіўся ў Крусібл у якасці дзеючага чэмпіёна і аднаго з галоўных фаварытаў, будучы адзіным гульцом, які перамог на двух рэйтынгавых турнірах у сезоне[450]. У першым паядынку сусветнага першынства Сэлбі зноў сустрэўся з Куртам Мэфлінам, які ўпершыню патрапіў у асноўную стадыю найбуйнейшага снукернага спаборніцтва, і ўпэўнена пачаў паядынак, выйшаўшы наперад з лікам 5:2 і скончыўшы першую сесію з лікам 6:3 на сваю карысць[456]. У другой палове паядынку ён давёў свой адрыў да чатырох партый, аднак пры ліку 4:8 яго апанент здзейсніў выдатны камбэк, выйграўшы пяць фрэймаў запар і зрабіўшы лік 9:8, і знаходзіўся ў кроку ад перамогі, пасля чаго Марк узяў сябе ў рукі і перамог у канцоўцы матча (10:9)[457]. У другім раўндзе снукерыст з Лестэра патрапіў на іншага дэбютанта Энтані Мак-Гіла з Шатландыі. Мак-Гіл выйграў стартавыя фрэймы паядынку, пасля чаго Сэлбі выйшаў наперад з лікам 3:2, аднак не ўтрымаў лідарства, скончыўшы першую сесію з лікам 4:4[458]. У другой частцы матча малады шатландскі снукерыст, які займаў 32-е месца ў рэйтынгу, адарваўся ад апанента на дзве партыі, а пры ліку 8:6 выйграў два апошнія фрэймы сесіі і давёў перавагу да ліку 10:6[459]. У трэцім адрэзку матча леташні чэмпіён свету не здолеў перахапіць ініцыятыву, выйграўшы дзве партыі пры ліку 7:12 з серыямі за 50 балаў, а шатландзец скончыў паядынак з лікам 13:9 на сваю карысць, выйшаўшы ў чвэрцьфінал турніру. Такім чынам, Марк Сэлбі стаў чарговым снукерыстам, якога спасціг «праклён Крусібла»[заўв 13][460], але ён з вялікім адрывам пакінуў за сабой першы радок у рэйтынгу ў канцы сезона[461]. На цырымоніі ўзнагароджання World Snooker Awards 2014/2015 у Лондане, якая праходзіла праз некалькі дзён пасля сусветнага першынства, Марк Сэлбі быў уведзены ў залу славы снукера[462].
|
|
|
2015/2016: Другі тытул чэмпіёну свету
[правіць | правіць зыходнік]2016/2017: Дамінаванне і трэцяя перамога ў Крусібле
[правіць | правіць зыходнік]Выступы на турнірах па пуле
[правіць | правіць зыходнік]Улетку 2006 года, ва ўзросце 22 гадоў, Марк Сэлбі атрымаў запрашэнне ад спонсараў і прыняў удзел на чэмпіянаце свету па пуле-8 у Блэкпуле. У кваліфікацыі ён перайграў Гевіна Герэгці з Ірландыі (7:0), Джэй Джэй Фола з Паўднёва-Афрыканскай Рэспублікі (7:2) і Аліўе Руле з Францыі (7:0). У першых матчах асноўнай стадыі ён перамог шатландца Дарэна Мэцью з лікам 8:6, валійца Олі Бейла з лікам 8:5 і прадстаўніка Англіі Морэя Долэна ў 1/8 фіналу з лікам 8:3. У чвэрцьфінале Сэлбі атрымаў чарговую перамогу, перайграўшы аўстралійца Бэна Нунана з лікам 9:3, а ў паўфінальным матчы быў мацней за трэцяга сеянага двухразовага чэмпіёна свету па гэтым відзе пула і фіналіста леташняга чэмпіянату Крыса Мелінга з лікам 10:5. У фінальным паядынку ён гуляў супраць шостага сеянага фіналіста чэмпіянату свету па пуле-8 2004 года Дарэна Эплтана і атрымаў перамогу з лікам 11:7[відэа 58], выйграўшы першы прыз у £10,000[466][467].
У студзені 2015 года ўжо ў рангу чэмпіёна свету па снукеры Сэлбі, як і некаторыя іншыя вядучыя снукерысты, прымаў удзел на чэмпіянаце свету па кітайскім пуле. На першым этапе асноўнай стадыі ён перайграў Фона Маінта Кіяў з М'янмы (9:4) і Махамеда Лабабі з Ірана (9:3), пасля чаго патрапіў на другі этап асноўнай стадыі чэмпіянату[468]. У 1/16 фіналу Марк перайграў кітайца Шы Ханьцына з лікам 11:7[відэа 59], а ў наступным матчы ў напружанай барацьбе перамог Крыса Мелінга ў вырашальным фрэйме (13:12)[відэа 60]. У чвэрцьфінале ён быў мацней за прадстаўніка Кітая Лю Чуана, які таксама займаў месца сярод снукерыстаў-прафесіяналаў, (13:10)[відэа 61], а ў паўфінальным матчы перайграў Лю Хайтаа з лікам 15:13[відэа 62]. У фінальным паядынку да 21 перамогі ў фрэймах чэмпіён свету зноў сустрэўся з Дарэнам Эплтанам, які быў чэмпіёнам свету па стрэйт-пуле. Эплтан ішоў наперадзе пасля першай сесіі з лікам 11:9, а ў другой частцы матча здолеў павялічыць адрыў да чатырох фрэймаў, аднак Сэлбі зраўняў лік да 18:18 і выйграў наступную партыю, пасля чаго Дарэн Эплтан больш упэўнена правёў канцоўку паядынку і стаў чэмпіёнам свету па гэтым відзе пула з лікам 21:19[відэа 63][469][470].
Асабістае жыццё і захапленні
[правіць | правіць зыходнік]Жонка Марка, ірландка Вікторыя (Вікі) Лейтан, раней была прафесійным гульцом у пул[471][472]. Яны абвясцілі аб сваёй заручыны ў жніўні 2010 года (да гэтага сустракаліся некалькі гадоў)[473] і ажаніліся ў Мексіцы 24 мая 2011 года[474]. Вікі часта падтрымлівае яго на важных матчах. У цяперашні час яна таксама з'яўляецца менеджарам Марка[475]. У лістападзе 2014 года ў іх нарадзілася дачка, якую назвалі Сафія Марыя[476]. Зараз яны па-ранейшаму жывуць у Лестэры, дзе маюць дом з басейнам у сельскай мясцовасці[5].
Марк Сэлбі з'яўляецца фанатам футбольнага клуба Лестэр Сіці, які ён падтрымлівае з дзяцінства[477]. Дзень яго перамогі на чэмпіянаце свету 2014 года супаў з днём, калі ў Лестэры з аўтобусным парадам святкавалі трапленне клуба ў Прэм'ер-лігу (найвышэйшы футбольны дывізіён Англіі)[478].
Апроч таго, Сэлбі з'яўляецца прыхільнікам дартса. У 2007 годзе ён перайграў прафесіянальнага гульца ў выставачным матчы Эрыка Брыстау, а таксама праводзіў выставачныя гульні з Раймандам ван Барневельдам[479][480].
Фіналы турніраў
[правіць | правіць зыходнік]Рэйтынгавыя турніры: 23 (14 перамог, 9 параз)
[правіць | правіць зыходнік]Легенда |
Чэмпіянат свету (3:1) |
Чэмпіянат Вялікабрытаніі (2:1) |
Іншыя (9:7) |
Нізкарэйтынгавыя турніры: 10 (7 перамог, 3 паразы)
[правіць | правіць зыходнік]№ | Вынік | Год | Турнір | Апанент у фінале | Лік |
---|---|---|---|---|---|
1 | Перамога[134] | 2010 | Players Tour Championship 2010/2011 – Этап 2 | Бары Пінчэс | 4:3 |
2 | Перамога[216] | 2011 | Пол Хантэр Класік | Марк Дэвіс | 4:0 |
3 | Перамога[270] | 2012 | Пол Хантэр Класік | Джо Свэйл | 4:1 |
4 | Параза[276] | 2012 | Адкрыты чэмпіянат Антверпена | Марк Ален | 1:4 |
5 | Перамога[292] | 2013 | Адкрыты чэмпіянат Фюрстэнфельдбрука | Грэм Дот | 4:3 |
6 | Параза[327] | 2013 | Адкрыты чэмпіянат Ісіна | Джо Пэры | 1:4 |
7 | Параза[332] | 2013 | Адкрыты чэмпіянат Ротэрдама | Марк Уільямс | 3:4 |
8 | Перамога[347] | 2013 | Адкрыты чэмпіянат Антверпена | Роні О’Саліван | 4:3 |
9 | Перамога[418] | 2014 | Адкрыты чэмпіянат Рыгі | Марк Ален | 4:3 |
10 | Перамога | 2016 | Адкрыты чэмпіянат Гдыні | Мартын Гоўлд | 4:1 |
Мастэрс: 5 (3 перамогі, 2 паразы)
[правіць | правіць зыходнік]№ | Вынік | Год | Турнір | Апанент у фінале | Лік |
---|---|---|---|---|---|
1 | Перамога[52] | 2008 | Мастэрс | Стывен Лі | 10:3 |
2 | Параза[80] | 2009 | Мастэрс | Роні О’Саліван | 8:10 |
3 | Перамога[119] | 2010 | Мастэрс | Роні О’Саліван | 10:9 |
4 | Перамога[291] | 2013 | Мастэрс | Ніл Робертсан | 10:6 |
5 | Параза[360] | 2014 | Мастэрс | Роні О’Саліван | 4:10 |
Прафесійныя снукерныя турніры: 44 (25 перамог, 19 параз)
[правіць | правіць зыходнік]Легенда |
Рэйтынгавыя турніры (14:9) |
Нізкарэйтынгавыя турніры (7:3) |
Нярэйтынгавыя турніры (4:7) |
Турніры з альтэрнатыўным фарматам (0:0) |
Турніры па снукеры з шасцю чырвонымі шарамі: 1 (1 перамога, 0 параз)
[правіць | правіць зыходнік]Вынік | ПДВ | Дата | Турнір | Апанент у фінале | Лік |
---|---|---|---|---|---|
Перамога | 1 | 24 ліпеня 2010 | Чэмпіянат свету па снукеры з 6-цю чырвонымі шарамі, Бангкок, Тайланд | Рыкі Уолдэн | 8:6 |
Прафесійна-аматарскія і запрашальныя турніры: 4 (2 перамогі, 2 паразы)
[правіць | правіць зыходнік]Вынік | ПДВ | Дата | Турнір | Апанент у фінале | Лік |
---|---|---|---|---|---|
Перамога | 1 | 17 чэрвеня 2007 | Варшаўскі снукерны тур, Варшава, Польшча | Джон Хігінс | 5:3 |
Параза | 1 | 22 чэрвеня 2008 | Сусветная снукерная серыя, Сент-Хельер, Джэрсі | Джон Хігінс | 3:6 |
Параза | 2 | 31 жніўня 2008 | Пол Хантэр Класік, Фюрт, Германія | Шон Мёрфі | 0:4 |
Перамога | 2 | 6 сакавіка 2012 | General Spring Trophy, Ганконг | Эндру Хігінсан | 6:1 |
Выступы на прафесійных снукерных турнірах
[правіць | правіць зыходнік][481][482][483][484][485][486][487][488][489][490][491][492][493][494][495]
Турнір | 1999/ 2000 |
2000/ 2001 |
2001/ 2002 |
2002/ 2003 |
2003/ 2004 |
2004/ 2005 |
2005/ 2006 |
2006/ 2007 |
2007/ 2008 |
2008/ 2009 |
2009/ 2010 |
2010/ 2011 |
2011/ 2012 |
2012/ 2013 |
2013/ 2014 |
2014/ 2015 |
2015/ 2016 |
2016/ 2017 |
2017/ 2018 |
|||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Рэйтынг[вт 1] | —[вт 2] | 122 | 95 | 53 | 29 | 36 | 39 | 28 | 11 | 4 | 7 | 9 | 3 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | |||
Рэйтынгавыя турніры | П:П[вт 3] | |||||||||||||||||||||
Рыга Мастэрс | Турнір не праводзіўся | НРТ | 1/32 | 0:1[вт 4] | ||||||||||||||||||
Чэмпіянат Кітая | Турнір не праводзіўся | НТ | 1/16 | 1:1[вт 4] | ||||||||||||||||||
Пол Хантэр Класік | Турнір не праводзіўся | Прафесійна-аматарскі турнір | НРТ | П | 1/8 | 10:1[вт 4] | ||||||||||||||||
Адкрыты чэмпіянат Індыі | Турнір не праводзіўся | 1/16 | — | НП | — | — | 1:1 | |||||||||||||||
World Open[вт 5] | 1/32 | 1/64 | 1/64 | 1/40 | 1/24 | 1/4 | 1/32 | 1/8 | ГР | 1/8 | 1/16 | 1/32 | 1/2 | 1/4 | Ф | НП | 1/16 | 1/32 | 24:17 | |||
Еўрапейскі Мастэрс | Турнір не праводзіўся | 1/2 | 1/4 | 8:2 | ||||||||||||||||||
Адкрыты чэмпіянат Англіі | Турнір не праводзіўся | 1/32 | 1/16 | 3:2 | ||||||||||||||||||
International Championship | Турнір не праводзіўся | 1/8 | 1/4 | 1/64 | 1/2 | П | П | 22:3 | ||||||||||||||
Шанхай Мастэрс | Турнір не праводзіўся | 1/2 | 1/2 | 1/16 | 1/2 | П | 1/16 | 1/4 | 1/2 | Ф | 1/8 | 26:9 | ||||||||||
Адкрыты чэмпіянат П.Ірландыі | Турнір не праводзіўся | — | — | 0:0 | ||||||||||||||||||
Чэмпіянат Вялікабрытаніі | 1/32 | 1/64 | 1/40 | 1/16 | 1/24 | 1/16 | 1/32 | 1/16 | 1/2 | 1/16 | 1/4 | 1/8 | 1/8 | П | Ф | 1/32 | 1/2 | П | 1/32 | 38:15 | ||
Адкрыты чэмпіянат Шатландыі[вт 6] | 1/64 | 1/80 | 1/24 | Ф | 1/24 | Турнір не праводзіўся | НРТ | НП | — | — | 5:4[вт 4] | |||||||||||
German Masters | Турнір не праводзіўся | Ф | 1/4 | 1/4 | 1/16 | П | 1/8 | 1/8 | 1/16 | 17:7 | ||||||||||||
Shoot-Out | Турнір не праводзіўся | Нярэйтынгавы турнір | — | — | 0:0[вт 4] | |||||||||||||||||
Сусветнае гран-пры | Турнір не праводзіўся | НР | 1/16 | 1/16 | 1/2 | 3:3 | ||||||||||||||||
Адкрыты чэмпіянат Уэльса | 1/48 | 1/48 | 1/16 | 1/16 | 1/16 | 1/32 | 1/8 | 1/8 | П | 1/4 | 1/4 | 1/2 | Ф | 1/16 | 1/4 | 1/8 | 1/4 | 1/32 | 1/32 | 35:15 | ||
Адкрыты чэмпіянат Гібралтара | Турнір не праводзіўся | НРТ | 1/32 | — | 2:1[вт 4] | |||||||||||||||||
Players Championship[вт 7] | Турнір не праводзіўся | 1/2 | 1/4 | 1/16 | 1/16 | 1/8 | — | 1/8 | 1/8 | 5:7 | ||||||||||||
Адкрыты чэмпіянат Кітая | 1/64 | 1/24 | 1/2 | НП | 1/24 | 1/16 | 1/8 | 1/2 | 1/8 | 1/8 | Ф | Ф | 1/4 | П | П | П | 42:9 | |||||
Чэмпіянат свету | 1/80 | 1/64 | 1/24 | 1/24 | 1/24 | 1/16 | 1/8 | Ф | 1/16 | 1/4 | 1/2 | 1/4 | 1/16 | 1/8 | П | 1/8 | П | П | 29:10 | |||
Статыстыка выступаў на рэйтынгавых турнірах[вт 8][вт 9] | Вынік | |||||||||||||||||||||
Колькасць згуляных турніраў[вт 10] | 4 | 1 | 3 | 4 | 6 | 5 | 4 | 6 | 7 | 7 | 6 | 7 | 9 | 11 | 11 | 8 | 7 | 15 | 13 | 134 | ||
Колькасць тытулаў | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 1 | 1 | 1 | 2 | 1 | 5 | 2 | 14 | ||
Колькасць выхадаў у фінал | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 1 | 1 | 0 | 0 | 2 | 2 | 2 | 3 | 2 | 1 | 6 | 2 | 23 | ||
Перамогі : Паразы[вт 3] | 6:4 | 1:1 | 4:3 | 6:4 | 1:6 | 4:5 | 3:4 | 13:8 | 16:8 | 10:7 | 8:6 | 19:7 | 19:7 | 17:10 | 33:10 | 21:6 | 21:6 | 50:10 | 33:11 | 285:123 | ||
Players Tour Championship (НР) | П:П[вт 3] | |||||||||||||||||||||
Адкрыты чэмпіянат Рыгі | Турнір не праводзіўся | П (ЕТ1) | 1/16 (ЕТ1) | РТ | 9:1[вт 11] | |||||||||||||||||
Пол Хантэр Класік[вт 12] | Турнір не праводзіўся | Прафесійна-аматарскі турнір | 1/32 (ЕPTC1) | П (PTC4) | П (ЕТ1) | 1/2 (ЕТ4) | 1/4 (ЕТ2) | 1/32 (ЕТ2) | РТ | 25:4[вт 11] | ||||||||||||
Адкрыты чэмпіянат Рура[вт 13] | Турнір не праводзіўся | 1/16 (ЕPTC5) | НП | — (ЕТ5) | — (ЕТ4) | 1/8 (ЕТ3) | НП | 4:2 | ||||||||||||||
Адкрыты чэмпіянат Балгарыі | Турнір не праводзіўся | 1/16 (ЕТ4) | — (ЕТ1) | 1/4 (ЕТ3) | 1/4 (ЕТ4) | НП | 10:3 | |||||||||||||||
Адкрыты чэмпіянат Гібралтара | Турнір не праводзіўся | 1/8 (ЕТ5) | РТ | 3:1[вт 11] | ||||||||||||||||||
Адкрыты чэмпіянат Гдыні | Турнір не праводзіўся | 1/8 (ЕТ2) | 1/32 (ЕТ8) | 1/16 (ЕТ6) | П (ЕТ6) | НП | 13:3 | |||||||||||||||
Адкрыты чэмппіянат Ротэрдама | Турнір не праводзіўся | Ф (ЕТ2) | НП | 6:1 | ||||||||||||||||||
Bluebell Wood Open | Турнір не праводзіўся | 1/64 (ЕТ3) | НП | 0:1 | ||||||||||||||||||
Кубак памяці Кей Сюзан[вт 14] | Турнір не праводзіўся | 1/32 (PTC7) | 1/4 (PTC4) | 1/16 (ЕТ6) | НП | 7:3 | ||||||||||||||||
Адкрыты чэмпіянат Антверпена | Турнір не праводзіўся | 1/16 (PTC9) | Ф (ЕТ3) | П (ЕТ7) | НП | 15:2 | ||||||||||||||||
Адкрыты чэмпіянат Шатландыі[вт 6] | Рэйтынгавы турнір | Турнір не праводзіўся | Не праводзіўся | РТ | 0:0[вт 11] | |||||||||||||||||
Адкрыты чэмпіянат Фюрстэнфельдбрука | Турнір не праводзіўся | — (PTC12) | П (ЕТ6) | Не праводзіўся | 7:0 | |||||||||||||||||
Міжнародны трафей Алекса Хігінса | Турнір не праводзіўся | 1/2 (PTC8) | Турнір не праводзіўся | 5:1 | ||||||||||||||||||
Адкрыты чэмпіянат Бруге | Турнір не праводзіўся | 1/8 (ЕPTC2) | Турнір не праводзіўся | 3:1 | ||||||||||||||||||
Кубак Русельсгайма | Турнір не праводзіўся | 1/4 (ЕPTC3) | Турнір не праводзіўся | 4:1 | ||||||||||||||||||
MIUS Cup | Турнір не праводзіўся | 1/8 (ЕPTC4) | Турнір не праводзіўся | 3:1 | ||||||||||||||||||
Прага Класік | Турнір не праводзіўся | 1/4 (ЕPTC6) | Турнір не праводзіўся | 3:1 | ||||||||||||||||||
Турніры серыі PTC у Глостэры | Серыя PTC не існавала | НП | 1/16 (PTC2) | 1/16 (PTC1) | Не праводзіліся | 7:4 | ||||||||||||||||
1/32 (PTC2) | ||||||||||||||||||||||
1/16 (PTC3) | ||||||||||||||||||||||
Турніры серыі PTC у Шэфілдзе | Серыя PTC не існавала | 1/16 (PTC1) | 1/16 (PTC1) | Турніры не праводзіліся | 32:10 | |||||||||||||||||
П (PTC2) | 1/8 (PTC3) | |||||||||||||||||||||
1/2 (PTC3) | 1/64 (PTC5) | |||||||||||||||||||||
1/16 (PTC4) | 1/16 (PTC10) | |||||||||||||||||||||
1/16 (PTC5) | 1/8 (PTC11) | |||||||||||||||||||||
1/4 (PTC6) | PTC12↑[вт 15] | |||||||||||||||||||||
Адкрыты чэмпіянат Ісіна | Турнір не праводзіўся | Ф (АТ1) | — | НП | 6:1 | |||||||||||||||||
Адкрыты чэмпіянат Чжэнчжоу | Турнір не праводзіўся | 1/32 (АТ3) | НП | 0:1 | ||||||||||||||||||
Статыстыка выступаў на турнірах серыі PTC[вт 16] | Вынік | |||||||||||||||||||||
Колькасць згуляных турніраў[вт 10] | Серыя PTC не існавала | 12 | 10 | 9 | 8 | 4 | 6 | — | — | 49 | ||||||||||||
Колькасць тытулаў | Серыя PTC не існавала | 1 | 1 | 2 | 1 | 1 | 1 | — | — | 7 | ||||||||||||
Колькасць выхадаў у фінал | Серыя PTC не існавала | 1 | 1 | 3 | 3 | 1 | 1 | — | — | 10 | ||||||||||||
Перамогі – Паразы[вт 3] | Серыя PTC не існавала | 37:11 | 27:9 | 34:7 | 27:7 | 17:3 | 20:5 | — | — | 162:42 | ||||||||||||
Месца ў выніковым рэйтынгу PTC | Серыя PTC не існавала | 2 | 5 | 1[вт 17] | 3;6[вт 18] | 4[вт 17] | 1[вт 17] | — | — | |||||||||||||
Нярэйтынгавыя турніры | П:П (Н) | |||||||||||||||||||||
Ганконг Мастэрс | Турнір не праводзіўся | 1/4 | 0:1 | |||||||||||||||||||
Champion of Champions | Турнір не праводзіўся | 1/2 | 1/4 | 1/8 | 1/4 | 1/4 | 5:5 | |||||||||||||||
Мастэрс | — | — | — | — | — | — | — | — | П | Ф | П | 1/8 | 1/4 | П | Ф | 1/8 | 1/4 | 1/4 | 1/8 | 21:8 | ||
Румынскі Мастэрс | Турнір не праводзіўся | 1/8 | 0:1 | |||||||||||||||||||
Championship League | Турнір не праводзіўся | Ф | Ф | ГР | ГР2[вт 19] | ГР | ГР | ГР | — | ГР2[вт 19] | ГР | 1/2 | 116:74 (6) | |||||||||
Турніры з альтэрнатыўным фарматам | П:П | |||||||||||||||||||||
ЧC з 6-цю чырвонымі шарамі[вт 20] | Турнір не праводзіўся | 1/16 | — | П | НП | 1/4 | 1/2 | — | 1/4 | 1/16 | — | 37:10 | ||||||||||
Статыстыка выступаў на нярэйтынгавых турнірах і турнірах з альтэрнатыўным фарматам[вт 21] | Вынік | |||||||||||||||||||||
Колькасць згуляных турніраў[вт 10] | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 0 | 1 | 1 | 3 | 5 | 3 | 7 | 6 | 5 | 5 | 4 | 4 | 5 | 5 | 59 | ||
Колькасць тытулаў | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 1 | 1 | 1 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 5 | ||
Колькасць выхадаў у фінал | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 2 | 4 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 12 | ||
Перамогі : Паразы (Нічыі)[вт 3] | 1:1 | 1:1 | 1:1 | 0:1 | 0:1 | 0:0 | 0:1 | 4:1 | 19:8 (4) | 26:10 (5) | 13:10 | 20:15 (1) | 34:15 | 18:13 | 17:12 | 2:4 | 33:16 | 14:12 | 9:11 | 212:133 (10) | ||
Былыя рэйтынгавыя турніры | П:П[вт 3] | |||||||||||||||||||||
Адкрыты чэмпіянат Аўстраліі | Турнір не праводзіўся | 1/4 | 1/16 | 1/2 | — | 1/8 | НП | 6:4 | ||||||||||||||
Усі Класік[вт 22] | Турнір не праводзіўся | Нярэйтынгавы турнір | 1/4 | 1/64 | 1/16 | НП | 3:2[вт 4] | |||||||||||||||
Трафей Паўночнай Ірландыі | Турнір не праводзіўся | НР | 1/8 | 1/16 | 1/8 | Турнір не праводзіўся | 3:3[вт 4] | |||||||||||||||
Кубак Мальты[вт 23] | НП | 1/32 | 1/40 | 1/24 | 1/32 | 1/32 | 1/24 | НР | Турнір не праводзіўся | 0:0[вт 4] | ||||||||||||
Адкрыты чэмпіянат Брытаніі | 1/32 | 1/64 | 1/64 | 1/32 | 1/24 | 1/24 | Турнір не праводзіўся | 2:3 | ||||||||||||||
Мастэрс Ірландыі | Нярэйтынгавы | 1/16 | 1/16 | 1/16 | НП | НР | Турнір не праводзіўся | 0:3[вт 4] | ||||||||||||||
Тайланд Мастэрс | 1/64 | 1/64 | 1/48 | НР | Не праводзіўся | НР | Турнір не праводзіўся | 0:0[вт 4] | ||||||||||||||
Гран-пры Мальты | 1/32 | НР | Турнір не праводзіўся | 0:0[вт 4] | ||||||||||||||||||
Былыя нярэйтынгавыя турніры | П:П (Н) | |||||||||||||||||||||
Чэмпіянат Кітая | Турнір не праводзіўся | 1/4 | РТ | 1:1 | ||||||||||||||||||
Shoot-Out | Турнір не праводзіўся | 1/8 | 1/16 | 1/16 | 1/32 | 1/32 | — | РТ | 4:5[вт 24] | |||||||||||||
Сусветнае гран-пры | Турнір не праводзіўся | 1/8 | РТ | 1:1[вт 24] | ||||||||||||||||||
Прэм'ер-ліга | — | — | — | — | — | — | — | — | — | Ф | — | ГР | — | ГР | НП | 7:8 (3) | ||||||
Усі Класік[вт 22] | Турнір не праводзіўся | Ф | ГР | 1/6 | П | Рэйтынгавы турнір | НП | 9:7[вт 24] | ||||||||||||||
Мастэрс Бразіліі | Турнір не праводзіўся | 1/4 | Не праводзіўся | 1:1 | ||||||||||||||||||
Power Snooker | Турнір не праводзіўся | 1/4 | 1/2 | Не праводзіўся | 2:2 | |||||||||||||||||
Кваліфікацыя да Мастэрс[вт 25] | 1/64 | 1/64 | 1/32 | 1/64 | 1/32 | НП | 1/16 | Ф | — | — | — | Турнір не праводзіўся | 7:7 | |||||||||
Кубак Мальты[вт 23] | НП | Рэйтынгавы турнір | ГР | Турнір не праводзіўся | 1:2 (1)[вт 24] | |||||||||||||||||
У складзе зборнай Англіі | П:П | |||||||||||||||||||||
Кубак свету | Турнір не праводзіўся | 1/4 | Не праводзіўся | ГР | НП | — | 16:5[вт 26] | |||||||||||||||
Агульная статыстыка[вт 27] | ||||||||||||||||||||||
Крытэрый | 1999/ 2000 |
2000/ 2001 |
2001/ 2002 |
2002/ 2003 |
2003/ 2004 |
2004/ 2005 |
2005/ 2006 |
2006/ 2007 |
2007/ 2008 |
2008/ 2009 |
2009/ 2010 |
2010/ 2011 |
2011/ 2012 |
2012/ 2013 |
2013/ 2014 |
2014/ 2015 |
2015/ 2016 |
2016/ 2017 |
2017/ 2018 |
Вынік | ||
Колькасць згуляных турніраў[вт 10] | 5 | 2 | 4 | 5 | 7 | 5 | 5 | 7 | 10 | 12 | 9 | 26 | 25 | 25 | 24 | 16 | 17 | 20 | 18 | 242 | ||
Колькасць тытулаў | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 2 | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 2 | 3 | 2 | 5 | 2 | 26 | ||
Колькасць выхадаў у фінал | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 2 | 3 | 4 | 1 | 4 | 4 | 6 | 7 | 3 | 2 | 6 | 2 | 45 | ||
Перамогі : Паразы (Нічыі)[вт 3] | 7:5 | 2:2 | 5:4 | 6:5 | 1:7 | 4:5 | 3:5 | 17:9 | 35:16 (4) | 36:17 (5) | 21:16 | 76:33 (1) | 80:31 | 69:30 | 77:29 | 40:13 | 74:27 | 64:22 | 42:22 | 659:298 (10) | ||
Соценныя брэйкі[вт 28][496] | 2 | 0 | 7 | 5 | 1 | 3 | 7 | 29 | 27 | 41 | 22 | 54 | 55 | 36 | 49 | 33 | 47 | 56 | 44 | 518 | ||
Найвышэйшы брэйк | 128 | 127 | 134 | 122 | 138 | 138 | 139 | 141 | 145 | 147 | 142 | 145 | 144 | 147 | 145 | 141 | 143 | 143 | 147 (2) | |||
Прызавыя грошы (£) | 11,995 | 7,750 | 44,875 | 81,150 | 39,950 | 39,025 | 24,955 | 139,855 | 276,100 | 237,300 | 253,660 | 200,042 | 239,449 | 450,867 | 698,961 | 271,166 | 502,375 | 932,875 | 528,355 | 4,985,871 |
- ↑ Пачынаючы з сезона 2010/2011 паказаны рэйтынг у пачатку сезона.
- ↑ Пачаткоўцы мэйн-туру не маюць рэйтынгу.
- ↑ а б в г д е ё Лічацца толькі матчы, згуляныя ў асноўных стадыях турніраў (кваліфікацыйныя матчы не ўваходзяць у статыстыку).
- ↑ а б в г д е ё ж з і к л Лічацца толькі матчы, згуляныя ў рэйтынгавых розыгрышах турніру.
- ↑ Турнір меў назвы «Гран-пры» (1999/2000–2000/2001, 2004/2005–2009/2010) і «Кубак LG» (2001/2002–2003/2004).
- ↑ а б Турнір меў назву «Players Championship» у сезоне 2003/2004.
- ↑ Турнір меў назвы «Фінал Players Tour Championship» (2010/2011), «Гранд-фінал PTC» (2011/2012–2012/2013) і «Players Championship Grand Final» (2013/2014) і з сезона 2010/2011 да сезона 2015/2016 з'яўляўся рэйтынгавым фінальным турнірам нізкарэйтынгавай серыі PTC.
- ↑ Статыстыка ўключае ў сябе ня толькі дзеючыя рэйтынгавыя турніры, але і былыя, якія праходзілі ва ўказаным сезоне.
- ↑ У статыстыку ўваходзяць таксама розыгрышы Гранд-фіналу PTC, бо, нягледзячы на тое, што гэты турнір з'яўляецца фінальным першынством нізкарэйтынгавай серыі, сам па сабе ён мае рэйтынгавы статус.
- ↑ а б в г Лічыцца колькасць турніраў, дзе гулец выступаў у асноўнай стадыі (турніры, дзе гулец прайграў у кваліфікацыі не ўваходзяць у статыстыку).
- ↑ а б в г Лічацца толькі матчы, згуляныя ў нізкарэйтынгавых розыгрышах турніру.
- ↑ Турнір меў назвы Гран-пры Фюрта (2004/2005) і «Адкрыты чэмпіянат Фюрта» (2005/2006–2006/2007).
- ↑ Турнір меў назву «Чэмпіянат Рура» (2010/2011).
- ↑ Турнір меў назву «Трафей памяці Кей Сюзан» (2011/2012–2012/2013).
- ↑ Першыя раўнды турніру праходзілі ў Шэфілдзе, фінальныя — у Фюрстэнфельдбруку. Турнір праходзіў як адкрыты чэмпіянат Фюрстэнфельдбрука.
- ↑ Статыстыка ўключае ў сябе толькі выступы гульца на нізкарэйтынгавых турнірах (без фінальнага турніру).
- ↑ а б в Гулец заняў азначанае месца ў рэйтынгу Еўрапейскага тура PTC, а ў турнірах Азіяцкага тура PTC не прымаў удзел.
- ↑ Гулец заняў трэцяе месца ў рэйтынгу Еўрапейскага тура PTC і шостае — у рэйтынгу Азіяцкага тура PTC.
- ↑ а б На турніры Championship League пераможцы кожнай групы выходзяць у вырашальны раўнд, які таксама пачынаецца з групавой стадыі.
- ↑ Турнір меў назвы «Міжнародны чэмпіянат па снукеры з шасцю чырвонымі шарамі» (2008/2009) і «Сусветнае Гран-пры па снукеры з шасцю чырвонымі шарамі» (2009/2010).
- ↑ Статыстыка ўключае ў сябе ня толькі дзеючыя нярэйтынгавыя турніры, але і былыя, якія праходзілі ва ўказаным сезоне.
- ↑ а б Турнір меў назву Цзянсу Класік (2008/2009–2009/2010).
- ↑ а б Турнір меў назву «Адкрыты чэмпіянат Еўропы» (2001/2002–2003/2004).
- ↑ а б в г Лічацца толькі матчы, згуляныя ў нярэйтынгавых розыгрышах турніру.
- ↑ Турнір меў назву Benson & Hedges Championship (1999/2000–2002/2003).
- ↑ Парныя матчы не ўлічваюцца.
- ↑ Матчы за зборную не ўлічваюцца.
- ↑ Улічваюцца толькі соценныя серыі, аформленыя на прафесійных турнірах, пры гэтым турніры з незвычайнымі альтэрнатыўнымі фарматамі, як Shoot-Out і Power Snooker, не ўлічваюцца.
Перамогі над гульцамі з топ-10
[правіць | правіць зыходнік]У афіцыйнай статыстыцы асабістых сустрэч не ўлічваюцца матчы турніраў з альтэрнатыўным фарматам (турніраў па снукеры з шасцю чырвонымі шарамі, Shoot-Out, Power Snooker і т.д.), а таксама нярэйтынгавых турніраў, дзе матчы гуляліся да трох ці менш перамог у фрэймах (Championship League і т.д.).
Сезон | 2001/ 2002 |
2002/ 2003 |
2004/ 2005 |
2005/ 2006 |
2006/ 2007 |
2007/ 2008 |
2008/ 2009 |
2009/ 2010 |
2010/ 2011 |
2011/ 2012 |
2012/ 2013 |
2013/ 2014 |
2014/ 2015 |
2015/ 2016 |
2016/ 2017 |
2017/ 2018 |
Вынік |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Колькасць | 3 | 3 | 1 | 2 | 3 | 9 | 4 | 5 | 9 | 11 | 7 | 9 | 5 | 2 | 9 | 3 | 85 |
Статыстыка асабістых сустрэч з гульцамі з топ-16
[правіць | правіць зыходнік]У афіцыйнай статыстыцы асабістых сустрэч не ўлічваюцца матчы турніраў з альтэрнатыўным фарматам (турніраў па снукеры з шасцю чырвонымі шарамі, Shoot-Out, Power Snooker і т.д.), а таксама нярэйтынгавых турніраў, дзе матчы гуляліся да трох ці менш перамог у фрэймах (Championship League і т.д.).
Шэрым колерам выдзеленыя імёны снукерыстаў, якія скончылі прафесійныя выступы.
Апанент | НР | М | В | П | Н | %ВМ | РТ | НРТ | НТ | ПАТ | Апошні матч | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Увогуле | 466 | 282 | 180 | 4 | 61.04% | 185:117 | 54:27 | 43:33 (4) | 0:3 | * Статыстыка на 9 красавіка 2018 |
Выступы за нацыянальную зборную
[правіць | правіць зыходнік]Кубак свету (20 перамог, 12 параз)
[правіць | правіць зыходнік]Кубак свету па снукеры 2011; 11—17 ліпеня 2011; Centara Grand and Bangkok Convention Centre, Бангкок, Тайланд | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Склад зборнай Англіі: 1. Марк Сэлбі 2. Алістэр Картэр | ||||||
Вынік | ПДВ | ПМ | Тып матча (партнёр) | Апанент(ы) | Лік | |
Групавы этап: Англія — Бразілія 4:1 ▲ (12 ліпеня) | ||||||
Перамога | 1 | I | Адзіночны | Фабіа Луэрсэн | 59:45 | |
Параза | 1 | III | Парны (Алістэр Картэр) | Фабіа Луэрсэн / Ноэл Радрыгес | 54:91 | |
Перамога | 2 | IV | Адзіночны | Ноэл Радрыгес | 124:0 | |
Групавы этап: Англія — Бельгія 3:2 ▲ (13 ліпеня) | ||||||
Перамога | 3 | I | Адзіночны | Б’ёрн Ханевір | 79:7 | |
Перамога | 4 | III | Парны (Алістэр Картэр) | Б’ёрн Ханевір / Лука Брэсэль | 78:0 | |
Перамога | 5 | IV | Адзіночны | Лука Брэсэль | 102:28 | |
Групавы этап: Англія — Індыя 4:1 ▲ (14 ліпеня) | ||||||
Перамога | 6 | I | Адзіночны | Адыт’я Мехта | 79:25 | |
Параза | 2 | III | Парны (Алістэр Картэр) | Адыт’я Мехта / Панкай Адвані | 49:70 | |
Перамога | 7 | IV | Адзіночны | Панкай Адвані | 76:4 | |
Групавы этап: Англія — Паўночная Ірландыя 3:2 ▲ (15 ліпеня) | ||||||
Перамога | 8 | I | Адзіночны | Марк Ален | 70:13 | |
Параза | 3 | III | Парны (Алістэр Картэр) | Марк Ален / Джэрард Грын | 13:110 | |
Перамога | 9 | IV | Адзіночны | Джэрард Грын | 119:0 | |
Чвэрцьфінал: Англія — Ганконг 3:4 ▼ (16 ліпеня) | ||||||
Параза | 4 | I | Адзіночны | Марка Фу | 17:71 | |
Параза | 5 | III | Парны (Алістэр Картэр) | Марка Фу / Фунь Квок Вэй | 25:64 | |
Перамога | 10 | IV | Адзіночны | Фунь Квок Вэй | 70:34 | |
Параза | 6 | VI | Парны (Алістэр Картэр) | Фунь Квок Вэй / Марка Фу | 69:82 | |
Параза | 7 | VII | Адзіночны | Марка Фу | 2:75 | |
Кубак свету па снукеры 2015; 15—21 чэрвеня 2015; Wuxi Sportspark Stadium, Усі, Кітай | ||||||
Склад зборнай Англіі: 1. Марк Сэлбі 2. Сцюарт Бінэм | ||||||
Вынік | ПДВ | ПМ | Тып матча (партнёр) | Апанент(ы) | Лік | |
Групавы этап: Англія — Тайланд 1:4 ▼ (15 чэрвеня) | ||||||
Параза | 8 | II | Адзіночны | Дэчават Пумджаенг | 1:92 | |
Параза | 9 | III | Парны (Сцюарт Бінэм) | Дэчават Пумджаенг / Цепчая Ун-Нух | 41:96 | |
Параза | 10 | V | Адзіночны | Цепчая Ун-Нух | 45:73 | |
Групавы этап: Англія — Кітай 2 3:2 ▲ (16 чэрвеня) | ||||||
Перамога | 11 | II | Адзіночны | Янь Бінтаа | 83:37 | |
Перамога | 12 | III | Парны (Сцюарт Бінэм) | Чжоу Юэлун / Янь Бінтаа | 62:53 | |
Перамога | 13 | V | Адзіночны | Чжоу Юэлун | 88:18 | |
Групавы этап: Англія — Германія 4:1 ▲ (17 чэрвеня) | ||||||
Перамога | 14 | I | Адзіночны | Фелікс Фрэдэ | 123:0 | |
Перамога | 15 | III | Парны (Сцюарт Бінэм) | Лукаш Клекерс / Фелікс Фрэдэ | 82:0 | |
Перамога | 16 | V | Адзіночны | Лукаш Клекерс | 66:4 | |
Групавы этап: Англія — ААЭ 5:0 ▲ (18 чэрвеня) | ||||||
Перамога | 17 | I | Адзіночны | Махамед Шэхаб | 76:8 | |
Перамога | 18 | III | Парны (Сцюарт Бінэм) | Халід Алкамалі / Махамед Шэхаб | 59:0 | |
Перамога | 19 | V | Адзіночны | Халід Алкамалі | 89:0 | |
Групавы этап: Англія — Ірландыя 3:2 ▲ (19 чэрвеня) | ||||||
Перамога | 20 | I | Адзіночны | Фергал О’Браен | 66:58 | |
Параза | 11 | III | Парны (Сцюарт Бінэм) | Кен Доэрці / Фергал О’Браен | 38:69 | |
Параза | 12 | V | Адзіночны | Кен Доэрці | 17:72 |
Брэйкі, вышэйшыя за 140 ачкоў
[правіць | правіць зыходнік]Легенда | |
140 | Брэйк стаў найвышэйшым на турніры |
140 | Брэйк з'яўляецца рэкордным для снукерыста |
Заўвагі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ У наступным паядынку Сэлбі выканаў яшчэ адзін соценны брэйк і павялічыў рэкордны вынік да 54 серый 100+.
- ↑ У адрозненне ад мінулага сезона у сезоне 2011/2012 серыя Еўра Players Tour Championship адсутнічала, а большасць з 12 турніраў PTC праходзіла ў Англіі.
- ↑ Перад пачаткам сезона Марк Сэлбі ажаніўся са сваёй нявестай Вікі Лейтан
- ↑ Два першыя раўнды турніру праходзілі з 16 па 18 жніўня ў Шэфілдзе. У іх Марк Сэлбі перамог Мічэла Мана (4:1) і Бена Джаджа (4:0).
- ↑ Два першыя раўнды турніру праходзілі з 26 па 27 лістапада ў Шэфілдзе. У іх Марк Сэлбі перамог Дэніэла Уэлса і Скота Дональдсана (абодвух з лікам 4:0).
- ↑ Паводле новай сістэмы турніраў Сэлбі прымаў удзел у кваліфікацыйным раўндзе да German Masters, матчы якога праходзілі ў канцы лістапада, але яго матч праводзіўся ўжо на асноўнай арэне.
- ↑ Як і на German Masters, Сэлбі гуляў кваліфікацыны матч на асноўнай арэне ў Ньюпарце
- ↑ У матчы кваліфікацыі Сэлбі перамог Дэніэла Уэлса з вынікам 4:3, саступаючы з лікам 2:3 па ходзе паядынку.
- ↑ У матчы кваліфікацыі, якая праходзіла ў снежні, Сэлбі перамог Панкая Адвані з Індыі з лікам 5:1.
- ↑ У матчы кваліфікацыі, якая праходзіла ў сярэдзіне лютага, Сэлбі перамог Раяна Кларка з лікам 5:0.
- ↑ Кваліфікацыя да German Masters 2015 праходзіла ў другой палове снежня. У ёй Сэлбі перамог Олівера Браўна (5:3) і Олівера Лайнса (5:2).
- ↑ У кваліфікацыйным матчы, якія праходзілі ў сярэдзіне лютага, Марк Сэлбі перамог Бары Пінчэса з лікам 5:1.
- ↑ Праклён Крусібла — неафіцыйны тэрмін, паняцце якога спасылаецца на той факт, што ніводны снукерыст, які выйграў чэмпіянат свету ў першы раз, не здолеў абараніць свой тытул з тых часоў, як галоўны турнір сезона праходзіць у тэатры Крусібл.
Відэа
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Некалькі фрэймаў матча 1/16 фіналу чэмпіянату свету 2006 (Джон Хігінс – Марк Сэлбі)
- ↑ Другая частка другой і трэцяя сесіі матча 1/8 фіналу чэмпіянату свету 2006 (Марк Сэлбі – Марк Уільямс)
- ↑ Фінальны матч чэмпіянату свету 2007 (Джон Хігінс – Марк Сэлбі) Другая частка Трэцяя частка Чацвёртая частка Пятая частка Шостая частка Сёмая частка Восьмая частка
- ↑ Два апошнія фрэймы фінальнага матча Варшаўскага снукернага туру 2007 (Джон Хігінс – Марк Сэлбі)
- ↑ Другая сесія паўфінальнага матча Шанхай Мастэрс 2007 (Марк Сэлбі – Дамінік Дэйл)
- ↑ Тры апошнія фрэймы матча 1/8 фіналу чэмпіянату Вялікабрытаніі 2007 (Дэйв Харальд – Марк Сэлбі)
- ↑ Чвэрцьфінальны матч чэмпіянату Вялікабрытаніі 2007 (Марк Сэлбі – Марка Фу) Другая частка Трэцяя частка Чацвёртая частка
- ↑ Паўфінальны матч чэмпіянату Вялікабрытаніі 2007 (Марк Сэлбі – Роні О'Саліван) Другая частка Трэцяя частка Чацвёртая частка
- ↑ Матч 1/8 фіналу Мастэрс 2008 (Стывен Хендры – Марк Сэлбі) Другая частка
- ↑ Чвэрцьфінальны матч Мастэрс 2008 (Стывен Магуайр – Марк Сэлбі) Другая частка
- ↑ Паўфінальны матч Мастэрс 2008 (Марк Сэлбі – Кен Доэрці) Другая частка
- ↑ Фінальны матч Мастэрс 2008 (Марк Сэлбі – Стывен Лі) Другая частка Трэцяя частка Чацвёртая частка
- ↑ Першы, пяты і сёмы фрэймы матча 1/8 фіналу адкрытага чэмпіянату Уэльса 2008 (Марк Сэлбі – Кен Доэрці)
- ↑ Чвэрцьфінальны матч адкрытага чэмпіянату Уэльса 2008 (Джон Хігінс – Марк Сэлбі) Другая частка
- ↑ Паўфінальны матч адкрытага чэмпіянату Уэльса 2008 (Стывен Хендры – Марк Сэлбі) Другая частка
- ↑ Фінальны матч адкрытага чэмпіянату Уэльса 2008 (Роні О'Саліван – Марк Сэлбі) Другая частка Трэцяя частка Чацвёртая частка Пятая частка
- ↑ Чвэрцьфінальны матч адкрытага чэмпіянату Кітая 2008 (Марк Сэлбі – Джон Хігінс)
- ↑ Матч 1/16 фіналу чэмпіянату свету 2008 (Марк Сэлбі – Марк Кінг) Другая частка Трэцяя частка Чацвёртая частка
- ↑ Матч 1/16 фіналу Трафея Паўночнай Ірландыі 2008 (Марк Сэлбі – Эндру Хігінсан)
- ↑ Матч прэм'ер-лігі 2008 (Марк Сэлбі – Дзін Цзюньхуэй)
- ↑ Матч прэм'ер-лігі 2008 (Марк Сэлбі – Стывен Хендры)
- ↑ Матч 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс 2008 (Марк Сэлбі – Марк Кінг)
- ↑ Паўфінальны матч Шанхай Мастэрс 2008 (Рыкі Уолдэн – Марк Сэлбі)
- ↑ Матч прэм'ер-лігі 2008 (Марк Сэлбі – Стыў Дэвіс)
- ↑ Матч 1/16 фіналу Гран-пры 2008 (Марк Сэлбі – Эндру Хігінсан)
- ↑ Матч 1/8 фіналу Гран-пры 2008 (Марк Сэлбі – Раян Дэй) Другая частка
- ↑ Матч прэм'ер-лігі 2008 (Роні О'Саліван – Марк Сэлбі)
- ↑ Матч прэм'ер-лігі 2008 (Марк Сэлбі – Джо Пэры)
- ↑ Матч прэм'ер-лігі 2008 (Марк Сэлбі – Джон Хігінс)
- ↑ Паўфінальны матч прэм'ер-лігі 2008 (Марк Сэлбі – Стывен Хендры)
- ↑ Фінальны матч прэм'ер-лігі 2008 (Роні О'Саліван – Марк Сэлбі)
- ↑ Матч 1/16 фіналу чэмпіянату Вялікабрытаніі 2008 (Марк Сэлбі – Марк Уільямс) Другая частка Трэцяя частка Чацвёртая частка
- ↑ Матч 1/8 фіналу Мастэрс 2009 (Марк Сэлбі – Рыкі Уолдэн) Другая частка
- ↑ Чвэрцьфінальны матч Мастэрс 2009 (Марк Сэлбі – Марк Ален) Другая частка
- ↑ Паўфінальны матч Мастэрс 2009 (Марк Сэлбі – Джон Хігінс) Другая частка
- ↑ Фінальны матч Мастэрс 2009 (Марк Сэлбі – Роні О'Саліван) Другая частка Трэцяя частка Чацвёртая частка
- ↑ Матч 1/16 фіналу чэмпіянату свету 2009 (Марк Сэлбі – Рыкі Уолдэн) Другая частка Трэцяя частка Чацвёртая частка
- ↑ Матч 1/8 фіналу чэмпіянату свету 2009 (Грэм Дот – Марк Сэлбі) Другая частка Трэцяя частка Чацвёртая частка Пятая частка Шостая частка
- ↑ Чвэрцьфінальны матч чэмпіянату свету 2009 (Джон Хігінс – Марк Сэлбі) Другая частка Трэцяя частка Чацвёртая частка Пятая частка Шостая частка
- ↑ Фінальны матч турніру сусветнай серыі 2008/2009 у Джэрсі (Марк Сэлбі – Джон Хігінс)
- ↑ Апошнія восем удараў максімальнага брэйка Марка Сэлбі на Цзянсу Класік 2009
- ↑ Матч 1/16 фіналу Гран-пры 2009 (Марк Сэлбі – Кен Доэрці) Другая частка
- ↑ Фінальны матч Мастэрс 2010 (Роні О'Саліван – Марк Сэлбі) Другая частка
- ↑ Паўфінальны матч Шанхай Мастэрс 2010 (Марк Сэлбі – Алістэр Картэр)
- ↑ Матч 1/32 фіналу World Open 2010 (Марк Сэлбі – Бары Хокінс)
- ↑ Фінальны матч першай групы Championship League 2011 (Марк Сэлбі – Алістэр Картэр)
- ↑ Фінальны матч German Masters 2011 (Марк Сэлбі – Марк Уільямс)
- ↑ Матч 1/32 фіналу Усі Класік 2014 (Марк Сэлбі – Робі Уільямс)
- ↑ Матч 1/16 фіналу Усі Класік 2014 (Марк Сэлбі – Лян Вэньбо)
- ↑ Матч 1/64 фіналу адкрытага чэмпіянату Рыгі 2014 (Марк Сэлбі – Ян Бэрнс)
- ↑ Паўфінальны матч адкрытага чэмпіянату Рыгі 2014 (Марк Сэлбі – Бары Хокінс)
- ↑ Фінальны матч адкрытага чэмпіянату Рыгі 2014 (Марк Сэлбі – Марк Ален)
- ↑ Матч 1/16 фіналу Пол Хантэр Класік 2014 (Марк Сэлбі – Шон Мёрфі)
- ↑ Чвэрцьфінальны матч Пол Хантэр Класік 2014 (Марк Сэлбі – Рыкі Уолдэн)
- ↑ Матч 1/16 фіналу Шанхай Мастэрс 2014 (Марк Сэлбі – Кен Доэрці)
- ↑ Чвэрцьфінальны матч Шанхай Мастэрс 2014 (Марк Сэлбі – Фергал О'Браен) Другая частка
- ↑ Паўфінальны матч Шанхай Мастэрс 2014 (Марк Сэлбі – Марк Ален
- ↑ Фінальны матч чэмпіянату свету па пуле-8 2006 (Дарэн Эплтан - Марк Сэлбі)
- ↑ Матч 1/16 фіналу чэмпіянату свету па кітайскім пуле 2015 (Шы Ханьцын - Марк Сэлбі)
- ↑ Матч 1/8 фіналу чэмпіянату свету па кітайскім пуле 2015 (Крыс Мелінг - Марк Сэлбі)
- ↑ Чвэрцьфінальны матч чэмпіянату свету па кітайскім пуле 2015 (Марк Сэлбі - Лю Чуан)
- ↑ Паўфінальны матч чэмпіянату свету па кітайскім пуле 2015 (Марк Сэлбі - Лю Хайтаа)
- ↑ Фінальны матч чэмпіянату свету па кітайскім пуле 2015 (Марк Сэлбі - Дарэн Эплтан)
- ↑ Брэйк у 141 ачко Марка Сэлбі (Мастэрс 2008)
- ↑ Апошнія восем удараў першага максімальнага брэйка Марка Сэлбі (Цзянсу Класік 2009)
- ↑ Брэйк у 144 ачкі Марка Сэлбі (адкрыты чэмпіянат Уэльса 2013)
- ↑ Брэйк у 140 ачкоў Марка Сэлбі (адкрыты чэмпіянат Кітая 2013)
- ↑ Другі максімальны брэйк Марка Сэлбі (чэмпіянат Вялікабрытаніі 2013)
- ↑ Брэйк у 145 ачкоў Марка Сэлбі (адкрыты чэмпіянат Кітая 2015)
- ↑ Брэйк у 141 ачко Марка Сэлбі (адкрыты чэмпіянат Аўстраліі 2015)
- ↑ Брэйк у 143 ачкі Марка Сэлбі (чэмпіянат свету 2017)
- ↑ Брэйк у 143 ачкі Марка Сэлбі (Пол Хантэр Класік 2017)
- ↑ Брэйк у 143 ачкі Марка Сэлбі (Адкрыты чэмпіянат Уэльса 2018)
- ↑ Брэйк у 141 ачко Марка Сэлбі (Адкрыты чэмпіянат Кітая 2018)
- ↑ Брэйк у 143 ачкі Марка Сэлбі (Адкрыты чэмпіянат Кітая 2018)
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ http://www.imdb.com/name/nm2941731/bio Праверана 19 ліпеня 2018.
- ↑ https://cuetracker.net/players/mark-selby Праверана 19 ліпеня 2018.
- ↑ https://uk.eurosport.yahoo.com/18032010/58/willie-thorne.html
- ↑ http://www.bbc.com/sport/0/snooker/27289016
- ↑ а б в Mark Selby exclusive: 'I could never bring myself to ask my mum: why did you leave me as a kid?' . uk.sports.yahoo.com. Архівавана з першакрыніцы 12 лістапада 2015. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Mark Selby - Player Of The Month(недаступная спасылка). worldsnooker.com. Архівавана з першакрыніцы 30 мая 2015. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Mark Selby . Pro Snooker Blog. Архівавана з першакрыніцы 6 кастрычніка 2014. Праверана 2 сакавіка 2015.
- ↑ Mark Selby - Season 1998-1999 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 25 лютага 2015. Праверана 25 лютага 2015.
- ↑ Mark Selby dedicates World Championship title to late father . BBC Sport (6 мая 2014). Архівавана з першакрыніцы 25 лютага 2015. Праверана 7 May 2014.
- ↑ Snooker World Championship: Mark Selby toasts his maiden win... with Iron Maiden . The Independent (6 мая 2014). Архівавана з першакрыніцы 9 мая 2014. Праверана 7 мая 2014.
- ↑ Mark Selby takes tough route to summit as snooker star reveals dad's dying wish was to see him become world champion . dailymail.co.uk. Архівавана з першакрыніцы 12 лістапада 2015. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Mark Selby - Season 1999-2000 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 25 лютага 2015. Праверана 25 лютага 2015.
- ↑ 2000/2001 Ranking List(недаступная спасылка). CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 5 мая 2014. Праверана 17 студзеня 2022.
- ↑ Mark Selby - Season 2000-2001 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 25 лютага 2015. Праверана 25 лютага 2015.
- ↑ 2002 China Open . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 5 кастрычніка 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Ding Junhui - Season 2001-2002 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 25 лютага 2015. Праверана 25 лютага 2015.
- ↑ Stephen Hendry. Biography at biogs.com.
- ↑ Embassy World Championship 2001 . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 10 жніўня 2014. Праверана 14 верасня 2012.
- ↑ World Snooker Player Profiles(недаступная спасылка). sportinglife.com. Архівавана з першакрыніцы 16 ліпеня 2011. Праверана 22 снежня 2007.
- ↑ Mark Selby - Season 2001-2002 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 25 лютага 2015. Праверана 25 лютага 2015.
- ↑ а б в Embassy World Rankings issued after the Embassy World Championship 2002(недаступная спасылка). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 4 чэрвеня 2002. Праверана 10 студзеня 2013.
- ↑ а б 2003 Scottish Open . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 19 красавіка 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Mark Selby - Season 2002-2003 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 25 лютага 2015. Праверана 25 лютага 2015.
- ↑ Embassy World Rankings issued after the 2003 Embassy World Championship . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 8 чэрвеня 2003. Праверана 24 чэрвеня 2013.
- ↑ Mark Selby - Season 2003-2004 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 26 лютага 2015. Праверана 26 лютага 2015.
- ↑ а б в г The Official Rankings for the 2004/2005 Season . Embassy Snooker. Архівавана з першакрыніцы 4 снежня 2004. Праверана 25 мая 2012.
- ↑ Джонс, Клайв; Уорэн, Дэн (3 мая 2004). "O'Sullivan wins World crown". BBC Sport. Праверана 24 сакавіка 2011.
- ↑ Mark Selby - Season 2004-2005 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 26 лютага 2015. Праверана 26 лютага 2015.
- ↑ а б Official ranking list for the 2005/06 season . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 5 лістапада 2005. Праверана 24 ліпеня 2013.
- ↑ "Марк Сэлбі разарваў адносіны з сваім менеджэрам Мукешам Пармарам". 27 сакавіка 2013. Архівавана з арыгінала 26 кастрычніка 2013. Праверана 27 лютага 2015.
- ↑ а б в "Dogged Dott wins epic world final". BBC Sport. 2 мая 2006. Архівавана з арыгінала 2 снежня 2010. Праверана 27 кастрычніка 2010.
- ↑ "Mark Williams". worldsnooker.com. Архівавана з арыгінала 16 красавіка 2014. Праверана 26 лютага 2015.
- ↑ Mark Selby - Season 2005-2006 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 26 лютага 2015. Праверана 26 лютага 2015.
- ↑ а б в Official Rankings . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 29 сакавіка 2007. Праверана 26 лютага 2015.
- ↑ "Ebdon beats Fu in last-frame epic". BBC Sport. 29 красавіка 2006. Архівавана з арыгінала 6 сакавіка 2007. Праверана 27 лютага 2015.
- ↑ SAGA Insurance Masters 2007 . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 10 лютага 2015. Праверана 27 лютага 2015.
- ↑ Mark Selby - Season 2006-2007 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 27 лютага 2015. Праверана 27 лютага 2015.
- ↑ а б в Higgins beats brave Selby in epic (англ.). BBC Sport (8 мая 2007). Архівавана з першакрыніцы 21 кастрычніка 2007. Праверана 17 снежня 2013.
- ↑ 2007 World Championship . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 8 ліпеня 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Selby completes amazing comeback (англ.). BBC Sport (25 красавіка 2007). Архівавана з першакрыніцы 14 снежня 2013. Праверана 17 снежня 2013.
- ↑ Sizzling Selby knocks out Ebdon (англ.). BBC Sport (30 красавіка 2007). Архівавана з першакрыніцы 14 снежня 2013. Праверана 17 снежня 2013.
- ↑ Selby finally shakes off Carter (англ.). BBC Sport (2 мая 2007). Архівавана з першакрыніцы 14 снежня 2013. Праверана 17 снежня 2013.
- ↑ Chowdhury, Saj (2 мая 2005). "Qualifier Murphy wins world title". BBC Sport. Архівавана з арыгінала 22 снежня 2014. Праверана 27 лютага 2015.
- ↑ Selby pips Murphy to world final (англ.). BBC Sport (5 мая 2007). Архівавана з першакрыніцы 2 лістапада 2014. Праверана 17 снежня 2013.
- ↑ Murphy and Selby join Championship Snooker(недаступная спасылка). Matchroom Sport (6 лютага 2008). Архівавана з першакрыніцы 26 лютага 2008. Праверана 27 лютага 2015.
- ↑ Hot Shot . BBC Leicester. Архівавана з першакрыніцы 23 студзеня 2009. Праверана 17 снежня 2013.
- ↑ Selby's Had His Chip . World Snooker. Архівавана з першакрыніцы 14 мая 2007. Праверана 17 снежня 2013.
- ↑ Warsaw Snooker Tour 16.06.2007-17.06.2007(недаступная спасылка). Snooker.pl. Архівавана з першакрыніцы 24 красавіка 2014. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Roewe Shanghai Masters 2007 . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 10 ліпеня 2014.
- ↑ 2007 Royal London Watches Grand Prix Stage 2(недаступная спасылка). globalsnookercentre.co.uk. Global Snooker Centre. Архівавана з першакрыніцы 30 студзеня 2009. Праверана 3 сакавіка 2015.
- ↑ а б в г Official Rankings . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 7 чэрвеня 2007. Праверана 3 сакавіка 2015.
- ↑ а б в Selby trounces Lee to win Masters . BBC Sport. Архівавана з першакрыніцы 7 мая 2014.
- ↑ Эвертан, Клайв (17 снежня 2007). "O'Sullivan brilliance leaves McGuire floundering". Лондан: guardian.co.uk. Архівавана з арыгінала 12 мая 2008.
- ↑ а б в Selby comeback stuns O'Sullivan . BBC Sport. Архівавана з першакрыніцы 14 снежня 2013.
- ↑ Hamilton battles on through the pain barrier . Matchroom Sport (11 сакавіка 2008). Архівавана з першакрыніцы 14 мая 2008. Праверана 3 сакавіка 2015.
- ↑ Selby warms up for the Crucible in fine style . Matchroom Sport (17 красавіка 2008). Архівавана з першакрыніцы 12 лютага 2010. Праверана 3 сакавіка 2015.
- ↑ Рупарын, Лес (22 красавіка 2008). "King reigns supreme as Selby makes early exit". Лондан: guardian.co.uk. Архівавана з арыгінала 7 снежня 2009.
- ↑ а б Perry wins Championship League Snooker . Matchroom Sport (15 мая 2008). Архівавана з першакрыніцы 4 верасня 2010. Праверана 3 сакавіка 2015.
- ↑ а б в г World Rankings 2008/2009 . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 1 лютага 2015.
- ↑ Mark Selby - Season 2007-2008 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 3 сакавіка 2015.
- ↑ 2007 UK Championship . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 21 чэрвеня 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ 2008 Masters . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 17 красавіка 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ 2008 Welsh Open . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 21 чэрвеня 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ 2008 Guolian Securities Jiangsu Snooker Classic(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 9 чэрвеня 2008. Праверана 5 сакавіка 2015.
- ↑ Ian McCulloch - Season 2006-2007 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2015.
- ↑ Ian McCulloch - Season 2007-2008 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2015.
- ↑ Ian McCulloch - Season 2008-2009 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2015.
- ↑ а б в Premier League Snooker 2008 - Results . Global Snooker. Архівавана з першакрыніцы 7 красавіка 2014.
- ↑ Roewe Shanghai Masters 2008: Day Five – Selby fights back as Walden makes first semi . Pro Snooker Blog. Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2015.
- ↑ Walden stuns O'Sullivan in final . BBC Sport (5 кастрычніка 2008). Архівавана з першакрыніцы 11 сакавіка 2009. Праверана 5 сакавіка 2015.
- ↑ "Ronnie - My Greatest Achievement". World Snooker. guffoo.cz. Архівавана з арыгінала 5 сакавіка 2014.
- ↑ Selby wins first Championship League group . matchroomsport.com. Matchroom Sport (6 студзеня 2009). Архівавана з першакрыніцы 21 сакавіка 2009. Праверана 5 сакавіка 2015.
- ↑ "CENTURION SELBY". SNOOKER SCENE BLOG. 6 студзеня 2009. Архівавана з арыгінала 13 мая 2012.
- ↑ 2009 Masters . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 1 жніўня 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Wembley Masters 2009: Day Two Reports . Pro Snooker Blog. Архівавана з першакрыніцы 16 чэрвеня 2013.
- ↑ Wembley Masters 2009: Day Five Reports . Pro Snooker Blog. Архівавана з першакрыніцы 8 сакавіка 2015.
- ↑ Wembley Masters 2009: Semi-final News . Pro Snooker Blog. Архівавана з першакрыніцы 13 лютага 2009.
- ↑ "O'Sullivan wins third world title". BBC Sport. 5 мая 2008. Архівавана з арыгінала 30 кастрычніка 2014.
- ↑ Wembley Masters 2009: Selby unable to make it count as O'Sullivan pulls level . Pro Snooker Blog. Архівавана з першакрыніцы 20 лютага 2013.
- ↑ а б Wembley Masters 2009: O'Sullivan battles to fourth Masters title . Pro Snooker Blog. Архівавана з першакрыніцы 16 чэрвеня 2013.
- ↑ Anthony Hamilton - Season 2005-2006 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 8 сакавіка 2015.
- ↑ Anthony Hamilton - Season 2006-2007 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 8 сакавіка 2015.
- ↑ Anthony Hamilton - Season 2007-2008 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 8 сакавіка 2015.
- ↑ Anthony Hamilton - Season 2008-2009 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 8 сакавіка 2015.
- ↑ Hamilton outlasts Selby in marathon . Eurosport. Архівавана з першакрыніцы 8 сакавіка 2015.
- ↑ Writ claim disrupts Selby match . BBC Sport. Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2014.
- ↑ Cue the legal papers: The moment snooker star is served £14,000 writ during live match on BBC . dailymail.co.uk. Архівавана з першакрыніцы 1 лютага 2011.
- ↑ а б Maximum Mark . Pro Snooker Blog. Архівавана з першакрыніцы 16 чэрвеня 2013.
- ↑ Teenager Trump delighted at Premier League spot . matchroomsport.com. Matchroom Sport (26 сакавіка 2009). Архівавана з першакрыніцы 1 верасня 2009. Праверана 9 сакавіка 2015.
- ↑ Qualifying (Results) . Global Snooker. Архівавана з першакрыніцы 12 лютага 2012.
- ↑ Betfred World Championship 2009: Day Two Blog . Pro Snooker Blog. Архівавана з першакрыніцы 16 чэрвеня 2013.
- ↑ Betfred World Championship 2009: Day Three Blog . Pro Snooker Blog. Архівавана з першакрыніцы 16 чэрвеня 2013.
- ↑ John Higgins holds his nerve to beat Jamie Cope in dramatic finale . the guardian. Архівавана з першакрыніцы 9 сакавіка 2015.
- ↑ Murphy takes the upper hand after Hendry's inspired maximum . the guardian. Архівавана з першакрыніцы 9 сакавіка 2015.
- ↑ 'Awesome' Murphy beats Hendry to claim semi-final place . the guardian. Архівавана з першакрыніцы 9 сакавіка 2015.
- ↑ "John Higgins sets up semi-final with Mark Allen". Лондан: The Daily Telegraph. 29 красавіка 2009. Архівавана з арыгінала 19 мая 2015. Праверана 9 сакавіка 2015.
- ↑ Ашэндэн, Марк (4 мая 2009). "Higgins earns third world crown". BBC Sport. Архівавана з арыгінала 19 красавіка 2012. Праверана 9 сакавіка 2015.
- ↑ World Rankings 2009/2010 . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 1 лютага 2015.
- ↑ Mark Selby - Season 2008-2009 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 9 сакавіка 2015.
- ↑ 2008 World Series of Snooker – Event 1 Jersey . Global Snooker Centre. Архівавана з першакрыніцы 23 снежня 2008. Праверана 9 сакавіка 2015.
- ↑ 2008 World Series of Snooker – Event 3 Warsaw . Global Snooker Centre. Архівавана з першакрыніцы 24 снежня 2008. Праверана 9 сакавіка 2015.
- ↑ 2008 World Series of Snooker – Event 4 Moscow . Global Snooker Centre. Архівавана з першакрыніцы 24 снежня 2008. Праверана 9 сакавіка 2015.
- ↑ Global Snooker Coverage: Grand Final(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 2 чэрвеня 2009. Праверана 9 сакавіка 2015.
- ↑ "Уэмблі Мастэрс 2010. Фінал". top-snooker.com. Архівавана з арыгінала 23 студзеня 2010. Праверана 27 верасня 2015.
- ↑ Snooker: Mark Selby aims to go one better in China . Архівавана з першакрыніцы 10 сакавіка 2015.
- ↑ Jiangsu Classic 2009: Day One Scores . Pro Snooker Blog. Архівавана з першакрыніцы 16 чэрвеня 2013.
- ↑ Jiangsu Classic 2009: Day Two Results . Pro Snooker Blog. Архівавана з першакрыніцы 16 чэрвеня 2013.
- ↑ Прэм'ер-ліга 2009. Без марка Сэлбі і Дзіна Цзюньхуэя . Top Snooker. Архівавана з першакрыніцы 6 студзеня 2012.
- ↑ Shanghai Masters: Crafty Ken KO’s Robbo . Pro Snooker Blog. Архівавана з першакрыніцы 2 кастрычніка 2015. Праверана 2 кастрычніка 2015.
- ↑ Grand Prix 2009: Perry Progresses as Selby crashes out . Pro Snooker Blog. Архівавана з першакрыніцы 23 снежня 2010. Праверана 2 кастрычніка 2015.
- ↑ UK Championship 2009: Day Two Observations . Pro Snooker Blog. Архівавана з першакрыніцы 23 снежня 2010. Праверана 2 кастрычніка 2015.
- ↑ Selby delight at Hendry 'scalp' . BBC Sport. Архівавана з першакрыніцы 13 студзеня 2010. Праверана 2 кастрычніка 2015.
- ↑ UK Championship 2009: Day Six News . Pro Snooker Blog. Архівавана з першакрыніцы 16 чэрвеня 2013. Праверана 2 кастрычніка 2015.
- ↑ 2010 Masters . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 5 мая 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Masters 2010: Day One Blog . Pro Snooker Blog. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Masters 2010: Day Six News . Pro Snooker Blog. Архівавана з першакрыніцы 11 лістапада 2010. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Selby sets up repeat final . Pro Snooker Blog. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Tournament History - Masters . cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 19 студзеня 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ а б Super Selby Stuns O'Sullivan! . Pro Snooker Blog. Архівавана з першакрыніцы 24 сакавіка 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ 2010 Welsh Open . cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 1 жніўня 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ 2010 China Open . cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 1 жніўня 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ 2010 World Championship . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 1 жніўня 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Mark Selby ends Ken Doherty’s World Championship dream at the Crucible . telegraph.co.uk (18 красавіка 2010). Архівавана з першакрыніцы 3 кастрычніка 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ World Snooker: Selby beats Hendry to reach last eight . BBC Sport (25 красавіка 2010). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2015. Праверана 20 снежня 2013.
- ↑ Victorious Ronnie O'Sullivan faces Mark Selby in quarter-final(недаступная спасылка). The Guardian (26 красавіка 2010). Архівавана з першакрыніцы 3 кастрычніка 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Mark Selby shocks Ronnie O'Sullivan at Crucible . BBC Sport (28 красавіка 2010). Архівавана з першакрыніцы 19 мая 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Dott dominates Selby to lead 10-6 . ESPN (30 красавіка 2010). Архівавана з першакрыніцы 3 кастрычніка 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Graeme Dott beats Mark Selby to reach Crucible final . BBC Sport (1 мая 2010). Архівавана з першакрыніцы 18 мая 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Provisional World Rankings 2010/2011 . snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 23 красавіка 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ 2010 PTC - Event 2 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 5 кастрычніка 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ 2010 PTC - Event 1 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 3 кастрычніка 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ PTC Event One: Professionals Show Their Class . Pro Snooker Blog (27 чэрвеня 2010). Архівавана з першакрыніцы 11 кастрычніка 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ PTC2: Top Names Sent Packing as Last 16 is decided . Pro Snooker Blog (10 ліпеня 2010). Архівавана з першакрыніцы 22 снежня 2010. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ а б Super Selby Storms to PTC2 Title . Pro Snooker Blog (11 ліпеня 2010). Архівавана з першакрыніцы 21 лістапада 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Round-robin stage results(недаступная спасылка). Global Snooker. Архівавана з першакрыніцы 23 ліпеня 2010. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Sangsom 6Red World Championships 2010 . Cue Sports India. Архівавана з першакрыніцы 2 ліпеня 2012. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ 2010 PTC - Event 3 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 3 кастрычніка 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Lisowski ousts Selby to reach first professional final . Pro Snooker Blog (8 жніўня 2010). Архівавана з першакрыніцы 23 снежня 2010. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ O'Sullivan and Trump Through to Last 16 (updated) . Pro Snooker Blog (14 жніўня 2010). Архівавана з першакрыніцы 21 жніўня 2010. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ 2010 EPTC - Event 1 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Shanghai Masters 2010: Legends Struggle as Selby and Ding Survive . Pro Snooker Blog (8 верасня 2010). Архівавана з першакрыніцы 18 лістапада 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Shanghai Masters 2010: Last 16 Review . Pro Snooker Blog (9 верасня 2010). Архівавана з першакрыніцы 23 снежня 2010. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Shanghai Masters 2010: Selby Marches On . Pro Snooker Blog (10 верасня 2010). Архівавана з першакрыніцы 20 лістапада 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Shanghai Masters 2010: Burnett Stuns Shotgun to reach maiden final, faces Carter . Pro Snooker Blog (11 верасня 2010). Архівавана з першакрыніцы 27 лістапада 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Williams fights back to make winning Premier League return(недаступная спасылка). premierleaguesnooker.com. Matchroom Sport. Архівавана з першакрыніцы 19 верасня 2010. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ 2010 World Open . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ World Champion Robertson begins 2010 PLS campaign with a defeat(недаступная спасылка). premierleaguesnooker.com. Matchroom Sport. Архівавана з першакрыніцы 9 кастрычніка 2010. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ 2010 EPTC - Event 2 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ EPTC2: Murphy takes EPTC2 title . Pro Snooker Blog (3 кастрычніка 2010). Архівавана з першакрыніцы 16 чэрвеня 2013. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Ding clinches first win of the Premier League campaign(недаступная спасылка). premierleaguesnooker.com. Matchroom Sport. Архівавана з першакрыніцы 3 лістапада 2012. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ 2010 EPTC - Event 5 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Super Selby goes top(недаступная спасылка). premierleaguesnooker.com. Matchroom Sport. Архівавана з першакрыніцы 3 лістапада 2012. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ 2010 PTC - Event 6 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ 2010 EPTC - Event 3 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ 2010 EPTC - Event 4 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ 2010 EPTC - Event 5 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 3 кастрычніка 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Murphy and Selby hanging on by thread(недаступная спасылка). premierleaguesnooker.com. Matchroom Sport. Архівавана з першакрыніцы 3 лістапада 2012. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Selby crashes out of Premier League Snooker(недаступная спасылка). premierleaguesnooker.com. Matchroom Sport. Архівавана з першакрыніцы 18 сакавіка 2012. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ 2010 PartyCasino.com Premier League Snooker Results(недаступная спасылка). premierleaguesnooker.com. Matchroom Sport. Архівавана з першакрыніцы 17 кастрычніка 2012. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ 2010 EPTC - Event 6 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 19 мая 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Order of Merit . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (22 лістапада 2010). Архівавана з першакрыніцы 29 студзеня 2013. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ 2011 German Masters . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 5 кастрычніка 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ UK Championship 2010: Day One Blog . Pro Snooker Blog (4 снежня 2010). Архівавана з першакрыніцы 7 снежня 2010. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ UK Championship 2010: Tuesday News (Updated) . Pro Snooker Blog (7 снежня 2010). Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ World rankings after UK Championship (PDF)(недаступная спасылка). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (13 снежня 2010). Архівавана з першакрыніцы 25 студзеня 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ 2011 CLS – Group One results(недаступная спасылка). championshipleaguesnooker.co.uk. Matchroom Sport. Архівавана з першакрыніцы 7 мая 2014. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Selby Dethroned By King . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (9 студзеня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 студзеня 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Blackpool Day Three . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (30 студзеня 2011). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Selby ready for Hendry battle in Berlin . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (3 лютага 2011). Архівавана з першакрыніцы 7 лютага 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Swail’s Berlin run continues against Murphy . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (4 лютага 2011). Архівавана з першакрыніцы 8 лютага 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Selby thumps Ding to make Berlin semis . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (5 лютага 2011). Архівавана з першакрыніцы 15 красавіка 2013. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Williams and Selby to meet in German Masters final . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (5 лютага 2011). Архівавана з першакрыніцы 4 студзеня 2014. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ а б Mark Williams clinches German Masters title . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (7 лютага 2011). Архівавана з першакрыніцы 4 студзеня 2014. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Sensational Selby . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (15 лютага 2011). Архівавана з першакрыніцы 19 лютага 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Day Dream . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (16 лютага 2011). Архівавана з першакрыніцы 21 лютага 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Maguire And Selby Into Semis . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (18 лютага 2011). Архівавана з першакрыніцы 21 лютага 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Maguire Downs Selby In Late Drama . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (20 лютага 2011). Архівавана з першакрыніцы 23 лютага 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Selby excited about clash with Williams . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (18 сакавіка 2011). Архівавана з першакрыніцы 14 красавіка 2013. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Selby aiming for another ranking trophy . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (20 сакавіка 2011). Архівавана з першакрыніцы 14 красавіка 2013. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Gould holds his nerve to claim final spot . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (20 сакавіка 2011). Архівавана з першакрыніцы 15 красавіка 2013. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ 2011 CLS – Winners Group results(недаступная спасылка). championshipleaguesnooker.co.uk. Matchroom Sport. Архівавана з першакрыніцы 7 мая 2014. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ 2011 China Open . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 5 кастрычніка 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Selby, Milkins and Walden all fight back to win . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (30 сакавіка 2011). Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Ding keeps home hopes alive / Round-up . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (31 сакавіка 2011). Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Carter floored by 'unbeatable' Selby effort . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (1 красавіка 2011). Архівавана з першакрыніцы 6 красавіка 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Selby aims for 'overdue' second tv ranking win . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (2 красавіка 2011). Архівавана з першакрыніцы 5 красавіка 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ а б China Open final: Frame-by-frame report . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (3 красавіка 2011). Архівавана з першакрыніцы 5 снежня 2014. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Selby Aims To Be Fighting Fit For Sheffield . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (28 сакавіка 2011). Архівавана з першакрыніцы 6 красавіка 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Shakin' Stevens Falls To Allen . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (21 красавіка 2011). Архівавана з першакрыніцы 26 красавіка 2014. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Selby breezes into Last 16 in Sheffield . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (21 красавіка 2011). Архівавана з першакрыніцы 26 красавіка 2014. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Sensational Selby Has Hendry On The Ropes . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (23 красавіка 2011). Архівавана з першакрыніцы 27 красавіка 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Selby rewrites the Crucible record books . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (24 красавіка 2011). Архівавана з першакрыніцы 2 мая 2014. Праверана 20 снежня 2013.
- ↑ Selby: I can't play any better than that . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (25 красавіка 2011). Архівавана з першакрыніцы 26 красавіка 2014. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Selby battling to keep Crucible hopes alive . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (27 красавіка 2011). Архівавана з першакрыніцы 30 красавіка 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Chinese Cracker Into Semis . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (27 красавіка 2011). Архівавана з першакрыніцы 29 красавіка 2014. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Rankings after 2011 World Championship . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (4 мая 2011). Архівавана з першакрыніцы 19 сакавіка 2012. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ 2011 PTC - Event 1 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 29 мая 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Murphy And Selby Into Semis . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 11 ліпеня 2011. Праверана 8 ліпеня 2011.
- ↑ Ding Denied By Super Selby . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (9 ліпеня 2011). Архівавана з першакрыніцы 12 ліпеня 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ All Square In Wuxi Final . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (10 ліпеня 2011). Архівавана з першакрыніцы 14 ліпеня 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Selby Captures Wuxi Crown . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (10 ліпеня 2011). Архівавана з першакрыніцы 26 студзеня 2013. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ England cruise to victory in World Cup opener . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (12 ліпеня 2011). Архівавана з першакрыніцы 15 ліпеня 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ England and Wales close in on quarters . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (13 ліпеня 2011). Архівавана з першакрыніцы 14 верасня 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Carter aiming for World Cup knockout blow . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (14 ліпеня 2011). Архівавана з першакрыніцы 18 ліпеня 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ England maintain record to avoid Scotland clash . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (15 ліпеня 2011). Архівавана з першакрыніцы 20 ліпеня 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ England's Snooker World Cup hopes in ruins . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (16 ліпеня 2011). Архівавана з першакрыніцы 20 ліпеня 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Марк Сэлбі: «Я самы шчаслівы чалавек» (руск.). top-snooker.com (4 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 4 кастрычніка 2015. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ Super Selby / Liang misses out on maximum . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (20 ліпеня 2011). Архівавана з першакрыніцы 16 чэрвеня 2012. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Bingham win sets up grudge match with Allen . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (21 ліпеня 2011). Архівавана з першакрыніцы 24 ліпеня 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Semi-finalist Doherty reveals he nearly quit . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (22 ліпеня 2011). Архівавана з першакрыніцы 24 ліпеня 2011. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ 2011 PTC - Event 2 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 29 мая 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ 2011 PTC - Event 3 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 29 мая 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ а б в Results (англ.). World Snooker (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 8 кастрычніка 2011.
- ↑ Марк Сэлбі - пераможца Шанхай Мастэрс 2011 (руск.). http://top-snooker.com/ (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 25 верасня 2011.
- ↑ а б 2011 PTC - Event 4 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 29 мая 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ а б Selby wins his second title in two months . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (28 жніўня 2011). Архівавана з першакрыніцы 3 кастрычніка 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ O'Sullivan Shines In Shanghai . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (6 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Top Stars Step Up . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (8 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Superb Selby Into Semis . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (9 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ King Hit For Six . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (10 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Slender Lead For Selby . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 3 кастрычніка 2015.
- ↑ Success For The Boy From Brazil . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (16 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 30 снежня 2011. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ Awesome Four-Some . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (18 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 30 снежня 2011. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ 2011 PTC - Event 5 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 29 мая 2015. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ 2011 PTC - Event 7 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 29 мая 2015. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ 2011 PTC - Event 8 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 29 мая 2015. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ 2011 PTC - Event 9 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 29 мая 2015. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ 2011 PTC - Event 10 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 29 мая 2015. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ Strong Start For Selby . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (4 снежня 2011). Архівавана з першакрыніцы 6 студзеня 2012. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ Selby Joins Casualties As Fu Fires . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (7 снежня 2011). Архівавана з першакрыніцы 9 студзеня 2012. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ 2011 PTC - Event 11 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 29 мая 2015. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ Selby Keeps Focus To Earn Murphy Tie . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (18 студзеня 2012). Архівавана з першакрыніцы 23 студзеня 2012. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ Murphy Earns First Masters Semi . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (20 студзеня 2012). Архівавана з першакрыніцы 23 студзеня 2012. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ 2011 Snooker Shootout . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 4 кастрычніка 2015. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ Rocket's Berlin Blast . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (2 лютага 2012). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2012. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ 2012 German Masters . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 29 мая 2015. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ Maguire Tops Trump On Last Black . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (3 лютага 2012). Архівавана з першакрыніцы 7 лютага 2012. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ 2012 CLS – Group One results(недаступная спасылка). championshipleaguesnooker.co.uk. Matchroom Sport. Архівавана з першакрыніцы 9 мая 2014. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ 2012 CLS – Group Two results(недаступная спасылка). championshipleaguesnooker.co.uk. Matchroom Sport. Архівавана з першакрыніцы 9 мая 2014. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ 2012 CLS – Group Three results(недаступная спасылка). championshipleaguesnooker.co.uk. Matchroom Sport. Архівавана з першакрыніцы 9 мая 2014. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ 2012 CLS – Group Four results(недаступная спасылка). championshipleaguesnooker.co.uk. Matchroom Sport. Архівавана з першакрыніцы 9 мая 2014. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ 2012 CLS – Group Five results(недаступная спасылка). championshipleaguesnooker.co.uk. Matchroom Sport. Архівавана з першакрыніцы 9 мая 2014. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ а б в Ding Prince Of Wales . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (19 лютага 2012). Архівавана з першакрыніцы 23 лютага 2012.
- ↑ Selby Gives Baird The Blues . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (14 лютага 2012). Архівавана з першакрыніцы 17 лютага 2012.
- ↑ Trump Earns O'Sullivan Meeting . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (16 лютага 2012). Архівавана з першакрыніцы 19 лютага 2012.
- ↑ Ding Through As Lee Fumes About Phone . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (17 лютага 2012). Архівавана з першакрыніцы 21 лютага 2012.
- ↑ Selby Ends O'Sullivan's Run . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (18 лютага 2012). Архівавана з першакрыніцы 21 лютага 2012.
- ↑ Relieved Selby Sees Off Lu . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (29 лютага 2012). Архівавана з першакрыніцы 3 сакавіка 2012.
- ↑ Ace Allen Stuns Trump . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (1 сакавіка 2012). Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2012.
- ↑ Allen And Selby Into Semis . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (2 сакавіка 2012). Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2012.
- ↑ www.worldsnooker.com/page/NewsArticles/0,,13165~2631890,00.html . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (3 сакавіка 2012). Архівавана з першакрыніцы 6 сакавіка 2012.
- ↑ а б Hawk Swoops On Struggling Selby . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (25 красавіка 2012). Архівавана з першакрыніцы 31 мая 2014.
- ↑ PTC Order of Merit after PTC12 . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 29 студзеня 2013. Праверана 4 кастрычніка 2015.
- ↑ Selby Shines In Galway . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (16 сакавіка 2012). Архівавана з першакрыніцы 4 кастрычніка 2015.
- ↑ Superb Lee Crushes Selby . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (17 сакавіка 2012). Архівавана з першакрыніцы 18 ліпеня 2014.
- ↑ Selby Doesn’t Hang Around . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (27 сакавіка 2012). Архівавана з першакрыніцы 1 ліпеня 2012.
- ↑ Selby Withdraws With Neck Injury . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (29 сакавіка 2012). Архівавана з першакрыніцы 1 красавіка 2012.
- ↑ Rankings after 2012 World Championship (PDF). World Snooker. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (8 мая 2012). Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2012. Праверана 20 снежня 2013.
- ↑ 2011 Shanghai Masters . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 29 мая 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ 2012 Welsh Open . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Selby Hopes Pain In The Neck Is Gone . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 29 чэрвеня 2012. Праверана 25 чэрвеня 2012.
- ↑ Selby Hammers Out-Of-Sorts Cope . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 3 ліпеня 2012. Праверана 28 чэрвеня 2012.
- ↑ Brilliant Bingham Takes Asian PTC Title . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 14 мая 2014. Праверана 22 чэрвеня 2012.
- ↑ In Form Bingham Keeps Run Going . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 7 мая 2014. Праверана 29 чэрвеня 2012.
- ↑ Sangsom 6 Red World Championship, Group A (2012) . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2014. Праверана 8 лістапада 2015.
- ↑ Six Red World Championship 2012 results . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 3 верасня 2014. Праверана 8 лістапада 2015.
- ↑ Brilliant Burnett Knocks Out Selby . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 7 мая 2014. Праверана 11 ліпеня 2012.
- ↑ Players Tour Championship Event One . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 28 жніўня 2015. Праверана 8 лістапада 2015.
- ↑ Players Tour Championship Event Two . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 8 лістапада 2015.
- ↑ а б Betfair European Tour Event One . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 18 мая 2015. Праверана 20 снежня 2013.
- ↑ Impressive Robertson sees off Selby(недаступная спасылка). premierleaguesnooker.com. Matchroom Sport. Архівавана з першакрыніцы 3 лістапада 2012. Праверана 8 лістапада 2015.
- ↑ Players Tour Championship Event Three . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 10 мая 2015. Праверана 8 лістапада 2015.
- ↑ Cope Sinks Champ Selby . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (18 верасня 2012). Архівавана з першакрыніцы 2 красавіка 2015. Праверана 8 лістапада 2015.
- ↑ Betfair European Tour Event Two . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 31 кастрычніка 2015. Праверана 8 лістапада 2015.
- ↑ Ding win leaves Selby bottom(недаступная спасылка). premierleaguesnooker.com. Matchroom Sport. Архівавана з першакрыніцы 3 лістапада 2012. Праверана 8 лістапада 2015.
- ↑ а б Betfair European Tour Event Three . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 11 ліпеня 2015. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Imperious Bingham on track for play-offs(недаступная спасылка). premierleaguesnooker.com. Matchroom Sport. Архівавана з першакрыніцы 3 лістапада 2012. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Cool Cao Shocks Higgins . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (29 кастрычніка 2012). Архівавана з першакрыніцы 1 лістапада 2012. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Murphy Too Strong For Ding . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (31 кастрычніка 2012). Архівавана з першакрыніцы 4 лістапада 2012. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Issued after the International Championship 2012 . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (5 лістапада 2012). Архівавана з першакрыніцы 16 чэрвеня 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Trump through to semi finals(недаступная спасылка). premierleaguesnooker.com. Matchroom Sport. Архівавана з першакрыніцы 9 лютага 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Players Tour Championship Event Four . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 31 студзеня 2015. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Betfair European Tour Event Four . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 20 жніўня 2015. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ а б в Selby Takes First UK Crown . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (9 снежня 2012). Архівавана з першакрыніцы 16 студзеня 2014. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Nervy Selby Through to Round Two . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (1 снежня 2012). Архівавана з першакрыніцы 5 снежня 2012. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Young Prince Topples King . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (5 снежня 2012). Архівавана з першакрыніцы 8 снежня 2012. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Robertson Crushed By Selby Fight Back . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (7 снежня 2012). Архівавана з першакрыніцы 10 снежня 2012. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Selby Strolls Past Davis To Reach Final . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (8 снежня 2012). Архівавана з першакрыніцы 11 снежня 2012. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Selby And Murphy All Square . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (9 снежня 2012). Архівавана з першакрыніцы 12 снежня 2012. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Issued after the Williamhill.com UK Championship 2012 . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (10 снежня 2012). Архівавана з першакрыніцы 16 чэрвеня 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ а б в Selby The Master Again . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (20 студзеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 11 красавіка 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ а б Selby Wins Again In Munich . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (6 студзеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 16 студзеня 2014. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Comeback King Selby Stuns Bingham . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (16 студзеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 20 студзеня 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Selby Battles Past Williams . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (18 студзеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 22 студзеня 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Selby Edges Dott In Late Drama . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (20 студзеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 12 красавіка 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Selby On Top In Masters Final . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (20 студзеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 7 красавіка 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ 2013 CLS Group Three results & table(недаступная спасылка). championshipleaguesnooker.co.uk. Matchroom Sport. Архівавана з першакрыніцы 9 мая 2014. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ 2013 CLS Group Four results & table(недаступная спасылка). championshipleaguesnooker.co.uk. Matchroom Sport. Архівавана з першакрыніцы 9 мая 2014. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Betfair Shoot Out Day Two . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (26 студзеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 29 студзеня 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Higgins Falls Behind Enemy Lines . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (30 студзеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 30 верасня 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Betfair Shoot Out Day Two . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (31 студзеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 4 лютага 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Selby Reaches Berlin Quarters . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (1 лютага 2013). Архівавана з першакрыніцы 10 красавіка 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Robertson Edges Murphy To Make Semis . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (1 лютага 2013). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Wins For Higgins, Williams And Selby . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (11 лютага 2013). Архівавана з першакрыніцы 15 лютага 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Trump Battles Past 'Slow' Dale . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (13 лютага 2013). Архівавана з першакрыніцы 17 лютага 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Issued after the BetVictor Welsh Open 2013 . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (18 лютага 2013). Архівавана з першакрыніцы 28 лютага 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Ding Floors Hitman With Late Blow . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (27 лютага 2013). Архівавана з першакрыніцы 2 сакавіка 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Three-Ton Trump Into Quarters . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (28 лютага 2013). Архівавана з першакрыніцы 3 сакавіка 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Stevens And Robertson Into Semis . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (1 сакавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 20 лютага 2014. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Allen Sets Up Swail Clash . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (12 сакавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 19 кастрычніка 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Selby Through Despite Black Blunder . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (27 сакавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 24 снежня 2013. Праверана 20 снежня 2013.
- ↑ Lisowski Makes Breakthrough . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (28 сакавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 20 ліпеня 2014. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Murphy Ends Lisowski's Run . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (29 сакавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 1 красавіка 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Selby Storms Into Beijing Final . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (30 сакавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 2 красавіка 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ а б Robertson Cracks China . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (31 сакавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 21 мая 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Issued after China Open 2013 . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (2 красавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 16 чэрвеня 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Selby Keeps Triple Crown Dream Alive . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (24 красавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 14 снежня 2014. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Dott Battles To Level With Murphy . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (26 красавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 15 снежня 2014. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Murphy Outlasts Dott To Reach Quarters . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (27 красавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 15 студзеня 2014. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Hawk Ends Selby's Treble Bid . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (27 красавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 1 мая 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ The world ranking list after the 2013 Betfair World Championship . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (8 мая 2013 2013). Архівавана з першакрыніцы 15 кастрычніка 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Selby Named Player Of The Year . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (9 мая 2013). Архівавана з першакрыніцы 7 чэрвеня 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ 2012 UK Championship . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 6 мая 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ 2013 Masters . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 23 красавіка 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ 2013 China Open . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 3 мая 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Selby Among First Day Casualties . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2015. Праверана 28 мая 2013.
- ↑ а б Asian Tour Event One . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 7 верасня 2015. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Selby Keeps Cool To Escape Burns . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (9 ліпеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 14 красавіка 2015. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Selby Eases Into Last Eight . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (11 ліпеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 14 красавіка 2015. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Selby And Fu Reach Semis . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (12 ліпеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 12 лістапада 2015. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Robertson To Meet Fu In Final . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (13 ліпеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 19 ліпеня 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ а б European Tour Event Two . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 17 ліпеня 2015. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ European Tour Event Three . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 24 жніўня 2015. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ European Tour Event Four . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 22 кастрычніка 2015. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ SangSom 6 Red World Championship . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 22 кастрычніка 2015. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Ding Comes Through Gilbert Test . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (18 верасня 2013). Архівавана з першакрыніцы 30 верасня 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ www.worldsnooker.com/page/NewsArticles/0,,13165~3464059,00.html . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (19 верасня 2013). Архівавана з першакрыніцы 14 кастрычніка 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Ding To Meet Hawkins In Semis . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (20 верасня 2013). Архівавана з першакрыніцы 23 верасня 2013. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Advani - This Is What I've Dreamed Of . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (15 кастрычніка 2013). Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2013. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Advani And Mehta Into Last 16 . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (16 кастрычніка 2013). Архівавана з першакрыніцы 20 кастрычніка 2013. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Asian Tour Event Three . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Trump Crashes To McManus Defeat . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (28 кастрычніка 2013). Архівавана з першакрыніцы 31 кастрычніка 2013. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Wenbo Brings Down Rocket . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (29 кастрычніка 2013). Архівавана з першакрыніцы 31 кастрычніка 2013. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Ding Stays On Target For Rare Hat-Trick . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (30 кастрычніка 2013). Архівавана з першакрыніцы 1 лістапада 2013. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Fu To Meet Perry In Semis . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (31 кастрычніка 2013). Архівавана з першакрыніцы 23 студзеня 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ European Tour Event Six . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 29 студзеня 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ а б Selby Beats O'Sullivan In Antwerp Thriller . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (17 лістапада 2013). Архівавана з першакрыніцы 26 кастрычніка 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ European Tour Event Seven . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 11 ліпеня 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Success For Selby in Coventry . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (20 лістапада 2013). Архівавана з першакрыніцы 5 снежня 2013. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Bingham beats Selby to reach final . championofchampionssnooker.co.uk. Матчрум Спорт. Архівавана з першакрыніцы 13 лістапада 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ а б Selby To Meet Robertson In York Final . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (7 снежня 2013). Архівавана з першакрыніцы 14 снежня 2013. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Hits Back To Conquer Castle . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (30 лістапада 2013). Архівавана з першакрыніцы 5 снежня 2013. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Slow-Starter Selby Comes Good . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (2 снежня 2013). Архівавана з першакрыніцы 5 снежня 2013. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Seeds Suceed In York . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (3 снежня 2013). Архівавана з першакрыніцы 5 снежня 2013. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Allen And Selby Into Last Eight . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (4 снежня 2013). Архівавана з першакрыніцы 21 сакавіка 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Wins Hawkins Thriller . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (6 снежня 2013). Архівавана з першакрыніцы 16 снежня 2013. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Makes Historic 147 . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (7 снежня 2013). Архівавана з першакрыніцы 14 снежня 2013. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby On Top In UK Final . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (8 снежня 2013). Архівавана з першакрыніцы 10 снежня 2013. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ а б Robertson Takes UK Glory . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (8 снежня 2013). Архівавана з першакрыніцы 11 снежня 2013. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ а б в O'Sullivan The Master . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (19 студзеня 2014). Архівавана з першакрыніцы 3 лютага 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Through After Davis Drama . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (12 студзеня 2014). Архівавана з першакрыніцы 17 студзеня 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Beats Higgins In Classic . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (17 студзеня 2014). Архівавана з першакрыніцы 1 лютага 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Storms Into Masters Final . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (18 студзеня 2014). Архівавана з першакрыніцы 3 лютага 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Rocket On Course For Masters Crown . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (19 студзеня 2014). Архівавана з першакрыніцы 3 лютага 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ 2014 CLS Group Four Results & Table(недаступная спасылка). championshipleaguesnooker.co.uk. Матчрум Спорт (22 студзеня 2014). Архівавана з першакрыніцы 9 мая 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Results From Blackpool . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (25 студзеня 2014). Архівавана з першакрыніцы 3 лютага 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Strong Start For Robertson . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (29 студзеня 2014). Архівавана з першакрыніцы 13 лістапада 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Maflin Knocks Out Selby . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (30 студзеня 2014). Архівавана з першакрыніцы 3 лютага 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ European Tour Event Eight . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 22 кастрычніка 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ ORDER OF MERIT AFTER THE GDYNIA OPEN (ET8) 2014 . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (10 лютага 2014). Архівавана з першакрыніцы 23 лютага 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ 2014 CLS Group Five Results & Table(недаступная спасылка). championshipleaguesnooker.co.uk. Matchroom Sport (10 лютага 2014). Архівавана з першакрыніцы 7 мая 2014. Праверана 11 February 2014.
- ↑ Selby Wins / Davis Beaten . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (20 лютага 2014). Архівавана з першакрыніцы 12 сакавіка 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Sees Off Harold . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (24 лютага 2014). Архівавана з першакрыніцы 13 лістапада 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Wenbo Stuns Murphy In Wales . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (26 лютага 2014). Архівавана з першакрыніцы 12 сакавіка 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Perry And Selby To Meet In Quarters . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (27 лютага 2014). Архівавана з першакрыніцы 6 сакавіка 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Hawkins And Perry Into Semis . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (28 лютага 2014). Архівавана з першакрыніцы 2 красавіка 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Top 16 Through To Haikou . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (15 снежня 2013). Архівавана з першакрыніцы 19 снежня 2013. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Allen Gets Job Dunn In Haikou . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (10 сакавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 13 сакавіка 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Ding Comes Through Advani Test . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (12 сакавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 22 сакавіка 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Fu Beats Robertson In Respot Drama . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (13 сакавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 6 снежня 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby And Fu Into Semis . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (14 сакавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 18 сакавіка 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby To Meet Murphy In Final . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (15 сакавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 18 мая 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ а б Marvellous Murphy Takes Haikou Title . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (16 сакавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 20 сакавіка 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby White-Washed By Gilbert . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (26 сакавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 19 красавіка 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Williams Earns Robertson Clash . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (1 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 13 лістапада 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ China Open . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Ends Whirlwind Run . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (3 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 14 красавіка 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Dunn Shocks Selby In Beijing . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (4 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ а б WORLD RANKINGS AFTER THE CHINA OPEN 2014 . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (7 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 13 красавіка 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Ding Matches Hendry's Record . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (6 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 9 красавіка 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ а б в Selby Conquers The World . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (6 мая 2014). Архівавана з першакрыніцы 9 мая 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Poom Meets Doom As White Shines . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (26 красавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 18 чэрвеня 2013. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Perry Sets Up Rocket Clash . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (21 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 24 красавіка 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Relieved Selby Beats White . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (22 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 25 красавіка 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Dale Breaks 14-Year Crucible Drought . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (24 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 26 красавіка 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Narrow Lead For Selby . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (25 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 2 мая 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Gets Carter To Reach Quarters . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (25 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 29 красавіка 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ www.worldsnooker.com/page/NewsArticles/0,,13165~3789623,00.html . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (26 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 17 снежня 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Hawk Flying / Selby Ahead . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (29 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 2 мая 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby / Hawkins On Brink Of Semis . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (29 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 2 мая 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Strides Into Semis . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (30 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 7 мая 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Takes Early Lead . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (1 мая 2014). Архівавана з першакрыніцы 4 мая 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Retains Two-Frame Advantage . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (2 мая 2014). Архівавана з першакрыніцы 5 мая 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Robertson Fights Back To Level . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (3 мая 2014). Архівавана з першакрыніцы 5 мая 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Beats Robertson In Classic Semi . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (3 мая 2014). Архівавана з першакрыніцы 7 мая 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Two-Frame Lead For O'Sullivan . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (4 мая 2014). Архівавана з першакрыніцы 7 мая 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ O'Sullivan 10-7 Up In World Final . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (4 мая 2014). Архівавана з першакрыніцы 6 мая 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Fights Back To Lead . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (5 мая 2014). Архівавана з першакрыніцы 8 мая 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ WORLD SNOOKER LIMITED PRIZE MONEY RANKINGS AFTER THE WORLD CHAMPIONSHIP 2014 . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (7 мая 2014). Архівавана з першакрыніцы 11 мая 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ O’Sullivan Named Player Of The Year . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (8 мая 2014). Архівавана з першакрыніцы 12 мая 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ 2013 UK Championship . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 6 мая 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ 2014 Masters . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 2 мая 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ 2014 World Championship . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 4 мая 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Selby Storms To Wuxi Win . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (29 мая 2014). Архівавана з першакрыніцы 5 чэрвеня 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Strong Start For Selby In Wuxi . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (24 чэрвеня 2014). Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Suffers Liang Defeat . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (25 чэрвеня 2014). Архівавана з першакрыніцы 28 ліпеня 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Reaches Last 16 . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (10 жніўня 2014). Архівавана з першакрыніцы 14 жніўня 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ а б Selby Takes Riga Title . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (10 жніўня 2014). Архівавана з першакрыніцы 3 студзеня 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Battles To Beat Murphy . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (23 жніўня 2014). Архівавана з першакрыніцы 4 студзеня 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ European Tour Event Two . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Стартаваў чэмпіянат свету па шасці чырвоных(недаступная спасылка). inside-snooker.ru (2 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2016. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Wild Card Zhao Stuns Fu (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (10 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 10 кастрычніка 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Ding And Selby Into Quarters (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (11 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 10 кастрычніка 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Ding Too Strong For Dott (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (12 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 11 лістапада 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Allen Stuns Selby To Reach Final (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (13 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 22 верасня 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Falls Behind Enemy Lines (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (25 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 8 студзеня 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ European Tour Event Three . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 7 верасня 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Trump reaches semis at a canter (англ.). championofchampionssnooker.co.uk. Матчрум Спорт. Архівавана з першакрыніцы 15 лістапада 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Sails Into Round Two (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (26 лістапада 2014). Архівавана з першакрыніцы 4 студзеня 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Marvellous Morris Shocks Selby (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (29 лістапада 2014). Архівавана з першакрыніцы 16 снежня 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ WORLD RANKINGS AFTER THE CORAL UK CHAMPIONSHIP 2014 (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (8 снежня 2014). Архівавана з першакрыніцы 14 снежня 2014. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Murphy Wins Dramatic Masters Opener (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (11 студзеня 2015). Архівавана з першакрыніцы 13 студзеня 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ а б в Selby Takes German Glory (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (8 лютага 2015). Архівавана з першакрыніцы 16 лютага 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Jet-Lagged Selby Battles Through (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (4 лютага 2015). Архівавана з першакрыніцы 10 сакавіка 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Top Seeds Succeed In Germany (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (5 лютага 2015). Архівавана з першакрыніцы 12 сакавіка 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Murphy Downs Rocket In Thriller (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (6 лютага 2015). Архівавана з першакрыніцы 8 лютага 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Sets Up Murphy Final In Berlin (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (7 лютага 2015). Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Murphy Leads German Final (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (8 лютага 2015). Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ WORLD RANKINGSAFTER THE GERMAN MASTERS 2015 (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (8 лютага 2015). Архівавана з першакрыніцы 13 лютага 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Keeps Hot Streak Going (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (17 лютага 2015). Архівавана з першакрыніцы 21 лютага 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Robertson And Selby Scrape Through (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (18 лютага 2015). Архівавана з першакрыніцы 22 лютага 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Struck By Belgian Bullet (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (19 лютага 2015). Архівавана з першакрыніцы 22 лютага 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Kreativ Dental European Tour Event Six . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 4 кастрычніка 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ ORDER OF MERIT AFTER THE KREATIV DENTAL GDYNIA OPEN (ET6) 2015 (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (6 сакавіка 2015). Архівавана з першакрыніцы 2 красавіка 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ http://snooker.org/res/index.asp?event=371 . Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 11 ліпеня 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Winning Start For Selby (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (16 сакавіка 2015). Архівавана з першакрыніцы 2 красавіка 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ O'Sullivan Storms Into Quarters (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (18 сакавіка 2015). Архівавана з першакрыніцы 21 сакавіка 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Trump Eases To Brecel Win (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (25 сакавіка 2015). Архівавана з першакрыніцы 29 сакавіка 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Williams Fight-Back Floors Selby (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (26 сакавіка 2015). Архівавана з першакрыніцы 30 сакавіка 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ а б в Selby Storms To China Title (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (5 красавіка 2015). Архівавана з першакрыніцы 12 красавіка 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Wins Despite Neck Pain (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (31 сакавіка 2015). Архівавана з першакрыніцы 5 красавіка 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Ding Finding Form In Beijing (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (1 красавіка 2015). Архівавана з першакрыніцы 5 красавіка 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Milkins Still Chasing Crucible Spot (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (2 красавіка 2015). Архівавана з першакрыніцы 9 красавіка 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby To Meet Maflin In Semis (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (3 красавіка 2015). Архівавана з першакрыніцы 7 красавіка 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Wilson Stuns Ding To Earn Selby Final (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (4 красавіка 2015). Архівавана з першакрыніцы 11 красавіка 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Champ Selby In Control (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (18 красавіка 2015). Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Relieved Selby Beats Maflin (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (19 красавіка 2015). Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Trump Ends Carrington Charge (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (5 красавіка 2015). Архівавана з першакрыніцы 4 ліпеня 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Selby Storms To China Title (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (24 красавіка 2015). Архівавана з першакрыніцы 19 мая 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ McGill Knocks Out Champ Selby (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (24 красавіка 2015). Архівавана з першакрыніцы 19 мая 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ WORLD RANKINGS After 2015 Betfred World Championship (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 7 мая 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Bingham Named Player Of The Year (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (8 мая 2015). Архівавана з першакрыніцы 26 чэрвеня 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ 2014 European Tour - Event 1 . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 19 красавіка 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ 2015 German Masters . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 22 красавіка 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ 2015 China Open . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 3 мая 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Men's Individual World Pool Championships 2006(недаступная спасылка). Сусветная федэрацыя пула-8. Архівавана з першакрыніцы 17 верасня 2008. Праверана 8 лістапада 2015.
- ↑ Selby pockets world pool crown . BBC Sport (15 чэрвеня 2006). Архівавана з першакрыніцы 3 мая 2008. Праверана 8 лістапада 2015.
- ↑ “得尔乐杯”中式台球世锦赛会内赛 国际男子签表 . top147.com. Архівавана з першакрыніцы 8 лістапада 2015. Праверана 8 лістапада 2015.
- ↑ Darren Appleton and Bai Ge Won the First Chinese Pool Champion(недаступная спасылка). alison-chang.com. Архівавана з першакрыніцы 17 лютага 2015. Праверана 8 лістапада 2015.
- ↑ 中式世锦赛 男子单败表:梅林郑宇伯分列上下半区 . top147.com. Архівавана з першакрыніцы 4 лютага 2015. Праверана 8 лістапада 2015.
- ↑ World snooker champion Mark Selby in the frame to become a father(недаступная спасылка). Leicester Mercury (14 мая 2014). Архівавана з першакрыніцы 29 красавіка 2015. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Selby finds perfect match . The Sun (19 красавіка 2008).
- ↑ Mark And Vikki To Tie The Knot . Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 26 жніўня 2010. Праверана 24 снежня 2013.
- ↑ Mark And Vikki Tie The Knot . Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 11 лістапада 2014. Праверана 24 снежня 2013.
- ↑ Дзікая архідэя . Snooker.by. Архівавана з першакрыніцы 22 лістапада 2014. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Mark Selby Becomes A Dad . worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (11 лістапада 2014). Архівавана з першакрыніцы 9 студзеня 2015. Праверана 12 лістапада 2015.
- ↑ Mark Selby Picture Special . lcfc.premiumtv.co.uk (4 кастрычніка 2007). Архівавана з першакрыніцы 13 лютага 2008. Праверана 24 снежня 2013.
- ↑ Ronnie O'Sullivan sours Mark Selby's date at Leicester City's open-top bus parade . dailymail.co.uk (4 мая 2014). Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Базет, Марк. Selby hits top form .... but on the oche!(недаступная спасылка). Sunday Mercury (2 снежня 2007). Архівавана з першакрыніцы 29 сакавіка 2015. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Darts: Selby on the oche . Leicester Mercury (29 красавіка 2009). Архівавана з першакрыніцы 24 сакавіка 2010. Праверана 13 лістапада 2015.
- ↑ Mark Selby - Season 1999/2000 (англ.). CueTracker.(недаступная спасылка)
- ↑ Mark Selby - Season 2000/2001 (англ.)(недаступная спасылка). CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 5 мая 2014.
- ↑ Mark Selby - Season 2001/2002 (англ.). CueTracker.(недаступная спасылка)
- ↑ Mark Selby - Season 2002/2003 (англ.). CueTracker.(недаступная спасылка)
- ↑ Mark Selby - Season 2003/2004 (англ.). CueTracker.(недаступная спасылка)
- ↑ Mark Selby - Season 2004/2005 (англ.). CueTracker.(недаступная спасылка)
- ↑ Mark Selby - Season 2005/2006 (англ.). CueTracker.(недаступная спасылка)
- ↑ Mark Selby - Season 2006/2007 (англ.). CueTracker.(недаступная спасылка)
- ↑ Mark Selby - Season 2007/2008 (англ.). CueTracker.(недаступная спасылка)
- ↑ Mark Selby - Season 2008/2009 (англ.). CueTracker.(недаступная спасылка)
- ↑ Mark Selby - Season 2009/2010 (англ.). CueTracker.(недаступная спасылка)
- ↑ Mark Selby - Season 2010/2011 (англ.). CueTracker.(недаступная спасылка)
- ↑ Mark Selby - Season 2011/2012 (англ.)(недаступная спасылка). CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 23 мая 2012.
- ↑ Mark Selby - Season 2012/2013 (англ.)(недаступная спасылка). CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 13 мая 2013.
- ↑ Mark Selby - Season 2013/2014 (англ.)(недаступная спасылка). CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 1 кастрычніка 2013.
- ↑ MARK SELBY . http://snookerstatistics.webs.com/. Архівавана з першакрыніцы 11 лістапада 2014. Праверана 4 лістапада 2015.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Ding Junhui . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 10 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Neil Robertson . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 10 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Judd Trump . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 19 снежня 2016. Праверана 19 снежня 2016.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Mark Williams . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 7 лістапада 2017. Праверана 18 снежня 2016.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs John Higgins . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 10 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Ronnie O'Sullivan . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 18 снежня 2016. Праверана 18 снежня 2016.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Stephen Hendry . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 19 снежня 2016. Праверана 19 снежня 2016.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Steve Davis . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 15 лістапада 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Stuart Bingham . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 7 лістапада 2017. Праверана 7 студзеня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Ali Carter . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 11 верасня 2017. Праверана 11 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Stephen Maguire . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 10 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Graeme Dott . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 8 студзеня 2017. Праверана 8 студзеня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Ken Doherty . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 10 верасня 2017. Праверана 8 студзеня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs John Parrott . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 15 лістапада 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Jimmy White . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 7 студзеня 2017. Праверана 7 студзеня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Tony Knowles . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 15 лістапада 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Shaun Murphy . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 10 верасня 2017. Праверана 10 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Peter Ebdon . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 10 верасня 2017. Праверана 10 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs James Wattana . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 10 верасня 2017. Праверана 10 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Neal Foulds . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 15 лістапада 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Barry Hawkins . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 11 верасня 2017. Праверана 11 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Matthew Stevens . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 11 верасня 2017. Праверана 11 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Paul Hunter . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 15 лістапада 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Marco Fu . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 11 верасня 2017. Праверана 11 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Stephen Lee . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 11 верасня 2017. Праверана 11 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Nigel Bond . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 11 верасня 2017. Праверана 11 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Gary Wilkinson . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 15 лістапада 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Mark Allen . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 7 лістапада 2017. Праверана 11 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Ricky Walden . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 11 верасня 2017. Праверана 11 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Ryan Day . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 11 верасня 2017. Праверана 11 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Alan McManus . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 15 лістапада 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Steve James . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 15 лістапада 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Joe Perry . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 11 верасня 2017. Праверана 11 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Dean Reynolds . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 15 лістапада 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Fergal O'Brien . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 11 верасня 2017. Праверана 11 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Kyren Wilson . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 12 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Joe Swail . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 11 верасня 2017. Праверана 11 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Anthony Hamilton . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 11 верасня 2017. Праверана 11 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Tony Drago . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 15 лістапада 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Luca Brecel . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 12 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Liang Wenbo . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 12 верасня 2017. Праверана 12 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Martin Gould . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 7 лістапада 2017. Праверана 11 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Mark King . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 11 верасня 2017. Праверана 11 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Dave Harold . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 15 лістапада 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Mark Davis(недаступная спасылка). CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 12 верасня 2017. Праверана 12 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Robert Milkins . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 12 верасня 2017. Праверана 12 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Chris Small . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 15 лістапада 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs David Gray . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 15 лістапада 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Jamie Cope . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 12 верасня 2017. Праверана 12 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Anthony McGill . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 12 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs David Roe . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 15 лістапада 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Michael White . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 12 верасня 2017. Праверана 12 верасня 2017.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Tony Jones . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 15 лістапада 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
- ↑ Head-to-Head: Mark Selby vs Ian McCulloch . CueTracker. Архівавана з першакрыніцы 15 лістапада 2015. Праверана 15 лістапада 2015.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Афіцыйны сайтАрхівавана 4 лістапада 2014. (англ.)
- Профіль на World Snooker (англ.)
- Статыстыка Марка Сэлбі на CueTracker.net (англ.)
Гэты артыкул уваходзіць у лік добрых артыкулаў беларускамоўнага раздзела Вікіпедыі. |
Шаблон:Navbox Шаблон:Снукерысты, якія зрабілі больш за 100 соценных серый Шаблон:Снукерысты, якія зарабілі больш за £1,000,000 за кар’еру Шаблон:Аўтары максімальных серый, снукер Шаблон:Бібліяінфармацыя
- Нарадзіліся 19 чэрвеня
- Нарадзіліся ў 1983 годзе
- Нарадзіліся ў Лестэры
- Асобы
- Снукерысты Англіі
- Лідары сусветнага снукернага рэйтынгу
- Чэмпіёны свету па снукеры
- Пераможцы чэмпіянату Вялікабрытаніі па снукеры
- Пераможцы Мастэрс (снукер)
- Пераможцы адкрытага чэмпіянату Уэльса па снукеры
- Пераможцы адкрытага чэмпіянату Кітая па снукеры
- Пераможцы Шанхай Мастэрс (снукер)
- Пераможцы German Masters (снукер)
- Чэмпіёны свету па снукеры з шасцю чырвонымі шарамі