Перайсці да зместу

Макс Фердынанд Перуц

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Версія для друку болей не падтрымліваецца і можа мець памылкі апрацоўкі. Калі ласка, абнавіце закладкі браўзеру і выкарыстоўвайце ўбудаваную функцыю друку браўзеру.
Макс Фердынанд Перуц
ням.: Max Ferdinand Perutz
Дата нараджэння 19 мая 1914(1914-05-19)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 6 лютага 2002(2002-02-06)[1][2][…] (87 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Дзеці Robin Perutz[d]
Род дзейнасці біёлаг, малекулярны біёлаг, хімік, выкладчык універсітэта, крышталограф, біяфізік, біяхімік
Навуковая сфера біяхімія, малекулярная біялогія[7] і хімія[7]
Месца працы
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Джон Дэсманд Бернал[d] і Уільям Лорэнс Брэг[8]
Вядомыя вучні Фрэнсіс Гары Крык і Джон Коўдэры Кендру
Член у
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Макс Фердынанд Перуц (ням.: Max Ferdinand Perutz; 19 мая 1914, Вена6 лютага 2002, Кембрыдж) — англійскі біяхімік, спецыялізаваўся ў галіне малекулярнай біялогіі, член Лонданскага каралеўскага таварыства (1954). Член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук (1963), Нацыянальнай акадэміі навук ЗША (1970), член Аўстрыйскай акадэміі навук (1963) і шматлікіх навуковых таварыстваў.

Асноўныя працы

Упершыню расшыфраваў прасторавую будову малекулы гемаглабіну.

Нобелеўская прэмія

Нобелеўская прэмія па хіміі (1962; сумесна з Дж. Кендру).

Сачыненні

  • Proteins and nucleic acids. Amst.— [а. о.], 1962

Зноскі

  1. а б Max Ferdinand Perutz // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. а б Max Ferdinand Perutz // KNAW Past Members Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Перуц Макс Фердинанд // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  4. Deutsche Nationalbibliothek Record #118592866 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.
  5. Find a Grave — 1996.
  6. NNDB — 2002.
  7. а б Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
  8. Матэматычная генеалогія — 1997.
  9. www.pas.va

Спасылкі