Miranda (peyk)
 | |
| Kəşfi | |
|---|---|
| Kəşf edən | Cerard Koyper |
| Kəşf tarixi | 16 fevral, 1948 |
| Təyinlər | |
Alternativ adlar | Uran V |
| Orbital xarakteristikası | |
Böyük yarımoxu | 129 390 km |
| Orbitinin ekssentrisiteti | 0.0013 |
Siderik fırlanma dövrü | 1,413479 gün |
Orbital sürəti | 6,66 km/dəq |
| Əyilməsi | 0,074 radian |
| Nəyin peykidir | Uran |
| Özünə xas orbital xüsusiyyətlər | |
Özünə xas ekssentrisitet | 0,0013 |
Özünə xas əyilməsi | 0° |
| Fiziki xarakteristikaları | |
| Ölçüləri | 480 × 468,4 × 465,8 km |
Orta radiusu | 235,8±0,7 km (Yer radiusunun 0,03697-i) [1] |
Səthinin sahəsi | 700 000 km² |
| Həcmi | 54 835 000 km³ |
| Kütləsi | (6,4±0,3)×1019 kq[2] |
Orta sıxlığı | 1,20±0,15 q/sm³[3] |
| 0,079 metres per second squared | |
| sinxron fırlanma | |
Şimal qütbünün meyllənməsi | 4,232° (Uranın ekvatoruna) |
| Albedo | 0,32 |
| Temperatur | 60 K[5], maks. 84 K[5] |
| 15,8 [4] | |
Miranda — Uranın 5 sferoid peykindən ən kiçiyi və ən yaxını. Miranda Cerard Koyper tərəfindən 1948-ci il fevralın 16-da Teksasda yerləşən Mak-Donald rəsədxanasında aşkar edilmiş və Uilyam Şekspirin "The Tempest" adlı əsərindən Miranda adına layiq görülmüşdür. Uranın digər böyük peykləri kimi, Miranda da planetin ekvatorial müstəvisinə yaxın dövr edir.
470 km diametri olan və hidrostatik tarazlıqda olduğuna inanılan Miranda Günəş sistemində ən yaxından izlənilən obyektlərdən biridir.
Mirandanın yaxından çəkilmiş yeganə görüntüləri 1986-cı ilin yanvarında Urana uçuşu əsnasında Mirandanı müşahidə etmiş Voyacer 2 zondu tərəfindən çəkilmişdir. Uçuş zamanı Mirandanın cənub yarımkürəsi Günəşə doğru yönəldiyindən yalnız bu hissə tədqiq edilmişdir.
İstinadlar
[redaktə | mənbəni redaktə et]- ↑ Thomas, P. C. "Radii, shapes, and topography of the satellites of Uranus from limb coordinates". Icarus. 73 (3). 1988: 427–441. Bibcode:1988Icar...73..427T. doi:10.1016/0019-1035(88)90054-1.
- ↑ R. A. Jacobson (2014) 'The Orbits of the Uranian Satellites and Rings, the Gravity Field of the Uranian System, and the Orientation of the Pole of Uranus'. The Astronomical Journal 148:5
- ↑ Jacobson, R. A.; Campbell, J. K.; Taylor, A. H.; Synnott, S. P. "The masses of Uranus and its major satellites from Voyager tracking data and earth-based Uranian satellite data". The Astronomical Journal. 103 (6). June 1992: 2068–2078. Bibcode:1992AJ....103.2068J. doi:10.1086/116211.
- ↑ "Planetary Satellite Physical Parameters". JPL (Solar System Dynamics). 2009-04-03. 2011-10-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2009-08-10.
- ↑ 1 2 https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/1986Sci...233...70H/abstract. doi:10.1126/SCIENCE.233.4759.70
