Körük

Körük, çeşitli yerlerde, ateşi canlandırmak için, daha çok demirci ve kalaycıların kullandıkları bir alet. Açılıp kapanarak içindeki havayı ateşe üfleyen bu alet, uzun zaman el sanatları ile uğraşan erbabı tarafından kullanılmıştır.

Değişik boy ve tipte olanları vardı. Genellikle basit iki deri tulumdan meydana gelirler. Bütün körüklerde hava akımının devamı, birbiri üzerine konmuş iki körüğün sıra ile sıkıştırılması ile temin edilir.

Eskiden Anadolu'da çok kullanılan körükler, küçük iş yerlerinde hala istifade edilen aletlerdendir. Bilhassa demirci ve kalaycılar kullandıkları kömürün devamlı hararetini muhafaza etmeleri için kurdukları körük ile ateşi devamlı üflerler. Kömürün üzerindeki demir parçası, kor; kalaylanacak kap da sıcaklığını muhafaza edecek halde bulunur. Demirci ve kalaycılar bu işleri yapmak için körükçü çırakları kullanırlardı.

Bir şeyin üst üste katlanmış açılıp kapanmaya elverişli kısmına da körük adı verilmektedir. Fotoğraf makinesi körüğü, kitap körüğü gibi.

Ayrıca eskiden kiliselerde kullanılan orglarda enstrumanın ses çıkartması için ihtiyacı olan havayı üflemesi için de körük kullanılırdı.