การเป็นบิดามารดา
การเป็นบิดามารดา (อังกฤษ: parenting) หรือ การเลี้ยงดูและสั่งสอนเด็ก (child rearing) เป็นการส่งเสริมและสนับสนุนในการพัฒนาด้านร่างกาย สติปัญญา สังคม อารมณ์ และการศึกษา ตั้งแต่วัยทารกจนถึงวัยผู้ใหญ่ การเป็นบิดามารดาเกี่ยวข้องกับความสลับซับซ้อนซับซ้อนในการเลี้ยงดูบุตร และไม่ใช่เฉพาะความสัมพันธ์ทางสายเลือดเท่านั้น[1]
ผู้เลี้ยงดูบุตรโดยปกติคือ พ่อแม่ผู้ให้กำเนิดของเด็กคนนั้น อย่างไรก็ตาม ผู้ดูแลอาจเป็นพี่น้อง พ่อเลี้ยง แม่เลี้ยง ปู่ย่าตายาย ผู้ปกครองตามกฎหมาย ป้า ลุง สมาชิกในครอบครัวคนอื่น ๆ หรือเพื่อนในครอบครัว[2] รัฐบาลและสังคม อาจมีบทบาทในการเลี้ยงดูหรืออบรมเด็กด้วย ในหลายกรณี เด็กกำพร้า หรือเด็กที่ถูกทอดทิ้งได้รับการดูแลจากผู้ปกครองที่ไม่ใช่พ่อแม่หรือญาติที่ไม่ใช่สายเลือด บางคนอาจได้รับเลี้ยงเด็ก เติบโตใน บ้านอุปถัมภ์ หรือส่งไปอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ทักษะการเลี้ยงดูบุตรมีความหลากหลาย และพ่อแม่หรือแม่อุ้มบุญที่มีทักษะการเลี้ยงลูกที่ดีอาจเรียกได้ว่าเป็น พ่อแม่ที่ดี[3]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Jane B. Brooks (28 September 2012). The Process of Parenting: Ninth Edition. McGraw-Hill Higher Education. ISBN 978-0-07-746918-4. For the legal definition of parenting and parenthood see: Haim Abraham, A Family Is What You Make It? Legal Recognition and Regulation of Multiple Parents (2017)
- ↑ Bernstein, Robert (20 February 2008). "Majority of Children Live With Two Biological Parents". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 April 2008. สืบค้นเมื่อ 26 March 2009.
- ↑ Johri, Ashish (2 March 2014). "6 Steps for Parents So Your Child is Successful". humanenrich.com. สืบค้นเมื่อ 2 March 2014.