Rodolfo Gracijani

Rodolfo Gracijani
Maršal Rodolfo Gracijani 1940.
Lični podaci
Datum rođenja	(1882-08-11)11. avgust 1882.
Mesto rođenja	Filetino, Kraljevina Italija
Datum smrti	11. januar 1955.(1955-01-11) (72 god.)
Mesto smrti	Rim, Italija
Vojna karijera
Služba	1903–1945.
Vojska	Kraljevina Italija Italijanska Socijalna Republika
Čin	Maršal
Jedinica	italijanske kolonijalne trupe
Učešće u ratovima	Drugi italijansko-abisinski rat Drugi svetski rat

Rodolfo Gracijani (ital. Rodolfo Graziani; 11. avgust 1882 — 11. januara 1955) bio je maršal italijanske vojske.

Karijera

Uvod

Od 1908. služio je kao oficir u italijanskim kolonijalnim trupama. U italijanskoj kolonijalnoj ekspanziji u Africi učestvovao je u pokoravanju Tripolitanije (1921-1929) i gušenju ustanka domorodaca u Kirenajki (1932). Od 1935. bio je guverner Somalije.

Etiopija

U Drugom italijansko-abisinskom ratu (1935-1936) komandovao je italijanskom armijom koja je nastupala iz Somalije, a potom od maja 1936. do novembra 1937. bio je potkralj Etiopije. Na tim dužnostima ispoljio je bezobzirnu surovost prema lokalnom stanovništvu. Posle neuspelog atentata izvršenog na njega, 19. februara 1937, italijanske okupacione trupe u Adis Abebi ubile su 30.000 ljudi u trodnevnom pokolju.

Drugi svetski rat

Krajem 1939. postao je načelnik Generalštaba KoV; na toj dužnosti izradio je plan napada na Jugoslaviju.

Severna Afrika

Glavni članci: Italijanska invazija Egipta i Operacija Kompas

Od jula 1940. komandovao je italijanskim trupama protiv britanskih snaga u severnoj Africi. Iako brojno i tehnički višestruko nadmoćan, izgubio je za nepuna dva meseca (18. decembra 1940-6. februara 1941) čitavu Kirenajku, posle čega je smenjen (Operacija Kompas).

Musolinijev ministar

Posle kapitulacije Italije 8. septembra 1943. bio je ministar u fašističkoj Italijanskoj Socijalnoj Republici (ita. Republica Sociale Italiana), koju je formirao Musolini pod zaštitom Nemaca u severnoj Italiji. Zarobljen je 1. maja 1945. i izručen Italiji.

Posle rata

Osuđen je 1950. na 19 godina zatvora, ali je ubrzo amnestiran. Od 1952. bio je jedan od vođa neofašističkog pokreta. Napisao je autobiografsko delo Ho difeso la patria (Milano, 1947) u kome opravdava svoje postupke i brani fašizam.

Literatura

• Gažević, Nikola (1974). Vojna enciklopedija (tom 3). Beograd: Vojnoizdavački zavod. str. 251.