Dobričevo
| Dobričevo | |
|---|---|
|
| |
| Osnovni podaci | |
| Država |  Srbija
|
| Pokrajina | Vojvodina |
| Upravni okrug | Južnobanatski |
| Opština | Bela Crkva |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo (2022) |  199
|
| Gustina stanovništva | 14 st./km² |
| Geografija | |
| Koordinate | 44°59′13″N 21°21′08″E / 44.987°N 21.352333°E |
| Nadmorska visina | 81 m |
| Površina | 16,6 km² |
  Dobričevo Dobričevo (Srbije) | |
| Ostali podaci | |
| Pozivni broj | 013 |
| Registarska oznaka | VŠ |
Koordinate: 44° 59′ 13" SGŠ, 21° 21′ 08" IGD
Dobričevo je naselje u Srbiji u opštini Bela Crkva u Južnobanatskom okrugu i spada u grupu karaških naselja i ima veoma nepovoljan položaj u odnosu na ostatak naselja belocrkvanske opštine. Položaj mu je periferan i nalazi se na kontaktu sa naseljima u susednoj Rumuniji. Slabo je povezano sa okolnim naseljima, jer postoji samo jedna linija iz pravca Vršca prema Beloj Crkvi.
Prema popisu iz 2011. bilo je 199 stanovnika.
Dobričevo je relativno mlado naselje. Prvi put se pominje oko 1825. godine, pod nazivom Udvarsállás a od 1922. godine Dobričevo.
Dobričevo je dvadesetih godina osnovala uprava grofovskog imanja Bisingen u Žamu i naselili (1827) sa 265 rimokatoličkih kolonista, koji su ovu koloniju već iduće godine napustili. Mesto je definitivno naseljeno opet rimokatoličkim Mađarima, kojih je 1835. bilo 360 stanovnika 1838. povećao se njihov broj na 480 stanovnika, ali je 1848. spao na 359 stanovnika.
Godine 1846. izuzeta je ova nova naseobina iz oravičkog sreza i pripojena jamskom srezu. Od 25. marta do 19. avgusta 1848. postojalo je ovde mesno kapelanstvo. Oko 20. juna 1848. iz sela je otišlo 150 ljudi u Belu Crkvu za pojačanje mađarske posade. Zato je 16. septembra uništeno požarom od srpskih vojnih jedinica vračevgajskog logora. Godine 1854. bilo je 337 stanovnika, a površina katastralne opštine bila je 2955 lanaca, uzev tu i nekadašnji alodialni posed od 270 lanaca. Udvarsalašu je bila tada ispostava belocrkvanske parohije.
Godine 1861. podignuta je sadašnja crkva, a 1865. bilo je 110 maloposednika i 1 velikoposednik. Brojno stanje stanovništva poslednjih decenija: 1869. bilo je 425 stanovnika, 1880. 472 (najviše brojno stanje naseobine), 1890. 464, 1900. 468, 1910. 462, (od čega Mađara 330, Rumuna 79, Čeha 41).
Godine 1891. podignuta je željeznička stanica. Nakon Prvog svetskog rata 1918. ušla je srpska vojska u naseobinu, koja je 1919. pripojena vršačkom srezu torontalnoj-tamiške županije.
Godine 1921. popisano je 305 stanovnika, od kojih je bilo 1 Slovak, 50 Čeha, 26 Rumuna, 1 Italijan i Mađari 227; pravoslavnih 19, katolika 281, grkokatolika 1, evangelika 4.
U naselju Dobričevo živi 189 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 42,9 godina (40,7 kod muškaraca i 45,1 kod žena). U naselju ima 78 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,90.
Ovo naselje je uglavnom naseljeno Mađarima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Etnički sastav prema popisu iz 2002. | ||||
|---|---|---|---|---|
| Mađari | 200 | 88.49% | ||
| Srbi | 16 | 7.07% | ||
| Česi | 5 | 2.21% | ||
| Makedonci | 3 | 1.32% | ||
| Ukrajinci | 1 | 0.44% | ||
| Nemci | 1 | 0.44% | ||
| nepoznato | 0 | 0.0% | ||
| m | ž | |||
| ? | 0 | 1 | ||
| 80+ | 2 | 2 | ||
| 75-79 | 3 | 8 | ||
| 70-74 | 0 | 5 | ||
| 65-69 | 7 | 7 | ||
| 60-64 | 10 | 5 | ||
| 55-59 | 8 | 10 | ||
| 50-54 | 13 | 14 | ||
| 45-49 | 10 | 14 | ||
| 40-44 | 6 | 7 | ||
| 35-39 | 8 | 6 | ||
| 30-34 | 8 | 5 | ||
| 25-29 | 12 | 6 | ||
| 20-24 | 2 | 4 | ||
| 15-19 | 7 | 7 | ||
| 10-14 | 6 | 5 | ||
| 5-9 | 7 | 6 | ||
| 0-4 | 3 | 2 | ||
| prosek | 40.7 | 45.1 | ||
|
|
|
|
| Pol | Ukupno | Poljoprivreda, lov i šumarstvo | Ribarstvo | Vađenje rude i kamena | Prerađivačka industrija | Proizvodnja i snabdevanje... | Građevinarstvo | Trgovina | Hoteli i restorani | Saobraćaj, skladištenje i veze |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Muški | 66 | 62 | - | - | 2 | - | - | 1 | - | - |
| Ženski | 45 | 39 | - | - | 1 | - | - | 1 | - | 1 |
| Oba | 111 | 101 | - | - | 3 | - | - | 2 | - | 1 |
| Pol | Finansijsko posredovanje | Nekretnine | Državna uprava i odbrana | Obrazovanje | Zdravstveni i socijalni rad | Ostale uslužne aktivnosti | Privatna domaćinstva | Eksteritorijalne organizacije i tela | Nepoznato | |
| Muški | - | - | - | - | 1 | - | - | - | - | |
| Ženski | - | - | - | 2 | 1 | - | - | - | - | |
| Oba | - | - | - | 2 | 2 | - | - | - | - |
- ↑ Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
- ↑ Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7
- Literatura
- Letopisi opština u južnom Banatu napisao Filiks Mileker ISBN 86-85075-04-1
- Letopis Period 1812 – 2009 g. Peščari Napisao M. Marina:(Beč 2009) Sastavio od Pisanih tragova, Letopisa, po predanju o selu Dobričevo nastanak sela ko su bili Dosenjenici čime se bavili meštani: [1]
- Naše selo u opšte nije dovoljno proučeno. Na ovom polju imalo bi se još vrlo mnogo uraditi. Za bolje upoznavanje naših sela, varoši, varošica i gradova. Ma kakve mu bile mane i nedostaci, nedorečenosti, ali je suština i jezgro ovog rada je ostalo i ostaće netaknut. Neki delovi imaće samo svoj istorijski značaj, ali svi ostali zadržače i sačuvaće u punoj meri svoju naučnu vrednost. Jedno se ipak ne može osporiti, da smo bar udarili temelj, da smo pokazali pravac i obeležili put na kome se valja kretati ako želimo uspešan rad na polju naše istorije. Pa ako i nismo postigli više, nego samo toliko da smo dali podstrek drugima, od nas vičnimjima, mudrijima, koji će ovaj i ovakav posao bolje i savršenije obaviti nego mi tada smo već time učinili dosta „M. Marina“
- za opštine banatskog dela Oblasti ovaj posao obavio, tako isto stručno i naučno, G, Feliks Miliker, kustos i bibliotekar gradske biblioteke u Vršcu.
