wigilijny

wigilijny (język polski)

wigilijny (1.1) stół

wymowa:

IPA: [ˌvʲiɟiˈlʲijnɨ], AS: [vʹiǵilʹii ̯ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący wigilii, związany z wigilią

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wigilijny		wigilijna	wigilijne	wigilijni	wigilijne
dopełniacz	wigilijnego		wigilijnej	wigilijnego	wigilijnych
celownik	wigilijnemu		wigilijnej	wigilijnemu	wigilijnym
biernik	wigilijnego	wigilijny	wigilijną	wigilijne	wigilijnych	wigilijne
narzędnik	wigilijnym		wigilijną	wigilijnym	wigilijnymi
miejscownik	wigilijnym		wigilijnej	wigilijnym	wigilijnych
wołacz	wigilijny		wigilijna	wigilijne	wigilijni	wigilijne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) stół wigilijny • dzień wigilijny • wigilijna potrawa • wigilijne danie • pieśń / kolacja / wieczerza wigilijna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Wigilia ż, wigilia ż, wilia ż, wilija ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. wigilia + -ijny

uwagi:

tłumaczenia:

• słowacki: (1.1) štedrovečerný

źródła: