wieczerza

wieczerza (język polski)

wymowa:

IPA: [vʲɛˈt͡ʃɛʒa] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. (dziś książk., czasem też podn.) kolacja

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wieczerza	wieczerze
dopełniacz	wieczerzy	wieczerzy
celownik	wieczerzy	wieczerzom
biernik	wieczerzę	wieczerze
narzędnik	wieczerzą	wieczerzami
miejscownik	wieczerzy	wieczerzach
wołacz	wieczerzo	wieczerze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. wieczerzać

rzecz. wieczornica ż, wieczorynka ż, Wieczernik mrz, wieczorówka ż, wieczerzadlnia ż, wieczór mrz

przym. wieczorowy, wieczorny

przysł. wieczór

związki frazeologiczne:

ostatnia wieczerza • wieczerza cukrowa

etymologia:

od prasł. *večerja, a to od *večerъ → wieczór (od tego właśnie pol. wieczór)

por. bułg. вечеря, chorw. večera, ros. вечеря, słc. večera, słń. večerja, serb. вечера i ukr. вечеря

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kolacja

• czeski: (1.1) večeře ż
• kaszubski: (1.1) wieczerza ż
• rosyjski: (1.1) вечеря ż
• słowacki: (1.1) večera ż
• ukraiński: (1.1) вечеря ż
• wilamowski: (1.1) öwytasa n, ȫwytassa n, öwytaosa n

źródła:

wieczerza (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kolacja, wieczerza

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: