Przejdź do zawartości

uciszyć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

uciszyć (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[uˈt͡ɕiʃɨt͡ɕ], AS[ućišyć], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) aspekt dokonany od: uciszać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Porucznik Florczak wybuchnął głośnym śmiechem, ale Jordan uciszył go natychmiast chłodnym spojrzeniem.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. uciszenie n, cisza
czas. uciszać, cichnąć
wykrz. cisza
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: uciszać
źródła:
  1. Jan Józef Szczepański, Polska jesień, 1955, Narodowy Korpus Języka Polskiego.