Przejdź do zawartości

skupienie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

skupienie (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) stan skoncentrowania myśli i uwagi
(1.2) książk. nagromadzenie się w jednym miejscu
(1.3) fiz. stan nagromadzenia materii
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Wszyscy trwali w skupieniu przed wystawionym Najświętszym Sakramentem.
(1.2) Goethyt występuje w skupieniach zbitych.
(1.2) Król obawiał się, że skupienie zbyt wielu ziem w jego rękach mogłoby wywołać protesty zagraniczne, a być może również i wojnę, co było mu nie na rękę trwała właśnie wojna stuletnia[1].
(1.3) Słowowodajako nazwa związku chemicznego może się odnosić do każdego stanu skupienia[2].
składnia:
(1.2) skupienie + D.
kolokacje:
(1.1) głębokie / ogromne / pełne / modlitewne / nabożne / pobożne / religijne skupienie • atmosfera skupienia • dzień skupieniaczekać / obserwować / słuchać / trwać w skupieniu • skupienie wzroku
(1.2) skupienie komórektworzyć skupienie
(1.3) stan skupienia
synonimy:
(1.1) koncentracja
(1.2) skupisko
antonimy:
(1.1) dekoncentracja, nieuwaga
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skupianie n, skupisko n
czas. skupić dk., skupiać ndk.
przym. skupiony
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. skupić + -enie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: