rumpel

rumpel (język polski)

rumpel (1.1) zamocowany linami

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) żegl. najprostsze urządzenie sterowe służące do poruszania sterem jednostki pływającej, w postaci dźwigni przymocowanej do płetwy sterowej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rumpel	rumple
dopełniacz	rumpla	rumpli
celownik	rumplowi	rumplom
biernik	rumpel	rumple
narzędnik	rumplem	rumplami
miejscownik	rumplu	rumplach
wołacz	rumplu	rumple

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) urządzenie sterowe, ster

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ros. ру́мпель < niderl. roerpen

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tiller
• esperanto: (1.1) rudrostango, direktila stango
• hiszpański: (1.1) barra del timón ż, caña del timón ż
• niemiecki: (1.1) Pine ż, Helmstock m
• nowogrecki: (1.1) λαγουδέρα ż
• rosyjski: (1.1) ру́мпель m

źródła: