Przejdź do zawartości

putnia

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
putnia (1.3)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ogrod. pojemnik wykorzystywany przy zbiorze owoców[1]
(1.2) wojsk. jeźdz. skórzane wiadro do pojenia koni kawaleryjskich
(1.3) gw. roln. drewniane wiadro, ceber, naczynie bednarskie do przenoszenia płynów przy pomocy nosidła zwanego koromysłem lub szelkami[1][2]
(1.4) górn. przeciwwaga w postaci skrzyni wypełnionej kamieniami do zamykania wrót szybu górniczego
(1.5) gw. lwow. wiadro
(1.6) gw. drewniana skrzynia do noszenia na plecach[3]
(1.7) gw. (Bochnia) konewka[4]
odmiana:
(1.1-7)
przykłady:
(1.1) Winogrona wkładała do putni, którą nosiła na plecach.
(1.3) Antek biegał tam i z powrotem, przynosząc w putni wodę dla owiec.
(1.6) Handlarze przynosili na targ putnie wypełnione wszelkim żelastwem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pojemnik
(1.2) wiadro
(1.3) wiadro
(1.4) skrzynia
(1.5) wiadro
(1.6) skrzynia, nosidło
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. putniarstwo n, putniorz mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wiadro
(1.7) zobacz listę tłumaczeń w haśle: konewka
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „putnia” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Słowniczek trudniejszych wyrazów gwarowych, w: Alina Kopoczek, Śpiewnik Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1988, str. 375-380.
  3. muzea.malopolska.pl
  4. Władysław Migdał, Łukasz Migdał, Słownictwo gwarowe w hodowli zwierząt, „Wiadomości Zootechniczne”, r. XLVI, nr 3/2008, s. 59.