owca

owca (język polski)

owca (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈɔft͡sa], AS: [ofca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. Ovis, zwierzę hodowlane o białej wełnie; zob. też owca w Wikipedii

(1.2) zool. samica owcy (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	owca	owce
dopełniacz	owcy	owiec
celownik	owcy	owcom
biernik	owcę	owce
narzędnik	owcą	owcami
miejscownik	owcy	owcach
wołacz	owco	owce

przykłady:

(1.1) Owca Dolly była pierwszym w historii ssakiem, który przyszedł na świat wskutek sklonowania komórek dorosłego osobnika.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.2) baran

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. owczę n, owczarstwo n, owczarz mos, owczarczyk m, owczarka ż, owczarnia ż, owczarek mzw, owczarzenie n

zdrobn. owieczka ż

czas. owczarzyć ndk.

przym. owczy, owczarski

związki frazeologiczne:

czarna owca / parszywa owca • chodzić jak błędna owca • dzielić się jak wilk z owcą • poglądać jako wilk na owce • owce Panurga

zobacz też: przysłowia o owcy

etymologia:

od prasł. *ovьca, od praindoeur. *h₃ewis

por. bułg. овца, chorw. ovca, czes. ovce, dłuż. wójca, głuż. wowca, mac. овца, ros. овца, scs. овьца, serb. овца, słc. ovca, słń. ovca i ukr. вівця́

por. litew. avis, łac. ovis i łot. avs

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki

tłumaczenia:

• abenaki: (1.1) azib
• albański: (1.1) dele ż
• angielski: (1.1) sheep; (1.2) ewe
• arabski: (1.1) خروف, غنم, نعجة
• baskijski: (1.1) ardi
• białoruski: (1.1) авечка ż; (1.2) авечка ż
• bułgarski: (1.1) овца ż
• buruszaski: (1.1) belis
• chiński standardowy: (1.1) 羊 (yáng)
• chorwacki: (1.1) ovca ż
• czeski: (1.1) ovce ż
• dolnołużycki: (1.1) wójca ż
• duński: (1.1) får n
• esperanto: (1.1) ŝafo; (1.2) ŝafino
• farerski: (1.1) seyður m
• fiński: (1.1) lammas; (1.2) uuhi
• francuski: (1.1) brebis ż
• górnołużycki: (1.1) wowca ż
• grenlandzki: (1.1) sava
• gudźarati: (1.1) ઘેટું n (ghēṭuṁ)
• hebrajski: (1.1) כבש m (kewes)
• hiszpański: (1.1) oveja ż
• irlandzki: (1.1) caora ż; (1.2) caora ż
• islandzki: (1.1) kind ż
• japoński: (1.1) 羊 (ひつじ, hitsuji)
• jawajski: (1.1) ménda
• jidysz: (1.1) שאָף m/ż (szof), שעפּס m (szeps)
• kaszubski: (1.1) òwca ż; (1.2) òwca ż, mëka ż, blërwa ż, pùga ż
• kataloński: (1.1) be m, ovella ż
• kazachski: (1.1) қой
• litewski: (1.1) avis ż
• łaciński: (1.1) ovis n
• niderlandzki: (1.1) schaap n
• niemiecki: (1.1) Schaf n
• norweski (bokmål): (1.1) sau m
• nowogrecki: (1.1) πρόβατο n, προβατίνα ż
• ormiański: (1.1) ոչխար
• piemoncki: (1.1) fèja ż
• portugalski: (1.1) ovelha ż
• rosyjski: (1.1) овца ż
• rumuński: (1.1) oaie ż
• sanskryt: (1.1) अविक
• słowacki: (1.1) ovca ż
• słoweński: (1.1) ovca ż
• staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) овьца ż
• szkocki gaelicki: (1.1) caora ż; (1.2) caora ż
• szwedzki: (1.1) får w
• tetum: (1.1) bibi-malae
• turecki: (1.1) koyun
• tybetański: (1.1) ལུག
• ukraiński: (1.1) вівця ż
• wepski: (1.1) lambaz
• węgierski: (1.1) juh, birka
• wilamowski: (1.1) siöf n, šȫf n, śöf n
• włoski: (1.1) pecora ż
• wolof: (1.1) xar

źródła: