Przejdź do zawartości

pocieszenie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pocieszenie (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od pocieszyć
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nagle lekarstwem na to staje się mgła, / a po upale rosa spadająca pocieszeniem.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) na pocieszenie • ku pocieszeniu
synonimy:
(1.1) pociecha, ukojenie, otucha
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pociecha ż, cieszenie n, pocieszyciel mos, pocieszycielka ż, pocieszanie n
czas. cieszyć ndk., ucieszyć dk., pocieszać ndk., pocieszyć dk.
przym. pocieszny
przysł. pociesznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. pocieszyć
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: