Przejdź do zawartości

pierzyna

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pierzyna (język polski)

[edytuj]
pierzyna (1.1)
wymowa:
IPA[pʲjɛˈʒɨ̃na], AS[pʹi ̯ežna], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gruba kołdra wykonana z pierza
(1.2) książk. warstwa okrywająca
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) To też, gdy mu się jednego razu udało wejść do izby chyłkiem i nieobaczkiem, wskoczył na łóżko, zakopał się głęboko w pierzynie i zasnął[1].
(1.2) Śnieg okrył białą pierzyną cały ogród.
składnia:
(1.2) pierzyna + D.
kolokacje:
(1.1) ciężka / gruba / olbrzymia / puchowa pierzyna • wleźć pod pierzynę • sypiać pod pierzyną • otulony pierzyną
(1.2) pierzyna śniegu / mgły
synonimy:
(1.2) kołdra, pokrywa
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) przykrycie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pióro n, piórko n, pierze n, upierzenie n
zdrobn. pierzynka ż
czas. upierzać ndk., upierzyć dk.
przym. pierzasty, piórkowy
związki frazeologiczne:
przysłowia: na Katarzynę schowaj się pod pierzynę
etymologia:
ogólnosłowiańskie (por. czes. peřina, słc. perina, ukr. перина) < prasł. *perьjepierze[2]
uwagi:
(1.1) por. kołdra
tłumaczenia:
źródła:
  1. Adolf Dygasiński: Kwiatek
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „pierzyna” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.