Przejdź do zawartości

odmówić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

odmówić (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ɔdˈmuvʲit͡ɕ], AS[odmuvʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. odmawiać)

(1.1) aspekt dokonany od: odmawiać
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Uznano wprawdzie za kontrowersyjną, ale trudno było odmówić jej nowatorstwa i odwagi artystycznej[1].
składnia:
(1.1) odmówić + D.[2]; odmówić + rzecz. odczas.[2]
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. odmowa, odmówienie, odmawianie
czas. odmawiać
przysł. odmownie
przym. odmowny
związki frazeologiczne:
odmówić posłuszeństwa
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: odmawiać
źródła:
  1. Elżbieta Baniewicz, Anna Dymna - ona to ja, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. 2,0 2,1 Andrzej Markowski, Jak dobrze mówić i pisać po polsku, Warszawa 2000.