maksymalny
Wygląd
maksymalny (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik maksymalny maksymalna maksymalne maksymalni maksymalne dopełniacz maksymalnego maksymalnej maksymalnego maksymalnych celownik maksymalnemu maksymalnej maksymalnemu maksymalnym biernik maksymalnego maksymalny maksymalną maksymalne maksymalnych maksymalne narzędnik maksymalnym maksymalną maksymalnym maksymalnymi miejscownik maksymalnym maksymalnej maksymalnym maksymalnych wołacz maksymalny maksymalna maksymalne maksymalni maksymalne nie stopniuje się
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) termometr maksymalny • cena / częstotliwość / prędkość / temperatura / wysokość / wartość maksymalna
- synonimy:
- (1.1) największy
- antonimy:
- (1.1) minimalny
- hiperonimy:
- (1.1) wielki
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. maksimum n, maksymalizm m, maksymalista m, maksymalistka ż, maksymalizacja ż, maksymalizowanie n, maksymalność ż
- czas. maksymalizować ndk.
- przysł. maksymalnie, maksymalistycznie, maksimum
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) maximal
- białoruski: (1.1) максімальны
- bułgarski: (1.1) максимален
- esperanto: (1.1) maksimuma
- francuski: (1.1) maximal
- hiszpański: (1.1) máximo
- litewski: (1.1) maksimalus
- łaciński: (1.1) maximus
- niemiecki: (1.1) maximal
- nowogrecki: (1.1) μέγιστος
- rosyjski: (1.1) максимальный
- ukraiński: (1.1) максимальний
- węgierski: (1.1) maximális
- włoski: (1.1) massimo
- źródła:
- ↑ Wprost, nr 01.30(5), Poznań, 2000 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Leonarda Szumiel, Łacina – język martwy?, bialystok.edu.pl