makówka

makówka (język polski)

makówki (1.1)

makówki (1.2)

wymowa:

IPA: [maˈkufka], AS: [makufka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. owoc maku w formie torebki z nasionami

(1.2) gw. (Górny Śląsk) kulin. zwykle w lm śląska potrawa wigilijna, której podstawą są namoczone bułki oraz mak z orzechami, rodzynkami, migdałami; zob. też makówki w Wikipedii

(1.3) pot. przen. o głowie

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	makówka	makówki
dopełniacz	makówki	makówek
celownik	makówce	makówkom
biernik	makówkę	makówki
narzędnik	makówką	makówkami
miejscownik	makówce	makówkach
wołacz	makówko	makówki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) makiełka

(1.3) łeb, mózgownica, czerep, bania

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mak m, maczek m, makiełka ż, makuch m, makowiec m, makowate nmos, Makowica ż, Makowice nmos, Maków m, Makówka ż

zdrobn. makóweczka ż

przym. makowy, makowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) pol. mak + -ówka

(1.3) od (1.1)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) poppy head
• białoruski: (1.1) макаўка ż
• duński: (1.1) valmuekapsel w
• francuski: (1.1) capsule de coquelicot ż
• hiszpański: (1.1) cápsula de la amapola ż
• niemiecki: (1.1) Mohnkapsel ż
• nowogrecki: (1.1) κάψα παπαρούνας ż, κωδία της μήκωνος ż
• rosyjski: (1.1) маковка ż
• ukraiński: (1.1) маківка ż
• węgierski: (1.1) mákfej, mákgubó

źródła: