Przejdź do zawartości

kulturalny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kulturalny (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌkultuˈralnɨ], AS[kulturalny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący kultury, szerzący kulturę
(1.2) taki, który odznacza się kulturą, wykształceniem, dobrym wychowaniem
odmiana:
(1.1)
(1.2)
przykłady:
(1.1) W czasach kontrreformacji troskliwym gospodarzem Rzymu okazał się Grzegorz XIII (1572-1585), dzielący swą energię między walkę z herezją a działalność kulturalną, naukową i gospodarczą[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) wydarzenie kulturalne
synonimy:
(1.2) dobrze wychowany, grzeczny, obyty, wykształcony, wyrafinowany
antonimy:
(1.2) niegrzeczny, niekulturalny, prymitywny, wulgarny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kultura ż
przym. kulturowy, kultowy
przysł. kulturalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. cultura
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Marek Borucki, Polacy w Rzymie. Od czasów Mieszka I do Jana Pawła II, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.