Przejdź do zawartości

frente

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
IPA[ˈfɾen̦.te]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) czoło

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) przód, front
(2.2) wojsk. front
(2.3) meteorol. front atmosferyczny

przysłówek

(3.1) przeciwko
(3.2) naprzeciwko
odmiana:
(1) lp frente, lm frentes
przykłady:
(1.1) Los obreros se ganan el pan con el sudor de la frente.Robotnicy zarabiają na chleb w pocie czoła.
(2.1) Gracias a esta victoria, nuestro equipo ha dado un paso al frente. → Dzięki temu zwycięstwu nasza drużyna zrobiła krok w przód.
(2.2) Su abuelo murió en el frente durante la guerra.Jego dziadek zginął na froncie podczas wojny.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) cara, faz, rostro
(2.1) frontis, anverso, delantera, fachada, frontispicio
(2.2) vanguardia, avanzada, avanzadilla, batalla
antonimy:
(1.1) cogote, nuca
(2.1) trasera, espalda
(2.2) retaguardia
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. frontalmente
związki frazeologiczne:
frente a frentetwarzą w twarzhacer frentestawić czołofrente por frentenaprzeciwko, vis-à-vis
etymologia:
łac. frons, frontis
uwagi:
źródła:
wymowa:
IPA/'frẽ.tə/
podział przy przenoszeniu wyrazu: fren•te
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przód, front
odmiana:
(1.1) lp frente; lm frentes
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: