bum

bum (język polski)

wymowa:

IPA: [bũm], AS: [bũm], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

wykrzyknik onomatopeiczny

(1.1) dźwięk. odgłos uderzenia, upadku, wybuchu

odmiana:

przykłady:

(1.1) Wiatr przewrócił to drzewo zeszłej nocy. Bum! Śmiertelnie mnie przestraszył.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. plask

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bang
• bułgarski: (1.1) бум

źródła:

bum (język angielski)

wymowa:

wymowa kanadyjska

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pot. tyłek

(1.2) pot. włóczęga, próżniak, menel, tramp

czasownik

(2.1) pot. włóczyć się, szwendać się

(2.2) pot. obijać się, próżnować

(2.3) pot. wyłudzać

przymiotnik

(3.1) pot. kiepski

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. bum around

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bum (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

wykrzyknik

(1.1) bum

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: