Przejdź do zawartości

odgłos

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

odgłos (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˈɔdɡwɔs], AS: [odgu̯os] ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) dźwięk towarzyszący jakiejś czynności lub wydawany przez coś[1], brzmienie czegoś
odmiana:
(1.1)[2]
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikodgłosodgłosy
dopełniaczodgłosuodgłosów
celownikodgłosowiodgłosom
biernikodgłosodgłosy
narzędnikodgłosemodgłosami
miejscownikodgłosieodgłosach
wołaczodgłosieodgłosy
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) odgłos kroków • odgłos rozmowy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) dźwięk
hiponimy:
(1.1) bełt, brzęk, bulgot, bzyk, chrobot, chrzęst, czkawka, echo, gwizd, huk, jęk, kaszlnięcie, kichnięcie, klaśnięcie, łkanie, łopot, mlask, świst, pisk, plusk, pogwar, pukanina, ryk, salwa, skowyt, skrzyp, stuk, syk, szloch, szum, szurgot, tętent, terkot, trzask, tupot, uderzenie, westchnienie, wycie, zgrzyt[3]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) sound
  • francuski: (1.1) bruit m
  • rosyjski: (1.1) отглос m, отголосок m, отзвук m, эхо n
  • tybetański: (1.1) ང་ར
  • ukraiński: (1.1) ві́дгомін m, ві́дголос m, відлу́ння n
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „odgłos” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „odgłos” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=odgłos&oldid=8452857”