biel

biel (język polski)

wymowa:

IPA: [bʲjɛl], AS: [bʹi ̯el], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j , ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) biały kolor; zob. też biel w Wikipedii

(1.2) biały ubiór

(1.3) biały pigment (barwnik) używany do wyrobu farb

(1.4) zewnętrzna część pni drzew, przewodząca wodę

(1.5) st.pol. biała mąka

(1.6) st.pol. żyto

(1.7) st.pol. zboże

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) reg. częściowo bagienne, stojące rozlewisko wodne na terenach nizinnych

(2.2) daw. kosmet. bielący puder nakładany na twarz

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub żeński

(3.1) bot. zewnętrzna warstwa drewna w pniach i gałęziach, zawierająca żywe komórki i przewodząca wodę; zob. też drewno bielaste w Wikipedii

czasownik, forma fleksyjna

(4.1) 2. os. lp rozk. od: bielić

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	biel	biele
dopełniacz	bieli	bieli
celownik	bieli	bielom
biernik	biel	biele
narzędnik	bielą	bielami
miejscownik	bieli	bielach
wołacz	bieli	biele

(2.1-2) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	biel
dopełniacz	bielu
celownik	bielowi
biernik	biel
narzędnik	bielem
miejscownik	bielu
wołacz	bielu

przykłady:

(1.1) Na niebie rysowała się tu i ówdzie czysta biel delikatnych obłoczków.

(1.2) Dobrze jej w bieli – to ją odmładza.

(1.3) Naszkicowałam główne formy mieszanką błękitu z bielą cynkową rozcieńczoną terpentyną.

(2.1) Nowe znowu obrazy życia roztaczają się około leśnych strumieni, źródeł, moczarów i bieli. (…) O świcie latem ruch i życie zaczyna się po bielach.

(2.2) Gruba warstwa bielu czyniła z jej twarzy niemal maskę.

(3.1) Kołatek domowy żeruje w bielu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) czysta / nieskazitelna biel

(1.2) chodzić w bieli • nosić biel

(1.3) biel cynkowa / ołowiana / tytanowa / barowa

synonimy:

(2.1) jeziorzysko

(2.2) bielidło

(3.1) drewno bielaste

antonimy:

(1.1-3) czerń

(3.1) twardziel, drewno twardzielowe

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zob. biały

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. biały

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) white
• arabski: (1.1) أبيض
• białoruski: (1.1) бель ż, белізна ż, белата ż, беласць ż; (1.2) бялізна ż
• chiński standardowy: (1.1) 白 (bái), 白色 (báisè)
• esperanto: (1.1) blanko; (3.1) alburno
• fenicki: (1.1) 𐤋𐤁𐤍
• francuski: (1.1) blancheur ż, blanc m; (1.2) blanc m; (1.3) blanc m; (3.1) aubier m
• hiszpański: (1.1) blancura ż; (1.2) blanco m; (1.3) blanco m; (3.1) albura ż
• japoński: (1.1) 白, 白色
• kataloński: (1.1) blancor ż
• niemiecki: (1.1) Weiß n
• nowogrecki: (1.1) λευκότητα ż, ασπράδα ż; (1.2) άσπρα lm n; (1.3) λευκό n
• szwedzki: (1.1) vitt
• toki pona: (1.1) walo

źródła:

biel (język istriocki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) piękny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz istriocki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.