aukcja
Wygląd
aukcja (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) sprzedaż przedmiotów, podczas której kupujący licytują cenę, aukcję wygrywa osoba, która przedstawiła najwyższą ofertę; zob. też aukcja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik aukcja aukcje dopełniacz aukcji aukcji / przest. aukcyj[1] celownik aukcji aukcjom biernik aukcję aukcje narzędnik aukcją aukcjami miejscownik aukcji aukcjach wołacz aukcjo aukcje
- przykłady:
- (1.1) Tajemniczy nabywca kupił na aukcji dzieło flamandzkiego malarza.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) aukcja internetowa • aukcja holenderska • wystawić na aukcję • kupić na aukcji
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- amharski: (1.1) ሐራጅ
- angielski: (1.1) auction
- baskijski: (1.1) enkante
- białoruski: (1.1) аўкцыён m
- bułgarski: (1.1) аукцион m
- duński: (1.1) auktion w
- francuski: (1.1) vente aux enchères ż, vente à la criée ż
- hiszpański: (1.1) subasta ż
- interlingua: (1.1) auction
- japoński: (1.1) 競売, オークション
- niemiecki: (1.1) Versteigerung ż
- nowogrecki: (1.1) πλειστηριασμός m
- portugalski: (1.1) leilão m
- rosyjski: (1.1) аукцион m
- słowacki: (1.1) aukcia
- szwedzki: (1.1) auktion w
- ukraiński: (1.1) аукціон m
- włoski: (1.1) asta ż, incanto m
- źródła:
- ↑ Hasło „aukcja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 28.