adiunkt

adiunkt (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈadʲjũŋkt], AS: [adʹi ̯ũŋkt], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) stanowisko w instytucji naukowej zajmowane przez pracowników posiadających co najmniej stopień doktora; zob. też adiunkt w Wikipedii

(1.2) tytuł zawodowy w bibliotekarstwie oraz w dokumentacji i informacji naukowej

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) kobieta zatrudniona jako adiunkt (1.1)

(2.2) kobieta zatrudniona jako adiunkt (1.2)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	adiunkt	adiunkci
dopełniacz	adiunkta	adiunktów
celownik	adiunktowi	adiunktom
biernik	adiunkta	adiunktów
narzędnik	adiunktem	adiunktami
miejscownik	adiunkcie	adiunktach
wołacz	adiunkcie	adiunkci

(2.1-2) jak (1) lub: nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	adiunkt	adiunkt
dopełniacz	adiunkt	adiunkt
celownik	adiunkt	adiunkt
biernik	adiunkt	adiunkt
narzędnik	adiunkt	adiunkt
miejscownik	adiunkt	adiunkt
wołacz	adiunkt	adiunkt

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1-2) skrót ad.

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. adiunktura ż

forma żeńska adiunktka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Adiunkt < łac. adiūnctus (→ dosł. przyprzężony) < łac. ad + iungo → przyprzęgam, przyłączam

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) adjunkto
• interlingua: (1.1) adjuncto
• litewski: (1.1) adjunktas m
• włoski: (1.1) professore associato m

źródła: