Urkunde

Urkunde (język niemiecki)

eine Urkunde (1.1)

wymowa:

lp IPA: [ˈuːɐ̯kʊndə] ​ lm IPA: [ˈuːɐ̯kʊndn̩]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) akt, zaświadczenie, świadectwo, dokument

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Urkunde	die Urkunden
dopełniacz	der Urkunde	der Urkunden
celownik	der Urkunde	den Urkunden
biernik	die Urkunde	die Urkunden

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Urkunden n

czas. urkunden

przym. urkundlich

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: