Katowice

Katowice (język polski)

widok na Katowice (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˌkatɔˈvʲit͡sɛ], AS: [katovʹice], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w południowej Polsce, stolica województwa śląskiego; zob. też Katowice w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	Katowice
dopełniacz	Katowic
celownik	Katowicom
biernik	Katowice
narzędnik	Katowicami
miejscownik	Katowicach
wołacz	Katowice

przykłady:

(1.1) Katowice są największym miastem województwa śląskiego.

(1.1) Wiktor należy do loży w Katowicach.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Katowicach • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Katowic • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Katowic • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Katowic • mieszkaniec / mieszkanka Katowic • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Katowicach • pochodzić z Katowic • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Katowic • flaga / herb Katowic

synonimy:

(1.1) skr. K-ce; hist. Kątowice, hist. Stalinogród

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) Dąb, Kokociniec, Ligota, Nikiszowiec, Panewniki, Piotrowice, Śródmieście, Wełnowiec, Zadole, Załęże

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kątowice nmos, Katowiczanka ż, Katowiczanin mos, Katowickie n, katowickość ż, katowiczanin mos, katowiczanka ż

przym. katowicki, podkatowicki

przysł. katowicko

skr. K-ce

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Kątowice < pochodzenie nazwy niejednoznaczne, prawdopodobnie od nazwiska (przezwiska) pierwszego osadnika „Kat” bądź od słowa „kąty” oznaczającego osadę zagrodników, pracujących przy wyrębie i przewożeniu drewna do kuźnicy

uwagi:

zob. też Katowice (ujednoznacznienie) w Wikipedii

zob. też Katowice w Wikicytatach

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Katowice
• arabski: (1.1) كاتوفيتسه
• białoruski: (1.1) Катавіцы (Katavìcy)
• bułgarski: (1.1) Катовице lm (Katovice)
• czeski: (1.1) Katovice ż blp
• esperanto: (1.1) Katowice, rzad. Katovico
• hebrajski: (1.1) קטוביץ
• koreański: (1.1) 카토비체
• łaciński: (1.1) Katovicia ż, Katovicum n, Catovicia ż
• niemiecki: (1.1) Kattowitz n
• nowogrecki: (1.1) Κατοβίτσε
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) Катовице n (Katovice), Катовицы lm (Katovicy)
• słowacki: (1.1) Katovice ż blp
• ukraiński: (1.1) Катовиці n (Katovicì)

źródła:

Katowice (język angielski)

Katowice (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Katowice

odmiana:

przykłady:

(1.1) Mr. Jerome lived in Katowice for ten years. → Pan Hieronim mieszkał w Katowicach przez dziesięć lat.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Katowice

uwagi:

źródła: