Przejdź do zawartości

ślepica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ślepica (język polski)

[edytuj]
ślepica (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) icht. larwa minogokształtnych; zob. też ślepica w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ślepice do metamorfozy przystępują w okresach letnich, a samo przeistoczenie trwa 2-3 miesiące.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) węgornica ż, robaczyca ż
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ślepięta nmos, ślepiec m, ślepie n, ślep m, ślepota ż, ślepucha ż, ślepiota ż, ślepy m, ślepak m, ślepień m, ślepik m, ślepcowate nmos, ślepnięcie n, oślepnięcie n, oślepianie n, oślepienie n
czas. ślepić ndk., ślepnąć ndk., oślepnąć dk., oślepiać ndk., oślepić dk.
przym. ślepy, ślepawy
przysł. ślepo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. ślepy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: