stracić

stracić (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈstrat͡ɕit͡ɕ], AS: [straćić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. tracić)

(1.1) aspekt dokonany od: tracić

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		stracić
czas przyszły prosty		stracę	stracisz	straci	stracimy	stracicie	stracą
czas przeszły	m	straciłem	straciłeś	stracił	straciliśmy	straciliście	stracili
	ż	straciłam	straciłaś	straciła	straciłyśmy	straciłyście	straciły
	n	straciłom	straciłoś	straciło
tryb rozkazujący		niech stracę	strać	niech straci	straćmy	straćcie	niech stracą
pozostałe formy czas zaprzeszły m straciłem był straciłeś był stracił był straciliśmy byli straciliście byli stracili byli ż straciłam była straciłaś była straciła była straciłyśmy były straciłyście były straciły były n straciłom było straciłoś było straciło było forma bezosobowa czasu przeszłego stracono tryb przypuszczający m straciłbym, byłbym stracił straciłbyś, byłbyś stracił straciłby, byłby stracił stracilibyśmy, bylibyśmy stracili stracilibyście, bylibyście stracili straciliby, byliby stracili ż straciłabym, byłabym straciła straciłabyś, byłabyś straciła straciłaby, byłaby straciła straciłybyśmy, byłybyśmy straciły straciłybyście, byłybyście straciły straciłyby, byłyby straciły n straciłobym, byłobym straciło straciłobyś, byłobyś straciło straciłoby, byłoby straciło imiesłów przymiotnikowy przeszły m stracony, niestracony straceni, niestraceni ż stracona, niestracona stracone, niestracone n stracone, niestracone imiesłów przysłówkowy uprzedni straciwszy rzeczownik odczasownikowy stracenie, niestracenie

przykłady:

(1.1) Religia jednak straciła wpływ na przodujące umysły z chwilą, gdy dociekanie prawdy istnienia wzięła na siebie filozofia.

składnia:

kolokacje:

(1.1) stracić wzrok

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. stracenie n, strata ż, tracenie n, straceniec mos, bezstratność ż

czas. tracić

przym. stracony, stratny

przysł. stratnie

związki frazeologiczne:

stracić głowę • stracić rezon • stracić rozum • stracić twarz • lepiej jest swoje stracić niż cudze niesłusznie zyskać

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: tracić

• chorwacki: (1.1) pogubiti
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) потерять
• ukraiński: (1.1) загубити
• wilamowski: (1.1) ȧjbissa

źródła: