Przejdź do zawartości

istnienie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

istnienie (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[iˈstʲɲɛ̇̃ɲɛ], AS[istʹńė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.-ni… ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bycie, trwanie, występowanie, egzystencja
(1.2) wyodrębniona całość, istota, byt
odmiana:
(1.1)
(1.2)
przykłady:
(1.1) Istnienie kilku dialektów języka urozmaica ten język i dodaje mu waloru.
(1.2) Kto ma na sumieniu tyle istnień?
składnia:
(1.1) istnienie + D.
kolokacje:
(1.2) ludzkie istnienie
synonimy:
(1.1) egzystencja, życie, żywot
(1.2) istota, jednostka, byt, organizm, obiekt, ciało
antonimy:
(1.1) niebyt
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) bycie[1]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. istnieć, zaistnieć
rzecz. zaistnienie n, istotność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. istnieć
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „bycie” w: Lidia Wiśniakowska, Słownik wyrazów bliskoznacznych PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 978-83-01-14780-8.