Witold Dołęga-Otocki

Witold Dołęga-Otocki
	pułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia	12 marca 1872 ; Jekatierinosław
Data i miejsce śmierci	25 września 1923 ; Puławy
	Przebieg służby
Lata służby	1890–1923
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Armia Republiki Litewskiej; Wojsko Polskie
Jednostki	Brygada Strzelców Polskich; Centrum Wyszkolenia 4 Armii; Główne Centrum Wyszkolenia; PKU Puławy
Stanowiska	dowódca batalionu; dowódca brygady piechoty; wykładowca; komendant PKU
Główne wojny i bitwy	wojna rosyjsko-japońska; I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka

Witold Dołęga-Otocki (ur. 29 lutego^?/12 marca 1872 w Jekatierynosławiu, zm. 25 września 1923 w Puławach) – pułkownik Armii Imperium Rosyjskiego, generał brygady Armii Litwy, pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Od 1893 oficer armii rosyjskiej. Uczestnik wojny rosyjsko japońskiej 1904–1905. W 1909, w stopniu podpułkownika, pełnił służbę w 142 pułku piechoty. 12 stycznia 1916 objął dowództwo III batalionu Brygady Strzelców Polskich, ale został usunięty ze stanowiska „za swoje dążności rusyfikacyjne”^[1].

W latach 1919–1920 jako generał służył w nowo powstającej Armii Litwy, potem przeniesiony do Wojska Polskiego. Pozostawał w dyspozycji Głównego Inspektora Piechoty i krótko dowodził brygadą piechoty na froncie wojny polsko-bolszewickiej 1919–1920. W 1920 odwołany do dyspozycji MSWojsk. Jako pułkownik wykładał w Centrum Wyszkolenia 4 Armii, później dowodził Głównym Centrum Wyszkolenia w Kobryniu, pozostając w ewidencji 79 pułku piechoty^[2].

3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów piechoty. Później pełnił służbę na stanowisku komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień Puławy, pozostając oficerem nadetatowym 24 pułku piechoty w Łucku^[3]. Zmarł w 25 września 1923 w Puławach^[4], „po długich i ciężkich cierpieniach”. Pochowany 27 września 1923 na cmentarzu włostowickim^[5].

Przypisy

↑ Henryk Bagiński, Wojsko Polskie na Wschodzie 1914-1920, s. 47.
↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r., s. 209, 601.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 194, 395, 1476.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 76 z 12 grudnia 1923 roku, s. 717.
↑ Polska Zbrojna Nr 264 z 27 września 1923 r. s. 5, nekrologi śp. Witolda Dołęgi-Otockiego, pułkownika, komendanta PKU Puławy.

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego M.S.Wojsk. Nr 37 z 24 września 1921 r.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Henryk Bagiński, Wojsko Polskie na Wschodzie 1914-1920, Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1921.
H. P. Kosk, Generalicja Polska, tom 2, Oficyna Wydawnicza" Ajaks", Pruszków 2001,

[1] Henryk Bagiński, Wojsko Polskie na Wschodzie 1914-1920, s. 47.

[2] Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r., s. 209, 601.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923194,_395,_1476-3] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 194, 395, 1476.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_76_z_12_grudnia_1923_roku,_s._717-4] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 76 z 12 grudnia 1923 roku, s. 717.

[5] Polska Zbrojna Nr 264 z 27 września 1923 r. s. 5, nekrologi śp. Witolda Dołęgi-Otockiego, pułkownika, komendanta PKU Puławy.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]