Willa Władysława Godowskiego we Lwowie
49°50′07″N 24°02′20″E/49,835278 24,038889.jpg) Willa W. Godowskiego przy ul. K. Łewyckiego 23 we Lwowie (obecnie) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Kosta Łewyckiego 23 |
| Typ budynku | |
| Architekt | |
| Kondygnacje |
2 |
| Ukończenie budowy |
1888 |
Położenie na mapie Lwowa  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie rejonu lwowskiego  | |
| 49°50′07″N 24°02′20″E/49,835278 24,038889
| |
Willa Władysława Godowskiego we Lwowie – budynek przy ul. Kostia Łewyckiego 23 we Lwowie wzniesiony w 1888 według projektu Władysława Godowskiego jako dom własny. W latach 1911–1939 pełnił funkcję domu modlitwy Chrześcijańsko-mennonickiej Gminy Kiernica-Lwów. Po 1939 został przekształcony w budynek wielomieszkaniowy.
W 1911 gmach został zakupiony przez Chrześcijańsko-mennonicką Gminę Kiernica-Lwów z przeznaczeniem na jej dom modlitwy i siedzibę[1][2]. Utworzono w nim salę nabożeństw, kancelarię parafialną, mieszkanie duszpasterza i bursę studencką[2].
W okresie międzywojennym willa miała adres: ul. Jana Kochanowskiego 23[1].
Gdy budynek był w posiadaniu gminy mennonickiej jej statystyka przedstawiała się następująco: w 1914 skupiała ona około 600 osób, w 1921 skupiała 361 osób, a w 1931 skupiała 550 osób. W okresie międzywojennym wierni pochodzili terenu województw: lwowskiego, stanisławowskiego, tarnopolskiego oraz krakowskiego. W pobliżu Lwowa zamieszkiwali w osadach: Falkenstein, Zimna Woda, Neuhof, Kiernica, Podusilna i Rohatyń[2].
Budynek przestał pełnić funkcje religijne po 1 września 1939[2][1].
W latach 40. cały obiekt został dostosowany do celów mieszkalnych[1].
Gmach został w 2017 wpisany do Rejestru pomników kulturowego dziedzictwa Ukrainy (Реєстр пам'яток культурної спадщини України)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e ВУЛ. ЛЕВИЦЬКОГО, 023 – ЖИТЛОВИЙ БУДИНОК. lvivcenter.org. [dostęp 2019-09-11].
- ↑ a b c d D. Lewandowska: Księgi metrykalne i akta parafii i gmin różnych wyznań i obrządków (Ormianie, Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna, Baptyści, Mennonici, Ewangeliczni Chrześcijanie) z terenów tzw. zabużańskich Inwentarz zespołu PL, 1 456 Opracowała D. Lewandowska. agad.gov.pl. [dostęp 2019-09-11].