Przejdź do zawartości

Tyberiusz IV

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tyberiusz IV
Tiberius
Ilustracja
Justynian II Rhinotmetos z synem Tyberiuszem
Cesarz bizantyński
Okres

od 706
do 711

Dane biograficzne
Dynastia

heraklijska

Data urodzenia

VIII w.

Data i miejsce śmierci

711
Konstantynopol

Tyberiusz IV (zm. 711 w Konstantynopolu) – cesarz bizantyjski, koregent Justyniana II w latach 706–711.

Był synem cesarza Justyniana II i chazarskiej księżniczki Teodory. Urodził się na dworze kagana Chazarów. Gdy jego ojciec odzyskał tron bizantyjski został wraz z matką sprowadzony do Konstantynopola i uczyniony współcesarzem.

W chwili otrzymania tytułu basileusa był dzieckiem. Nie odgrywał żadnej roli politycznej podczas rządów ojca poza byciem potencjalnym następcą tronu. Zginął na początku 711 r. podczas buntu mieszkańców Konstantynopola. Miał zostać zabity w jednym z kościołów, gdzie ukrywał się przed powstańcami.

Był ostatnim męskim przedstawicielem dynastii herakliańskiej, która panowała w Cesarstwie Bizantyjskim w latach 610–711.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]