Przejdź do zawartości

Theodor Simon Flatau

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Theodor Simon Flatau (ur. 4 czerwca 1860 w Lyck, zm. 29 października 1937 w Berlinie) – niemiecki lekarz otorynolaryngolog i foniatra.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Theodora Flataua, współzałożyciela i współwłaściciela Dr Pieper u. Flatau chem. Fabrik[1]. Studiował w Berlinie i na Uniwersytecie w Heidelbergu[1]. W 1882 roku otrzymał tytuł doktora nauk medycznych[1].

Następnie specjalizował się m.in. u Salomona Moosa w różnych klinikach rynolaryngologii i otiatrii. Od 1885 roku w Berlinie. W latach 1894–1897 odbył studia muzyczne na Uniwersytecie Berlińskim[1]. Od 1905 roku w klinice Charité[1]. Wprowadził do medycyny pojęcia fonastenii i dysodii[2]. Z okazji 70. urodzin poświęcono mu specjalne wydanie czasopisma Stimme[3].

W 1933 roku stracił posadę akademicką z powodu żydowskiego pochodzenia[2].

Żonaty z Eveline Albu, mieli dwóch synów i córkę[1].

Wybrane prace

[edytuj | edytuj kod]
  • Pachydermie du larynx, avec participation de l'épiglotte (1893)
  • Die Bauchrednerkunst mit Einschluss der allg. Diagnostik. Berlin, 1899
  • Gutzmann, Flatau. Die Bauchrednerkunst, geschichtl. und exper. Unters. Leipzig, 1894
  • Die Nasen-, Rachen- und Kehlkopfkrankheiten, Lehrb. f. Ärzte und Studierende. Leipzig, 1895
  • Die Sprachgebrechen des jugendlichen Alters. Halle, 1896
  • Die Hysterie in ihren Beziehungen zu den oberen Luftwegen und zum Ohre. Halle, 1899
  • Hygiene des Kehlkopfes und der Stimme; die Stimmstörungen der Sänger. Wien, 1898
  • Die Anwendung des Röntgen'schen Verfahrens in der Rhinolaryngologie. Wien, 1899
  • Hysteria in its relations to the upper air tract and to the ear[4]. (1899)
  • Zweiundeinhalbes Jahr Ohrenarzt auf dem Balkan. Beiträge zur Anatomie, Physiologie, Pathologie und Therapie des Ohres, der Nase und des Halses 12, ss. 159-179, 1919

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Gosepath Jochen: Flatau, Theodor Simon. W: Neue Deutsche Biographie 5. 1961, s. 223. [dostęp 2013-12-21]. (niem.).
  2. a b The Union of the European Phoniatricians (UEP): History – Germany. [dostęp 2013-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-24)]. (ang.).
  3. Gutzmann. Professor Flatau siebzig Jahre! Stimme s. 194 (1929)
  4. Theodor S. Flatau, Hysteria in its relations to the upper air tract and to the ear, „The Laryngoscope”, 7 (5), 1899, s. 284–290, DOI10.1288/00005537-189911000-00005, ISSN 1531-4995 (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Fischer I: Biographisches Lexikon der hervorragenden Ärzte der letzten fünfzig Jahre. Band 1. München-Berlin: Urban & Schwarzenberg, 1962, s. 415.
  • Jochen Gosepath: Flatau, Theodor. W: Neue Deutsche Biographie Bd. 5. Berlin: 1961, s. 223.
  • Wolfram Seidner. «Die funktionelle Stimmschwäche der Sänger, Sprecher und Kommandorufer» Gedenken an Theodor Simon Flatau (1860-1937). „Folia Phoniatrica”. 39, s. 316-317, 1987. DOI: 10.1159/000265875.