Przejdź do zawartości

Tarator

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klasyczny tarator z ogórkami

Tarator ogórkowy (bułg. таратор [tara’tor] с краставици) – rodzaj zupy-chłodnika; danie charakterystyczne dla kuchni bułgarskiej.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Tarator przygotowuje się z jogurtu, wody, zsiadłego mleka, utartego lub posiekanego świeżego ogórka, oleju słonecznikowego (lub oliwy), posiekanego kopru oraz roztartego czosnku z odrobiną soli. W przypadku nie dość kwaśnego (skisłego) mleka dodawany jest ocet winny. Oziębiony tarator posypuje się zmielonymi orzechami. Zamiast nich można dodać dwa ugotowane na twardo i pokrajane jajka. Tarator podaje się chłodny, najczęściej jako przystawkę.

Istnieje również wariant chłodnika bez zsiadłego mleka – jedynie z octem i wodą, bądź tylko ze zsiadłego mleka, bez octu i wody. Przygotowanie dania polega wtedy jedynie na zmieszaniu składników i zmiksowaniu[potrzebny przypis].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Maciej E. Halbański: Leksykon sztuki kulinarnej. Warszawa: Wydawnictwo „Watra”, 1987, s. 185, ISBN 83-225-0106-4
  • Agnieszka Goszczyńska-Górska, Halina Parnowska: Z pomidorem w herbie. Kuchnia bułgarska. Warszawa: Wydawnictwo „Watra”, 1987, s. 89-90