Przejdź do zawartości

Szabla pieczyńska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Szabla pieczyngska – broń Pieczyngów.

Charakteryzowała się masywną, szeroką i lekko zakrzywioną głownią, oraz drewnianą rękojeścią i również drewnianym lub żelaznym jelcem w kształcie elipsy. Długość całkowita ok. 1 m.

Prawie identyczna była szabla węgierska z w. IX-X, np. tzw. Szabla Karola Wielkiego.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Krzysztof Dąbrowski, Teresa Nagrodzka-Majchryk, Edward Tryjarski, Hunowie europejscy, Protobułgarzy, Chazarowie, Pieczyngowie, z serii: „Kultura Europy wczesnośredniowiecznej” z. 4, Ossolineum 1975.