Przejdź do zawartości

Angon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Angon pochodzący z okresu VI–IX w. n.e

Angonwłócznia germańska, wzorowana na rzymskich oszczepach pilum.

Angon miał niewielki grot z zadziorami osadzony na żelaznym trzpieniu, z tuleją. Mierzył ok. 2 m. Obok siekierki typu franciska najbardziej charakterystyczna broń plemienia Franków.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Włodzimierz Kwaśniewicz: Leksykon broni białej i miotającej. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2003.
  • Zdzisław Żygulski jun.: Broń w dawnej Polsce na tle uzbrojenia Europy i Bliskiego Wschodu. Warszawa: PWN, 1982.