Sobór Trójcy Świętej w Dnieprze
nr rej. 12-101-0357 | |||||||||||||||||||||
sobór katedralny | |||||||||||||||||||||
Widok ogólny (2020) | |||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||
Adres |
Troitska pl., 7 | ||||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||||
Eparchia | |||||||||||||||||||||
Katedra |
od lat 20. XX w. | ||||||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
Święto Trójcy Świętej (niedziela Pięćdziesiątnicy) | ||||||||||||||||||||
Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||||||||||||||
Relikwie |
cząstka dębu Abrahama | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie obwodu dniepropetrowskiego | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||||||||||||||||||
48°27′46,8″N 35°02′42,0″E/48,463000 35,045000 |
Sobór Trójcy Świętej – prawosławny sobór w Dnieprze. Jedna z dwóch katedr eparchii dniepropetrowskiej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego[1].
Świątynia znajduje się przy placu Troickim[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwszą cerkiew w Jekaterynosławiu zbudowano pod koniec XVIII w. Była to drewniana świątynia, konsekrowana 15 stycznia 1791 r. pod wezwaniem Kazańskiej Ikony Matki Bożej. W latach 30. XIX w., w związku ze złym stanem technicznym cerkwi, miejscowi kupcy wystąpili z inicjatywą wzniesienia na jej miejscu murowanej świątyni. Projekt sporządziło dwóch petersburskich architektów – Louis Charlemagne-Baudet i Pietro Visconti. W 1837 r. wyświęcono miejsce pod budowę cerkwi[2]. Prace budowlane ukończono do 1855 r.[3]
W latach 60. XIX w. w sąsiedztwie cerkwi wzniesiono kamienną dzwonnicę. W późniejszym czasie pomiędzy cerkwią a dzwonnicą zbudowano łącznik, w wyniku czego powierzchnia świątyni wzrosła niemal dwukrotnie. Obok cerkwi wzniesiono budynek szkoły parafialnej. Przed 1910 r. świątynia została gruntownie wyremontowana[2].
W latach 20. XX w. cerkiew zaczęła pełnić funkcje soboru katedralnego[3].
W 1934 r. sobór został zamknięty; w budynku urządzono magazyn. Przywrócenie funkcji kultowych nastąpiło w 1942 r. W latach pięćdziesiątych przeprowadzono w świątyni prace konserwatorskie[2].
Inne informacje
[edytuj | edytuj kod]Na wyposażeniu soboru znajdują się ikony: Trójcy Świętej (z cząstką dębu Abrahama), Płaczącego Zbawiciela, Matki Bożej – Miłującej, Kazańska, Samarska, a także raki z relikwiami oraz płaszczenica, która wcześniej znajdowała się w monasterskiej cerkwi św. Mikołaja w Briańsku. Ikonostas pochodzi z poprzedniej, XVIII-wiecznej cerkwi Kazańskiej Ikony Matki Bożej[2].
Na zewnątrz, przy ścianach soboru mieszczą się groby duchownych (biskupów i kapłanów), którzy nieśli posługę w świątyni[2].
Nabożeństwa w soborze celebrowane są codziennie[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Днепропетровская и Павлоградская епархия. patriarchia.ru. [dostęp 2020-03-23]. (ros.).
- ↑ a b c d e f g Свято-Троицкий кафедральный собор. gorod.dp.ua. [dostęp 2020-03-23]. (ros.).
- ↑ a b Свято-Троицкий кафедральный собор города Днепропетровска. patriarchia.ru, 24 lipca 2010. [dostęp 2020-03-23]. (ros.).